Delen:
Top 10 inzichten en mysteries afgeleid van oude graven
Soms is een oud graf als een code. Crack één en het kan een stortvloed aan nieuwe informatie vrijgeven of een mysterie nog krapper maken. In de afgelopen jaren werden veel cruciale inzichten in menselijk gedrag en vreemdheid veroorzaakt door ernstige goederen, skeletletsel en zelfs grafarchitectuur.
Geen graf is zo universeel dat je de persoon in jezelf vergeet. Of de graven nu belangrijke ambtenaren, arbeiders of baby's bevatten, deze laatste rustplaatsen kunnen emoties, dagelijkse momenten en de raadselachtige spellen die ze graag speelden onthullen.
10 St. Alban's Abbot
St. Albans Cathedral werd genoemd naar de eerste heilige van Groot-Brittannië, die ter plekke werd gedood door de Romeinen. Het dateert uit de tijd van de Noormannen en heeft ook de eer om de langste actieve plaats van christelijke eredienst in het land te zijn.
Maar St. Albans heeft zijn mysteries. Een van de meest succesvolle abten was John of Wheathampstead. Na zijn dood in 1465 kon niemand zich herinneren waar hij begraven was.
In 2017 staken archeologen hun schoppen in de begraafplaats van de kathedraal maar concentreerden zich vooral op de graven van 1750-1850. Toen verscheen er een anoniem skelet.
Het team krabde hun hoofd totdat ze drie pauselijke zeehonden uit Italië vonden. De hoofdartefacten waren uniek voor archeologie en identificeerden de overblijfselen ook als abt John's. In 1423 reisde hij voor een audiëntie bij paus Martin V. De Paus schonk hem de drie zegels, een soort openbaar handvest en privilege voor het klooster van de abt.
Het mysterie van een ander graf in St. Albans blijft onopgelost. In hetzelfde jaar werd een kind opgegraven met wat leek op een rozenkrans. Dit duidde op een katholieke begrafenis op een protestantse begraafplaats, iets wat hoogst ongebruikelijk was in die tijd.
9 Onbekende Native American Group
In 2010 werden archeologen de eerste mensen in 11.500 jaar die een begraven kind zagen. Het zes weken oude meisje werd gevonden met twee andere baby's in de Tanana River Valley in Alaska. In 2018 kondigden onderzoekers aan dat haar DNA het bestaan van een voorheen onbekende groep migranten aan het licht bracht.
Alle levende inheemse Amerikanen stammen af van twee voorouderzwembaden, de noordelijke en zuidelijke takken. Het Tanana River-meisje was van geen van beide, maar ze heeft vandaag genetisch materiaal met inheemse Amerikanen gedeeld.
Haar genoom is heel speciaal. Het is het op een na oudste genoom dat uit Noord-Amerika komt en wetenschappers hebben nog nooit zoiets gezien. De onbekende voorouderlijke groep was ouder dan de andere takken.
Nu, de Ancient Beringians genoemd, na een route waarvan men lang vermoedde dat ze mensen naar het westelijk halfrond hadden gebracht, versterkte hun ontdekking twee ideeën - dat de voorouders van alle Indiaanse stammen uit Siberië kwamen en dat niemand zich over Beringia haastte en in elke richting verspreidde. In plaats daarvan bleven ze daar hangen en raakten duizenden jaren geïsoleerd van andere Aziatische groepen totdat ze verschillende genetische groepen vormden.
De Ancient Beringians deden dat 20.000 jaar geleden, en de noordelijke en zuidelijke takken splitsten zich ongeveer 4.000 jaar later af.
8 Egyptische arbeidsomstandigheden
Gebel el Silsila is een archeologische vindplaats in het zuiden van Egypte die vooral bekend staat om de graven van werkbij-Egyptenaren. Vanaf 2015-2017 heeft veldwerk verschillende soorten graven gewonnen. Sommige waren ondiep, louter holten bedekt met stenen. Anderen leken hele families te houden. Eén sector op de begraafplaats werd gebruikt om kinderen en volwassenen te begraven die 3.400 jaar geleden stierven.
De skeletten onthulden het soort fysieke arbeid dat vandaag de verkeerde aandacht zou trekken van vakbonden. Naast baanbrekende taken, werkte de overledene blijkbaar in risicovolle omstandigheden. Veel van hun verwondingen omvatten lange botbreuken.
Aan de positieve kant bevonden de meeste breaks zich in een gevorderde staat van genezing. Het personeel van Gebel el Silsila is mogelijk blootgesteld geweest aan meer ongelukken dan normaal, maar ze hebben medische hulp ontvangen.
Ze waren ook niet uit de hongerkreek. Er was bijna geen sprake van ondervoeding en onderzoekers verzamelden een ruig menu van dierlijke resten die op de site te vinden waren. Deze omvatten Nijlvis, schapenvlees, geitenvlees en krokodil.
7 persoonlijke momenten van een priesteres
In 2018 werd een ander graf in Egypte opgegraven. In de buurt van de Grote Piramide van Giza vond het ooit een belangrijke vrouw. Tijdens haar leven was Hetpet een priesteres van Hathor, de godin van vruchtbaarheid en geboorte. Hetpet stierf ongeveer 4.400 jaar geleden en werd begraven op een begraafplaats voor ambtenaren.
Bij binnenkomst vonden archeologen dat het graf een L-vormig schrijn en kunst aan de muur bevatte. De schilderijen waren smetteloos en toonden verschillende scènes uit het leven van Hetpet. De positie als priesteres openbaarde al dat zij een machtige ambtenaar was met banden met het koninklijk paleis. Maar de muurschilderingen beeldden haar af als een moeder die offers van haar kinderen ontving en Hetpet was aanwezig tijdens verschillende jacht- en visactiviteiten.
Er waren feestelijke scènes met muziek, dans en apen die huisdieren leken te zijn. Een van de dieren werd getoond in aanwezigheid van een orkest. Deze ongelooflijk zeldzame scène is nog maar één keer eerder gevonden in een tombe uit het oude Egypte. Deskundigen zijn ervan overtuigd dat het graf van Hetpet na verloop van tijd meer informatie en artefacten zal onthullen dan alleen haar privéleven.
6 Prehistorische zorg voor kwetsuren
Ongeveer 100.000 jaar geleden kreeg een gezond kind een slag om het hoofd. De schedel breekt naar binnen en veroorzaakt permanente hersenschade. Het korte leven van de jongere vertoonde een interessante sociale dynamiek toen zijn of haar graf werd gevonden in 2014. Het lag tussen andere prehistorische graven in de grot van Galilee in de Qafzeh-grot.
Onderzoekers waren nieuwsgierig naar de blessure.De klap werd geleverd aan de voorkant van het hoofd en liet het kind niet in staat tot zelfzorg. Maar de jongere, wiens geslacht niet bepaald kon worden, stierf niet onmiddellijk. Zo gruwelijk als het botte trauma was, hij of zij leefde voor meerdere jaren.
Het leerde onderzoekers dat dit gehandicapte kind geliefd was. Ondanks de ernstige uitdagingen zorgden andere mensen voor een extra vijf of zes jaar totdat het kind stierf op de leeftijd van 12 of 13. Hertengeweien versierden de borst van de tiener. Omdat er in de andere graven geen enkele te vinden was, zou het kind een speciaal lid van hun gemeenschap kunnen zijn. Inderdaad, zijn of haar langdurige zorg is een van de vroegste vertoningen van menselijk mededogen ooit gevonden.
5 Islamitisch schrijven in Viking Graves
Op de Zweedse locaties van Birka en Gamla Uppsala zijn grafkledij uit de Viking-graven gehaald. Deskundigen verwierpen ze als typisch. Deze beoordeling zag ze wegkwijnen in opslag voor meer dan een eeuw.
Maar in 2017 ontdekte een nieuwe studie van meer dan 100 stukken geweven schrift op 10 fragmenten. Onverwacht waren de karakters Arabisch Kufisch schrift. Twee woorden bleven samen herhalen: "Allah" en "Ali."
De verwijzing naar God en Ali (de neef van Mohammed) verscheen alleen op de juiste manier in een spiegel. Dit was niet ongebruikelijk. Maar in tegenstelling tot andere bekende voorbeelden van de twee namen in spiegelschrift, werden ze niet vergezeld door de normale versie van de woorden noch door de naam van de profeet.
De unieke afbeelding zorgt voor een verdeelde mening. Sommigen geloven dat de Vikingen, die contact hadden met de islamitische wereld, gewoon de traditie kopieerden, maar op een verkeerde of slordige manier. Anderen geloven dat het een baanbrekende nieuwe aanwijzing kan zijn voor de invloed van de islam in het Scandinavische tijdperk van Viking. Deze tweede opvatting is ook van mening dat de personen in de graven moslim zouden kunnen zijn. Het debat heeft meer bewijs nodig om de zaken hoe dan ook te regelen.
4 Jebel Qurma's Puzzling Graves
In de woestijn van Jordanië behoren honderden graven tot een mysterie. In 2017 leverde de verlaten Jebel Qurma begraafplaatsen op van oude gemeenschappen die vreemd genoeg duizenden jaren geleden zijn vertrokken.
Om dit patroon beter te begrijpen, dateerden de onderzoekers de begrafenissen. Een periode waarin het graf ontbreekt, wees op een andere exodus. Op deze manier suggereerden de graven dat de regio grotendeels werd verlaten tussen het derde en het eerste millennium voor Christus. Na ongeveer 1000 jaar werden de begraafplaatsen opnieuw gebruikt, dit keer door een maatschappij die geen keramiek maakte. Een andere necropolis die 8.000 jaar geleden werd gesticht, ontving nieuwe begrafenissen van 100 tot 400 n.Chr.
Waarom Jebel Qurma zag dat groothandel verlaten en dan aankomsten onduidelijk zijn. Klimaatverandering zou deze cyclus kunnen hebben aangestuurd, hoewel er geen bewijs is. Een andere plausibele verklaring is dat niemand is vertrokken en dat archeologen hun sporen nog moeten vinden in bepaalde tijdperken.
Een ander mysterie is waarom de graven enorm werden in het late eerste millennium voor Christus. Gebouwd met vlakke platen en gelijkend op torens, wogen sommige tot 300 kilogram (660 pond).
3 oudste speelgoedcollectie
Siberië is de thuisbasis van de oudste speelgoedcollectie ter wereld. Helaas kwamen de meeste stukken uit het graf van kinderen. In 2015 werden de vroegste rammelaars gevonden begraven nabij het Itkul-meer. Gerangschikt op de borst van een kind, werden acht beeldjes gesneden met gedetailleerde menselijke en dierlijke gezichten.
Een ander stuk speelgoed of rammelaar werd aan de verzameling toegevoegd toen een visser het in een rivier vasthield. Het beeldde een heidense god af met een angstaanjagende uitdrukking. De meest intrigerende toevoegingen kwamen echter in 2017 tijdens opgravingen op Itkol II in Zuid-Siberië.
Ongeveer 4500 jaar geleden nam de Okunev-cultuur afscheid van een kind. Ze behoorden tot dezelfde mensen die de rivieridool hebben gesneden. In dit geval hebben ze een pop en een speelgoeddier toegevoegd. Noch hadden lichamen meer. Gemaakt van organisch materiaal, ze waren al lang geleden opgelost.
Het hoofd van de pop en het ingewikkelde gezicht waren gemaakt van een stuk speksteen. Het dier was gevormd van hoorn. Het is niet duidelijk welke soort het vertegenwoordigt, waardoor het schepsel mythisch zou kunnen worden in plaats van echt.
Het speelgoed onthulde een prehistorische affectie voor kinderen. Inspanning ging naar het maken van speelgoed voor de kinderen om van te genieten. Het toonde ook rouw en een poging om de kinderen te troosten door speelgoed toe te voegen aan hun graven.
2 Oud Romeins bordspel
In 2006 werd een houten plank gevonden tussen de grafgoederen van een Germaanse aristocraat. Het werd toegevoegd aan het graf in Slowakije rond 375 na Chr. Met een vleugje schaak werd het oppervlak verdeeld in vierkanten, maar dat was waar alle bekende dingen eindigden.
Hoewel het raadsel mysterieus is, is het niet het eerste spoor van deze game. Soortgelijke speelvelden sieren 1600 jaar geleden de vloeren van Romeinse en Griekse tempels. Het Slowaakse bord is echter het beste draagbare exemplaar en kwam ook met wat de speelstukken konden zijn. Gemaakt van glas, ze kwamen in groen en wit. De overledene heeft waarschijnlijk het spel geleerd tijdens het dienen in het Romeinse leger.
Maar om het vandaag te leren is een prestatie die nog steeds aan experts ontsnapt. Proberen te achterhalen hoe een uitgestorven, oud spel te spelen is buitengewoon moeilijk. Onderzoekers zijn niet helemaal clueless. Ze vermoeden dat het spel een variant was van Latrunculi, ook wel Ludus latrunculorum genoemd. Latrunculi was op zijn beurt gebaseerd op Petteia, een oud Grieks spel.
De ontdekking heeft al een bijdrage geleverd aan de oude spelen van Europa, maar het begrijpen van de regels zal in grote mate bijdragen aan deze geschiedenisniche. Helaas zijn er geen volledige setregels uit Latrunculi of petteia bewaard gebleven.
1 Een menselijke spiraal
Mexico is niet vreemd aan vreemde oude graven.Maar toen onlangs een massagraf werd geopend in Tlalpan, zorgden een vreemde regeling ervoor dat archeologen er twee keer naar keken. Tien individuen vormden een kettingachtige spiraal, samen geweven door hun in elkaar grijpende armen.
Het geslacht van slechts drie kon worden bepaald (een man, twee vrouwen), maar de skeletten bestonden uit volwassenen, een baby en een ouder kind. De begrafenis toonde sterke rituele suggesties, maar het blijft onduidelijk of ze werden opgeofferd of een gemeenschappelijke begrafenis kregen nadat ze om verschillende redenen doodgingen.
De kleine groep dateert van de Azteken en behoorde tot een 2.400 jaar oud dorp. Gevonden in 2006, heeft de nederzetting ongeveer 500 jaar overleefd. Dit plaatste het tussen twee belangrijke tijdperken van Mexico's vroege geschiedenis: de Ticoman-fase (400-200 BC) en de Zacatenco-fase (700 - 400 BC), die een van de eerste grote geregistreerde beschavingen was.
Archeologen zijn hoopvol dat de ongewone skeletten, sommige met kunstmatig vervormde tanden en schedels, meer begrip zullen toevoegen aan de vroegste mensen van Mexico. Nieuwe gegevens kunnen helpen om het raadsel op te lossen waarom hun samenlevingen zo snel uiteenvielen.