Delen:
10 manieren De geschiedenis van Thanksgiving is niets zoals je je kunt voorstellen
Het verhaal van Thanksgiving is niet precies wat je op school hebt geleerd. Er is veel meer te beleven dan alleen pelgrims en inheemse Amerikanen die kalkoen- en cranberrysaus eten. Er is een hele lange, kronkelende geschiedenis die de feestvierende Amerikanen vandaag heeft gemaakt - en het is niet alles wat je denkt.
Van het eerste Thanksgiving-feest in het Noordpoolgebied tot de dagen dat kinderen huis-aan-huis vroegen om snoepjes in hun Thanksgiving-kostuums, heeft Thanksgiving veel veranderingen meegemaakt die de meeste mensen nooit horen. Maar zonder al deze momenten zou de Thanksgiving die we vandaag kennen simpelweg niet bestaan.
10 De eerste Thanksgiving werd gehouden door Arctic Explorers
De eerste Thanksgiving werd gehouden in 1578, meer dan 40 jaar voordat de Pelgrims zelfs in Plymouth waren aangekomen - en het was ontzettend veel kouder. Het werd gehouden onder het ijs van wat uiteindelijk Frobisher Bay zou worden genoemd, en het zou bekend worden als de eerste Canadese Thanksgiving.
Wanneer Canadezen Thanksgiving vieren, heeft dit niets te maken met puriteinse pelgrims en indianen die samen eten in Plymouth. Ze herdenken de dag dat de Arctische ontdekkingsreiziger Martin Frobisher arriveerde om zijn zoektocht naar de noordwestpassage te beginnen. Hij had al een schip verloren in het ijs van de Canadese Noordpool en om geesten hoog te houden, hielden hij en zijn mannen een pauze om de mis te houden, te eten en te danken voor het feit dat ze nog leefden.
Het was een beetje minder glamoureus dan de vakantie die we vandaag genieten. Dit waren arctische ontdekkingsreizigers, dus ze hadden niet echt kalkoen. In plaats daarvan geloofde men dat de eerste Thanksgiving-maaltijd een verrukkelijk, een-gangenmaal was van gezouten rundvleestrantsoenen en muffe crackers.
9 De pelgrims streefden naar kreeft, zwaan en zeehond
De eerste Thanksgiving in wat de Verenigde Staten zou worden, gebeurde pas in 1621, toen de Pelgrims in Plymouth, enthousiast dat ze een goede oogst hadden gehad, hun buren uit de Wampanoag-stam uitnodigden om zich bij hen te voegen voor een feestmaal. Ze dienden echter niet precies wat je zou verwachten.
De pelgrims plaatsten vrijwel alles wat ze op tafel konden vinden. We weten niet precies wat dat inhoudt, maar ze hadden absoluut geen taart, vulling of cranberrysaus kunnen serveren. Voor het grootste deel aten ze gewoon vlees - waarschijnlijk met kalkoen, maar dat zou een bijgerecht zijn geweest. In plaats daarvan was het grootste deel van de tafel waarschijnlijk gevuld met hert en duiven.
Er waren ook wat vreemdere keuzes. Men denkt dat zwanen zijn gevangen, gedood, gekookt en op tafel zijn gelegd. Zeevruchten waren er in overvloed. Ze aten kreeft, mosselen en misschien hebben ze zelfs zeehonden gegeten. Dus, als je dit jaar een echt traditionele Thanksgiving wilt, sla dan de kalkoen over en plof een volle zwaan aan de tafel van je gezin.
8 De pelgrims zetten het hoofd van de inheemse chef op een stok
Een vriendelijke maaltijd betekende niet precies dat de pelgrims en de Wampanoag een leven lang vriendschap voerden. Na de eerste Thanksgiving overleed de Wampanoag-chef Massasoit en verliet zijn zonen, Wamsutta en Metacomet, de leiding over de stam - en het bleef niet bepaald vredig.
De Pilgrims nodigden Chef Wamsutta uit voor een feest - maar deze keer ging het niet om vrienden zijn. Ze dachten dat Wamsutta gevaarlijk was, dus vergoten ze wat gif in zijn maaltijd. Kort nadat hij was gaan zitten om te eten, keerde Wamsutta en stierf.
Metacomet nam het volgende over en opnieuw probeerden de pelgrims hem uit te nodigen voor het avondeten. Metacomet wilde daar echter niet voor vallen. In plaats daarvan voerde hij oorlog, aanviel meer dan de helft van de Engelse nederzettingen in Amerika en doodde 600 mensen.
Uiteindelijk is de Wampanoag echter verloren. De pelgrims slaagden erin om Metacomet te laten uitvallen. Ze scheidden zijn lichaam en zetten zijn hoofd op een paal boven Plymouth. Het bleef daar 25 jaar en keek neer op de plek waar zijn vader en de Pelgrims de eerste Thanksgiving hadden gevierd.
7 kinderen gingen huis-aan-huis vragen om snoepjes
Tijdens de 19e eeuw begon een gloednieuwe Thanksgiving-traditie: "Ragamuffin Day." Kinderen begonnen zich te verkleden, huis-aan-huis te gaan en om snoepjes te vragen. Thanksgiving was een tijdje heel erg zoals Halloween - behalve dat het vreselijk veel wreder was.
De traditie van Thanksgiving Ragamuffin begon in Massachusetts toen een groep arme kinderen die honger leden van de honger naar de buren gingen en smeekte om voedsel te eten met de vraag: "Iets voor Thanksgiving?"
De rijke kinderen zagen de benarde toestand van de minder bedeelden, en ze dachten dat het hilarisch was. Als een wrede grap begonnen ze ze te imiteren. Bij elke Thanksgiving begonnen de rijkere kinderen aan flarden kleren te doen en van deur tot deur te doen alsof ze bedelaars waren. In ruil daarvoor zouden mensen centen, appels of snoepjes uitdelen.
Van deur tot deur gaan, was al tientallen jaren een traditie van Thanksgiving. Het duurde niet tot de Grote Depressie toesloeg en plotseling had niemand nog centen om te delen. Doen alsof je bij een bedelaar was niet zo grappig als het ooit was geweest, en de rage stierf uit.
6 De traditie van Thanksgiving van het verbranden van kleine kinderen
Ragamuffin Day, in New York, was nog wreder. Het evolueerde naar zijn eigen unieke festival in de Big Apple, met zijn eigen verschillende tradities. De vreemdste moet de "rode pence" zijn, de unieke New Yorkse traditie om Thanksgiving te besteden aan het kwetsen van kinderen.
Een 'rode stuiver' was een cent die in de kachel was opgewarmd tot het te heet was om aan te raken.Toen de kinderen in de buurt met hun kostuums de straat op gingen en van deur tot deur gingen, gingen sommige New Yorkers naar hun raam en gooiden deze gloeiend hete munten de straat op. Dan huilden ze van het lachen terwijl ze toekeken hoe kleine kinderen zichzelf brandden.
"Ik herinner me de lol die we hadden," vertelde een New Yorker aan een verslaggever nadat de rage van Ragamuffin Day was uitgestorven. "Toen we kinderen ze oppakten, werden onze vingers verbrand. Ik herinner me hoe mijn vingers blaren werden. "Toen hij zuchtte en nostalgisch over de verloren dagen om zichzelf te verwonden, zuchtte hij en zei:" Zo'n plezier hebben ze niet meer. "
5 We zouden geen Thanksgiving hebben zonder 'Mary Had A Little Lamb'
Thanksgiving zou nooit een federale feestdag zijn geworden als het niet voor één vrouw was: Sarah Josepha Hale. Of, zoals ze beter bekend is, de vrouw die 'Mary Had A Little Lamb' schreef.
Hale deed meer dan alleen een kinderlied schrijven - ze voerde ook een absurd lang en zwaar bevochten gevecht om van Thanksgiving een grote Amerikaanse vakantie te maken. Thanksgiving, geloofde Hale, had een 'diepe morele invloed' die gezinnen de waarde leerde van samenkomen, of zoals ze het noemde, 'in-gathering'. En ze zou niet rusten voordat elk gezin in Amerika het deed.
Haar eerste roman, Northwood, had een hoofdstuk-lange beschrijving van Thanksgiving en hoe geweldig het is, werkte in alleen maar om haar favoriete vakantie op het publiek te duwen. Nadat het uitkwam, stichtte ze haar eigen tijdschrift voor vrouwen en vulde het met artikelen over waarom iedereen Thanksgiving zou moeten vieren. En in haar vrije tijd schreef ze brieven aan senatoren die hen smeekten om er een federale feestdag van te maken.
Ze heeft meer dan 30 jaar van haar leven gewijd aan het vieren van Thanksgiving - en het werkte. Langzaam begonnen meer en meer mensen het te vieren. In 1854 observeerden 30 staten Thanksgiving, voornamelijk vanwege haar.
4 Thanksgiving werd een vakantie om de burgeroorlog te beëindigen
Een van de mensen die Sarah Josepha Hale schreef, was president Abraham Lincoln. Ze had zich zorgen gemaakt om de burgeroorlog, legde ze uit, en vond dat de VS 'gedeeltelijke gevoelens opzij moest zetten' en zich moest laten leiden door een gemeenschappelijke zaak waar iedereen het over eens was. En aangezien Hale een beetje één noot was, dacht ze dat Thanksgiving de perfecte reden was.
Lincoln was niet de eerste president die ze had geschreven, maar hij was de eerste die naar haar luisterde. Hij nam haar meteen mee. Slechts vijf dagen nadat Hale haar brief had geschreven, werd Thanksgiving uitgeroepen tot een federale feestdag.
Lincoln heeft een verklaring uitgegeven waarin mensen "in elk deel van de Verenigde Staten" worden uitgenodigd om samen te komen en te danken voor het goede in het land, deels als een manier om het moreel van de troepen van de Unie te verbeteren en deels om een gevoel van nationale identiteit te herstellen. Hij vulde de vakantie met foto's van samenkomende pelgrims, die probeerden een idee van verenigd Amerika te creëren.
De vakantie betrapt op, op het einde, zowel in het noorden en het zuiden. Maar tijdens de oorlog waren de dingen niet precies gelijk. Terwijl de Noorderlingen kalkoenen ophoopten en van het feest genoten, gingen de mensen in het Zuiden zitten voor "hongerfeesten" - waar mensen alles zouden doen wat ze in vredestijd genoten, behalve het enige wat ze niet konden betalen: eet voedsel.
3 Lincoln wilde dat het een dag van vernedering en vasten zou zijn
Turkije en dankbaarheid hadden niets te maken met de oorspronkelijke visie van Lincoln voor Thanksgiving. In 1861, voordat hij Hale's brief las, probeerde hij zijn eigen gloednieuwe festival te maken om het land samen te brengen. Maar hij wilde niet dat mensen dankten en eten aten. Hij wilde dat het - naar zijn eigen woorden - een dag van 'openbare vernedering, gebed en vasten' zou zijn.
De dag zou zijn vol met festiviteiten. De vakantie van Lincoln was om te beginnen met mensen die de "Opperste Regering van God" erkenden en buigen "in nederige onderwerping aan zijn kastijdingen." Vervolgens moesten zij publiekelijk hun zonden en overtredingen belijden en betreuren en om vergiffenis smeken.
Lincoln hoopte dat God, als Amerika zich van zijn zonden zou bekeren, een einde zou maken aan de burgeroorlog. Zijn dag van zelfhaat, uithongering en gebed raakte echter niet precies zoals Thanksgiving dat deed.
2 Lincoln's Son smeekte om het eerste leven in Turkije
De traditie om de president gratie te verlenen op Thanksgiving begon al in het eerste jaar van de vakantie - en het kwam allemaal voort uit de sympathie van een tienjarige jongen.
De Lincolns hadden een levende kalkoen naar het Witte Huis gestuurd voor hun diner in 1863. Lincoln's jonge zoon Tad kreeg de kans het dier te zien dat binnenkort zou worden gedood, gebakken en op zijn eettafel zou worden geplaatst, en toen hij zich realiseerde wat zou gebeuren, hij werd doodsbang. Hij smeekte zijn vader om de kalkoen niet te doden, hem te vertellen dat hij "net zo goed recht had om te leven als ieder ander." De president was ontroerd. Hij stemde toe en het Witte Huis bracht een nieuwe huisdierentrolley binnen.
De traditie greep echter niet meteen aan. De presidenten die volgden, delen Lincoln's sentimentaliteit niet echt. Ze volgden zijn traditie om levende kalkoenen naar het Witte Huis te sturen en poseerden soms voor foto's met hen - maar ze gingen door en doodden en aten ze hoe dan ook.
Het duurde tot 1963 voordat JFK de eerste president werd sinds Lincoln de kalkoen liet leven - precies 100 jaar nadat Tad Lincoln de eerste Thanksgiving-kalkoen van het Witte Huis had bewaard. JFK werd drie dagen later vermoord.
1 FDR heeft de datum gewijzigd om vakantieresultaten te verhogen
Thanksgiving ging nog een verandering door in 1939, toen Franklin Delano Roosevelt de datum veranderde, puur zodat mensen meer geld zouden uitgeven aan kerstcadeautjes.
President Roosevelt realiseerde zich dat mensen niet begonnen te winkelen voor kerstcadeautjes totdat Thanksgiving voorbij was. Hij dacht dat als Thanksgiving een week eerder was, mensen eerder zouden gaan winkelen en uiteindelijk meer geld zouden uitgeven. En dus verhuisde hij Thanksgiving van de laatste donderdag van november naar de tweede laatste donderdag, puur om de economie een boost te geven.
Mensen waren woedend. Ze begonnen zijn date "Franksgiving" te noemen, en sommige staten weigerden het te erkennen. Alf Landon, die tegen FDR was opgestaan in 1936, verklaarde zelfs dat het veranderen van de datum van Thanksgiving Roosevelt "een Hitler" maakte.
Het werkte echt, mensen hadden meer geld uitgegeven en de economie verbeterde. Uiteindelijk heeft Roosevelt iedereen gerustgesteld door de datum opnieuw in te stellen, nu wordt verklaard dat Thanksgiving op de 'vierde donderdag in november' zou zijn, maar 'nooit op de laatste twee dagen van de maand', wat verwarrend genoeg was dat niemand de moeite nam om ruzie te maken over het.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.