Delen:
10 dingen die in het verleden gewoon waren en die we ons nu niet konden voorstellen
We zijn het er allemaal over eens dat onze manier van leven in de loop der jaren op een aantal verbazingwekkende manieren is veranderd. Technologische doorbraken en ons begrip van de menselijke geest en lichaam hebben de weg geëffend voor het maken van grote vooruitgang in onze moderne wereld.
Onze oude voorouders zouden ongetwijfeld moeite hebben om te geloven wat de mensheid heeft kunnen bereiken. We zijn naar de maan gereisd, hebben satellieten de ruimte in gelanceerd, landde rovers op verre planeten en bemande het internationale ruimtestation. De medische gemeenschap heeft dingen bereikt die velen in de afgelopen jaren onmogelijk hadden achtervolgd, zoals het genezen en beheren van ziekten, ingewikkelde transplantaties die levens redden en het ontwikkelen van medicijnen die ziekten behandelen om mensen een betere levenskwaliteit te geven.
Het punt is dat we misschien net zo moeilijk geloven wat normaal was voor onze voorouders. Laten we een paar dingen verkennen die vroeger gewoon waren, maar die we ons vandaag niet konden voorstellen.
10 Wettelijk drugsgebruik
Van 400.000 soldaten werd gezegd dat ze verslaafd waren aan opiaten tijdens de Amerikaanse burgeroorlog. Hoe bizar het ook mag klinken, er werd algemeen aangenomen dat verslaving niet zou optreden als ze de medicijnen direct in de ader injecteerden, omdat ze de maag niet zouden bereiken.
Dateert uit de vroege tijden, veel mood-veranderende medicijnen waren gemakkelijk verkrijgbaar met of zonder recept van een arts. Omdat vrouwen als 'zwakkere sekse' werden beschouwd, werden deze medicijnen overvloedig voorgeschreven voor een breed scala aan 'kwalen'. Het is niet verwonderlijk dat vrouwen naar verluidt drie keer zo snel aan mannen verslaafd waren aan deze medicijnen.
Sommige van de meer bizarre 'condities' van vrouwen waar deze drugs voor werden gebruikt, waren onder meer seksuele uitputting, kietelen, gebarsten tepels, verveling, heimwee, hysterie en braken tijdens de zwangerschap. Het was ook gebruikelijk dat vrouwen cocaïne-injecties kregen om ze "levendiger en spraakzamer" te maken en om "zuurstofpartijen" te houden om lachgas te inhaleren.
9 Operated On By Your Barber
Een scheerbeurt en een knipbeurt nodig? Heeft het zin om die vervelende teen te hebben geamputeerd omdat het je dwarszit? Geen probleem, zorg dat ze allemaal worden verzorgd door de plaatselijke kapper-winkel. U kunt er zeker van zijn dat u op de juiste plek bent als u een verse kom bloed ziet zitten in het venster of een rood en wit gestreepte paal buiten de deur. Het rood op de paal betekent bloed en wit betekent verband.
Vroege medische behandelingen kunnen enge dingen zijn. Bloodletting was een bijzonder populaire dienst die kapper-chirurgen aanboden. Er werden aderen geopend om het bloed af te tappen, of bloedzuigers konden worden toegepast om het werk te doen. Helaas wisten de "chirurgen" niet altijd wanneer ze moesten stoppen, dus verloor de patiënt soms veel te veel bloed. Trepanning was ook vrij populair. Dit zou inhouden dat er een gat in het hoofd wordt geboord om te dienen als behandeling voor zaken als hoofdpijn, abcessen, dementie, psychische aandoeningen en behandeling van hoofdwonden. Het werd ook gebruikt om boze geesten uit te laten. Het ergste van alles is dat je tijdens deze behandeling meer dan waarschijnlijk wakker zou zijn en dat er geen verdoving was. En last but not least: amputaties. Door je kapper. Moeten we echt nog iets meer zeggen?
Vroeger waren de oorzaken van ziekten en de redenen voor de verspreiding van de ziekte onbekend. Soms was het niet ongebruikelijk om ziektes de schuld te geven van dingen als demonen, de sterren, zonde, heksen en zelfs slechte geuren.
8 Capital Punishment As Entertainment
Openbare executies tijdens de middeleeuwen werden uitgevoerd voor grote menigten toeschouwers om aan te tonen dat misdaad niet zou worden getolereerd. Het gerucht gaat dat feestdagen vaak werden beschouwd als een manier om de opkomst te vergroten, en de sfeer werd vaak opgeladen.
Opknoping was een van de meest gebruikelijke manieren van executie, zo erg dat in de meeste steden en dorpen permanente gibbets op een centrale locatie waren opgericht. Nadat de crimineel was geëxecuteerd, werd het lichaam soms onmiddellijk verwijderd, maar andere keren zouden in de galgen blijven totdat het lijk vrijwel in stof verdween.
Onthoofding was een andere populaire vorm van doodstraf, vooral voor edelen en edelvrouwen. Als je geluk had, zou de beul de klus meteen klaren. Als zijn bijl of zwaard saai was, of als hij gewoon onvoorzichtig was, kon het meerdere slagen duren om het gewenste doel te bereiken. Naar verluidt kreeg een veroordeelde gravin tien slagen voor de fatale aanval. Onthoofde hoofden waren soms bekend als gespietst op staken en voor onbepaalde tijd weergegeven, om te dienen als een herinnering dat de wet en orde zou overheersen in die bepaalde stad.
7 Grave Robbing In The Name Of Science
Het is van oudsher een traditie geweest om een mooie en ontroerende begrafenisceremonie te verzorgen om de levens van dierbaren die ons zijn voorgegaan, te eren. We treuren, we delen herinneringen, en dan leggen we ze om te rusten zodat ze in vrede kunnen zijn. Helaas was het in de Renaissance mogelijk dat sommige van de geliefde overledenen toch niet in alle rust gerust hadden.
Naarmate de wetenschap en de geneeskunde vorderden, werd vastgesteld dat kennis van de menselijke anatomie zeer gunstig zou zijn voor de mensheid. Vanwege die dorst om te begrijpen waar dingen waren en hoe ze in het menselijk lichaam werkten, was er al snel een tekort aan kadavers om te ontleden. Aanvankelijk was de belangrijkste bron van lichamen afkomstig van geëxecuteerde criminelen. Toen de vraag groter was dan het aanbod, kwamen body snatchers binnen.
Ze zouden een groot aantal lichamen opgraven onder dekking van de duisternis, de nacht nadat ze waren begraven. Deze lichamen zouden vervolgens worden verkocht aan anatoom om te ontleden terwijl ze nog enigszins vers waren.Toen de grafrovers de vraag niet konden bijhouden, namen medische studenten soms de kadavers zelf. Sommigen werden zelfs betrapt en veroordeeld. In de meest wanhopige tijden werden lichamen gekaapt van begrafenisstoet.
Als een kanttekening was het bekend dat Leonardo da Vinci veel kadavers had ontleed. Hij maakte een aantal belangrijke ontdekkingen en kon uiterst gedetailleerde tekeningen maken die de opleiding van medische studenten aanzienlijk verbeterden.
6 Iemand uitdagen voor een duel
De handschoen (of handschoen) is gegooid. De woorden zijn uitgesproken: "Ik daag je uit voor een duel." De uitgedaagde heeft zijn acceptatie betekend door de handschoen op te pakken. Het enige wat u hoeft te doen, is de tijd, plaats en wapen naar keuze bepalen. Vroeger zouden die keuzes een soort zwaard zijn geweest, daarna werd de rapier als hekwerk populair en later het pistool.
Het duel was een populaire manier voor verfijnde, verfijnde heren om hun eer en reputatie eeuwenlang te verdedigen. De beledigingen die de wedstrijd brachten waren vaak triviaal. Het had kunnen zijn voor iets dat zo belachelijk was als te zeggen dat je iemands kleding niet leuk vond. Er waren strikte regels om te proberen de dood van de deelnemers te voorkomen, maar ze waren niet altijd succesvol.
In de oudheid stond het de rechters toe twee personen te bestellen om deel te nemen aan een gerechtelijk duel, of een proces door de strijd, als een manier om hun geschillen te beslechten.
5 Extreem trage, gevaarlijke reizen
Van punt A naar punt B gaan was een behoorlijk uitdagende taak in de Middeleeuwen. Het is moeilijk je voor te stellen hoe moeilijk het is om te reizen. In de moderne samenleving zijn er een aantal opties tot onze beschikking, maar in die tijd waren de keuzes zeer beperkt. Reizen te voet zou een optie zijn. Hiermee kunt u ongeveer 24 tot 40 kilometer (15-25 mijl) per dag overbruggen. Een andere optie is reizen per paard. Dit zou een beetje beter zijn, op 32 tot 48 kilometer (20-30 mijl) per dag. Varen, indien mogelijk, zou een stuk sneller zijn op 120 tot 200 kilometer (75-125 mijl) per dag.
De lengte van de reis zou niet het enige probleem zijn. Als er geen herberg of andere veilige plek was om te schuilen voor de nacht, moesten reizigers vaak buiten in de elementen slapen. Eten en drinken kunnen opraken of bederven, ongelukken of ziekte kunnen optreden en er was altijd de zorg voor diefstal of erger. Zeilen zou ook gevaarlijk zijn geweest. Veel van de houten schepen zouden het weerstaan van gevaarlijke stormen niet hebben kunnen weerstaan.
4 Brute straf voor het plegen van overspel
The Scarlet Letter, een roman geschreven door Nathaniel Hawthorne, beschrijft het verhaal van een puriteinse vrouw wiens man vermist was. Horror van gruwelen, ze werd zwanger. Ze werd in de gevangenis gegooid, waar ze beviel. Bij haar vrijlating werd ze gedwongen om haar de rest van haar leven een scharlaken "A" op haar kleding te dragen. Ze werd ook gemeden door de gemeenschap.
We willen graag denken dat zoiets niet in de werkelijkheid is gebeurd. Helaas wel. Een puriteinse vrouw die haar man bedroog, kreeg de veroordeling om in het openbaar geslagen te worden. Nadat ze een zweepslag in haar eigen gemeenschap had doorstaan, werd ze vervolgens meegenomen naar de stad waar het overspel plaatsvond. Terwijl ze daar was, kreeg ze een tweede zweepslag. Omdat dat niet vernederend genoeg was, werd ze gedwongen om de letters "AD" op haar kleding te dragen, zodat iedereen wist dat ze een overspelige was. Net zoals in The Scarlet Letter.
Vrouwen zouden ook worden gestraft door in een kar door de stad te worden gedreven terwijl ze worden geslagen. Sommigen werden daadwerkelijk geëxecuteerd vanwege hun 'misdaad'. Merk op dat deze straffen allemaal voor vrouwen waren. Toen een man overspel pleegde, werd hij beschuldigd van de mindere misdaad van hoererij. Vrouwen werden beschuldigd van de meer ernstige misdaad van overspel omdat ze als verleidster werden beschouwd.
3 Alles in de naam van schoonheid
Wat we als mooi en modieus beschouwen, verandert in de loop van de tijd enorm. Halverwege de 1400 werden dames in de high society als mooi beschouwd als ze hoge, koepelachtige voorhoofden en een melkwitte huid hadden. Om deze look te bereiken, haalden ze het haar uit de haarlijn zodat hun voorhoofd er groter uitzag. Als plukken niet de gewenste resultaten opleverde, wreven ze het gebied in met een ruwe steen of verbrandden ze het haar met een chemische stof. Ze hadden ook de neiging hun wimpers en de meeste van hun wenkbrauwen te plukken.
Suntans waren alleen voor boerenvrouwen, dus de rijken zouden er alles aan doen om een bleke, witte huidskleur te krijgen. Cosmetica gemaakt van kwik, parels, zilver of eierschalen zou soms worden gebruikt op het gezicht. Anderen hebben misschien dingen als witte bloem, krijt of wit loodpoeder gebruikt, dat zou worden gemengd met olijfolie. Om de cosmetica langer te laten duren, hebben ze mogelijk een dunne laag eiwit op het gezicht aangebracht.
2 Baden of niet baden
Tijdens de Middeleeuwen hadden mensen de neiging om vaker te baden dan in de Renaissance. Maar om een of andere bizarre reden begonnen artsen te geloven dat baden in water je vatbaarder zou maken voor het vangen van ziekten. Sommigen dachten ook dat het openen van de poriën tijdens het baden iemands "vitale krachten" zou toestaan om uit het lichaam te ontsnappen.
Natuurlijk wilden mensen tijdens de Renaissance nog steeds schoon en presentabel zijn. Vooral in de high society. Sommigen gebruikten handbakken in hun huizen, waar ze hun handen en gezichten gedurende de dag met water konden reinigen. Anderen spanden hun kleding met zware parfums en sommigen gebruikten geparfumeerde handdoeken die over het gezicht en het lichaam zouden worden gewreven. Last but not least leek de sleutel tot reinheid te liggen in het vaak verwisselen van linnen onderkleding.
1 Overmatige en dodelijke bevalling
De grootste taak van een getrouwde vrouw was om kinderen te produceren tijdens de renaissanceperiode. Hoewel veel vrouwen stierven tijdens de bevalling en het kindersterftecijfer hoog was, zou ze tijdens haar leven steeds opnieuw zwanger zijn geraakt. Zoals je je kunt voorstellen, was de bevalling de belangrijkste doodsoorzaak bij jonge vrouwen. Het was niet ongebruikelijk dat een vrouw acht tot twaalf keer beviel. Sommige, maar liefst 20 of meer. Het enorme aantal geboorten zou de kans op het ontstaan van problemen of zelfs de dood aanzienlijk vergroten.
De vroedvrouwen die deze geboorten hielpen, werden alleen opgevoed door de vrouwen van vorige generaties. Ze konden alles aan, van regelmatige geboorten tot het draaien van de baby als het werd uitgelopen om een spoeddoop te doen als het leek alsof de baby misschien niet zou overleven. Ze konden ook doodgeboren baby's van de moeders verwijderen en cesareans uitvoeren om baby's te redden als de moeders slaagden tijdens de bevalling.