Delen:
10 redenen waarom het oude Griekenland en Rome complete dystopieën waren
Het oude Rome en Griekenland worden vaak genoemd als de bakermat van de westerse cultuur en de bakermat van geweldige denkers en kunstenaars waar we allemaal naar streven. Hierdoor zijn de minder bewonderenswaardige kwaliteiten van deze oude beschavingen grotendeels vergeten ten gunste van de mooie, maar geromantiseerde visie van die landen en regeringen.
Rome was meer dan kunst en filosofie, en er was meer in Griekenland dan beeldhouwkunst en debat. Hollywood neigt meer naar het Parthenon en de Romeinse Senaat dan naar de volgende tien dingen. Wat je hieronder leest, maakt je misschien blij dat je nooit voet hebt gezet in de wereld van Socrates of Caesar.
10 Pater Familias, The Family Dictator
De pater familias was de naam van de leider van een Romeins huishouden, meestal de oudste of de meest nobele persoon in het gezin. De onschadelijke plicht om het gezin te beschermen viel in de pater familias, maar de macht impliciet in de positie leidde vaak tot monsterlijke gevolgen voor diegenen onder de patriarch. Bij inspanningen om de familienaam te beschermen, de pater familias had het recht om elk kind in slavernij te verkopen, vrouwen uit het bezit te verdrijven en over het algemeen elk stukje land en materiële rijkdom dat het gezin bezat te beheersen. Dit gold niet alleen voor het directe huishouden; de familia inbegrepen uitgebreide familie, helemaal tot aan bedienden, klanten en concubines.
Deze familia was de basiseenheid van de Romeinse samenleving, en de patriarchale heerschappij van die eenheid was volkomen absoluut. De pater familias was technisch de enige eigenaar van alle grond en goederen die het gezin bezat. Dit creëerde wat in wezen een miniatuurregering was binnen elk uitgebreid gezin dat sterk leek op een dictatuur. Zelfs toen ze gedomineerd werden door de Romeinse regering, werden de meesten dubbel geregeerd door het Romeinse leiderschap en hun eigen persoonlijke tiran.
9 De regering gaf om jou karakter een beetje te veel
Een van de belangrijkste politieke posities in de Romeinse regering was die van de censor. De verplichtingen van een censor omvatten het behoud van de openbare zeden, het houden van de telling en het beheren van de financiën voor de staat. Dit was een fel begeerde positie voor mensen die al hoog in de hiërarchie van de Romeinse samenleving en politiek stonden, die het zagen als de laatste en beste carrière voor een toegewijde burger. De meerderheid van de macht van de censor kwam voort uit hun plicht om moraliteit te regelen. Informatie kan door de censor worden opgenomen in de census over de moraliteit van een persoon of een gezin, wat tot ernstige gevolgen kan leiden. Deze beschuldigingen, zwarte markeringen op de naam van de beschuldigde, kunnen betekenen dat het recht om te stemmen verloren gaat, dat iemand wordt verwijderd uit de high society of dat de rang in het algemeen wordt verlaagd.
De ondeugden die de censor doorgaans strafte, omvatten alles wat tegengesteld zou zijn aan de Romeinse filosofie, namelijk een overdreven toegeeflijke levensstijl, mishandeling van slaven, fraude of algemeen berucht gedrag. Familienamen zouden kunnen worden geruïneerd en mensen in armoede worden gegooid op basis van de morele beslissingen van de censor, die altijd patriottisme naar de staat bevorderde. Omdat moraliteit verweven raakte met de wet, werd de censuur gewoon een ander instrument van heerschappij over de mensen, een onaantastbaar individu met het recht op al je geheimen en de sleutel tot je reputatie. Dit Orwelliaanse systeem had geen ruimte voor ruzie over morele ambiguïteit of de privacy van individuen. Niemand was immuun voor het oog van de censor en de inzet was intens. Iedereen was te allen tijde onder controle en iedereen had alles te verliezen.
8 Verovering in de naam van de slavernij
Hoewel het klopt dat veel landen op verschillende momenten in hun geschiedenis op slaven vertrouwden, is de Romeinse afhankelijkheid van slavenarbeid opmerkelijk. Maar liefst 30 procent van de Romeinse bevolking bestond op een gegeven moment uit slaven en om de kwestie te overdrijven, slaven stierven vaker dan ze werden geboren.
Om de aantallen slaven te behouden en de beroepsbevolking te behouden, moesten de Romeinen voortdurend meer slaven verslaan en absorberen. Zelfs deze tactiek suste nauwelijks de behoefte aan hen. Het systeem, dat verder wreed is, was vreselijk inefficiënt en een verspilling van menselijk leven.
7 Geen genade van Rome
Het Joodse volk werd in sommige opzichten door de Romeinen gerespecteerd vanwege de oudheid van hun overtuigingen, hoewel niet gewenst. Simpel gezegd, ze waren over het algemeen beheersbaar, hoewel soms problematisch, voor het Romeinse Rijk. Ze waren een uitbijter onder de polytheïstische groepen en regeringen om hen heen, en ze weigerden complete assimilatie.
Hoewel ze meestal gehoorzaam waren, toen het Joodse volk een politieke afwijkende mening liet zien, werden ze verpletterd. De Romeinen doodden duizenden Joden en vernietigden hun heiligste tempel in 70 na Christus, een voorbeeld voor hoe zij opstand behandelen en hoe zij spoedig christelijke groepen zouden behandelen. De Romeinen deden dit vaak; elke opstand werd met ernst behandeld en de overtreders waren vaak volledig gedecimeerd.
6 Wees patriottisch of sterf
Opgemerkt moet worden dat de Romeinen niet discrimineerden op basis van religie, maar eerder op patriottisme. Wat dit betekent is dat de Romeinen het niet konden schelen wie je aanbad, zolang je een goede burger was die hulde bracht aan de leiders. Het probleem komt wanneer groepen zoals de christelijke sekten elkaar privé willen ontmoeten, in aantal groeien en weigeren deel te nemen aan bepaalde rituelen die zij als ketters beschouwen. De Romeinen zagen religie als een methode om patriottisme in de staat te handhaven en gebruikten gemeenschappelijke religieuze praktijken om Romeinse heersers en wetten te valideren. Buitenstaanders zoals christenen schiepen verdeeldheid en verschil van mening, wat de Romeinen als bedreigend zagen. Door dit te doen, werden christenen een vervolgde groep.
Van Nero tot Diocletianus, Romeinen doodden en martelden enorme aantallen christenen.Ze vernederden en vermoordden ze zowel individueel als in groepen, voor de menigte of openlijk op straat. De Romeinen demonstreerden het niveau van wreedheid dat ze konden bereiken wanneer ze wanhopig een bedreiging voor hun orde wilden verpletteren en een dystopie creëerden waarin minderheidsovertuigingen op fantasierijke en gruwelijke manieren strafbaar zijn.
5 De prijs van een High Society was Toestemming
Aristocratische Griekse jongens van 12 tot 15 jaar oud werden vaak voorzien van een mentor, een oudere man die hen moest leren succesvol en gecultiveerd te zijn. Helaas werden deze paren vaak meer dan voogdij; seksuele relaties werden eigenlijk aangemoedigd tussen de twee en volledig aanvaard door de cultuur. Rechten aan de jonge jongen werden aan de oudere man gegeven voor zijn dapperheid en in ruil voor zijn mentorschap.
Deze relaties, soms zelfs voordat de jongens de puberteit troffen, waren absoluut geen consensus, maar werden niet weerstaan, omdat het simpelweg als onderdeel van de sociale orde werd gezien. Veel Grieken zouden de liefde voor hun partner in deze mentorrelatie hebben opgeëist, maar het was nooit het resultaat van de vrije wil voor de jongere deelnemer. Op deze manier terroriseerde de Griekse cultuur jongere edelen en exploiteerde ze voor perverse winst, en creëerde zo een universum dat alleen als angstaanjagend kan worden omschreven.
4 vrouwen leefden als gevangenismedewerkers
De scheiding van Griekse meisjes en vrouwen uit de samenleving als geheel leek op een leven van eenzame opsluiting. Meisjes bestonden volledig in het huis totdat ze getrouwd waren, en op dat moment trokken ze naar het huis van hun man voor een vergelijkbare situatie. Ze konden af en toe een boodschap doen of ceremonies bijwonen (indien begeleid), maar de overgrote meerderheid van hun leven werd binnenshuis doorgebracht en was bijna alleen. Vrouwen konden tijd doorbrengen met hun kinderen en hun bedienden in kamers die speciaal voor hen waren ontworpen en konden de openbare ruimte van het huis betreden om alleen bezoekers te ontvangen als hun man het toestond.
Meisjes waren vaak getrouwd op de leeftijd van 14, en slavinnen waren de seksuele eigendom van hun mannelijke meesters, evenals het onderwerp van woede van de vrouw van de meester. Geen enkele vrouw, slaaf, arme, edele of middenklasse was vrij en elk van hen leed onder de filosofie dat vrouwen slechts slecht gemaakte mannen waren, misvormd en onintelligent, die in gesloten ruimtes moesten worden bewaard voor hun eigen veiligheid. Deze wereld was een ware nachtmerrie voor de vele vrouwen die erin woonden en creëerde wat in wezen het leven was van een gevangene voor elke vrouw.
3 cults waren overvloedig
Organisaties die door historici 'mysteryculten' worden genoemd, waren wijdverspreid in het oude Griekenland en Rome. Ze hadden geheime diensten, inwijdingen, ceremoniën en doctrines die hen van elkaar onderscheidden. Elke sekte had zijn eigen specificaties voor dieet, begrafenis en het dagelijks leven, en elke aanbaden hun eigen god of godin, in de overtuiging dat door hun leven aan één entiteit te wijden, ze waarschijnlijk genade bereikten met die god of godin en misschien opstijgen naar een glorieus hiernamaals.
De cultus van Mithras was populair in Rome en vierde het militarisme en de mannelijkheid als een volledig mannelijke cultus. Wat hun overtuigingen ook zijn, de sekten zijn fascinerend voor historici en behoorlijk griezelig voor de moderne persoon.
2 Een Spartan Newborn zou je kunnen doden
Beginnend bij de bevalling werden Spartaanse burgers opgeleid voor barbaarsheid. Oorlog voeren was het ultieme doel van elk Spartaans leven en ze waren allemaal goed toegerust om dat doel te bereiken. Opmerkelijk is dat zelfs de voeding van Spartaanse jongens beperkt was. Dit werd niet gedaan met het doel om een goed lichaam te behouden, maar om stelen echt aan te moedigen. Als je wordt betrapt op het stelen van voedsel, dan zou de straf hard zijn, niet voor de misdaad van stelen, maar omdat je wordt betrapt op de daad.
De Spartanen predikten alleen efficiëntie en macht, en de moraliteit had de neiging om achterover te leunen. Ze hebben hun kinderen opzettelijk in verharde en effectieve criminelen veranderd om hen voor te bereiden op de strijd. Een man moest tien jaar in het leger dienen voordat hij burgerschap kreeg en werd gedwongen uit de kazerne te sluipen om zijn eigen vrouw te bezoeken (en, nogmaals, zou gestraft worden als hij betrapt werd). Geboren worden in Sparta moest een soldaat worden geboren, voor altijd gebonden aan jouw staat en met nauwelijks enige persoonlijke vrijheden.
1 De herfst
Misschien wel het meest angstaanjagende aan het oude Griekenland en Rome is hun verval in corruptie. Beide waren ooit geweldig en zijn niet langer. Om verschillende redenen verloren ze de controle over hun rijken en gaven ze hun dominantie over aan anderen. Het maakt niet uit hoe sterk hun regeringen waren, ze werden uiteindelijk corrupt en raakten in verval. De dood van Socrates zou allegorisch de dood van de ware idealen van Griekenland kunnen vertegenwoordigen en was een voorteken van hun onvermijdelijke ondergang. Veel van de grondleggingsideeën van de Griekse en Romeinse samenleving waren echt goed (met uitzondering van al die in deze lijst) maar duurden niet tot het einde van hun rijk.
Omkoping en eigenbelang droegen bij tot de ineenstorting van het Romeinse rijk, activiteiten die niet zo wijdlopig waren toen de jonge natie begon. Naarmate de macht toenam, viel echt alleen de overheid langzaam weg en onthulde de corrupte en skeletachtige overblijfselen van het oorspronkelijke systeem. De prevalentie van moorden en schaduwrijke transacties maakte de late Romeinse regering tot een ware, werkelijke dystopie.