Delen:
10 redenen waarom mensen de Rockefellers haatten
De Rockefellers waren in de vroege jaren 1900 zo gehaat dat ze meerdere bewakers moesten huren om hen te beschermen in hun woningen. Zoals een krant meldde: "De extra voorzichtigheid is verstandig. Mr Rockefeller heeft alle reden om moordenaars te vrezen. Assassins zijn de natuurlijke zonen van het zakelijke beleid van Mr. Rockefeller. "
Mensen hadden genoeg redenen om de Rockefellers te haten. Ze werden dieven, moordenaars van vrouwen en kinderen, manipulators en regelrechte leugenaars genoemd. Als de mensen de kans kregen om hun zin te krijgen, zouden de Rockefellers zijn bijeengeraapt voor alle ziektes die ze veroorzaakten.
10Stole A Railroad
De Rockefellers werden niet rijk door aardige jongens te zijn. Sterker nog, het waren bijna schurken die elke kans die ze hadden om te stelen van andere mensen grepen. Dat is hoe de Rockefellers de Duluth, Mesaba en Noordelijke Spoorweg hebben verworven.
Zoals het in 1911 in de krant stond, waren de oorspronkelijke eigenaars van de spoorweg net klaar met het leggen van de baan. Ze wilden terminals bouwen, maar ze hadden het geld nodig om het te doen.
In komt dominee Gates, een man ingehuurd door de Rockefellers om de leiding te nemen over hun goede doelen. Eerw. Gates legt aan de eigenaars uit dat John D. Rockefeller de bouw van hun spoorlijn heeft bijgehouden en dat hij hen het geld uit liefdadigheid zou lenen. De mannen accepteerden de lening voor $ 420.000.
Twee maanden later deed Rockefeller net alsof hij het geld meteen nodig had vanwege 'financiële schaamte'. De mannen kregen 24 uur om de lening terug te betalen.
Ze krabbelden om een banklening te krijgen om Rockefeller terug te betalen, maar Rockefeller had de banken al gezegd dat het herentoilet "geen lol waard was".
Omdat ze de lening niet konden terugbetalen, kon Rockefeller de controle over de spoorweg overnemen voor een klein deel van wat het waard was.
9 Werknemers krijgen wat ze waard zijn
John D. Rockefeller dacht niet veel aan de mannen die voor hem werkten, en hij was niet bang om het publiek hiervan op de hoogte te stellen.
In één instantie in 1913 maakte Harvey Pratt Judson, een educatieve man die eigendom was van Rockefeller, duidelijk dat hij en Rockefeller niet geloofden dat er een minimumloon moest zijn. Ze geloofden dat "elke man en vrouw, jongen en meisje krijgt gewoon het loon dat ze waard zijn." Het deed er niet toe dat deze arbeiders niet van dit loon konden leven.
8Het bloedbad van Ludlow
In 1914 hadden de mijnwerkers in Ludlow genoeg gehad. De mijnen waren meer dan gevaarlijk. Het loon was onmogelijk om van te leven, en om het nog erger te maken, de mijnwerkers werden niet betaald in Amerikaanse contanten. Ze ontvingen "geld" dat alleen in de winkels van het mijnkamp kon worden gebruikt. Alles wat de mijnwerkers maakten kon alleen worden gebruikt om goederen en voedsel te kopen van de eigenaar van de mijn, die toevallig Rockefeller Jr. was.
De mannen gingen in staking. Jr. huurde een militie in om de mannen terug te dringen in de mijn en het werd lelijk. De mijnwerkers en hun gezinnen werden uit hun hutten verdreven en moesten in tenten leven. De militie-machine beschoot de tentenkolonie en stak hem in brand. Twee vrouwen en 11 kinderen stierven tijdens de aanval, samen met een aantal mannen.
Het incident veroorzaakte verontwaardiging over de VS en Jr. werd gebrandmerkt als een moordenaar van vrouwen en kinderen.
7 Vrouwen en kinderen doodsbang
Na het bloedbad in Ludlow waren de vrouwen en kinderen van de mijnwerkers in Colorado absoluut bang om te worden vermoord door de mannen van Rockefeller Jr.
Don MacGregor, een sterke voorstander van de mijnwerkers, rapporteerde over zijn bezoek aan een mijnkamp in Walsenburg, Colorado, dat hij, zodra hij stopte, een groep kleine kinderen zag "met brede en rode ogen, weggelopen uit mijn nadering omdat Ik was een vreemdeling en het bloedbad in Ludlow van de onschuldigen had hen angst voor alle vreemdelingen geleerd. '
Vervolgens rende een zwangere vrouw naar MacGregor. Ze smeekte en smeekte haar weg te halen van het mijnkamp. "Ik wil niet dat mijn baby hier wordt geboren binnen het bereik van de machinegeweren. Er was een vrouw die een baby ging krijgen in Ludlow en die hebben ze allebei verbrand. '
6Gedrukt Nepnieuws
Als je de persen kunt besturen, dan kun je de harten en geesten van Amerikanen beheersen. Klinkt bekend?
Na het bloedbad in Ludlow hadden de Rockefellers alle goede publiciteit nodig die het geld kon kopen. Ze huurden een publicist in en startten een vakblad. Ze gebruikten hun geld om hun eigen pamfletten te publiceren om veel lof te zingen over het 'goede' dat ze naar Amerika brachten.
De Rockefellers werkten ook samen met Hearst Press in 1915, publiceerden alleen positieve artikelen over de Rockefellers en demoniseerden iedereen die zich tegen hen uitsprak. Ze werden publiekelijk beschuldigd van het drukken van nepnieuws en het verstrekken van onjuiste informatie over de salarissen van hun vijanden, de vakbondsleiders.
5 Bewaarde mijnwerkers in armoede
Een rapport uit 1915 kondigde aan dat John D. Rockefeller Jr. een van zijn kolenmijnen in Colorado ging bezoeken. Zijn doel was om de arbeiders te laten zien dat hij slechts een van de jongens was, maar hij faalde jammerlijk.
Hij toerde door de mijn en slaagde erin om een van hun picks gedurende vijf minuten met een halfslachtig werk af te handelen. Toen alles was gezegd en gedaan, was Jr. te moe om te vertrekken bij het vallen van de avond. Dus ging hij terug naar de hut van de mijnsuperinspecteur om de nacht door te brengen. Het gezin leefde in extreme armoede, ondanks de lange werkweek van 12 uur, en moest verdubbelen om te slapen, zodat Jr een bed voor zichzelf kon hebben.
De volgende dag keerde Jr. alleen terug naar de mijnen om een zeer koude schouder te krijgen van de mannen die erin werkten. Op een gegeven moment, Jr.geprobeerd om te communiceren met de armoedige arbeiders, maar "de mijnwerkers grijnsden hun minachting. Toen de voormannen hen begonnen voor te stellen, draaide een van hen zich om en liep weg. Twee anderen begonnen te werken. "
4Meddled In Education
John D. Rockefeller besteedde veel geld aan hoger onderwijs om het publieke denken te chloroformeren. Via zijn Rockefeller Foundation gaf hij schenkingen aan hogescholen die erin toestonden om jonge mannen 'veilige en conservatieve doctrines' te leren. Hij verhoogde zelfs de salarissen van bepaalde professoren die het ermee eens waren om te onderwijzen, of te prediken, ideeën die ten goede kwamen aan het Rockefeller-imperium.
Het gevaar van georganiseerde arbeid voor het Rockefeller-rijk stond hoog op de lijst met uit te roeien ideeën. Hij wilde niet dat jonge ondernemers afstudeerden aan de universiteit met de progressieve overtuigingen dat arbeiders rechten hadden.
3Refused om oorlogsloening uit te geven
Het was de Eerste Wereldoorlog en de geallieerden probeerden leningen voor de oorlog veilig te stellen. John D. Rockefeller werd benaderd door de Britten en de Russen, maar hij weigerde om geld aan de zaak te lenen. In zijn eigen woorden zei hij: "Deze oorlog is vreselijk! Vind je niet dat het vreselijk is? '
J.P. Morgan benaderde ook Rockefeller om zijn steentje bij te dragen aan de oorlogsinspanning, maar het had geen zin om gek te praten. Er werd al besproken dat J.P. Morgan de volgende "rijkste man ter wereld zou worden", en het was duidelijk dat er spanning tussen de mannen was.
Gevraagd naar de betrokkenheid van J.P. Morgan bij het uitlenen van oorlogspapieren, antwoordde Rockefeller
"Een wijze uil woonde in een eik,
Hoe meer hij zag hoe minder hij sprak;
Hoe minder hij sprak, hoe meer hij hoorde,
Waarom kunnen we niet allemaal als die vogel zijn? "
2Inkomstenbelastingontwijking
In 1916 schreeuwden kranten over de Rockefeller Foundation. In die tijd had de stichting meer dan $ 100 miljoen aan 'inkomensleverende effecten'. Het geld verdiende naar schatting $ 6 miljoen dollar per jaar, niets belastbaar.
Al het geld in de stichting was onder de controle van John D. Rockefeller. Hoewel het gebruik van het geld alleen voor liefdadigheidsdoeleinden bedoeld was, werd Rockefeller ervan beschuldigd honderdduizenden liefdadigheidsgeld te gebruiken voor zijn eigen persoonlijke belangen.
Het is moeilijk je voor te stellen dat je meer dan honderd miljoen dollar hebt weggestopt in een stichting in de wereld van vandaag. Het feit dat Rockefeller dit soort geld had om opzij te zetten in 1916 is verbluffend.
1Troubles Of A Sincere Man
Het congres eiste dat John D. Rockefeller uitlegt waarom er nog een andere stijging van de benzineprijzen was in het voorjaar van 1916. Geïrriteerd door ondervraagd te worden, zei Rockefeller dat het een kwestie van vraag en aanbod was.
Tegen die tijd behandelden steeds meer niet-gelieerde kranten de Rockefellers met extreem sarcasme. Een artikel, getiteld "Troubles of a Sincere Man", drong erop aan dat de overheid de last van Rockefeller zou verlichten
"We hebben er een hekel aan om een oprechte medeburger als Mr. Rockefeller te zien worstelen onder omstandigheden die hij niet kan beheersen. Om de heer Rockefeller te helpen zijn hoofd boven water te houden, kan de overheid het zich veroorloven om naar de toelevering van benzine te gaan. "