Delen:
10 aangrijpende foto's van de kortste momenten van de mensheid
Een foto schetst duizend woorden, en dat is niet meer waar dan als het gaat om inzicht in de ergste momenten van menselijke ellende. Je zult veel van deze gebeurtenissen kennen - we hebben er hier eerder zelfs een paar besproken. Deze lijst gaat niet over de gebeurtenissen maar over de kracht van foto's. Deze afbeeldingen brengen je dichter bij de horror dan elke beschrijving zou kunnen.
10The Shanghai Baby
De tweede Chinees-Japanse oorlog begon in juli 1937 en werd uiteindelijk een deel van het Pacifische theater van de Tweede Wereldoorlog. Niet lang na de oorlog, met Japan op weg naar China, verlieten terugtrekkende Chinese troepen een blokkade over de Whampoo River in Shanghai. Japan kondigde aan dat ze het op 28 augustus 1937 zouden bombarderen, en nieuwsteams verzamelden zich om het evenement vast te leggen.
De vliegtuigen arriveerden om 16.00 uur. De meeste verslaggevers waren vertrokken nadat ze hadden gehoord dat de aanval was uitgesteld, dus er wachtte maar één cameraman. De bommenwerpers hebben de Chinese verdediging niet geraakt. Ze troffen het treinstation van de stad - met 1800 burgers die wachtten op evacuatie, meestal vrouwen en kinderen. De Japanse bemanningen hadden hen voor troepen aangezien. In totaal zijn er 1500 overleden.
De fotograaf, H.S. Wong, zag een man die kinderen uit het spoor redde. De man plaatste het eerste jonge kind op de rand van het platform voordat hij terugkeerde om een ander te helpen - en dat is de foto die Wong nam.
Het gewonde, hulpeloze kind dat in zo'n verwoesting zat, werd binnen anderhalve maand door meer dan 130 miljoen mensen over de hele wereld gezien. Het was van cruciaal belang om de internationale mening tegen de Japanners te keren en Wong moest onder Britse bescherming worden geëvacueerd naar Hong Kong toen de Japanners een prijs op zijn hoofd stelden.
9De huilende jongensmilitair
De 16-jarige jongen op de bovenstaande foto's is Hans-Georg Henke. Hij was lid van de Hitler-jeugd en de set werd genomen op 1 mei 1945, de dag vóór de overgave van Duitsland. De uiterste wanhoop en echte tranen zouden van iedereen voldoende bewegen. Toch is het jongensachtige gezicht en het lichaam duidelijk te klein voor een soldatenuniform dat de foto iconisch maakte.
Henke's verhaal werd overdreven door de jaren heen toen de foto van de traan over zijn wang werd beroemd. Henke zelf beweerde jaren later dat hij alleen vodden op zijn voeten had gedragen, hoewel een van de foto's hem in laarzen toont. Gezien de vernietiging om hem heen kan zijn geheugenverval waarschijnlijk worden vergeven.
8De Spaanse griepuitbraak
De grieppandemie van 1918 heeft tot 100 miljoen mensen over de hele wereld gedood. Dat was ongeveer de hele bevolking van de VS en zes keer zoveel als de Eerste Wereldoorlog.
Een paar verschillende soorten foto's die kunnen vertellen hoe de pandemie mensen heeft getroffen. Er zijn foto's van massagraven gegraven in Philadelphia om de lichamen te hanteren. Er zijn ziekenhuisafdelingen met zoveel bedden dat ze meer op pakhuizen lijken. En er zijn de buitenziekenhuizen opgezet toen de binnenhuizen vol waren, rijen witte tenten die patiënten van elkaar scheiden.
Het beeld hierboven is minder duidelijk gruwelijk. Het laat mensen zien die honkbal spelen terwijl ze maskers dragen. De menigte draagt ook maskers. En dat weerspiegelt het meest angstaanjagende en verwoestende aspect van de pandemie van 1918 op een manier zoals de andere foto's dat niet doen: het heeft iemand gedood. Jonge, gezonde volwassenen - van het soort dat honkbal speelt - geven normaal gesproken zelden om de griep, maar de uitbraak in 1918 was anders. Het heeft iedereen gedood en we weten nog steeds niet echt waarom.
De foto vertegenwoordigt ook een trieste futiliteit wanneer je ontdekt dat de maskers mensen niet beschermden. Hoewel katoengaas bacteriën kan stoppen, zijn virussen veel kleiner. Maar toch zijn er foto's van grote groepen die ze dragen, van politie in Seattle tot paperboys in Canada, tot soldaten in Frankrijk, tot in het grote publiek. Niemand van hen werd op de een of andere manier beschermd tegen een van de dodelijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van de mensheid.
7De Atlantische slavenhandel
Brazilië was het laatste land om de invoer van slaven te verbieden, en dat was in 1853, toen de fotografie nog in de kinderschoenen stond. Als gevolg hiervan hebben we nauwelijks foto's van de Atlantische slavenhandel. Dat maakt deel uit van wat de bovenstaande afbeelding - onlangs gevangen genomen kinderen, sommige ondervoed en allemaal ellendig - bijzonder aangrijpend maakt.
Toch heeft deze foto eigenlijk een relatief gelukkig verhaal. Het werd aan boord van het Britse marineschip HMS genomen Daphne op 1 november 1868, en de kinderen op de foto waren net gered. De volgende drie dagen onderschepte het Britse schip Arabische dhows, redde meer dan 200 slaven en voerde ze terug naar Afrika. Daphne gered 2.000 gevangenen tijdens zijn dienst.
6De redding van de Berlijnse muur
Op 13 augustus 1961 richtte Duitsland een prikkeldraadomheining op om Berlijn in tweeën te delen. We hebben al enkele van de meest deprimerende verhalen verteld over wat de Berlijnse muur is geworden. De foto hierboven is meer bitterzoet. De soldaat is een bewaker uit het Oosten, onder strikte bevelen om niemand over de nieuwe grens te laten. Het kind is een jongetje gescheiden van zijn ouders en wanhopig op zoek naar het westen.
Door over te steken om de jongen op te tillen naar waar hij wil zijn, neemt de soldaat een risico - en de manier waarop hij over zijn schouder kijkt maakt duidelijk dat hij weet dat hij het niet zou moeten doen. Maar de soldaat tilt de jongen toch op.
Nadat de foto was genomen, werd het kind bevrijd, maar de soldaat werd direct daarna gezien en van dienst ontheven. Niemand heeft kunnen achterhalen wat er met hem is gebeurd. Hoewel we kunnen hopen dat zijn straf niet te zwaar was, weten we het niet zeker.Het Oost-Duitse leger was later blij om kinderen te zien sterven in de buurt van de muur in plaats van te helpen.
5William Saunder's foto's
Imperialisten in de 19e eeuw schilderden buitenlanders als wilden om thuis steun te krijgen voor hun zaak. De Britse fotograaf William Saunders ging in 1850 naar China en organiseerde het bovenstaande beeld, ogenschijnlijk van een onthoofding in volle gang - camera's in die tijd hadden zulke lange belichtingstijden nodig dat onderwerpen zich plichtsgetrouw moesten voordoen. Kranten drukten de foto en versterkten de wil van westerse landen om China te "beschaven".
Saunder fotografeerde ook andere praktijken die Europeanen en Amerikanen walgden. Veel van zijn afbeeldingen bevatten straf met behulp van cangues - een zwaar vierkant bord dat rond de nek van een gevangene werd geplaatst. Anderen hadden voetbanden, de kunst om de voeten van jonge meisjes te breken en ze in bedwang te houden, zodat ze niet zouden groeien. Hoe onaangenaam ook beide praktijken zijn, de militaire overname van China was een ongelukkig antwoord.
4Indifference To Death
De Oekraïense Holodomor was een van de ergste hongersnoden uit de geschiedenis. De door de mens veroorzaakte gebeurtenis wordt algemeen erkend als een genocide van miljoenen en is vergelijkbaar in schaal met de Holocaust. De foto hierboven werd genomen in Kharkiv in 1933. Hoewel elke foto met twee lijken standaard storend is, zijn het de levende onderwerpen die deze foto krachtig maken.
Het originele bijschrift van de foto luidt: Voorbijgangers schenken niet langer aandacht aan de lijken van uitgehongerde boeren op een straat in Kharkiv. Stel je voor je reactie als je nu meteen je huis uitliep en een lijk op straat zag - stel je dan voor welke gruwel je zou moeten omringen om die reactie te veranderen in totale onverschilligheid.
3 Mongoolse vrouw
De bovenstaande foto is gepubliceerd in National Geographic in 1913, onderdeel van een overigens mooie serie van Stefan Passe, van zijn reizen naar het nieuwe onafhankelijke Mongolië. Het bijschrift is eenvoudig: Een Mongoolse vrouw die veroordeeld is om van de honger te sterven. Toch is het niet helemaal duidelijk dat uithongering het lot van de vrouw was.
Westerlingen hadden eerder geschreven over mensen die in kooien waren geplaatst op Mongoolse markten, waar voorbijgangers hen konden beschimpen en beledigen terwijl ze uitgehongerd waren. In latere rapporten werden de verkrampte hangslotboxen echter eerder als cellen dan als uitvoeringsmethoden beschreven. Andere rapporten beweerden dat mensen in de dozen zouden worden opgesloten, niet in staat om goed te liegen of te zitten, soms jarenlang.
Sommige van de dozen werden in het openbaar geplaatst, waar mensen het voedsel van gevangenen door het kleine gat konden brengen. Degenen die voor kleinere misdaden zijn gestraft, zouden binnen een of twee weken binnen blijven. Gezien de kommen op de grond rond de vrouw, Passe en National Geographic misschien pessimistisch geweest met hun beoordeling van het lot van de vrouw.
2The Brothers At Nagasaki
De foto hierboven werd genomen door fotograaf Joe O'Donnell van de Amerikaanse marine, kort na het bombardement op Nagasaki. Hij zag en rook dingen die hij niet kon bedenken, en de ervaring liet hem achter in zijn latere jaren. Maar volgens de zoon van O'Donnell had het bovenstaande beeld hem meer dan enig ander effect.
Het jongere kind op de foto is dood. De oudere jongen is zijn broer en hij had zijn broer op zijn rug naar een crematorium gedragen. De oudere jongen bleef en keek zijn broer aan, maar weigerde te huilen. Hij beet op zijn lip zo hard dat hij bloedde.
De jongen had net alles verloren aan de meest vernietigende kracht die de mensheid kent. Maar hij had op blote voeten het lichaam van zijn broer gedragen om er zeker van te zijn dat hij goed werd vereerd. Het is een verhaal van de uitersten van verdriet en dapperheid - en de foto vangt beide.
1Mass Grave
Voordat het concentratiekamp Bergen-Belsen in april 1945 werd bevrijd, hebben de nazi's daar 50.000 mensen gedood. Anne Frank was een van de slachtoffers - ze werd vermoord net een maand voordat de Britten arriveerden. De foto van "Massagraf 3" werd kort daarna genomen. De man die nonchalant tussen de ontelbare lichamen staat, is kamparts Fritz Klein, die werd opgehangen voor zijn rol in december 1945.
Klein moest beslissen welke gevangenen geschikt waren om te werken. Degenen die dat niet waren, gingen naar de gaskamer. Tijdens zijn verdediging ontkende Klein morele verantwoordelijkheid omdat "de arts alleen de beslissing hoefde te nemen. Wat hen nadien overkwam, had niets met hem te maken. '
De geallieerden hadden foto's nodig om de omvang van de Holocaust over te brengen op de vele burgers die dachten dat het overdreven was. Het hebben van het Duitse kader hielp bij het afleggen van beschuldigingen van fakery.