10 historische legendes die waarschijnlijk waar zijn

Ons begrip van het verleden is voortdurend in beweging - het is voor altijd aan het veranderen op basis van nieuwe aanwijzingen en nieuwe ideeën. Omdat veel historische geschriften niet bijzonder betrouwbaar zijn, beëindigen we vaak oude claims als loutere verhalen. Maar af en toe gebeurt het omgekeerde. Iets waarvan we veronderstelden dat het slechts een mythe is, blijkt waar te zijn. Hier zijn tien van zulke gevallen van mythen en legenden die misschien in feite gegrond zijn.

10Sverris Saga

Tussen 1184 en 1202 regeerde Sverre Sigurdsson als koning van Noorwegen. Ondanks dat het een van de belangrijkste heersers van dat land is, komt het grootste deel van onze informatie over hem uit een enkele bron: de Sverris Saga. Deze kroniek is geschreven door abt Karl Jonsson, die een tijdgenoot was van koning Sverre en zijn hof bezocht. Hoewel zijn verslag van de regering van Sverre aannemelijk leek, was er weinig bewijs om het te bevestigen, afgezien van kleine verwijzingen in sommige brieven tussen Noorse bisschoppen en de paus.

Dat veranderde onlangs toen ten minste een deel van de sage opmerkelijk gedetailleerd werd bevestigd. In 1196, Sverre verwikkeld in een burgeroorlog met een factie bekend als de Baglers die hem wilden omverwerpen. Het jaar daarop plunderden de Baglers zijn kasteel Sverresborg in Trondheim. Ze vernietigden de muren, verbrandden elk gebouw, grepen alle kostbaarheden in beslag en tenslotte gooiden ze een man de put in en vulden die met stenen om de watervoorziening te ruïneren. Ongelooflijk, archeologen geloven nu dat ze die man hebben gevonden.

De site van het kasteel is al een tijdje bekend, maar pas onlangs hebben archeologen de locatie van de put ontdekt. Na wat opgraven vonden ze een skelet. Recente koolstofdateringstests hebben aangetoond dat het skelet ongeveer 800 jaar oud is. Dit plaatst de Sverris Saga niet alleen in het rijk van het 'vast geloofwaardige', maar maakt het ook uniek, gezien hoe zeldzaam het is om eeuwenoude verhalen te ondersteunen met fysiek bewijs.

9Bow & Arrow Wars

Quinhagak is een klein stadje in Alaska met een bevolking van minder dan 1.000 inwoners. Het werd een paar jaar geleden behoorlijk opvallend toen het een onschatbare schat aan Yup'ik-artefacten bleek te zijn. De Yup'ik zijn een groep Eskimo-mensen die verwant zijn aan de Inuit en zich zo'n 3000 jaar geleden voor het eerst in Alaska vestigden. Ze bewoonden het gebied rond Quinhagak vanaf de 14e eeuw en recente archeologische ontdekkingen tonen aan dat ze daar gedurende minstens drie eeuwen onafgebroken hebben gewoond.

De archeologische site genaamd Nunalleq bevindt zich eigenlijk buiten de stad Quinhagak en heeft al bewezen de grootste verzameling van pre-contact Yup'ik-artefacten ter wereld te zijn, uitstekend bewaard in permafrost. Duizenden items zijn hersteld, maar het lijkt erop dat het grootste deel van de verzameling al verloren is gegaan. Archeologen racen tegen de klok omdat de site langs de kustlijn ligt, die gestaag aan het eroderen is en steeds meer artefacten wegspoelt met elke dag die voorbijgaat.

Tot dusverre bevestigden de empirische bewijzen vele verhalen over de Yup'ik-cultuur die zijn overgeleverd via mondelinge traditie. Het meest opvallende is dat uit het bewijs blijkt dat de opgraving ooit de plaats was van een bloedbad in het midden van de 17e eeuw, beschreven tijdens een periode van bloedige gevechten tussen de dorpen, bekend als de Bow & Arrow Wars. Volgens de legende hebben aanvallers het dorp en iedereen erin verbrand, inclusief de honden. Iedereen die het vuur heeft overleefd, is met pijlen geschoten en uiteengereten. Archeologen vonden resten van mensen en honden uit die tijd met brandplekken, evenals uiteengereten skeletten.

8 Monster Waves

Al honderden jaren deelden zeilers verhalen over gigantische golven die uit het niets tevoorschijn kwamen en schepen en hun hele bemanning naar hun waterige graven brachten. Gezien hoeveel legendes er geboren zijn uit een leven op zee, werd dit ook afgedaan als een ander zout verhaal. Het was pas in 1995 dat we concreet bewijs hadden voor het bestaan ​​van deze monstergolven.

Vandaag kan er geen twijfel over bestaan. Deze gigantische golven, ook wel rogue waves genoemd, zijn echt. Naast hun enorme omvang, worden schurkengolven gekenmerkt als onvoorspelbaar en spontaan. Hoewel ze niet de grootste golven ter wereld zijn, zijn ze ongewoon groot voor een bepaalde zeestaat en verschijnen ze als een resultaat van een combinatie van factoren zoals sterke stroming en harde wind.

Rogue golven werden bevestigd op oudejaarsavond, 1995. Een gigantische 25,6 m (84 ft) monster golf raakte het Draupner platform in de Noordzee voor de kust van Noorwegen. De Draupner-golf werd de eerste in zijn soort die werd vastgelegd met instrumenten en die wetenschappelijke onderbouwing bood voor het anekdotische bewijs dat in de loop van de eeuwen werd verzameld.

Bevestiging van het bestaan ​​van rogue waves dwong oceanografen om ons begrip van de zee te heroverwegen. Voordien gebruikten ze een lineair wiskundig model om de golfhoogte te voorspellen. Dit resulteerde in een Gausse curve die monstergolven verwachtte met extreme zeldzaamheid, zoals eens in de 10.000 jaar. Nu weten we dat dit niet het geval is en dat bedrieglijke golven mogelijk de oorzaak waren van vele mysterieuze maritieme verdwijningen die we nu opnieuw moeten evalueren.

7La Ciudad Blanca

La Ciudad Blanca (de witte stad) is een legendarische stad waarvan gezegd wordt dat ze ergens in de regio Mosquitia in Honduras verborgen is. Net als El Dorado, werd La Ciudad Blanca, ook wel bekend als de Stad van de Aapgod, gezegd om onnoemelijke rijkdommen te houden en het woord ervan bereikte eerst de Europeanen via de Spaanse conquistadores.

De belangstelling voor La Ciudad Blanca werd aan het begin van de 20e eeuw opnieuw aangewakkerd toen verschillende mensen hun bestaan ​​bevestigden. Met name beweerde avonturier Theodore Morde de verloren stad in 1940 te hebben gevonden. Hij heeft nog nooit iemand anders verteld over zijn vermeende locatie en, alleen om brandstof toe te voegen aan het complot, stierf hij onder verdachte omstandigheden aan een vermeende zelfmoord.

Tientallen jaren later hebben archeologen een ongerepte plek gevonden die ooit de thuis was van een tot nu toe ongeïdentificeerde beschaving. Deze site werd voor het eerst gevonden in 2012 met behulp van de modernste LiDAR-technologie (Light Detection And Ranging) en onderzoeken van de graafwerkzaamheden die vorig jaar zijn gestart. Er zijn al tientallen artefacten opgegraven die dateren tussen 1000 en 1400 jaar geleden.

Andere archeologen hebben kritiek geuit op de berichtgeving over de ontdekking als sensationeel. Het team dat de leiding heeft, heeft zijn bevindingen verdedigd, met de vermelding dat het nooit beweerde dat de site La Ciudad Blanca of de verloren stad was die door Morde zou zijn gevonden. Inderdaad, het ziet er waarschijnlijker naar uit dat er nooit één enkele mystieke stad in het hart van de Hondurese jungle is geweest, maar veel van dergelijke locaties in heel Mosquitia wijzen op iets dat veel boeiender is - een verloren precolumbiaanse beschaving.

6Pirate Booty

Legenden van verzonken piratenrijken hebben al eeuwenlang schattenjagers op de been en zullen dit ongetwijfeld ook in de toekomst blijven doen. In de moderne tijd gebeurde de meest significante ontdekking in 1984 toen we het schipbreuk van de "Whydah Gally" vonden, eenmaal onder het commando van "Black Sam" Bellamy. Niet alleen vonden we concreet bewijs van zijn identiteit, maar ook echte piraten schatten bestaande uit meer dan 100.000 stukken goud.

In 1996 vond een particulier bedrijf het wrak van de beruchte 'Queen Anne's Revenge' (QAR). Eenmaal gearresteerd door de beruchte Blackbeard, was The Revenge één van de zwaarst bewapende schepen om de zeven zeeën rond te sluipen. Het redden uit de waterige diepten is een langzaam en continu proces. In tegenstelling tot de "Whydah Gally" had QAR geen schat aan boord en historici geloven dat Blackbeard het misschien zelfs met opzet heeft verzonken.

In 2012 werd in de Tongaanse wateren echter een wrak aangetroffen als 'Port-au-Prince'. Volgens de legende hebben King Ulukalala en zijn mannen de bemanning vermoord en het schip en het grootste deel van de schat na het berging van het strijkijzer gekalmeerd. Als dit waar blijkt te zijn, zal het een belangrijk hoofdstuk uit de Tongaanse geschiedenis bevestigen.

De heilige graal van piraterij blijft de schat van kapitein Kidd en vorig jaar dachten mensen dat ze het eindelijk hadden kunnen vinden. Een wrak waarvan wordt aangenomen dat het Kidd's Adventure Galley is, werd gevonden samen met een zilveren staaf van 50 kg (110 lbs). Helaas bleek later dat de staaf tijdens de aanleg van de haven voor 95% lood verloren was gegaan.

5 Jaarlijkse Water Cleaning Trick

Je zou denken dat de moderne technologie en geneeskunde elke methode die duizenden jaren geleden gebruikt werd overbodig zou maken. Oude Egyptenaren hebben misschien een truc gebruikt om hun water te reinigen, wat zeker van pas zou komen vandaag.

Het gaat om het gebruik van de zaden van de Moringa oleifera boom. Archeologisch bewijs suggereert dat Egyptische vrouwen de zaden tegen de binnenkant van hun kleiwaterpotten wreven en dit moest hun water schoon en fris houden. Snel een paar duizend jaar vooruit en onderzoekers van Penn State University bewezen dat de oude Egyptenaren op de goede weg waren.

We weten al een tijdje over het zuiverende potentieel van moringa-zaden, maar het was pas vorig jaar dat wetenschappers erachter kwamen waarom. De zaden bevatten een positief geladen eiwit dat Moringa Oleifera Cationic Protein (MOCP) wordt genoemd. Het heeft de kracht om bacteriën te doden en ze samen te klonteren zodat ze op de bodem van de container vallen. Onderzoekers kwamen er zelfs achter dat de zaden moeten worden geoogst als ze tijdens het regenseizoen volwassen zijn voor maximale potentie.

De Egyptenaren kwamen er niet helemaal achter en deze methode, als ze al werd gebruikt, werkte slechts tijdelijk. Omdat de organische stof uit de zaden in het water blijft, kan het een voedselbron voor overlevende bacteriën worden, wat betekent dat het water niet schoon blijft tijdens opslag. Hetzelfde onderzoeksteam toonde echter aan dat een mengsel van zand en zaden kan worden gebruikt als een filter om water door te laten, het schoon te maken en op te slaan voor later.

4Secret Underground Tunnels

Er is lang gesproken over geheime oude tunnels verborgen onder de Mexicaanse stad Puebla. Eind vorig jaar werd deze populaire stedelijke legende een feit - de tunnels werden gevonden door stadsambtenaren tijdens het uitvoeren van regulier onderhoud van openbare werken.

De ontdekking is nog erg recent en er zijn nog veel details te ontdekken, maar experts geloven dat de tunnels ongeveer 500 jaar oud zijn, gebouwd rond de tijd van de stichting van de stad in 1531. Tot nu toe hebben vier aparte ingangen gevonden met tunnels die zich uitstrekken tussen enkele van de oudste forten en kerken van Puebla. Dit wijst op de tunnels die worden gebruikt voor defensieve doeleinden tegen binnenvallende troepen.

Als een van de oudste Spaanse koloniale steden in Zuid-Amerika, is dit niet de eerste ontdekking in zijn soort in Puebla. Jaren geleden werden defensieve loopgraven gevonden die dateerden uit de Frans-Mexicaanse oorlog van 1861.

Werknemers vonden ook een oude brug die honderden jaren geleden volledig begraven was na een overstroming. Wat betreft de tunnels, ze waren gevuld met modder en slib en er is nog steeds werk aan de winkel om ze op te graven. Als ze klaar zijn, hopen stadsambtenaren de 500 jaar oude tunnels in een toeristische attractie te veranderen. Tegelijkertijd zullen ze doorgaan met hun zoektocht naar meer doorgangen, omdat ze geloven dat tientallen andere tunnels zich nog steeds kunnen verbergen onder de stad Puebla.

3 Bloeddorstige Vikingen

Al eeuwenlang worden Vikingen beschouwd als bloeddorstige barbaren die steden over de hele wereld hebben geplunderd. Legenden verspreiden hun wreedheid waardoor ze een behoorlijk geduchte reputatie hebben verworven. De laatste tijd is er echter een beweging geweest om ze in een zachter licht te portretteren.

Net toen dit nieuwe idee ontstond, begonnen andere geleerden het te ontmantelen door twee nieuwe aspecten van de levensslavernij en menselijke offers van Viking te onderzoeken.

Nieuwe aanwijzingen suggereren dat slavernij een belangrijke rol speelde in de Viking-economie.Eén Arabische geograaf maakte melding in de tijd van de Viking-slavenhandel in 977 na Chr. Andere bronnen zijn dat Scandinavië een knooppunt was voor Noord-Europese slaven die zich uitstrekten in de Middellandse Zee en het Midden-Oosten.

Sommige historici geloven dat slavernij een van de belangrijkste redenen was voor hun overvallen. Het maritieme karakter van Vikings creëerde een vraag naar wol voor zeilen, wat hen naar een meer agrarische samenleving verplaatste. Van bepaalde oude grote zalen wordt nu gedacht dat het plantages waren die werden aangedreven door slavenarbeid.

Tales of Viking-mensenoffers zijn al lang bediscussieerd. Noordse saga's noemen Odin veeleisende offers, maar dit werd als legende beschouwd. Behalve dat archeologen een offerplaats in Trelleborg vonden waar kinderen en dieren werden gedood en een bron met juwelen en gereedschap werden neergegooid. En de graven van Viking bleken onthoofde skeletten te bevatten die niet verwant waren aan de andere overblijfselen. Dit maakt het waarschijnlijk dat slaven werden geofferd toen hun meesters stierven en begraven werden met hun lichamen.

2Secret Pyramid Chamber

Er zijn waarschijnlijk geen begraafplaatsen op de planeet die meer legendes hebben voortgebracht dan de tombe van een farao. En als het gaat om farao's, zijn er geen meer beroemd dan Toetanchamon. Dat is waarom dit allemaal klinkt als de plot van een nieuwe B-film met Nicolas Cage in de hoofdrol, maar archeologen geloven echt dat ze een geheime kamer hebben gevonden verstopt in de tombe van de jonge farao.

Alsof dat nog niet genoeg was, geloven ze dat de kamer het antwoord is op een van de grootste mysteries van het oude Egypte - de locatie van de begraafplaats van koningin Nefertiti. Ze regeerde over Egypte tijdens een van de meest welvarende periodes en hielp haar man Akhenaten met het instellen van een nieuwe monotheïstische religie die de oude goden verving door de zonnegod Aten. Haar dood en begrafenis zijn het onderwerp geweest van vele debatten tussen experts.

Deze nieuwe hypothese over Tut's tombe is naar voren gebracht door de Engelse Egyptoloog Nicholas Reeves. Hij beweert dat dunne scheuren in de decoratieve schilderijen hebben aangetoond dat er meer kamers achter de muren waren. Hij heeft steun gevonden van de Egyptische minister van Oudheden die bijna met zekerheid gelooft dat het graf geheime kamers verbergt. Echter, het idee van Reeves dat één kamer de mummie van Nefertiti zou kunnen vasthouden, is sceptisch opgevat.

Het is uitgesloten dat Reeves of iemand anders gaten in de muur van de tombe mocht boren om dit idee te bewijzen, dus het volgende voordeel was het gebruik van gronddoordringende radar. Die resultaten zijn controversieel gebleken en hebben ook experts verdeeld.

1Carthaginian Child Sacrifices

Eeuwenlang werden verhalen over Carthagers die hun kinderen offerden afgedaan als propaganda die door de Grieken en Romeinen werd verspreid. Begin vorige eeuw begonnen archeologen echter met het opgraven van Carthaagse sites en het aantreffen van begraafplaatsen die bekend stonden als tophits. Op de begraafplaatsen waren gecremeerde kinderbeenderen in urnen geplaatst en begraven onder grafstenen. Tot voor kort beweerden geleerden dat dit de overblijfselen waren van geliefde baby's die stierven tijdens of kort na de geboorte. Om eerlijk te zijn, er zijn nog steeds geleerden die dit geloven.

Toch hebben onderzoekers die beweren dat de begraafplaatsen een meer sinister doel dienen, de afgelopen jaren overtuigend bewijsmateriaal gepresenteerd. Ze wijzen naar inscripties op grafstenen van mensen die door de goden zijn gezegend. Terwijl bepaalde urnen dierlijke botten bevatten die ongetwijfeld werden aangeboden als offers aan de goden, werden deze op precies dezelfde manier gepresenteerd als de urnen met menselijke resten.

Aanhangers van de hypothese wijzen ook op een statistische anomalie. Hoewel honderden van deze overblijfselen zijn gevonden, zijn ze nog lang niet in de buurt van de hoge kindersterfte van die tijd als topheten eigenlijk alleen begraafplaatsen voor overleden kinderen waren. Carthago was een van de grootste steden uit de antieke geschiedenis, maar deze begrafenissen waren gemiddeld 25 per jaar. Hoewel het offeren van kinderen ongewoon was in de antieke wereld, was het niet het ondenkbare taboe dat sommige historici proberen te beschrijven met behulp van onze moderne normen. Sommigen denken zelfs dat de eerste Carthagers hun oorspronkelijke huis in Phoenicia hebben verlaten om deze onbetrouwbare religieuze gewoonte te kunnen beoefenen.