Delen:
10 noodlottige gebeurtenissen in de herfst van de Han-dynastie
Een van de meest geromantiseerde perioden in de geschiedenis van de mensheid is het tijdperk van de Drie Koninkrijken van het oude China. Het is opnieuw verteld in romans, toneelstukken, films en videogames. De val van de Han-dynastie zette het toneel, maar die vroege jaren waren ook gevuld met drama, bedrog, verraad ... en bloedige wreedheid.
Romantiek van de drie koninkrijken is een klassieker in de Chinese literatuur. Het is een fictieve hervertelling van de echte helden en slechteriken die streden om controle in de ruïnes van de Han-dynastie. Maar aangezien deze roman enkele personages uitvindt en andere magische krachten geeft, kan deze niet als een betrouwbare bron worden gebruikt.
Om dit artikel historisch zo accuraat mogelijk te maken, hebben we grotendeels vertrouwd op het historische archiefboek van Sima Guang, de Zizhi Tongjian, vertaald door Rafe de Crespigny. Het is een verzameling rekeningen met directe aanhalingstekens van de keizer en zijn functionarissen tijdens hun zitting.
10 Eunuchen van het noordelijke paleis
De keizer van Han woonde in de stad Luoyang. Gedurende de dag zakte hij zaken met zijn ministers in het zuidelijke paleis. Hij sliep in het noordelijke paleis, waar tientallen zijn consorts hun privéwoningen hadden. Honderden dienstmeisjes dienden de keizer en zijn gemalinnen. Als de keizer besloot met een meid te slapen, kon ze ook tot een gemalin worden bevorderd. Als ze een baby kreeg, zou ze een hogere rang krijgen. Er was nooit enige twijfel over het vaderschap van een kind dat in het noordelijke paleis werd geboren. Elke vruchtbare man die de vrouwenkwartieren benaderde, riskeerde executie. Zelfs volwassen prinsen mochten niet overnachten in het paleis.
Maar een select aantal mannen mocht overnachten als bewakers of waakzame dienaren. Dit waren ereposities, maar er was één voorwaarde: de man moest zijn penis en testikels laten verwijderen. Hij moest een eunuch worden.
De eunuchen waren de vrienden van de keizer, verzorgers, leraren en vertrouwelingen. Clans van over de provincies wilden graag verbindingen leggen met de koninklijke familie. Ze castreerden hun extra jonge jongens en stuurden ze naar het keizerlijke hof. Anderen hebben zich voor de gelegenheid aangemeld.
9 Ontmoet de messen
Mensen die bekend staan als "knifers" boden aan om de geslachtsdelen voor aspirant-gerechtsmedewerkers voor een vergoeding te snijden. De messen zouden de kandidaat drie keer vragen of hij spijt zou hebben van castratie. Als de kandidaat terugdeinsde of nerveus handelde, annuleerden ze de operatie. Anders hakten de messen zijn geslachtsdelen naar de basis.
De messen legden vervolgens een metalen plug in de urethra en verbonden deze. Drie dagen lang lag de eunuch in ondraaglijke pijn, niet in staat om te drinken of te plassen. Op de derde dag haalden de messen de urethra uit en lieten grote hoeveelheden urine eruit lopen. Als er niets uitlekte, betekende dit dat de wond geïnfecteerd was geraakt en dat de eunuch zou sterven.
Van tijd tot tijd moesten eunuchen hun afgehakte geslachtsdelen ter inspectie aanbieden, dus bewaarden ze ze in een verzegelde doos. Een kamerling moest zijn "kostbare" niet verliezen, zoals zijn gebeitste genitaliën werden genoemd. Als hij dat deed, zou hij in het geheim een nieuwe uit de messen moeten kopen of van een vriend lenen.
8 Eunuchen corrumperen de jonge prinsen
Dingen als een spuitenloze theepot of een hond zonder staart noemen, waren achterbakse manieren om eunuchen te beledigen. Mensen maakten hen belachelijk vanwege hun grappige manier van lopen, baardeloze gezichten en hoge stemmen. Ze stonden ook bekend om zichzelf te pissen, vooral de pas gesnoeide. Een veel voorkomende belediging was "stinkend als een eunuch." Koninklijke consorts hielden juveniele eunuchen als huisdieren of verzorgden hen om zich als kleine meisjes te gedragen.
Oudere eunuchen werden vertrouwd met het opvoeden van de jonge prinsen. De oude Chinezen geloofden dat een man die geen nageslacht kon verwekken geen begeerte had. Maar in werkelijkheid was een eunuch net zo corrupt als de volgende man. Veel eunuchen waren wanhopig om in de buurt van de zetel van de macht te blijven. Zodoende vormden ze hun jonge vorsten om hun wil en hun afhankelijkheid te verliezen, waardoor ze geloofden dat vijanden overal loerden en ze ervan overtuigden dat alleen hun eunuch-verzorgers te vertrouwen waren.
Keizer Ling kon niet handelen zonder het advies van zijn eunuchen. Hij nam de troon in 168 na Christus, toen hij 12 jaar oud was.
7 verborgen herenhuizen
In het jaar 169 spraken universitaire geleerden zich uit tegen de corrumperende invloed van de eunuchen. Dus de eunuchen overtuigden keizer Ling ervan dat de geleerden plannen maakten om hem omver te werpen. Ling liet meer dan 100 vooraanstaande geleerden arresteren en executeren. De rest liet hun burgerlijke vrijheden voor het leven ontvreemden. Toekomstige geleerden mochten niet naar het kantoor gaan.
De eunuchen kochten en verkochten officiële posities, infiltreerden in het leger en verdriepen de schatkist. Keizer Ling hield zo veel van de eunuchen Zhao Zhong en Zhang Rang dat hij hen zijn moeder en vader noemde. Samen hebben ze Ling ervan overtuigd om nooit de hoge torens van het paleis te beklimmen. Ze wilden niet dat hij de enorme herenhuizen zag die ze voor zichzelf hadden gebouwd. (Hierboven is een aardewerkmodel afgebeeld van een paleis dat is teruggewonnen uit een Han-dynastiegraf.)
Omdat eunuchen de schatkist leeg hadden gemaakt, had het rijk extra geld nodig. In 178 na Christus verkocht keizer Ling openbare kantoren aan de hoogste bieders. Veel kopers hadden niet het geld om hun kantoren vooraf te betalen. Ling legde ze op afbetalingsplannen, waardoor ze schulden hadden. Deze nieuwe ambtenaren moesten geld verduisteren en steekpenningen aannemen om terug te betalen wat ze verschuldigd waren.
6 gebroeders van het geloof
Keizer Ling besloot om enorme keizerlijke tuinen te bouwen. Om zijn project te financieren, eiste hij dure eerbetonen uit de provincies. Dit dwong de lokale leiders om verlammende belastingen op het gewone volk te duwen. Dit was in een tijd dat overstromingen en hongersnood het rijk verwoestten, en velen moesten bandieten worden om te overleven.Al die tijd bekleedde keizer Ling zijn zakken met rijkdommen uit het federale reservaat.
Hongersnood en armoede maakten veel mensen ziek. Zhang Jue was een provinciale arts die overweldigd werd door patiënten. Na het zien van hun lijden, kreeg hij een religieus ontwaken en werd hij een taoïstische geloofsgenezer. Hij overtuigde mensen ervan dat ze zichzelf konden genezen door hun zonden te belijden. De jongere broers van Zhang Jue waren ook dokters, en zij voegden zich bij hem als predikers, en vertelden hun patiënten om het woord te verspreiden. Deze tactieken hielpen hun volgelingen de honderdduizenden binnen te zwellen.
Zhang Jue profeteerde dat de lucht geel zou worden. Onder deze nieuwe hemel zou de Han-dynastie eindigen en een nieuw utopisch koninkrijk geboren worden. Zhang Jue's volgelingen namen de wapens in voorbereiding voor die dag en gewikkeld gele sjaals rond hun hoofd ter ere van de komende hemel.
5 De opstand van de Gele Tulband
De fanatici van Zhang Jue maakten zich zorgen over de ministers van het keizerlijk hof. De ministers smeekten keizer Ling om iets aan hen te doen, maar Ling hield zich niet bezig met de zaak en bleef zware belastingen op het volk leggen. De fanatici verspreidden een verhaal door het hele rijk: "De azuurblauwe hemel is dood en een gele hemel zal zijn plaats innemen. Wanneer het jaar is Jiazi, groot geluk zal naar de wereld komen. "
Met behulp van krijt schreven ze het jaar Jiazi op overheidsgebouwen en op de muren en poorten van de hoofdstad.
Zhang Jue vormde een schaduwregering. Zijn agenten infiltreerden in de rechtbank en kwamen met een plan om het rijk van binnenuit omver te werpen, maar ze waren niet voorzichtig en de plot lekte. Keizer Ling liet de samenzweerders in de hoofdstad executeren en stuurde soldaten om Zhang Jue en zijn broers te arresteren.
Om hun leven te redden moest Zhang Jue de opstand eerder dan gepland beginnen. Het was rommelig en ongeorganiseerd, maar door de enorme aantallen steden begonnen steden te vallen. Rebellenkrachten controleerden snel grote gebieden. Maar hoewel keizer Ling misschien een dwaas was, waren zijn militaire commandanten dat niet.
4 Opkomst van de legendarische helden
Het was in de oorlog tegen de Yellow Turbans waar de helden in zaten Romantiek van de drie koninkrijken veranderde eerst de geschiedenis. De volksheld Liu Bei (hierboven afgebeeld) rondde een leger van vrijwilligers bijeen om het rijk te redden. De kanselier Cao Cao leidde een cavalerie die een verbod op sekten oplegde. Tegenwoordig verschijnen zijn opmerkingen in het wereldberoemde strategisch boek De kunst van oorlog.
Zhang Jue's broers stierven in de strijd en Zhang Jue stierf zelf aan een onbekende oorzaak. De fanatici van de Yellow Turban waren onderdrukt, maar de schade was al aangericht. Honderdduizenden waren dood, steden waren in puin, en bandieten raakten wild. Omdat de regering overweldigd was, heeft Ling lokale leiders belast met zelfbestuur en hun politieke en militaire macht uitgebreid. Veel van deze leiders waren nu beroemde oorlogshelden. Hun burgers respecteerden hen meer dan dat ze de keizer deden.
Keizer Ling en de eunuchen bleven zware belastingen heffen op het volk.
3 A Trap
Hij Jin, de broer van de keizerin, had de legers tegen de Gele Turbans geleid. Naderhand werd hij gepromoveerd tot opperbevelhebber, wat hem een immense politieke macht gaf. Zijn belangrijkste doel was om de eunuchen te elimineren.
In AD 189 werd keizer Ling ziek. Hij had twee potentiële erfgenamen. Prins Xie was de zoon van een gemalin en begunstigd door de eunuchen. Prins Bian was de zoon van de keizerin. Keizer Ling stierf voordat hij een keuze kon maken. De eunuchen vreesden dat opperbevelhebber He Jin zijn neef, prins Bian, de keizer, zou uitroepen, dus kwamen ze met een plan om hem te vermoorden.
De eerste stap was om He Jin op te roepen naar het paleis met behulp van een vervalst document van de keizerin. Toen He Jin arriveerde, zag hij Pan Yin, een oude vriend, bij de poort. Pan Yin was een soldaat die onder de eunuchen werkte. Toen Hij Jin de doodsbange blik op Pan Yin zag, trok hij zich terug en beweerde ziek te zijn. Van veraf heeft hij vervolgens prins Bian de keizer verklaard.
2 De eunuch Zelfmoorden
De impasse tussen He Jin en de eunuchen maakte het keizerrijk gespannen. Hij nodigde zijn zuster, keizerin-weduwe, uit om alle eunuchen te laten executeren, maar zij was verbonden met de eunuchen en stond het niet toe. Hij Jin moest haar bedreigen om zich aan te passen. Hij riep de grensheer Dong Zhuo om het paleis te omsingelen met zijn leger.
De eunuchen waren begrijpelijkerwijs erg bang voor hun leven. Gelukkig voor hen slaagden ze er in om He Jin in het paleis te vangen en zijn hoofd af te likken.
De bondgenoten van Jin bestormden het paleis met hun legers en slachtten elke eunuch die ze konden vinden. De machtigste eunuchen (een groep die bekend staat als de Ten Attendants) vluchtten weg, maar niet voordat ze de keizer en prins Xie kidnapten. Het leger achtervolgde hen naar de Gele Rivier waar zij de Tien Attendanten omringden. Zonder ontsnapping wierpen de eunuchen zich in de rivier en verdronken.
1 The Northern Palace Burns
Terwijl regeringsfunctionarissen de keizer en de prins naar het paleis begeleidden, onderschepte de heer Dong Zhuo (hierboven afgebeeld) hen met zijn indrukwekkende leger. De keizer was zo geïntimideerd dat hij niet coherent kon praten, maar Prins Xie beantwoordde de vragen van Dong Zhuo rustig en bondig. Met de keizer en de prins in zijn bezit marcheerde Dong Zhuo de hoofdstad in, waar hij het bevel voerde over de leidersloze legers van He Jin en de eunuch-sympathisanten. Dong Zhuo dwong de keizer om afstand te doen van de troon, en later hem en zijn moeder met gif te doden. Vervolgens bekroonde hij Prins Xie als een machteloze marionettenkeizer. De Han-dynastie overleefde alleen in naam.
Genietend van zijn hernieuwde kracht, verklaarde Dong Zhuo zich kanselier.Hij droeg een zwaard naar koninklijke hofvergaderingen en weigerde zijn schoenen te verwijderen. Hij sliep in het bed van keizer Xian en sliep met de meiden van de keizer terwijl zijn legers de inwoners van Han plunderden, verkrachtten en afslachtten.
Toen de mensen de foltering niet meer konden opheffen, stegen ze op tegen Dong Zhuo. Het rijk splitste toen de helden van de geelturf-rebellie hun volk verenigden. Dong Zhuo vluchtte uit de hoofdstad en verbrandde hem op zijn weg naar buiten.