Delen:
10 noodlottige telegrammen die de loop van de geschiedenis veranderden
Een van de meest noodlottige telegrammen in de geschiedenis was misschien wel de allereerste, verzonden door Samuel F.B. Morse in 1844. Verwijzend naar het boek met getallen, zei het: "WAT HEEFT GOD GEWOGEN?" Deze uiterst belangrijke communicatiemethode hielp afstanden te overbruggen op een manier die nog nooit eerder was gezien en vormde de loop van de moderne geschiedenis.
10 Goering Telegram
Hermann Göring was een van de meest vertrouwde adviseurs van Hitler en in juni 1941 vaardigde de Führer een geheim decreet uit waarin stond dat Göring, als hij arbeidsongeschikt, ontvoerd of gedood zou worden, de controle zou overnemen. Maar terwijl de oorlog voortduurde, werd Hitler steeds meer achterdochtig over Göring, aangezet door Goering's vijand Martin Bormann. Terwijl Hitler omringd was door adviseurs in zijn bunker met Sovjet-troepen die dichterbij kwamen, werd Göring ingesloten in de stad Berchtesgaden in de Beierse Alpen, 800 kilometer (500 mijl) naar het zuiden.
Om 23:56 uur op 23 april 1945 stuurde Göring een geheim telegram naar Hitler:
Mijn Führer: Generaal Koller heeft me vandaag een briefing gegeven op basis van mededelingen die kolonel-generaal Jodl en generaal Christian hem hebben gedaan, volgens welke u bepaalde beslissingen aan mij had voorgelegd en benadrukte dat ik, in het geval dat onderhandelingen nodig zouden zijn, gemakkelijker zou zijn positie dan jij in Berlijn. Deze opvattingen waren zo verrassend en serieus voor me dat ik me verplicht voelde om aan te nemen, in het geval dat er tegen 2200 geen antwoord komt, dat je je vrijheid van handelen hebt verloren. Ik zal dan de voorwaarden van uw decreet als vervuld beschouwen en actie ondernemen voor het welzijn van Natie en Vaderland. Je weet wat ik voor je voel in deze moeilijkste uren van mijn leven en ik kan dit niet in woorden uitdrukken. God bescherm je en laat je ondanks alles hier zo snel mogelijk komen. Je trouwe Hermann Göring
Volgens Albert Speer's autobiografie greep Martin Bormann hierop en een vervolgbericht als bewijs dat Göring een verrader was die een staatsgreep plantte. Hitler was aanvankelijk lusteloos, maar vloog in woede met een verhoogde prik, gooide Goering van zijn titels, verdreef hem van de nazi-partij en noemde hem lui en corrupt. Hierna zakte de Führer, volgens Speer, in een bittere depressie. Een week later pleegden hij en Eva Braun zelfmoord, en velen geloven dat het Göring-telegram een belangrijke factor in die beslissing was.
9 McCarthy's Telegram naar Truman
Op 9 februari 1950 hield senator Joseph McCarthy een toespraak in Wheeling, West Virginia, waarin hij 200 werknemers van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken ervan beschuldigde lid te zijn van de Communistische Partij. Twee dagen later stuurde hij een telegram naar president Truman met de vermelding van zijn openbaring bij Wheeling dat "het ministerie van Buitenlandse Zaken een nest van communisten en communistische sympathisanten herbergt" en beweert de namen van 57 van hen te hebben. McCarthy herinnerde Truman eraan dat hij zelf een raad had opgericht om het ministerie van Buitenlandse Zaken te onderzoeken en honderden 'medereizigers ... gevaarlijk voor de veiligheid van de natie' vond, waarvan vermoedelijk slechts 80 werden verdreven, mogelijk als gevolg van de invloed van de verdachte communistische spion Alger Fluiten.
Hij zou verder eisen dat Truman minister van Buitenlandse Zaken Acheson opdraagt de originele lijst met namen over te dragen en het Congres een volledige verantwoording van de infiltratie te geven. Als dat niet gebeurt, zou de Democratische Partij de bedlegerigheid van het internationale communisme zijn. Truman schreef (maar stuurde waarschijnlijk nooit) een vies antwoord waarin hij de McCarthy beschuldigde van onbeschaamdheid, oneerlijkheid en onverantwoordelijkheid, en zei dat het de eerste keer was dat hij had ooit gehoord van een senator die zijn regering voor de wereld probeerde in diskrediet te brengen.
McCarthy reikte exemplaren van zijn telegram uit aan de president aan verslaggevers, waarmee hij een mediastorm gestuurde over zijn beweringen, met koppen als 'Purge State Department Reds, Senator Urges' en 'Get Acheson's lijst met commissies voor personeel, senator Biedingen Truman'. Een artikel over het telegram in de krant legde uit dat de reden waarom de FBI niet tegen communisten in het ministerie van Buitenlandse Zaken kon optreden, te wijten was aan het feit dat zij dit niet legaal konden doen zonder de goedkeuring van het ministerie van Justitie, dat niet zou handelen zonder toestemming van het ministerie van Buitenlandse Zaken. De storm van speculatie over het telegram van McCarthy heeft geholpen een nieuw tijdperk van rode paranoia in te luiden.
8 Zimmerman Telegram
Terwijl de Eerste Wereldoorlog in Europa woedde, was de Amerikaanse president Woodrow Wilson in 1916 tot een tweede termijn verkozen onder de leus: "Hij hield ons uit de oorlog." De Verenigde Staten hadden de diplomatieke betrekkingen met Duitsland al verbroken vanwege hun beslissing om onbeperkt te beginnen onderzeese oorlogsvoering, maar er was nog steeds een algemene terughoudendheid om betrokken te raken bij een Europees moeras. Een van de factoren die heeft bijgedragen aan het verminderen van die terughoudendheid was het Zimmerman-telegram.
In januari 1917 decodeerden Britse cryptografen een gecodeerd telegram van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Arthur Zimmermann, aan de Duitse minister van Mexico, von Eckhardt. Het telegram informeerde de ambassadeur dat, terwijl Duitsland hoopte dat de Verenigde Staten neutraal zouden blijven, Duitsland een voorstel voor een alliantie met Mexico uitbreidde, op basis van oorlog en vrede te maken, waarbij Duitsland genereuze financiële hulp en begrip bood dat Mexico de verloren gebieden van Texas, New Mexico en Arizona. De precieze details werden overgelaten aan von Eckhardt en Zimmerman verzocht ook de Mexicaanse president om te helpen bemiddelen tussen Duitsland en Japan.
Op 24 februari 1917 gaven de Britse autoriteiten een kopie van het telegram aan de Amerikaanse ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk, die het onmiddellijk naar president Wilson stuurde.Geschokt stelde Wilson aan het Congres voor om schepen te gaan bewapenen tegen mogelijke Duitse aanvallen en gaf het ministerie van Buitenlandse Zaken toestemming om het telegram op 1 maart vrij te geven aan de media. Het publiek was woedend, hoewel velen het als een vervalsing zagen. Toen, om een of andere bizarre reden, heeft Zimmerman zelf gezegd dat het echt was. De combinatie van het telegram en de Duitse aanvallen op de Amerikaanse scheepvaart hielpen de Amerikaanse bevolking tegen Duitsland te verharden, waardoor het Congres de oorlog tegen het Tweede Reich kon verklaren.
7 Deptel 243
Op 24 augustus 1963 ontving Henry Cabot Lodge, de Amerikaanse ambassadeur in Zuid-Vietnam, een haastig geschreven telegram dat een plotselinge verschuiving in het Amerikaanse beleid naar Ngo Dinh Diem, de Zuid-Vietnamese president, onthulde. De VS hadden hem tien jaar lang gesteund en Lyndon Johnson noemde hem ooit de 'Churchill of Asia'.
Hoewel hij onberispelijke anticommunistische geloofsbrieven bezat, had Diem's nationalisme en onafhankelijke streak Amerikaanse veren verstoord, maar het was zijn zwager en rechterhandman Ngo Dinh Nhu die hen echt irriteerde. Nhu had opdracht gegeven tot hardhandig optreden tegen boeddhistische monnik demonstranten, wat leidde tot een verontrustend aantal zelfverbrandingen, waarvan Nhu's vrouw Tran Le Xuan spottend 'barbecues' noemde. Er ging ook een gerucht dat Nhu van plan was vrede te sluiten met de Noord-Vietnamezen en mogelijk een coup maken tegen Diem.
Het telegram vermeldde niet onduidelijk:
De Amerikaanse regering kan geen situaties tolereren waarin macht ligt in de handen van Nhu. Diem moet de kans krijgen om zich te ontdoen van Nhu en zijn kliek en ze te vervangen door de beste beschikbare militaire en politieke persoonlijkheden. Als, ondanks al je inspanningen, Diem onvermurwbaar blijft en weigert, dan moeten we de mogelijkheid onder ogen zien dat Diem zelf niet kan worden bewaard.
Tegen november hadden de militairen een staatsgreep met de steun van Washington geënsceneerd en Diem en Nhu vermoord. Hoop van een hernieuwde militaire inspanning tegen het noorden ontrafeld, en een periode van chaotische en onbekwame heerschappij veroorzaakte politieke onrust en militaire tegenslagen, uiteindelijk dwongen de VS om rechtstreeks in te grijpen in het Vietnamese conflict. Sommigen beschouwen het diplomatieke telegram als het begin van een reeks gebeurtenissen die hebben geleid tot de onvermijdelijke vernietiging van Zuid-Vietnam.
6 Indian Mutiny Telegram
De opstand in 1857 door Indiase soldaten had de Britten gemakkelijk geheel kunnen verrassen als het niet om het telegraafsysteem ging. De eerste telegraaflijn op het subcontinent was in 1850 gelegd door de Oost-Indische Compagnie tussen Kolkata en Diamond Harbour, een van de vele technische innovaties die de lokale bevolking met achterdocht had bekeken maar die uiteindelijk als investeringen diende om de keizerlijke macht te beveiligen.
Op 11 mei 1857 ging telegraafmeester Charles Todd naar buiten om de telegraaflijnen te controleren toen hij werd vermoord door muiters die werden gestuurd om de communicatielijnen te sluiten. Zijn twee assistenten, William Brendish en J.W. Pilkington, bleef op hun posten wachten op het militaire bericht en verschafte updates over de muiterij die uitbrak in Delhi naar het telegraafstation in Ambala.
Uiteindelijk werden Brendish en Pilkington gedwongen te vluchten, waarbij ze een laatste verzending stuurden:
We moeten het kantoor verlaten. Alle bungalows staan in brand en worden verbrand door de sepoys van Meerut. Ze kwamen vanochtend. Mr C. Todd is dood, denken we. Hij ging vanmorgen weg en is nog niet teruggekeerd. We leren dat negen Europeanen werden gedood. We zijn vertrokken. Vaarwel.
Generaal George Anson, opperbevelhebber in India, was op een diner in Simla, 106 kilometer (66 mijl) van Ambala, op 12 mei toen hij eindelijk de boodschap ontving. Het woord uit Delhi zou Anson in actie brengen, waardoor hij tijd had om troepen te mobiliseren om de rebellie te verpletteren. H.C. Fanshawe zou met tegenzin van de gebeurtenis in 1902 schrijven: "Onverantwoordelijke gebabbel van een klerk met een andere die Punjab waarschuwde voor wat er in Delhi was gebeurd, en stelde de autoriteiten daar in staat stappen te nemen die op zijn minst de muiterij verder smokten en de positie voorlopig redden. ”
5 George Kennan's Long Telegram
In 1946 stuurde de Amerikaanse zaakgelastigde in Moskou George Kennan een lang, gedetailleerd telwoord van 8000 woorden naar het ministerie van Buitenlandse Zaken waarin hij zijn mening uiteenzette over de Sovjet-Unie en het Amerikaanse beleid ten aanzien van de communistische macht. Daarin beschreef hij de basisvisie van de Sovjet-Unie in het naoorlogse tijdperk en zijn achtergrond, de kijk op praktisch beleid op zowel officieel als onofficieel niveau, en praktische inhoudingen die moeten worden getrokken om het Amerikaanse beleid te formuleren.
De marxistisch-leninistische doctrine en het op cultuur gebaseerde 'instinctieve Russische gevoel van onveiligheid' betekenden dat de Sovjet-Unie geen vreedzame coëxistentie op lange termijn met de kapitalistische wereld kon voorzien. Volgens Kennan zagen de Sovjets zich omringd door antagonistische kapitalistische machten en werden ze omringd door reactionaire en burgerlijke elementen en door de aard van het kapitalisme, die gevoelig was voor interne strijd en oorlogen. De implicaties voor het Sovjetbeleid waren om hun eigen macht te versterken, terwijl ze verdeeldheid binnen en tussen kapitalistische samenlevingen exploiteerden, door communistische elementen te ondersteunen en socialistische en sociaal-democratische "valse vrienden" te ondermijnen.
Er was een pittige reactie op het telegram in Washington, waarin de Sovjetdreiging naar landen als Turkije en Iran werd benadrukt en werd betoogd dat de enige logica die de sovjets begrepen de 'logica van de kracht' was. Kennan's mening dat Sovjet-expansionisme alleen beperkt zou kunnen worden door sterke Het verzet sloeg aan bij een bestuur van Truman dat meer en meer geneigd was om de Sovjets te behandelen met militaire en economische druk in plaats van met diplomatie. Dit hielp om de basis te leggen voor het Amerikaanse containmentbeleid ten opzichte van de Sovjet-Unie.Voor zijn inspanningen werd Kennan de ambassadeur van de Sovjet-Unie.
4 'Werk aan de muis snel'
Het eerste hoofdpersonage voor Disney Studios was Oswald the Lucky Rabbit, een ondeugend personage met een persoonlijkheid en uitstraling die erg lijkt op een bepaalde beroemde muis, maar met duidelijk verschillende oren. Hij werd gemaakt door animator Ub Iwerks en Walt Disney, die van de Disney-distributeur Charles Mintz gehoord had dat Universal Studios op zoek was naar iets met een konijn. Het personage verscheen in 26 stille geanimeerde shorts uit 1927-28. Na de eerste korte, "Trolley Troubles", verrukte Oswald het publiek met zijn capriolen totdat Disney naar Mintz ging in de hoop op een verhoging van het loon vanwege de stijgende kosten van het produceren van de shorts.
In plaats daarvan wilde Mintz Disney's beloning met 20 procent verlagen, en Disney ontdekte dat Mintz de rechten op het personage beheerste. Disney besloot de controle over Oswald los te laten en stuurde zijn broer Roy een noodlottig telegram:
Roy, ik heb net de rechten op Oswald verloren. Vertel Ub om snel aan het werk te gaan met de muis of we zijn genaaid!
Disney maakte een paar schetsen van het nieuwe personage zelf op de terugweg naar Los Angeles met de trein vanuit New York en probeerde in eerste instantie het personage Mortimer te noemen naar een kindertijddier. Zijn vrouw kwam tussenbeide en het karakter van Mickey Mouse werd geboren, geanimeerd door Ub Iwerks maar met de persoonlijkheid en stem van Walt Disney. Uiteindelijk bleek Mickey populairder dan Oswald the Lucky Rabbit, een personage dat uiteindelijk in 2006 opging in het intellectuele eigendom van Disney.
3 Willy-Nicky Telegrammen
Kaiser Wilhelm II van Duitsland en Tsaar Nicolaas II van Rusland waren derde neven en corresponderen vaak met elkaar in de gemeenschappelijke taal van het Engels, waarbij ze elkaar liefdevol aanduidden als "Willy" en "Nicky." De kaiser en tsaar waren dichtbij, namen vaak vakanties en samen jagen en zelfs aankleden in de respectieve militaire uniformen van de ander (zie hierboven). Geen van de neven en nichten wilde oorlog, maar ze waren verdeeld door verschillende belangen en de onverbiddelijke aantrekkingskracht van macht en politiek.
In juli 1914 wisselden Willy en Nicky een reeks telegrammen uit om een diplomatieke oplossing voor het groeiende conflict te vinden. Nicolas hoopte een oorlog volledig te vermijden, terwijl Wilhelm zich zorgen maakte om Rusland neutraal te houden, in de overtuiging dat een conflict in Europa onvermijdelijk was.
Om 01.00 uur op 29 juli schreef de tsaar:
Ben blij dat je terug bent. In dit ernstige moment, doe ik een beroep op u om mij te helpen. Een onedele oorlog is uitgeroepen tot een zwak land. De verontwaardiging in Rusland die volledig door mij wordt gedeeld, is enorm. Ik voorzie dat zeer spoedig ik overweldigd zal worden door de druk die op mij wordt uitgeoefend en gedwongen zal worden extreme maatregelen te nemen die tot oorlog zullen leiden. Om zo'n rampspoed als een Europese oorlog te proberen, smeek ik je in de naam van onze oude vriendschap om te doen wat je kunt om te voorkomen dat je bondgenoten te ver gaan. Nicky
Dit telegram werd gekruist met een telegram dat de Kaiser om 1:45 uur zond:
Het is met de grootste zorg dat ik hoor van de indruk die de actie van Oostenrijk tegen Servië in uw land schept. De gewetenloze agitatie die al jaren in Servië gaande is, heeft geresulteerd in de buitensporige misdaad, waarbij aartshertog Francis Ferdinand het slachtoffer werd ... alle personen die moreel verantwoordelijk zijn voor de laffe moord moeten hun terechte straf krijgen ... Aan de andere kant ben ik volledig begrijp hoe moeilijk het is voor u en uw regering om de drift van uw publieke opinie onder ogen te zien. Daarom oefen ik, met betrekking tot de hartelijke en tedere vriendschap die ons beiden van lang geleden met vaste banden bindt, mijn uiterste invloed uit om de Oostenrijkers ertoe aan te zetten om rechtstreeks te handelen om tot een bevredigend begrip met u te komen. Ik hoop vol vertrouwen dat je me zult helpen bij mijn inspanningen om problemen die zich nog kunnen voordoen, glad te strijken. Je zeer oprechte en toegewijde vriend en neef piemel
Ondanks een aantal dagen proberen om een oplossing te vinden, betekende de logica van het Europese netwerk van in elkaar grijpende allianties en militaire mobilisatietijdschema's dat de twee leiders maar weinig konden voorkomen dat hun landen ten oorlog zouden trekken, ongeacht de liefde en genegenheid die ze hadden. kan voor elkaar gevoeld hebben. Toch was hun correspondentie wellicht de diplomatieke inspanning die het dichtst bij de stopzetting van de mars van Europa naar jaren van bloedvergieten en brutaliteit kwam.
2 Kruger Telegram
Keizer Wilhelm II lijkt abominabel geluk te hebben met telegrammen. Op 3 januari 1896 stemde de Kaiser in met de verzending van een telegram aan Paulus Ohm Kruger, president van de Transvaal Republiek, een staat die niet wordt erkend door Groot-Brittannië. Wilhelm feliciteerde de president met de succesvolle afkeer van een groep Britse ongeregeldheden die vanuit de Kaapkolonie naar Transvaal werden gestuurd onder leiding van Leander Starr Jameson met de hoop door Britse mijnwerkers een opstand tegen de Regering tegen de Transvaalse Republiek aan te zetten. Het eindigde in een fiasco met 65 Britse doden en een Boer-commando gedood.
Het bericht van de Kaiser luidde:
Ik feliciteer oprecht dat u en uw mensen, zonder een beroep te doen op vriendelijke krachten om hulp, door uw eigen kracht in staat zijn geweest om de vrede te herstellen tegen de gewapende hordes die uw land als verstoorders van de vrede binnenvielen en te bewaren de onafhankelijkheid van het land tegen aanvallen van buitenaf. Wilhelm I.R.
Dit telegram bleek een misrekening te zijn. De inval in Jameson was enorm populair bij het Britse publiek, dat ontsteld was door Duitse opschepperij en gepercipieerde inmenging.De Britten waren geïrriteerd door het idee dat Kruger in beroep zou kunnen gaan en hulp zou hebben gekregen van 'vriendelijke mogendheden', en dat de kaiser de Transvaal-Republiek als een legitieme staat behandelde.
Het resultaat van dit alles was dat de mislukte Jameson Raid een punt van patriottische trots werd in plaats van nationale verlegenheid en het anti-Duitse sentiment onder het Britse volk aanwakkerde. Koningin Victoria schreef:
Als uw grootmoeder aan wie u altijd zoveel genegenheid hebt getoond, moet ik mijn spijt betuigen over het telegram dat u president Kruger stuurde. Het wordt als zeer onvriendelijk tegenover dit land beschouwd ... De actie van Dr. Jameson was natuurlijk helemaal verkeerd ... maar ... ik denk dat het veel beter was geweest om niets gezegd te hebben.
Uiteindelijk heeft de radioactieve neerslag over het Kruger-telegram Groot-Brittannië geholpen de politieke gevolgen van de mislukte overval te voorkomen, de steun van het publiek voor verdere actie tegen de Transvaal te verzachten en waarschijnlijk de komst van de Boerenoorlog in 1899 bespoedigd.
1 De laatste telegrammen
Nieuwe technologieën overschaduwden het telegram aan het eind van de 20e eeuw en telegramkoeriers werden uitgefaseerd eind jaren zestig en begin jaren zeventig. Tegen de eenentwintigste eeuw geven communicatiemethoden met de meeste voorkeur meer voorkeur aan e-mail en sms. In 2006 beëindigde Western Union zijn beroemde telegraafdienst na 155 jaar operatie, waarbij het van een piek van 200 miljoen telegrammen in 1929 naar slechts 20.000 berichten in 2005 was gegaan. Western Union meldde dat de laatste 10 telegrammen die in de VS werden verzonden verjaardagswensen bevatten , medeleven op de dood van een dierbare, melding van een noodgeval, en een paar mensen die opzettelijk geprobeerd hebben om het laatste Amerikaanse telegram ooit te sturen.
Een ander tijdperk kwam tot een einde in 2013 toen de Indiase Telegraph Service, een staatsbedrijf van BSNL, werd stopgezet 163 jaar nadat de technologie voor het eerst in het land werd geïntroduceerd. Het systeem, bekend als Taar, eens een netwerk van telegraafkantoren verspreid over het hele land met miljoenen telegrammen elk jaar, was de laatste in zijn soort in de wereld, hoewel er slechts 75 telegraafkantoren bleven. De laatste dagen van de operatie waren ongewoon druk toen mensen massaal opstonden om telegrammen naar vrienden en gezinnen te sturen als aandenken.
Het laatste telegram dat in India werd verzonden, werd door veel gebruikers van sociale media naar de vice-president van het congres, Rahul Gandhi, gestuurd, genaamd Pappu ('the simpleton'). Sommigen beweerden dat het familie vriendje van Gandhi er achter stond. Netizens reageerde met berichten als: "Van 1,2 miljard mensen krijgt Pappu het laatste telegram. Holy crap, "and," (Narendra) Modi verkocht thee toen hij zes was. Sonia (Gandhi) wachtte op tafels toen ze nog een tiener was. Het echte probleem is Rahul Gandhi. Hij kan het zelfs niet doen na 40 jaar. Maar ondertussen is hij bezig 'hallo hallo' te zeggen tegen het laatste telegram dat hij heeft ontvangen en verzekert ons dat slecht nieuws zal blijven stromen, zelfs als het telegram wordt stopgezet. '
+ Remington-Hearst Telegrammen
Deze telegrammen zouden meer impact hebben gehad als er enig bewijs was dat ze ooit werden verzonden, maar er is meer reden om ze apocrief te vinden. Telegraphy-legende beschrijft een uitwisseling tussen de beroemde kunstenaar Frederic S. Remington, die in januari 1897 in Cuba was gestationeerd, en William Randolph Hearst, de beruchte krantenmagnaat. Remington zou dit bericht zogenaamd naar Hearst in New York hebben gestuurd:
Alles is stil. Er is hier geen probleem. Er zal geen oorlog zijn. Ik wil terugkeren.
Hearst zou naar verluidt ters hebben geantwoord:
Blijf alstublieft. Jij levert de foto's, en ik zal de oorlog inrichten.
De uitwisseling is bedoeld om de arrogantie van Hearst en de rol die zijn media-imperium heeft gespeeld in het trommelen van Amerikaanse publieke steun voor oorlog tegen Spanje te vertegenwoordigen. De originele bron van de memoires is James Creelman, die het anekdotische bewijs van de telegrammen gaf als bewijs van de sinistere macht van de gele journalistiek om de publieke opinie te vormen en te manipuleren.
Hearst weigerde een dergelijk telegram te sturen en er zijn een aantal feitelijke problemen met de anekdote. In januari 1897 was Creelman ver weg in Europa, en de tijdlijn komt niet overeen. De VS verklaarden pas in februari 1898 de oorlog aan Spanje, terwijl dat in januari 1897, Hearst's New York Journal voorspelde nog steeds vol vertrouwen dat de Cubaanse rebellen de Spanjaarden zouden verslaan en onafhankelijkheid zouden bereiken. Bovendien zou de inhoud van de telegrammen niet kenmerkend zijn geweest voor Hearst en Remington, en zelfs als ze zouden worden verzonden, zouden ze hoogstwaarschijnlijk niet aan de draconische Spaanse censuur zijn voorbijgegaan.