Delen:
10 fascinerende feiten over een lijk dat de geallieerden hielp winnen Tweede Wereldoorlog
Op de ochtend van 30 april 1943, aan de zuidwestkust van Spanje, maakte een plaatselijke visser van de sardine de gruwelijke ontdekking van een levenloos lichaam dat in het water dobberde. De dode man, die een soldaat bleek te zijn met een zwart aktetas aan zijn middel geketend, werd snel aan land gebracht en overgedragen aan de autoriteiten.
Later onthulden documenten die in de attachézaak waren gevonden, geheime plannen over een grootschalige geallieerde invasie van Griekenland en Sardinië. De informatie belandde uiteindelijk op het bureau van de Duitse leider Adolf Hitler, die resoluut reageerde. Er was echter slechts één probleem: de ontdekking was nep.
Met de codenaam Operation Mincemeat, onderdeel van een veel grotere desinformatiecampagne, genaamd Operation Barclay, moest de uitvlucht de Duitsers misleiden over de geplande aanval van de geallieerden op Sicilië. De morbide list werd een van de meest bizarre hoofdstukken van de Tweede Wereldoorlog, gemarkeerd door een bericht aan de Britse premier Winston Churchill met de vermelding: "De pindakaas slikte. Hengel, lijn en zinklood. "
10 Een kritisch keerpunt
De Britse inlichtingendienst speelde een belangrijke rol in de aanloop naar de aanval op wat Winston Churchill de 'zachte onderbuik van Europa' noemde. De Mediterrane invasie ('operatie Husky') werd tot nu toe de grootste amfibische operatie in de geschiedenis, waarbij 160.000 geallieerde troepen werden ingezet- en een kadaver.
Na recente overwinningen in Noord-Afrika verlegde Allied top brass zijn focus naar de wurggreep van Duitsland op Europa. De strategische locatie van Sicilië werd beschouwd als de volgende logische opstap - en de vijand wist het. Maar het gebruik van een hedendaags Trojaans paard hielp de vijand weg van het eiland en stelde de Anglo-Amerikaanse strijdmacht in staat een tweepuntige aanval uit te voeren.
Geleid door Generaal George Patton's Zevende Leger in de westsector en Generaal Bernard Montgomery's Achtste Leger in het oosten, leidde de succesvolle campagne gevorderde geallieerde doelstellingen op het continent en beïnvloedde het resultaat van de oorlog.
9 Ian Fleming hielp het plan te inspireren
Voorafgaand aan het bereiken van bekendheid als de auteur van de populaire James Bond spionageboeken, luitenant-commandant Ian Fleming werkte in de Britse inlichtingendienst. Als assistent van Rear Admiral John Godfrey (de basis voor de MI6-baas 'M' van Bond), hielp Fleming een rapport te schrijven dat bekend stond als 'Trout Memo' waarin Fleming het militaire bedrog vergeleek met vliegvissen.
De lijst met meerdere items bevatte verschillende schema's, waaronder een met de titel 'A Suggestion (not a very nice one)', die hij vond in een boek van mede-inlichtingenofficier, de gedraaide schrijver Basil Thomson. Fleming beschreven met behulp van een lijk verkregen uit het mortuarium en gekleed om te lijken op een officier onderweg naar het afleveren van gevoelige documenten. De fantoomboodschapper kan dan bij de kustlijn worden neergezet en uiteindelijk zijn weg vinden in handen van de vijand.
Fleming droeg ook bij aan andere belangrijke activiteiten, waaronder D-Day, ondertussen al zijn ervaringen die van invloed waren op zijn bestverkopende boeken en iconische films.
8 Niet precies 007
Britse functionarissen wierpen een onwaarschijnlijke speler op als de held in de echte thriller met hoge inzetten. De oorlogsproductie bestond uit een intrigerende verhaallijn, talloze plotwendingen en een rol om voor te sterven.
Glyndwr Michael werd geboren op 4 januari 1909 in het kleine steenkoolmijnstadje Aberbargoed in Zuid-Wales. Michael groeide op in een verarmd gezin en werkte meestal als een ongeschoolde arbeider. Tegen de tijd dat hij 31 was, waren zijn beide ouders dood. Uiteindelijk bevond hij zich als een zwerver in de straten van Londen.
Hij werd uiteindelijk doodziek na het innemen van rattengif en werd naar het St. Pancras-ziekenhuis gebracht, waar hij op 24 januari 1943 stierf. Michael onderging een routine-onderzoek door de lijkschouwer, die de oorzaak van de dood als zelfmoord vaststelde.
Ondanks het onopvallende leven en de grimmige ondergang van Michael zou hij binnenkort een buitengewoon avontuur beginnen.
7 Een macabere make-over
Britse inlichtingenofficieren Charles Cholmondeley en Ewen Montagu kregen de opdracht om het omvangrijke schedeldrocessschap aan te sturen. Als onderdeel van de contraspionage-eenheid plaatsten de mannen de klok rond in een geheime ondergrondse kamer in de Admiraliteit. Discretie was van vitaal belang om geheimhouding te waarborgen en het bedrog een vechtkans te geven om te slagen. Maar eerst hadden ze een lichaam nodig.
Het mortuarium in St. Pancras, het grootste in het land, leverde een ruim aanbod van potentiële kandidaten op. Maar de overledene moest aan strenge criteria voldoen: geen familie, geen vrienden en geen zichtbare tekenen van vals spel. Glyndwr Michael paste perfect bij de rekening.
De onlangs overleden Welshman kreeg het pseudoniem Captain (waarnemend majoor) William "Bill" Martin van de Royal Marines. Met zijn nieuwe identiteit bleef het kadaver opgeborgen en gekoeld bewaard terwijl Cholmondeley en Montagu slim een achtergrondverhaal ontwikkelden om de Duitsers voor de gek te houden. Hun trucje had ook een naam nodig. Met een knipoog en knipoog naar hun duistere gevoel voor humor noemden ze het Operation Mincemeat.
6 Een uitgebreide hoax
Verschillende sterk genuanceerde factoren (waaronder geluk) bepaalden uiteindelijk het lot van de operatie. 'Majoor Martin', die zich voordeed als een koerier die was omgekomen bij een vliegtuigongeluk op zee, moest zowel geloofwaardig als willekeurig lijken en net genoeg subtiele details in de hand werken om de valstrik op te bouwen.
Een valse brief van luitenant-generaal Sir Archibald Nye aan generaal Sir Harold Alexander bevatte het belangrijkste stuk desinformatie. De brief is door Nye zelf geschreven voor extra authenticiteit.
De dode man hield ook een assortiment van documenten en portefeuillestrooisel bij, zodat hij een blik kon werpen in de persoonlijkheid van de man. Items waren onder meer een militaire identiteitskaart, postzegels, persoonlijke brieven, theatertickets, sigaretten en een boze brief van Lloyds Bank in Londen.
In een poging om een volledige autopsie te ontmoedigen (en ervan uitgaande dat de Spaanse pathologen rooms-katholiek waren), leverde een zilveren medaille van St. Christopher een element van spirituele begeleiding voor de missie.
5 True (False) Romance
De chicanes gingen zelfs zover dat ze een denkbeeldig vriendinnetje met de naam "Pam" fabriceerden. Er werden een paar wandelende, bloemrijke liefdesbrieven aan de mix toegevoegd, evenals een echte foto van een jonge vrouw met golvend bruin haar, Jean Leslie genaamd. De 19-jarige uit Hampshire werkte als MI5-secretaresse en haar ogenschijnlijk onschadelijke bijdrage ging snel een eigen leven leiden.
Ondanks het feit dat hij een getrouwde vader van twee jonge kinderen was, raakte de Britse inlichtingenofficier Montagu met zijn collega geslagen en begon haar na de uren te achtervolgen met eten en dansen. Hij schreef haar zelfs zijn eigen liefdesliedjes, richtte ze op 'Pam' en tekende ze 'Bill'. Maar helaas miste deze Montagu de aanraking van Shakespeare en de kibbels van Cupid, waarbij de eenzijdige dood als een doornail werd gedegradeerd.
4 Een race tegen de klok
Zoals elke fan van een zombie-apocalyps weet, ontbinden lichamen. Snel. Britse functionarissen wisten dat ze ongeveer drie maanden hadden voordat hun exemplaar zijn houdbaarheidsdatum bereikte. En met de geplande invasie van Sicilië gepland voor juli, verschoof het plan in een hogere versnelling.
Op 19 april 1943 werd de bedrieger uitgerust in een versleten uniform (samen met schoon ondergoed omdat, nou ja, je weet maar nooit) en in een luchtdichte metalen bak met droog ijs. Cholmondeley en Montagu begeleidden de lading in een busje gereden door MI5-agent "Jock" Horsfall. Voorafgaand aan de oorlog was Horsfall een kampioen coureur, vooral bekend om zijn snelle Aston Martin, dezelfde auto die James Bond later beroemd maakte.
Horsfall heeft nu vaardigheden ingezet om te gebruiken in een gek streepje, 700 km (435 mijl) door de nacht rijden van Londen naar Greenock, Schotland, en een afspraak met de Koninklijke Marine.
3 De Spaanse overname
Ondanks het feit dat het tijdens de oorlog neutraal stond, was Spanje een bekende thuishaven voor Duitse spionnen, vooral langs de zuidkust. De Britten vreesden dat het gebruik van een luidruchtig watervliegtuig te riskant zou kunnen zijn. In plaats daarvan ging majoor Martin naar zee met de onderzeeër HMS seraf.
Met uitzondering van de kapitein, luitenant-commandant Norman Jewell en een paar andere officieren, gezworen tot geheimhouding, kreeg de bemanning te horen dat ze meteorologische apparatuur vervoerden en koers zetten naar het Iberisch schiereiland. De S-klasse onderzeeër bracht de volgende 10 dagen door met het navigeren door gevaarlijke wateren en doorstond twee afzonderlijke bombardementen van Duitse vliegtuigen.
De seraf kwam uiteindelijk 1.46 kilometer (0.91 mijl) boven de kust van Huelva boven water. Jewell beval de geheime zending tot aan het dek, waar de toekomstige admiraal Psalm 39 leest, een gebed van wijsheid en vergeving. Toen plaatste hij een "Mae West" (een opblaasbaar vest) op Michael / Martin en zette hem zachtjes op drift voor het laatste deel van zijn reis.
2 Hitler krijgt Hoodwinked
Overtuigd van hun geluk bracht de Abwehr (Duitse inlichtingendienst) de bevindingen rechtstreeks naar Adolf Hitler. De bedwelmde dictator nam gretig het lokaas. Hij eiste: "Maatregelen met betrekking tot Sardinië en de Peloponnesos hebben voorrang op al het andere." De blunder bleek desastreus.
Hitler stuurde veldmaarschalk Erwin Rommel naar Athene om een legergroep te vormen en begon duizenden soldaten te herpositioneren. Uiteindelijk, op 9 juli 1943, ontketenden de geallieerden hun vurige aanval op Sicilië, waarbij ze het verbijsterde Duitse bevel overrompelden.
Bovendien zou de valsheid verreikende gevolgen hebben voor de rest van de oorlog terwijl de Duitsers aarzelden om op te treden tegen legitieme ontdekkingen met betrekking tot spionage.
1 A Lingering Mystery
De grafsteen bij Cementerio de la Soledad in Huelva luidt: "William Martin, geboren op 29 maart 1907, stierf op 24 april 1943." Maar in 1998 voegde de Britse regering het amendement toe: "Glyndwr Michael diende als majoor William Martin, RM," als een eerbetoon aan de ware identiteit van de man. Maar het verhaal eindigt hier niet.
Verschillende alternatieve theorieën suggereren dat een heel ander persoon in Spanje ligt, wat verdere intriges toevoegt aan de mogelijkheid van een hoax binnen een hoax. Na de oorlog schreef Montagu een bestseller, De man die nooit was, dat heeft ook een populaire film voortgebracht. Hoewel Montagu stevig stond tegenover de officiële positie van de regering, hebben veel geleerden de validiteit betwijfeld.
Het centrale argument werpt de twijfel op of een ongelukkige zwerver in een slechte lichamelijke gezondheid mogelijk als Royal Marine-officier had kunnen slagen en een scherpzinnige tegenstander had misleid. Bovendien, waarom zou een nauwgezette, gedetailleerd georiënteerde advocaat zoals Montagu alles riskeren op een stijve die stierf aan gif in plaats van aan een echt verdrinkende slachtoffer?
Een van de meer populaire hypothesen beweert dat Glyndwr Michael misschien is overgestapt ten gunste van een zeeman genaamd John Melville, die op 27 maart 1943 voor de kust van Schotland verdronk. De escortdrager, HMS roerstok, had een gruwelijke (en mysterieuze) explosie gehad die het schip tot zinken bracht en 379 bemanningsleden doodde.
In 2004 eerde Melville een herdenkingsdienst op een schip dat momenteel de naam gebruikt roerstok, waarin luitenant-ter-zeecommandant Mark Hill verklaarde: "In zijn incarnatie als majoor Martin leeft de herinnering van John Melville voort in de film, De man die nooit was. Maar we zijn hier vandaag samengekomen om John Melville te herinneren als een man die dat zeker was. '
Gezien de verhoogde geheimhouding van de operatie en het feit dat de meeste hoofdrolspelers niet langer leven, is het twijfelachtig dat een definitieve conclusie ooit zal worden bereikt. Niettemin blijft Operation Mincemeat de gouden standaard voor macabere militaire manoeuvres.