Delen:
10 Oude geschriften die het gemeenschappelijke leven van eeuwen geleden onthullen
De geschriften van grote mannen als Plato en Marcus Aurelius worden vandaag bestudeerd met dezelfde vurigheid en bewondering die ze duizenden jaren geleden genoten. We zien echter vaak de arme mensen over het hoofd die gewone levens hebben geleefd en gewone problemen hebben aangepakt. Etsen van sommige van deze mannen hebben duizenden jaren overleefd en geven ons buitengewone inkijkjes in het dagelijks leven in oude keizerrijken.
10 Een Egyptische soldaat in het buitenland wilde gewoon naar huis
In het jaar 214 verliet een Egyptische man genaamd Aurelius Polion zijn huis om te vechten in het Romeinse legioen. Hij was gestationeerd in Pannonia Inferior in de buurt van het moderne Hongarije, dat 1600 kilometer van huis was. De jongen was doodsbang - niet om te sterven in de strijd, maar om door zijn familie te worden vergeten.
'Ik heb zes brieven naar je gestuurd,' schreef Polion aan zijn familie, 'maar je hebt me nooit geschreven.'
Hij geloofde dat zijn familie hem had verlaten. Toch wilde hij meer bij hen zijn dan wat dan ook - zozeer zelfs dat hij zijn functie had opgegeven als ze hem een enkel woord hadden geschreven.
"Op het moment dat je me in gedachten hebt," beloofde hij, "zal ik naar je toe komen, zodat je weet dat ik je broer ben."
9 Een Babylonische handelaar worstelde met een krachtige handelaar
Een Babylonische man genaamd Nanni heeft de unieke eer om de eerste klachtbrief van de geschiedenis in 1750 voor Christus te schrijven. Ea-nasir, een koperhandelaar, had Nanni bedrogen in het kopen van een product van lage kwaliteit. Toen Nanni's boodschapper klaagde, kreeg hij te horen: "Als je ze niet wilt nemen, ga weg!" Hij kreeg geen enkele munt terug.
Nanni was woedend, maar hij kon niet veel doen. Volgens andere vertaalde documenten was Ea-nasir krachtig in de koperhandel en kon een handelaar waarschijnlijk niet slagen zonder door Ea-nasir te gaan.
Toch heeft Nanni deze woorden woedend in zijn tablet gebeiteld: "Neem kennis van het feit dat ik hier voortaan geen koper van jou zal accepteren!" De realiteit moet echter zijn verzonken, omdat hij een zachtmoedig "iets dat niet van goede kwaliteit is toevoegt" .”
8 Een priester hielp een uitgehongerde Chinese vrouw terug te keren naar haar moeder
In 313 AD was een Chinese vrouw genaamd Miwnay gestrand in een stadje genaamd Dunhuang, leefde in bittere armoede en probeerde wanhopig haar moeder thuis te krijgen.
Miwnay is misschien haar man kwijt. In een brief aan haar moeder schreef ze dat haar reis naar huis werd uitgesteld door het familielid van haar man, die haar reis afkeurde. De andere schoonfamilies volgden hun voorbeeld en iedereen die ze kwam sloot de deuren.
"Ik leef ellendig," schreef Miwnay, "zonder kleding, zonder geld." Ze kwam alleen maar langs door de liefdadigheid van een priester, die beloofde haar een kameel te geven en voor haar te zorgen tijdens de reis.
Miwnay stuurde een brief naar huis en beloofde snel terug te komen. De brief werd echter in beslag genomen door een Chinees garnizoen en werd 1500 jaar lang in een toren vergrendeld. De moeder van Miwnay zag nooit de gekwelde woorden die haar dochter schreef.
7 Een Sumerisch team was betaald in bier
In 3000 v.Chr. Verliet een groep Soemerische arbeiders hun huizen om te werken voor een krachtige man. Dit was aan het begin van de beschaving voordat het land valuta gebruikte. Werknemers werden betaald in bier in plaats van in munten.
Als ontvangstbewijs voor hun betaling heeft een Sumerische boekhouder een kleitablet geplakt dat vandaag nog overleeft. De tablet zegt alleen dat de mannen bier voor hun werk kregen - maar het is een fascinerende blik in hoe het leven was vóór geld.
De meeste mannen konden hun gezin onderdak en eten geven, maar ze hadden niet de middelen om wijn te maken. Dus vroege mannen verlieten hun families om voor iemand te werken die krachtiger was - en dronken te worden.
6 Angry Roman Drew Jesus As A Crucified Donkey
In 200 na Christus was een Romein met de naam Alexamenos lid van het christelijk geloof en zijn gemeenschap gaf er niets om. Eén man, die Alexamenos moet hebben gehaat, heeft een grove tekening gegraveerd van een man die een man met een ezelskop aan het kruis aanbad. Onderaan staan de woorden: "Alexamenos aanbidt zijn God."
Het was een hatelijke daad, maar het was niet uniek. In de begintijd van het christendom geloofden veel Romeinen dat christenen kannibalen waren. Zelfs de privé-leraar van Marcus Aurelius schreef dat christenen rituelen hielden 'geïnitieerd door de slachting en het bloed van een kind'.
Jezus werd vaak de "Ezelpriester" genoemd als een belediging. Een paar mensen schijnen zelfs te hebben geloofd dat Jezus letterlijk het hoofd van een ezel had. Dus toen Alexamenos de ruwe tekening op de muur zag, was de boodschap duidelijk. Hij was niet vertrouwd - en hij was niet gewenst.
5 Een Egyptische arbeider weigerde een ziektedag te nemen
In 1500 v.Chr. Leefden Egyptische arbeiders in de stad Deir el-Medina nabij de Vallei der Koningen. Deze mannen zouden de tocht naar de tombes van de farao's maken om te werken, hun families voor een week achtereen achterlatend.
Papyrusrollen laten zien dat de werknemers betaald verlof kregen als ze ziek waren en dat een arts naar hun huis zou worden gestuurd om voor hen te zorgen.
Een reprimanderend verslag vertelt ons dat één arbeider genaamd Merysekhmet zich ziek door zijn werk plooide en weigerde vrij te nemen. Twee dagen lang werkte hij ondanks de pijn - totdat hij het niet meer kon.
Merysekhmet moest een paar dagen vrij nemen om te herstellen. Maar zodra hij in staat was, ging hij terug naar het werk aan een project dat zelfs de koningen zou overleven voor wie hij het bouwde.
4 De mensen van Pompeii waren dol op feesten
Voordat Pompeii werd begraven in een vulkaanuitbarsting, was de stad een feeststad vol obscene kunst en bordelen - en graffiti.
Berichten als "Ik heb de barmeisje genaaid" verschenen op tavernes. "Celadus de Thraciër laat de meisjes kreunen!" Werd in de kazerne van een gladiator gekrabbeld. Het meest memorabele van alles was op de muren van een bordeel. "Huil, jullie meisjes!" Zei het. "Mijn penis heeft je opgegeven! Nu dringt het door in de billen van de mens. "
De mensen van Pompeii dronken en vermaakten zichzelf, maar ze hielden ook van. Een trotse man schreef op de muren van een huis: "Als iemand niet in Venus gelooft, moeten ze naar mijn vriendin staren." Een vrouw schreef dat ze haar man niet "voor al het goud in de wereld" zou verkopen.
Maar in een stad die in de tijd is bevroren, is dit de eenvoudigste boodschap die het meest betekenisvol lijkt. "Gaius en Aulus", staat er. "Voor altijd vrienden."
3 Een Griekse toerist in Egypte miste zijn moeder
Rond 278 voor Christus trokken toeristen uit Griekenland en Italië massaal naar de Vallei der Koningen in Egypte om de graven te zien. Ze lieten ook graffiti achter die een ongelooflijke eerbied voor de site vertoonde.
Sommige namen hun namen of hun baan op de muren, terwijl anderen schreven over hun verbazing voor de plaats waar ze stonden. Een uniek stuk graffiti in de Colossi van Memnon valt echter op.
De Colossi waren beschadigd bij aardbevingen en lucht die door de kieren sijpelde, had de neiging een hoog fluitend geluid te maken. Toen een Griekse toerist het fluitsignaal hoorde, geloofde hij dat Memnon de naam van zijn moeder had uitgeroepen.
Hij schreef wat hij te voet had gehoord. Toen voegde hij een bericht aan iemand anders toe. "Ik heb je gemist, Oh mijn moeder," schreef hij, "en ik heb gebeden dat je hem misschien ook zou horen."
2 De mannen die de piramides hebben gebouwd, hebben hun sporen nagelaten
Sommige jonge mannen in Egyptische dorpen hadden nooit meer dan een paar honderd mensen in hun hele leven gezien - totdat iemand kwam en hen beval om aan het 'koninklijke arbeidsproject' te werken als een vorm van belastingheffing.
Ze werden op grote reizen door het land gestuurd en verlieten hun huizen voor de eerste keer. Toen zagen ze wat ze gingen bouwen - de piramides, een wonder van de wereld die boven de horizon uittorent.
Het moet alles wat deze mannen begrepen hebben veranderd over wat mogelijk was in deze wereld. Terwijl ze werkten, leefden ze in lean-tos, aten ze in een plaatselijke bakkerij en soms stierven ze op de piramidewanden en werden ze in de buurt begraven.
Toch liet elke bemanning hun tag achter op de muren waaraan ze hadden gewerkt, en zorgde ervoor dat hun aandeel in het bouwen van iets dat voor millennia herinnerd zou worden, niet vergeten zou worden.
1 Soemerische accountants en slavenhandelaren wilden gewoon hun werk doen
De oudste namen die in de geschiedenis zijn geschreven, zijn de namen van gewone mensen die niets anders doen dan de dagelijkse sleur van hun werk doornemen.
De eerste geschreven naam die we hebben is een accountant uit 3100 voor Christus. De tablet luidt: "29,086 maten gerst [in de loop van] 37 maanden" en is ondertekend "Kushim." De eerste tablet met meer dan één naam is een advertentie van een slavenhandelaar die zegt: "Twee slaven in bezit van Gal- Sal: En-pap X en Sukkalgir. "
Deze geschriften waren waarschijnlijk alledaagse momenten in het leven van deze mannen. Ze herhaalden dingen die ze elke dag op hun werk deden. Kushim rekende gerst, Gal-Sal verkocht slaven, en En-pap X en Sukkalgir vreesden een nieuw leven van dienstbaarheid.
+ Verder lezen
Het is altijd verrassend om te zien hoeveel de levens van de ouderen gemeen hadden met onze eigen (minus gratis en gemakkelijke schuld natuurlijk). Hier zijn enkele andere lijsten van vergelijkbare aard uit de Listverse-archieven:
10 manieren waarop we de oude wereld allemaal verkeerd voorstellen
Top 10 oude banen die Big Time zuigen
10 verrassende feiten over de oude wereld
10 ontdekkingen van oude culturen bijna verloren aan geschiedenis
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.