10 Pijnlijke aandoeningen Dokters Denken staan ​​allemaal in uw hoofd

10 Pijnlijke aandoeningen Dokters Denken staan ​​allemaal in uw hoofd (Gezondheid)

Elke aandoening die pijnlijke symptomen veroorzaakt, is duidelijk behoorlijk frustrerend, maar stel je voor hoe verergerd die frustratie wordt wanneer een arts zegt dat de pijn gewoon "in je hoofd" zit. Dat is het geval met de volgende 10 aandoeningen, die allemaal pijnlijk en soms slopende lichamelijke symptomen worden verondersteld volledig psychologisch van aard te zijn.

10Het hoofdsyndroom exploderen

De aandoening die bekend staat als EHS zorgt ervoor dat patiënten "een gevoel van ontploffing in het hoofd waarnemen, beperkt tot de slaapuren, wat onschadelijk maar zeer beangstigend is voor de patiënt." De waarneming van ontploffing komt vaak voor als de lijder in slaap valt maar kan zorg er ook voor dat de patiënt tijdens de slaap heftig ontwaakt. Andere symptomen zijn lichtflitsen, een intens gevoel van warmte, pijn op de borst en het gevoel van een elektrische sensatie door het hele lichaam.

Hoewel de aandoening al in de late jaren 1800 bestaat, is er weinig dat een arts kan bieden op het gebied van hulp voor de lichamelijke symptomen die door EHS worden veroorzaakt. Tot nu toe hebben artsen vastgesteld dat eenvoudige geruststelling de beste behandeling lijkt te zijn, en de symptomen van één patiënt zijn gestopt vanwege de verzekering van zijn arts dat zijn EHS "niets meer dan een ongemak" was. Er wordt aangenomen dat oorzaken van EHS veelvoorkomende problemen zoals stress en vermoeidheid, met andere slaapstoornissen ook beschouwd als waarschijnlijk een rol spelen.

9Fibromyalgia

Er zijn een groot aantal fysieke symptomen geassocieerd met fibromyalgie, waaronder wijdverspreide pijn in het lichaam, vermoeidheid, depressie en hoofdpijn. Desondanks is er nog steeds het geloof in de medische gemeenschap dat de aandoening helemaal in de hoofden van de patiënten is. Volgens Gerard Mesill, M.D., "lijden mensen met fibromyalgiesyndroom (FMS) niet alleen aan constante, wijdverspreide pijn, maar ze worden soms ook geconfronteerd met oordeel en wantrouwen van medische professionals die twijfelen of hun toestand echt is. Ze worden geëtiketteerd als irritant en behoeftig. In letterlijke zin wordt belediging toegevoegd aan verwonding. "

Er is geen laboratoriumtest beschikbaar om te bevestigen of een patiënt fibromyalgie heeft en terwijl doktoren vroeger een 'tender point-examen' gebruikten, is het enige dat nodig is voor een diagnose dat de patiënt 'veel pijn heeft gedurende meer dan drie maanden' met geen onderliggende medische conditie die de pijn zou kunnen veroorzaken. "Artsen gebruiken bloedonderzoek om andere aandoeningen als mogelijke oorzaak te elimineren, en hoewel recente schattingen hebben aangegeven dat alleen al in de VS vijf miljoen mensen aan fibromyalgie lijden, zijn er nog steeds veel artsen die ongeloof bij het bestaan ​​van de voorwaarde helemaal.


8 Somatisatiestoornis

Somatisatiestoornissen zijn bijzonder verontrustend voor patiënten, omdat de stoornis een eindeloze cyclus van wijdverspreide pijn veroorzaakt door angst voor de aandoening. De fysieke symptomen van de aandoening zijn veel te veel om op te noemen, maar omvatten geheugenverlies, diarree, duizeligheid, hoofdpijn, verlamming en veranderingen in het gezichtsvermogen. Hoewel de symptomen van de stoornis schijnbaar grenzeloos zijn, heeft de afwezigheid van een identificeerbare fysieke oorzaak ertoe geleid dat veel artsen dachten dat de stoornis gewoonweg psychologisch is en daarom wordt ze vaak helemaal verworpen.

Vanwege het ontbreken van een identificeerbare fysieke oorzaak, wordt het aanbevolen dat patiënten die aan de aandoening lijden, een vorm van psychotherapie ondergaan en misschien ook antidepressiva. Sommige studies hebben getheoretiseerd dat deze stoornis en verschillende andere soortgelijke stoornissen kunnen zijn geworteld in een neurocircuit.

7Conversiestoornis

Foto credit: D.M. Bourneville, P. Regnar

Hoewel de problemen die verband houden met de conversiestoornis behoorlijk streng zijn, zijn de omstandigheden rond de aandoening nog steeds minder somber dan in de 17e eeuw, toen veel patiënten met een conversiestoornis - die toen hysterie werden genoemd - dacht dat ze hekserij hadden beoefend en daarom werden geëxecuteerd door te worden verbrand op de brandstapel. Hoewel de oude Grieken veel minder bestraffend waren voor de patiënten van de stoornis, geloofden ze dat het gebeurde als gevolg van de "baarmoeder die het lichaam binnendrong".

Hoewel er vele jaren zijn verstreken sinds patiënten werden verondersteld een 'zwervende baarmoeder' te hebben of hekserij hebben beoefend, is de overtuiging nog steeds dat een conversiestoornis een psychische stoornis is die resulteert in enkele zeer ernstige lichamelijke symptomen, waaronder toevallen, blindheid en verlamming. Degenen die lijden aan een conversiestoornis hebben vaak iets traumatisch ervaren en dit trauma wordt vaak op een of andere manier onderdrukt. De aandoening komt niet vaak voor, omdat deze naar schatting slechts 0,03 procent van de bevolking treft.

6 Chronisch vermoeidheidssyndroom

Patiënten met chronisch vermoeidheidssyndroom hebben veel moeite om een ​​juiste diagnose van hun aandoening te krijgen en worden daarom vaak gedwongen om te gaan met de zeer reële lichamelijke symptomen zonder adequate behandeling. Het gevoel dat chronisch vermoeidheidssyndroom - dat resulteert in ernstige en slopende fysieke symptomen - slechts een psychische stoornis is, is zo wijdverbreid dat het Institute of Medicine het nodig vond om "eens en voor altijd het idee te geven dat dit gewoon psychosomatisch is". of dat mensen dit verzonnen, of dat ze gewoon lui waren. '

Volgens het rapport van het Institute of Medicine behandelen maar liefst 2,5 miljoen Amerikanen symptomen veroorzaakt door het chronisch vermoeidheidssyndroom, waaronder "ernstige vermoeidheid, cognitieve stoornissen, slaapabnormaliteiten, autonome manifestaties, pijn en andere symptomen die erger worden door inspanning van welke soort dan ook. "

Vanwege twijfels over het bestaan ​​van chronisch vermoeidheidssyndroom merkte het rapport op dat minder dan 33 procent van de medische scholen zelfs de voorwaarde in curricula opneemt, en de aandoening is niet zozeer als vermeld in 60 procent van de medische schoolboeken, leidende patiënten van de voorwaarde om "scepticisme van zorgverleners te krijgen over de ernst van [chronisch vermoeidheidssyndroom] en de misvatting dat het een psychogene ziekte is of zelfs een verzinsel van de patiënt."


5Gebracht Echtgenoten Syndroom

Deze specifieke aandoening is bijna volledig gelokaliseerd in Japan, waar vrouwen vaak verschillende lichamelijke symptomen ervaren die alleen optreden na de pensionering van hun echtgenoot. Patiënten met het syndroom van gepensioneerde echtgenoten, of RHS, hebben te maken met lichamelijke symptomen die zweren, poliepen, huiduitslag en hoofdpijn kunnen omvatten, en dit wordt allemaal veroorzaakt door de toegenomen aanwezigheid van hun man thuis.

De fysiologische aandoeningen die zich ontwikkelen, worden veroorzaakt door stress en stress wordt vaak veroorzaakt door de zeer strikte rolpatronen die al eeuwen in Japan bestaan. De effecten van RHS hebben geresulteerd in een echtscheidingspercentage dat aanzienlijk is toegenomen. Tussen 1985 en 2000 verdubbelde het aantal echtscheidingen onder paren die langer dan 20 jaar getrouwd waren.

Hoewel veel vrouwen in Japan lijden aan lichamelijke klachten, hebben artsen geen andere medische oorzaak voor die symptomen kunnen vinden dan de psychologische stress van het stoppen met hun man.

4Psychogene dystonie

Psychogene dystonie is een bewegingsstoornis die ervoor zorgt dat de spieren pijnlijk en onwillekeurig samentrekken zonder enige identificeerbare fysieke oorzaak voor het probleem. Terwijl velen in de medische wereld geloven dat dit type dystonie zich ontwikkelt als onderdeel van een conversiestoornis en wortelt in een psychologische oorzaak, hebben recente studies mogelijk aangetoond dat de oorzaak neurologisch kan zijn.

Hoewel sommige vormen van dystonie worden veroorzaakt door een genmutatie, hebben psychogene dystonie-patiënten geen dergelijke mutatie. Ze hebben echter "duidelijk verschillende hersenactiviteit", zoals bepaald door een onderzoek met PET-hersenscans om de activiteitsniveaus in specifieke hersengebieden te meten. Dus hoewel de naam van de stoornis impliceert dat er een psychologische oorzaak is (psychogene stoornissen werden ooit hysterische stoornissen genoemd), lijkt het erop dat onderzoekers een neurologische oorzaak hebben gevonden in mensen die lijden aan de schijnbaar slecht genoemde psychogene dystonie.

3Pseudocyesis

De fysieke symptomen - onder meer de vergroting van de buik, het gevoel van beweging van de foetus, lactatie en zelfs weeën van de bevalling - lijken allemaal duidelijk op zwangerschap te wijzen. Maar met deze specifieke voorwaarde is dat niet het geval. Pseudocyese, of valse zwangerschap, kan zowel vrouwen als mannen treffen en is volledig geworteld in het psychologische rijk. De aandoening staat vermeld in de vijfde editie van het diagnostisch en statistisch handboek van psychische stoornissen en het is het meest voorkomend in landen waar medische zorg voor zwangerschap niet wordt gezocht tot de latere stadia van een zwangerschap.

Een studie gepubliceerd in de National Library of Medicine van de National Institutes of Health van de VS bepaalde enkele van de gemeenschappelijke factoren onder degenen die pseudocyese ervaren, waarbij opgemerkt wordt dat "pseudocyese veel endocriene kenmerken deelt met zowel polycysteus ovariumsyndroom als depressieve stoornis, hoewel de endocriene eigenschappen meer zijn. verwant aan polycysteus ovariumsyndroom dan aan depressieve stoornis ", en dat er een neiging is onder diegenen die een valse zwangerschap ervaren, om" de activiteit van het sympathische zenuwstelsel te verhogen ".

2 Chronische ziekte van Lyme

De ziekte van Lyme is een zeer behandelbare aandoening die gewoonlijk ongeveer vier weken behandeling met antibiotica vereist. De ziekte, die wordt veroorzaakt door een tekenbeet, komt vooral voor in het noordoosten van de Verenigde Staten, maar is ook op veel andere locaties te vinden. De chronische Ziekte van Lyme is echter anders, en hoewel veel artsen twijfels hebben over het bestaan ​​ervan, beweerde een recent onderzoek dat de effecten ervan "4,7-9 jaar" kunnen duren en omvat symptomen zoals "aanhoudende musculoskeletale pijn, neurocognitieve symptomen of dysesthesie. ”

Hoewel de studie beweert te hebben bewezen dat de chronische ziekte van Lyme inderdaad bestaat, blijven andere artsen dubieus en geloven dat elke verbetering in de symptomen die patiënten ervaren niets meer is dan een psychosomatische reactie en is gewoon het gevolg van het placebo-effect. Hoewel veel artsen patiënten die beweren chronische lymeziekte hebben als hypochonders af te wijzen, denken anderen dat fysieke symptomen van een patiënt het gevolg kunnen zijn van een co-infectie, en dat artsen die patiënten behandelen voor een chronische ziekte van Lyme de patiënt verwonden door niet te identificeren de ware oorzaak.

1Psychogene niet-epileptische aanvallen

Deze specifieke toestand wordt vaak verward met epilepsie, wat resulteert in frequente verkeerde diagnoses. Zoals de naam al aangeeft, worden psychogene niet-epileptische aanvallen niet veroorzaakt door hetzelfde probleem dat resulteert in epileptische aanvallen, maar eerder in een vorm van psychische nood. De belangrijkste identificerende factor voor psychogene niet-epileptische aanvallen, of PNES, is door het observeren van aanvallen waarbij sprake is van "ongebruikelijke kenmerken, zoals type bewegingen, duur, triggers en frequentie."

PNES-patiënten hebben vaak een soort van traumatische gebeurtenis doorstaan ​​die dient als de oorzaak van de aandoening, en vanwege het feit dat er inherente problemen zijn bij het omgaan met de stoornis, moeten personen met PNES vaak een zwaar proces in de behandeling doorstaan. Volgens Dr. Selim R.Benbadis, de directeur van Comprehensive Epilepsy Program, "Naast het feit dat ze vaak voorkomen, vormen psychogene symptomen een ongemakkelijke en vaak frustrerende uitdaging, zowel bij diagnose als bij management." Zoals met vele aandoeningen waarvan artsen geloven dat ze allemaal in het hoofd van de patiënt staan, vertegenwoordigt PNES vaak nogal een aanzienlijke ontbering voor mensen die lijden aan het syndroom.