10 fascinerende feiten over de Truman tonen waanideeën

In 1998 werd een film genoemd The Truman Show in première, met Jim Carrey in de hoofdrol. De plot van de film gaat over een man die geen idee heeft dat zijn hele leven is gefilmd door verborgen camera's en wordt uitgezonden als een reality tv-serie. Iedereen in zijn leven is een betaalde acteur. Niets is echt, niemand kan worden vertrouwd en de hele wereld kijkt naar hem.

Psychiater Joel Gold uit New York begon het fenomeen van verschillende patiënten op te merken, gelovend dat de mensen in hun leven uit een script lezen en dat alles wordt gefilmd. Velen van hen zijn zelfs opgevoed The Truman Show op naam om Dr. Gold te laten begrijpen hoe zij zich voelden. Samen met zijn broer, filosoof Ian Gold, besloten ze om deze vorm van geestesziekte als de Truman Show-waanidee (ook wel het Truman-syndroom genoemd) in hun boek te gebruiken, Suspicious Minds: How Culture Shapes Madness. Dus, wat is precies deze waan? Waarom krijgen mensen het en hoe is het leven als je denkt dat je de ster bent van je eigen realityserie?

Uitgelicht afbeeldingstegoed: Paramount Pictures

10 Grandiose waanideeën

De illusie van de Truman Show is niet noodzakelijk een nieuw iets. In het verleden kan het hebben van wat bekendstaat als een grandioze waanidee iemand ertoe brengen te geloven dat het een beroemde figuur is zoals Jezus Christus of Napoleon Bonaparte. Het komt het meest voor bij mensen met een bipolaire stoornis, schizofrenie, middelenmisbruik, dementie en psychose. Mensen die vatbaar zijn voor waanideeën over grootsheid staan ​​erom bekend vreselijke dingen te doen als ze drugs gebruiken, zoals springen van een gebouw omdat ze geloven dat ze kunnen vliegen.

Volgens Dr. Joseph Weiner vertelden twee van zijn patiënten hem dat ze in dezelfde week Elizabeth Taylor waren. Zelfs als ze niet noodzakelijk denken dat ze een beroemdheid zijn, zal een grootse waanidee ervoor zorgen dat iemand zich veel belangrijker voelt dan ze in werkelijkheid zijn. Ze denken dat ze extreem getalenteerd, rijk of beroemd zijn.

Voor het eerst in de geschiedenis vinden normale mensen zichzelf als de sterren van reality-tv-series; als de sterren van Here Comes Honey Boo Boo kan naast de spoorbanen wonen en coupons knippen, dat kan ik ook. Omdat iemand met grootse waanideeën al gelooft dat ze heel bijzonder zijn, is het niet al te moeilijk om te denken dat hun eigen leven interessant genoeg is om een ​​reality-tv te worden laten zien.

9 De eerste van velen

De eerste patiënt die de term 'Truman Show Delusion' inspireerde die Dr. Joel Gold behandelde, was een man die bekend is onder het pseudoniem 'Albert'. Hij geloofde dat hij gevangen zat in een reality tv-programma. Hij geloofde dat de aanslagen van 11 september niet echt gebeurden en dat het allemaal maar een truc was om hem bang te maken dat hij nergens heen kon vliegen om te ontsnappen aan het gigantische tv-geluidsbeeld. Dus vloog hij naar New York City om het persoonlijk te zien. Albert geloofde dat camera's in zijn ogen waren geïmplanteerd en dat video-opnamen van zijn leven als beeldmateriaal werden gebruikt.

Terwijl hij in de stad was, werd Albert het beu om 24/7 te worden gevolgd. Hij wist dat hij hulp nodig had, dus hij zocht asiel bij de Verenigde Naties. Toen een beveiligingsagent hem probeerde te beletten het gebouw binnen te gaan, geloofde Albert dat deze man aan het werk was voor het tv-programma en naar hem zwom. Hij werd gearresteerd en naar het Bellevue Psychiatric Hospital gebracht, waar hij Dr. Gold ontmoette.

In de loop van de tijd begonnen vier andere patiënten in het ziekenhuis soortgelijke waanbeelden te beschrijven, en deze werden allemaal gebruikt The Truman Show als een referentie om Dr. Gold te helpen hun ervaring te begrijpen.

8 Pareidolia en misleidende verwijzingen

Illusionist Derren Brown speelde denkspelletjes op verschillende mensen in een speciale tv-special Angst en geloof. Hij legt pareidolia uit, wat de aanleg is van het brein om patronen in de wereld om ons heen te vinden om te begrijpen wat er aan de hand is. Brown interviewt een vrouw met de naam Emma en vertelt haar dat ze naar zijn nieuwe tv-programma wordt geroepen Interventie. Hij beweert dat ze zal worden gevolgd door acteurs die worden betaald om haar waardevolle lessen over het leven te leren. Ze hebben haar naaste familie en vrienden ook overtuigd om deel te nemen aan het tv-programma. Brown vertelde Emma dat haar leven gedurende twee weken zou worden gefilmd door verborgen camera's overal om haar heen, en aan het einde van elke dag werd haar gevraagd een videodagboek op te nemen om haar ervaringen en de lessen die ze van de acteurs leerde uit te leggen.

In werkelijkheid volgde niemand haar eigenlijk en was niemand een acteur. Maar de simpele suggestie dat ze betrokken was bij een Truman Show-achtige wereld was genoeg voor haar om te geloven dat het echt was, en ze vond betekenis in kleine interacties met mensen. Omdat ze geloofde dat ze de hele tijd in de gaten werd gehouden, begon Emma zichzelf meer te analyseren en maakte ze positieve veranderingen in haar leven.

Een misleiding van verwijzing lijkt veel op wat er in Emma's geval gebeurde, behalve dat patiënten nooit werd verteld dat mensen naar hen zouden kijken. Ze besloten op een dag dat ze het centrum van de sociale wereld zijn. Ze blijven zoeken naar bewijs in de wereld om hen heen dat dit waar is, en zelfs kleine gebeurtenissen hebben een grotere betekenis.

7 Persecutory Delusions

Een persoon met de illusie van Truman Show heeft vaak een vorm van vervolging, wat betekent dat ze geloven dat ze gestraft worden voor iets dat ze hebben gedaan. Net als de film geloven mensen die lijden aan deze illusie dat ze worden gebruikt voor amusement van andere mensen en dat hen wordt verteld dat ze gek zijn omdat het de enige manier is om ze onder controle te houden.

Eén patiënt, genaamd "Mr.E, "wist dat hij jarenlang ADHD en depressie had, maar niemand in zijn familie wist dat hij geloofde dat hij door de overheid werd gefilmd als een soort experiment en dat absoluut alles werd vervalst, inclusief doktersbezoeken, nieuwsuitzendingen op Tv en interacties met zijn familie en vrienden. Hij dacht dat het hele experiment zou stoppen op Eerste Kerstdag, toen de filmploeg op vakantie ging en het seizoen inpakte. Meneer E werd gediagnosticeerd met schizofreniforme stoornis, wat betekent dat een persoon symptomen van schizofrenie vertoont, maar deze duurt minder dan zes maanden.

6 buitenstaanders

Een man genaamd Jonny Benjamin plaatst video's op zijn YouTube-kanaal die open staan ​​voor zijn psychische aandoening en psychotische episodes. In één video beweert hij dat hij als kind leed aan de illusie van de Truman Show als een gevolg van sociaal ongemakkelijk en geïsoleerd voelen.

Als kind dat opgroeit in Londen, past Benjamin nooit bij zijn collega's op een all-boy school. In plaats van te sporten, wilde hij spelen en schijn bedenken. Toen hij ouder werd, dachten zijn klasgenoten dat hij raar was, en hij had geen vrienden. Leraren wisten dat hij graag deed alsof, dus kozen ze hem om deel te nemen aan een project voor de school waar hij werd gefilmd voor een video. Nadat de video was afgelopen, wilden jongens die nog nooit met hem hadden gesproken, plotseling zijn vriend worden omdat hij 'beroemd' was. Hij beschreef het als een euforische ervaring waarbij hij door de kamer zweefde en jongens naar hem toe kwamen en rechts, zeggende: "Hoe was het?" en, "Wauw! Je moet op film zijn! Zo cool!"

Deze ervaring, gecombineerd met kijken The Truman Show als een kind, veroorzaakte het begin van zijn wanen. Benjamin legt uit dat de dingen die hij het meest wilde, beroemd en geliefd zouden zijn in plaats van een buitenstaander. Het idee dat hij werd gefilmd hielp hem om meer extravert te worden.

Toen hij opgroeide, schreef hij op elk moment dat er toeval was een realityshow. Als hij bijvoorbeeld aan een vriend dacht en hem een ​​paar minuten later een sms stuurde, was dat omdat de 'regisseur' het hem vertelde. Als hij een liedje in zijn hoofd had zitten en het die dag op de radio was, maakte het deel uit van de achtergrondmuziek in de 'scène'.

Toen hij 20 jaar oud was, kreeg hij de diagnose schizoaffectieve stoornis. Zelfs nadat hij zich bewust is van zijn mentale problemen, zoekt hij nog steeds naar tekenen dat hij echt de ster is van een reality tv-programma.

5 Verdenking versus reflectieve systemen

Volgens Dr. Gold hebben de hersenen van iedereen een Suspicion-systeem, dat een potentiële sociale dreiging evalueert, die wordt gecompenseerd met het reflectieve systeem, dat bewijs verzamelt om een ​​rationele verklaring te vinden om alles goed te maken. Kortom, het brein zorgt ervoor dat we onszelf controleren voordat we onszelf kapot maken.

Misschien ziet u bijvoorbeeld een auto die u lijkt te volgen terwijl u naar het werk rijdt. Je verdenkingssysteem kan zich afvragen of ze een spion zijn die is gestuurd om je op te sporen, maar je reflectiesysteem zal je snel eraan herinneren dat deze persoon waarschijnlijk ook gewoon naar zijn werk moet gaan, en het is puur toeval dat ze dezelfde route rijden.

Voor sommige mensen is dit mechanisme volledig uit balans. Als ze vermoeden dat er iets met hen gebeurt, wordt het de waarheid en kunnen ze niet rationeel nadenken over hun vermoedens. Het is alleen maar logisch dat, als ze een film kijken, een 'wat als'-gedachtenoefening zich in een alternatieve realiteit ontwikkelt.

4 Een teken van de tijd

Gezien het feit dat de NSA bekend staat om het monitoren van webactiviteiten, webcams worden gehackt en CCTV-camera's worden gepost in grote steden over de hele wereld, is het eigenlijk niet al te ver om te geloven dat we in de gaten worden gehouden. Voor iemand die al aanleg heeft voor het waanidee van de Truman Show, heeft het niet veel nodig om dat idee in hun hoofd te laten glippen.

Tijdens een interview met De New Yorker, Dr. Joel Gold legt uit dat er in elke generatie een nieuwe versie van dit soort waanidee is, en het volgt altijd wat er gebeurt in technologie en populaire cultuur. In het verleden geloofden mensen dat radiogolven hun geest beheersten. Nu geloven ze in verborgen camera's en geïmplanteerde computerchips. Het feit dat sommige mensen geloven dat ze de ster van hun eigen reality-show zijn, zegt bijna meer over de samenleving als geheel dan de individuele persoon.

3 Controle verliezen

Dr. Gold gelooft dat een van de vele factoren die bijdragen aan bepaalde wanen de angst is om de controle over zijn leven te verliezen. Dit soort wanen komt in vele vormen. Een geesteszieke persoon kan bijvoorbeeld geloven dat ze zijn ontvoerd door buitenaardse wezens en geïmplanteerd met een chip in hun hersenen die hun bewegingen beheersen. Ze hebben geen andere keuze dan door deze buitenaardse wezens te worden ontvoerd, die veel krachtiger zijn dan mensen zich kunnen voorstellen en waar ze gedurende hun hele leven op experimenteren. Andere keren is de overheid erop uit om ze te pakken te krijgen.

De illusie van de Truman Show is vrijwel dezelfde soort van nachtmerrie van ontwaken waarbij men de controle over zijn eigen lot verliest. In zijn The Truman Show en zijn in The Matrix zou veel op elkaar lijken. Niets is echt, en het wordt bestuurd door een of andere producent of een heerser. Er is geen mogelijkheid om te ontsnappen.

2 De stedelijke jungle

Een van de stereotypen van millennials is hun behoefte aan constante goedkeuring en aandacht voor hun acties door op social media over hun leven te posten. Mensen beginnen al op jonge leeftijd geconditioneerd te worden dat digitale opvattingen en "likes" een maatstaf zijn voor hun echte eigenwaarde. Zowel online als persoonlijk erg geliefd zijn, is erg belangrijk voor jongeren.Als ze dat gevoel van voldoening niet krijgen in het dagelijks leven, kan het leiden tot waanideeën om ermee om te gaan.

Dr. Gold noteert in zijn boek dat het veel vaker voorkomt dat dit soort waanvoorstellingen voorkomt bij mensen die in stedelijke gebieden wonen, omdat wonen in een grote stad iemand zich heel klein en onbeduidend kan doen voelen. Dit wordt vooral moeilijk voor mensen die in een klein dorpje wonen waar iedereen hun naam kent, en die niet gewend zijn aan de eenzaamheid als ze naar een stad verhuizen. Volgens een Britse studie kan verhuizen naar een stedelijk gebied een trigger zijn voor psychose in mensen, wanneer ze anders nooit een probleem hadden gehad als ze gewoon in hun geboortestad waren gebleven.

1 Scepticisme

Critici van de gebroeders Gold hebben getheoretiseerd dat deze waanideeën niet echt zijn en dat patiënten die beweren de illusie van de Truman Show te hebben slechts aandachttrekkers zijn. Dr. Joel Gold heeft tientallen e-mails ontvangen van mensen die hem proberen te vertellen dat deze "lijders" het goedmaken. Hij ontvangt echter veel meer e-mails van mensen die ook geloven dat ze in een realityshow leven en ze zijn nog nooit naar een psychiatrisch ziekenhuis geweest voor diagnose.

Goud begon met 20 nieuwe patiënten te werken via deze eerste e-mails. Hij beschrijft hun verhalen als ongelooflijk beangstigend. Het is een zeer isolerende ervaring om te denken dat niemand om je heen kan worden vertrouwd omdat ze acteurs zijn. Gold gelooft dat het niet iets is dat iemand zichzelf zou aandoen, als ze het zouden kunnen helpen. Hij zegt ook dat hij tijdens het bestuderen van de illusie van de Truman Show een paar antwoorden maar veel meer vragen vindt.