10 fascinerende feiten over de samurai

Samurai zijn legendarische krijgers en misschien wel de meest bekende klasse van mensen in het oude Japan. Het waren nobele jagers die tegen het kwaad (en tegen elkaar) vochten met hun zwaarden en beangstigend harnas, volgens een strikte morele code die hun hele leven regeerde.

Dat is trouwens het populaire idee. In werkelijkheid is er veel meer met de samurai ...

10 Vrouw "Samurai"

Hoewel 'samurai' een strikt mannelijke term is, heeft de Japanse bushi-klasse (de sociale klasse samurai kwam van) wel degelijk vrouwen die een vergelijkbare training in vechtkunsten en strategie ontvingen. Deze vrouwen werden "Onna-Bugeisha" genoemd en ze stonden erom bekend mee te doen aan de strijd samen met hun mannelijke tegenhangers. Hun favoriete wapen was meestal de naginata, een speer met een gebogen, zwaardachtig lemmet dat veelzijdig en toch relatief licht was.

Omdat historische teksten relatief weinig verhalen bevatten over deze vrouwelijke krijgers (de traditionele rol van een Japanse edelvrouw was meer een huisvrouw), dachten we dat ze slechts een kleine minderheid vormden. Recent onderzoek toont echter aan dat Japanse vrouwen heel wat vaker aan veldslagen hebben deelgenomen dan in de geschiedenisboeken wordt toegegeven. Wanneer overblijfselen van de site van de Slag om Senbon Matsubaru in 1580 op DNA werden getest, waren 35 van de 105 lichamen vrouwelijk. Onderzoek op andere sites heeft vergelijkbare resultaten opgeleverd.

9 De wapenrusting

Het vreemdste aan de samurai is waarschijnlijk hun vreemd uitziende, sierlijke wapenuitrusting. Elk onderdeel ervan was echter functioneel. Het samurai-pantser was, in tegenstelling tot het pantser dat door Europese ridders wordt gedragen, altijd ontworpen voor mobiliteit. Een goed harnas moest stevig zijn, maar toch flexibel genoeg om de drager vrije beweging op het slagveld te geven. Het pantser was gemaakt van gelakte platen van leer of metaal, zorgvuldig met elkaar verbonden door veters van leer of zijde. De armen werden beschermd door grote, rechthoekige schouderafschermingen en lichte, gepantserde mouwen. De rechterhand werd vaak zonder mouw overgelaten om maximale beweging mogelijk te maken.

Het vreemdste en meest ingewikkelde deel van het harnas, de kabuto-helm, diende ook zijn doel. De schaal was gemaakt van geklonken metalen platen, terwijl het gezicht en het voorhoofd werden beschermd door een stuk harnas dat achter het hoofd en onder de helm was vastgemaakt. Het meest bekende kenmerk van de helm was de Darth Vader-achtige nekbeschermer (het ontwerp van Darth Vader werd feitelijk beïnvloed door samurai-helmen). Het verdedigde de drager van pijlen en zwaarden vanuit alle hoeken. Veel helmen hadden ook versieringen en bevestigbare stukken, waaronder een besnorde, demonische mengu masker dat zowel het gezicht beschermde als de vijand bang maakte. Een leren kap die onder de helm werd gedragen zorgde voor de broodnodige vulling.

Hoewel het samurai-pantser in de loop van de tijd aanzienlijke veranderingen doormaakte, bleef het algehele uiterlijk altijd redelijk consistent met het ongetrainde oog. Het was zo goed gemaakt en effectief dat het Amerikaanse leger de eerste moderne luchtafweergeschut op samurai-pantser baseerde.

8 Homoseksualiteit

Niet veel mensen weten dat samurai buitengewoon ruimdenkend zijn als het gaat om seksuele relaties. Net zoals de Spartanen, een andere krijgercultuur, accepteerde de samurai niet alleen de aanwezigheid van relaties van hetzelfde geslacht in hun cultuur - ze moedigden hen actief aan. Deze relaties werden meestal gevormd tussen een ervaren samurai en een jeugd die hij trainde (opnieuw, heel erg zoals de Spartanen). De praktijk stond bekend als wakashudo ("de weg van de jeugd"), en naar verluidt werd het gedaan door alle leden van de klas. Wakashudo was zelfs zo gewoon dat een Daimyo misschien gênante vragen stelde als hij niet doe mee.

Hoewel wakashudo werd beschouwd als een fundamenteel aspect van de weg van de samurai, heeft de geschiedenis er relatief rustig over gehouden. Popcultuurafbeeldingen van Samurai, ingeluid door regisseur Akira Kurosawa en zijn vertrouwde acteur Toshiro Mifune, hebben dit feit ook nooit aangepakt.

7 Westerse Samurai

Lezers die de film hebben gezien De laatste samurai zou kunnen weten dat iemand buiten Japan naast bijzondere omstandigheden naast de samoerai zou kunnen vechten en er zelfs een zou kunnen worden. Deze speciale eer (waaronder samurai-wapens en een nieuwe, Japanse naam) kon alleen worden geschonken door machtige leiders, zoals Daimyos (territoriale heren) of de shogun (krijgsheer) zelf.

De geschiedenis kent vier westerse mannen die de waardigheid van de samurai hebben gekregen: avonturier William Adams, zijn collega Jan Joosten van Lodensteijn, marineofficier Eugene Collache en wapenhandelaar Edward Schnell. Van de vier was Adams de eerste en meest invloedrijke: hij diende als bannerman en adviseur van de Shogun zelf. Amusant genoeg, geen van de mensen van Tom Cruise Laatste Samurai karakter was gebaseerd op (Frederick Townsend Ward en Jules Brunet) werden ooit gemaakt samurai.

6 De nummers

Veel mensen denken dat de samurai ofwel een zeldzame elite-kracht waren (net zoals Navy SEALS of de Russische Spetznaz vandaag) of een kleine, strak gedefinieerde kaste van edelen. Ze waren echter eigenlijk een hele sociale klasse. Oorspronkelijk betekende "samurai" "zij die dienen in de nabijheid van de adel." Na verloop van tijd evolueerde de term en werd geassocieerd met de bushi-klasse, met name het midden- en hogere leger.

Dit betekent dat er vrij veel meer van deze machtige krijgers waren dan we in het algemeen aannemen. In feite was op het hoogtepunt van hun macht tot 10 procent van de Japanse bevolking samurai. Vanwege hun grote aantal en lange invloed in de geschiedenis van Japan, wordt gezegd dat elke alleenstaande Japanse persoon vandaag tenminste een samurai-bloed in zich heeft.

5 Mode

Samurai waren de rocksterren van hun tijd en hun kledingstijl heeft de mode van het tijdperk enorm beïnvloed.Echter, afgezien van de meest formele gelegenheden, kleedde samoerai zich niet om indruk te maken. Hoewel hun kleding uitgebreid was, werd elk aspect ervan ontworpen om te voldoen aan hun behoeften als krijgers.

Samurai gekleed voor snelheid, reizen en bewegingsvrijheid. Hun reguliere outfit bestond uit een brede hakama-broek en een kimono of een hitatare, een tweedelig vest met imposante schouderpunten. Het kostuum liet de armen vrij en het vest van de hitatare kon snel worden verwijderd in geval van een verrassingsaanval. De kimono was over het algemeen gemaakt van zijde vanwege de koelte, het gevoel en het uiterlijk. Voor schoenen werden houten klompen of sandalen gebruikt.

Het meest onderscheidende deel van de samurai-mode, het topknot-kapsel, was ook het meest wijdverbreid. Behalve boeddhistische monniken (die hun hoofd scheren), droegen mensen van alle sociale klassen honderden jaren het topknot-kapsel. De gewoonte om de topknoop te combineren met een gedeeltelijk geschoren hoofd kan uit noodzaak zijn ontstaan: het geschoren voorhoofd maakte het comfortabeler om een ​​helm te dragen.

4De wapens

Als soldaten gebruikte Samurai een aantal verschillende wapens. Ze droegen oorspronkelijk een zwaard genaamd "chokuto", wat in wezen een slanker, kleiner exemplaar was van de rechte zwaarden die later door middeleeuwse ridders werden gebruikt.

Naarmate de zwaardtechnieken vorderden, schakelde de samurai over naar gebogen zwaarden, die uiteindelijk evolueerden naar de katana. De katana is misschien wel het meest beroemde zwaardtype ter wereld en zeker de meest iconische van alle samurai-wapens. Bushido (de samurai-code) dicteerde dat de ziel van een samurai in zijn katana zat, waardoor het het belangrijkste wapen was dat hij droeg. Katana's werden meestal gedragen met een kleiner mesje in een paar genaamd "daisho", wat een statussymbool was dat exclusief door de samurai-klasse werd gebruikt.

Hoewel sommige samurai inderdaad met alleen hun katana vochten, namen de meesten een meer praktische benadering. Zwaarden waren verre van het enige wapen dat ze tot hun beschikking hadden. Ze gebruikten gewoonlijk de yumi, een handboog waarmee ze religieus praktiseerden. Speren werden belangrijk omdat persoonlijke moed op het slagveld uiteindelijk werd vervangen door minutieuze planning en tactieken. Toen buskruit werd geïntroduceerd in de 16e eeuw, verlieten de samurai hun bogen in het voordeel van vuurwapens en kanonnen. Hun langeafstandswapen was de tanegashima, een flintlockgeweer dat populair werd onder de Samoerai uit het Edo-tijdperk en hun voetvolk. Kanonnen en andere buskruitwapens werden ook vaak gebruikt.

3 Onderwijs

Als essentiële adel van hun tijd waren leden van de samurai-klasse veel meer dan alleen krijgers. De meeste samurai waren zeer goed opgeleid. In een tijd waarin heel weinig Europeanen konden lezen, was het niveau van samurai-geletterdheid extreem hoog. Ze waren ook bekwaam in wiskunde.

Bushido dicteerde dat een samoerai ernaar streeft zichzelf op een groot aantal manieren te verbeteren, inclusief degenen die niets met vechten te maken hebben. Dit is de reden waarom de samurai-klasse deelnam aan een aantal culturele en artistieke inspanningen. Poëzie, rotstuinen, monochrome inktschilderijen en de theeceremonie waren gemeenschappelijke aspecten van de samurai-cultuur. Ze bestudeerden ook onderwerpen zoals kalligrafie, literatuur en bloemschikken.

2 Fysieke kenmerken

De imposante wapenrusting en wapens maken samurai gigantisch en worden vaak afgebeeld als vrij groot en goed gebouwd in de popcultuur. Dit kan niet verder van de waarheid zijn. In werkelijkheid waren de meeste samurai vrij klein - een samoerai uit de 16e eeuw was meestal erg slank en varieerde van 160 tot 165 centimeter (5'3 "tot 5'5") in de hoogte. Ter vergelijking: Europese ridders uit dezelfde periode varieerden waarschijnlijk van 180 tot 196 centimeter (6 'tot 6'5').

Bovendien was de nobele samurai misschien niet zo "puur" als de beruchte racebewuste Japanner zou willen. Vergeleken met de gemiddelde Japanse persoon, leden van de samurai-klasse waren merkbaar hariger en hun huid was lichter. Hun profiel, namelijk de brug van hun neus, was ook duidelijk meer Europees. In een ironische draai lijkt dit erop te wijzen dat de samurai eigenlijk afstammen van een etnische groep genaamd de Ainu, die door de Japanners als minderwaardig worden beschouwd en vaak het onderwerp van discriminatie zijn.

1 Suicide Rituals

Een van de meest angstaanjagende dingen over de manier van samurai is seppuku (ook bekend als "hara-kiri"). Het is de gruwelijke zelfmoord die een samoerai moet uitvoeren als hij bushido niet volgt of waarschijnlijk door de vijand zal worden gevangen. Seppuku kan een vrijwillige daad of een straf zijn. Hoe dan ook, het wordt over het algemeen gezien als een uiterst eervolle manier om te sterven.

De meeste mensen zijn bekend met de "battlefield" -versie van seppuku, wat een snelle en rommelige aangelegenheid is. Het wordt uitgevoerd door de maag met een kort lemmet door te prikken en van links naar rechts te bewegen, totdat de uitvoerder zichzelf opengesneden heeft en zich in wezen zelf van zijn ingewanden heeft ontdaan. Op dit punt onthoofdt een begeleider - meestal een vriend van de samurai - de ingewanden samoerai met een zwaard (anders zou sterven een extreem lang en pijnlijk proces zijn). De volledige seppuku is echter een veel uitgebreider proces.

Een formele seppuku is een lang ritueel dat begint met een ceremonieel baden. Daarna is de samurai gekleed in witte gewaden en krijgt hij zijn favoriete maaltijd (net als de laatste maaltijd van gevangenen in de dodencel). Nadat hij klaar is met eten, zal een mes op zijn lege bord worden geplaatst. Hij zal dan een doodsgedicht schrijven, een traditionele tankatekst waarin hij zijn laatste woorden uitspreekt. Nadat het gedicht is voltooid, grijpt hij het mes, wikkelt er een doek omheen (zodat het zijn hand niet snijdt) en doet de daad. Nogmaals, de begeleider maakt hem af door zijn hoofd af te snijden. Hij streeft er echter naar om een ​​kleine strook vlees aan de voorkant achter te laten, zodat het hoofd naar voren valt en in de omhelzing van de dode samoerai blijft.Dit is ook zo dat het hoofd niet per ongeluk naar de toeschouwers vliegt, wat de begeleider eeuwige schaamte zou bezorgen.