10 Vreemde manieren waarop we voedsel langer laten duren

Is voedsel niet het beste? Het is niet alleen heerlijk, we moeten het ook letterlijk opeten om in leven te blijven. Toch is er een valstrik: als ons diner wordt verwend, kan het feit dat ons in leven houdt ons uiteindelijk doden. Om dit te voorkomen, hebben we een aantal creatieve manieren ontwikkeld om voedsel zo lang mogelijk in topconditie te houden. Hier zijn tien van de vreemdste:

10

bestraling

Bestraling is niet nieuw in koken. Magnetrons (die werken door het voedsel te bombarderen met elektromagnetische straling) bestaan ​​immers al tientallen jaren. Maar als het gaat om voedselbehoud, wordt "straling" opeens een zorgwekkend woord. Geconserveerd voedsel en bestraling samen hebben de neiging om beelden op te roepen van nucleaire schuilplaatsen, dingen die gloeien in het donker en zelfs een kwellende dood.

De laatste daarvan is eigenlijk een zeer accuraat beeld. Het ding is, het gaat niet om je dood - het is de dood van ongedierte en ziektekiemen in je eten. Voedselbestraling is een techniek waarbij het voedsel wordt blootgesteld aan ioniserende straling (bijvoorbeeld röntgenstralen) om kiemen en microben te doden of onschadelijk te maken. Goed gedaan, het proces kan bederf vertragen of zelfs helemaal stoppen.

9

Hoge druk verwerking

Heb je je ooit afgevraagd hoe sommige producten beweren dat ze geen additieven hebben, maar toch een verdacht lange houdbaarheid hebben? Daar is een trucje aan. Het heet Hogedrukverwerking (ook bekend als Pascalization en bridgmanization, voor de wetenschappers die hebben geholpen bij het ontwikkelen van de techniek). Het voedsel wordt onderworpen aan een massale druk van ongeveer 50.000 pond per vierkante inch gedurende maximaal vijftien minuten. Deze druk is voldoende om microben te inactiveren, waardoor het voedsel tot tien keer langer wordt bewaard (bijvoorbeeld, guacamole duurt normaal ongeveer 3 dagen, maar de hogedrukbehandeling verhoogt dit tot een maand). En het wordt beter: Pascalisatie kan het voedsel zelfs enorm verbeteren. Onderzoek suggereert dat het de niveaus van bepaalde gezonde natuurlijke antioxidanten in fruit kan verdubbelen. De methode klinkt als iets rechtstreeks uit een Science Fiction-verhaal. Toch werden de basisprincipes van het proces in de 17e eeuw uitgevonden door Blaise Pascal, een Franse wetenschapper.

8

Het begraven

Het is moeilijk om samen begrafenissen en gerechten voor te stellen, behalve als een ongelukkige nasleep om echt slechte zalm te eten. Maar hoewel de meeste mensen aannemen dat begraving alleen maar leidt tot ontbinding (iedereen weet dat begraven lichamen skeletten worden), is het eigenlijk een redelijk effectieve conserveringstechniek. Door voedsel te begraven, kan het worden beschermd tegen vele bedorven middelen, zoals licht en zuurstof. De grond moet bij voorkeur droog en zout zijn of zelfs bevroren. Vergeet niet om een ​​goede container te gebruiken, anders kan uw maaltijd gemakkelijk wormvoedsel worden. Begrafenis wordt ook gebruikt bij het koken. Zo wordt bijvoorbeeld het Koreaanse nationale gerecht Kimchi bereid door maanden lang vaten gekruide groenten te begraven.

7

jugging

Jugging is een eigenaardige techniek voor het tegelijkertijd koken en inblikken van vlees. Het is vergelijkbaar met de aloude vagebondstraditie van het verwarmen van een blik bonen boven een vuur met behulp van het blik als een geïmproviseerde kookpot. Juggen is een meer hardcore versie van de techniek: het blik is een grote kruik van aardewerk en de bonen worden vervangen door vlees. De kan is goed gesloten en het voedsel wordt er langzaam in gekookt. Het proces resulteert in een smakelijke, stoofpotige maaltijd die bewaard wordt in de goed afgesloten kruik.

Jugging was tot in de 20e eeuw gebruikelijk in zowel Engelse als Franse keukens, wat betekent dat het vrijwel het enige is waar de twee keukens ooit over hebben ingestemd. Sommige recepten die de techniek gebruiken zijn "Jugged Hare" (konijn gekookt in wijn en jeneverbessen) en kippers (omdat de strak gesloten kruik helpt om hun geur te behouden).

6

Plasma

Sommige voedingsmiddelen, zoals groenten en fruit, hebben een zeer delicate oppervlaktestructuur. Dit maakt het heel moeilijk om ze te behouden met conventionele methoden (zoals warmte of chemicaliën), zodat hun smaak en structuur geen kans krijgen.

Wetenschappers hebben echter een manier gevonden om dit probleem op te lossen. Ze bombarderen het fruit met plasma (dat bestaat uit geïoniseerde deeltjes en wordt beschouwd als de "vierde toestand" van de materie, samen met vloeistoffen, vaste stoffen en gassen). Het specifieke plasma dat ze gebruiken is niet de destructieve, oververhitte die je misschien kent van het bewapenen van films en videogames. In plaats daarvan gebruiken ze niet-thermisch plasma, dat grofweg op kamertemperatuur is en relatief veilig ... tenzij je een microbe bent.

Makkelijk de meest futuristische techniek op deze lijst, Nonthermal Plasma Treatment heeft bewezen een betrouwbare antimicrobiële behandeling te zijn die het voedsel op geen enkele manier verandert, behalve dat het veiliger wordt om te eten en het langer houdbaar maakt.

5

Blast Chilling

Heb je je ooit afgevraagd hoe cateringservices hun voedsel weten te vervoeren zodat het nog steeds goed en vers is als ze het serveren? Het eten op locatie is vaak onmogelijk en ze kunnen het niet alleen in hun eigen keuken klaarmaken en het naar de feestgangers aan de andere kant van de stad brengen.

Of kunnen ze?

De techniek die veel cateraars gebruiken, heet blast chilling. Het is een methode voor veilig en snel bewaren die speciaal is ontworpen voor warm eten. Eerst koken ze het eten. Vervolgens koelen ze het snel af van 158 ° F (+70 ° C) tot 37 ° F (+3 ° C) of lager. Zolang het proces minder dan 90 minuten duurt, blijft het voedsel in de exacte staat waarin het was voordat het werd gekoeld. Een normale opslagkoeler zou dat nooit kunnen (schrikbarend kan het 12 tot 23 uur duren om voedsel goed af te koelen), dus een speciale "luchtstraal koeler" -kast wordt gebruikt voor het proces. Het ingevroren voedsel is eenvoudig te vervoeren en het enige wat ze moeten doen is het op locatie opwarmen - de smaak en kwaliteit zijn hetzelfde gebleven.

Omdat de techniek effectief en relatief eenvoudig is, begint het gebruik ervan zich verder dan horeca te verspreiden.Bijvoorbeeld, de volgende keer dat je diner met een diepvries-tv bijzonder aantrekkelijk smaakt, is de kans groot dat het is gekoeld.

4

Aspic en Confit

Onze voorouders beseften dat een van de meest effectieve manieren om voedsel te bewaren was om het af te sluiten van de elementen, vooral zuurstof. Ze wisten ook dat de beste manier om voedsel te bedekken was met nog meer voedsel.

Dit is hoe twee klassieke conserveringstechnieken werden geboren. Aspic (wat in essentie zoute gelei is) werd gecreëerd rond de middeleeuwen, toen koks de weg vonden om verschillende papiersoorten en consommés (bouillon of bouillon soep) in gelatine om te zetten. Ze begonnen voedsel (met name vlees en zeevruchten) te vangen in stukjes aspic. De gelatine voorkwam dat zuurstof het voedsel bedierf en bood een heerlijke toevoeging aan de uiteindelijke maaltijd.

Confit vertrouwt ook op het afsluiten van de zuurstof. Er zijn twee variaties: het vlees confit, waar het voedsel langzaam wordt gekookt ondergedompeld in zijn eigen vet, afgekoeld (zodat het vet een stevige laag rondom het vlees vormt) en in een container wordt verzegeld. De vruchtversie vervangt het vet door suikerwater.

Zowel aspic als bijzonder confit zijn ook gerespecteerde kooktechnieken. De Confit d'Canard (confit van eendenbeen) in het zuidwesten van Frankrijk wordt beschouwd als een legendarische delicatesse.

3

Gemodificeerde atmosfeer

Lucht is essentieel voor planten en dieren. Maar zodra ze voedsel worden, verandert de lucht plotseling in een vijand: de zuurstof die hen ooit het leven gaf, helpt nu microben en oxidatie, en doet zijn best om het voedsel zo snel mogelijk te ontbinden.

De voedingsmiddelenindustrie heeft het probleem omzeild met een truc die 'aangepaste atmosfeer' wordt genoemd. Het is precies hoe het klinkt: ze creëren kunstmatig een atmosfeer die bederf voorkomt. De praktijk ontstond in de jaren dertig, toen voedselschepen hun ruimen begonnen te vullen met koolstofdioxide om de houdbaarheid van hun lading te vergroten. Later ontwikkelde de industrie verpakkingstechnieken die hielpen om producten te omhullen in het soort gas dat optimaal was voor de houdbaarheid van dat specifieke levensmiddel.

Hoewel de praktijk verdacht klinkt, zijn gassen met gemodificeerde atmosfeer eigenlijk volkomen veilig. Het zijn gewoon verschillende mengsels van zuurstof, stikstof en koolstofdioxide, die allemaal van nature aanwezig zijn in de atmosfeer van de aarde.

2

Loog behandeling

Lye is een sterk alkalische oplossing die veel wordt gebruikt in zaken als zeep, drainreinigers en verschillende reinigingsmiddelen. Het is extreem bijtend en zeer giftig. Ondanks dit alles, wordt het ook gebruikt voor het bewaren van voedsel.

In combinatie met vet (dierlijke vetten of plantaardige olie) reageert loog door een proces genaamd verzeping te starten. Het eindresultaat van deze reactie is meestal zeep, maar bepaalde loogoplossingen ("food-grade loog") kunnen worden gebruikt om voedsel te verzepen. Dit verandert de textuur, de geur en de smaak van het voedsel in grote mate.

De meest opvallende met loog behandelde voedingsmiddelen zijn waarschijnlijk Lutefisk (in loog doorweekte witte vis) en gezouten olijven. De vis is gelatineachtig en heeft een extreem scherpe smaak en geur, terwijl de olijven zacht en licht zeepachtig worden.

Loog behandeld voedsel wordt door sommigen als een delicatesse beschouwd. Maar voordat u besluit er een paar te maken, moet u er rekening mee houden dat het behandelingsproces tamelijk uitdagend is. Lye van voedingskwaliteit is moeilijk te verkrijgen en zelfs als je er wat vindt, kan een verkeerde stap in het proces resulteren in een gevaarlijk giftige maaltijd.

1

De natuur zijn gang laten gaan

Onze moderne wereld legt een grote nadruk op vers en schoon voedsel. Hoewel er niets mis mee is, kan het niet verder verwijderd worden van de prioriteiten van onze voorouders.

De mensheid kookt al heel lang maaltijden, en de oudste manier om voedsel te behandelen is de eenvoudigste: laat het gewoon zijn en kijk of het eindresultaat eetbaar is. Natuurlijk noemen we het niet precies dat: we dansen er omheen met mooie termen als 'biopreservering'. Toch is opzettelijke verwenning het hart van veel van onze favoriete voedingsmiddelen.

De meest gebruikte variëteit hiervan is fermentatie. Onze favoriete drankjes (bier en wijn) zijn volledig afhankelijk van dit gecontroleerde bederfproces. Veel zuivelproducten en gebakken producten vertrouwen erop. Veel charcuterieproducten (bereid vlees zoals salami en droog verouderd rundvlees) profiteren ook van het fermentatieproces.

Fermentatie kan ook worden gebruikt om moeiteloos voedsel te bereiden in de meest extreme omstandigheden. Een oud IJslands recept genaamd Hákarl vereist geen koken: het zijn stukjes geperste, van de ingewanden ontdane haai die zes weken ondergronds gefermenteerd heeft. Van Alaska Inuit stammen zijn ook bekend om hun vangst voor te bereiden door deze te laten fermenteren. Deze methode is echter niet zonder mislukkingen - een heerlijke snack van gefermenteerde walrussen kan een bijbestelling van botulisme hebben.