10 vreemde verhalen over pizza

Er is een oud gezegde dat pizza als seks is. Als het goed is, is het echt heel erg goed. En als het slecht is, is het nog steeds redelijk goed. Een van 's werelds populairste voedingsmiddelen, ongeveer drie miljard verse en een miljard bevroren pizza's worden elk jaar in de VS verkocht, meer dan 12 pasteien per persoon. Hieronder staan ​​tien vreemde verhalen over pizza, van maden en bommen tot oorlogsmisdadigers en gremlins.

10Contaminants

Als een van de meest populaire voedingsmiddelen in de wereld, zou je denken dat de overheid de pizzahandel nauwlettend in de gaten zou houden. Behalve dat als je ooit een lijst van de besmettingsniveaus zag die de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) acceptabel vond, je een hongerstaking zou kunnen maken. Tomatenpuree en pizzasaus kunnen behoorlijk funky zijn, met een hoeveelheid van 30 vliegeneieren per 100 gram, of 15 of meer vliegeneieren en een of meer maden per 100 gram. Als je kijkt naar de korst en toppings, zul je zeker schimmel, meeldauw, insectenfragmenten, bladluizen, knaagdierenhaar proeven en wat de FDA beleefd "zoogdieruitwerpselen" noemt.

9De maan

Zoals vermeld in een eerdere lijst, is Pizza Hut geen onbekende in wilde marketingstunts. In 1998 hadden ze het idee om hun logo in het oppervlak van de maan te branden met krachtige lasers. Gelukkig had gezond verstand de overhand. Bij het raadplegen van experts, leerden ze dat de benodigde technologie nog een aantal jaren vrij was. Bovendien, voor aardbewoners om het logo met het blote oog te kunnen zien, zou het de grootte van Texas moeten zijn. In de daaropvolgende jaren heeft Pizza Hut verschillende deals gesloten met het cash-vastgebonden Russische ruimteprogramma, inclusief het emblazoneren van hun logo op een raket en het bezorgen van een pizza aan het International Space Station.

8 Nguyen Ngoc-lening

Op 1 februari 1968 werd misschien wel het meest duurzame beeld van het Vietnam-conflict gevangen toen fotograaf Eddie Adams een schot brak van de Zuid-Vietnamese nationale politiecommandant Nguyen Ngoc Loan die een ongeïdentificeerde Vietcong-gevangene in de straten van Saigon executeerde. De foto (die later Adams the Pulitzer zou worden in 1969) is een onwrikbaar onderzoek naar de gruwelen van oorlog - de kogel van het pistool van Loan kan zelfs worden gezien als hij de schedel van de man verlaat. Hoewel de Vietnam-oorlog nauwelijks populair was, hielp dit incident met name het voeden van anti-oorlogsgevoelens. Drie maanden na het incident raakte Lening gewond in actie (hij zou uiteindelijk zijn rechterbeen verliezen). Oorspronkelijk naar Australië vervoerd, werd hij daar zo in schande gepaaid dat hij naar de VS was verhuisd. Hoewel er sprake was van het deporteren van Nguyen naar Zuid-Vietnam als oorlogsmisdadiger, mochten hij en zijn gezin in de VS blijven.

Na de oorlog opende hij een pizzeria in een voorstad van Virginia, Washington D.C. Hij bediende het restaurant, genaamd "Les Trois Continents", zo'n 15 jaar, totdat hij werd geïdentificeerd. Zaken vielen af ​​en naar verluidt vond Loan bedreigende graffiti in de badkamer. In 1991 werd hij gedwongen zaken te doen. Lening stierf aan kanker op 14 juli 1998, 67 jaar oud.

7Bulletproof

In 1969 leverde voormalig Marine Richard Davis pizza's af in Detroit toen hij werd opgehouden. In de daaropvolgende schietpartij verwondde hij twee van zijn aanvallers, maar hij werd tweemaal neergeschoten. Terwijl hij herstelde, bedacht Davis het idee voor een kogelvrij vest. Kogelwerende vesten zijn al in gebruik sinds de jaren 1500, maar tot ongeveer 45 jaar geleden waren ze omvangrijk en ondoeltreffend, samengesteld uit zware vellen metaal. Davis probeerde een vest te maken dat verborgen kon worden onder kleding. Hij ontwierp een vest van nylon en noemde zijn kogelvrije vest Second Chance. Davis geloofde zo in zijn product dat hij het op de markt bracht door zijn vesten naar individuele politiebureaus te brengen, er een aan te doen en een officier hem met een sidearm in de kist te laten schieten. Halverwege de jaren '70 werd het nylon vervangen door Kevlar, een synthetische vezel die oorspronkelijk werd ontwikkeld voor gebruik in banden. Geschat wordt dat kogelvrije vesten het leven hebben gered van meer dan 2000 politieagenten in de Verenigde Staten alleen.

6Danger

Richard Davis overleefde zijn penseel met overvallers omdat hij een gewapende ex-marinier was. Andere chauffeurs zijn lang niet zo gelukkig. Hoewel het misschien een onschuldig beroep lijkt, vaak uitgevoerd door tieners, kan het leveren van pizza extreem gevaarlijk zijn. Overvallen en wraak vinden wekelijks plaats. Chauffeurs worden vaak gelokt met valse orders en adressen op plaatsen waar ze kunnen worden aangevallen. In de meest extreme gevallen zijn chauffeurs zelfs verkracht en vermoord. Erger nog, de grote pizzaketens laten hun chauffeurs geen verborgen wapens dragen. In 2004, toen een bestuurder van een Pizza Hut een rover doodschoot terwijl hij aan het werk was, werd hij ontslagen.

530 minuten of minder

Domino's Pizza is in 1960 van start gegaan in de universiteitsstad Ann Arbor aan de universiteit van Michigan. Tegenwoordig wordt dit multi-miljardenbedrijf gecontroleerd door de controversiële Bain Capital (mede-oprichter van oud-president van de VS, Mitt Romney). Domino's heeft grotendeels vastgehouden aan meer orthodoxe reclamestrategieën dan zijn concurrent Pizza Hut. In feite was de grootste roem van het bedrijf de garantie om binnen 30 minuten of minder te leveren, anders was de pizza gratis.

Helaas bracht het beleid hen in een behoorlijk verdraaiend juridisch vizier wanneer hun chauffeurs in ongelukken terechtkwamen. Rechtszaken beweerden dat de chauffeurs gedwongen waren roekeloos te rijden om hun deadlines te halen. In 1992 betaalde Domino $ 2,8 miljoen aan de familie van een vrouw uit Illinois, van wie het busje werd geraakt door een voertuig dat pizza bezorgde. Maar in 1993 kende een rechtbank 78,750,000 dollar toe aan een vrouw uit Missouri die het slachtoffer was van een blessure die ze in 1989 had opgelopen. Ze besloten buiten de rechtbank om een ​​bedrag dat vermoedelijk ongeveer $ 15 miljoen was, maar het beleid werd geschrapt.

4The Noid

Terwijl reclamepictogrammen verdwenen, was Domino's Noid bijzonder onaantrekkelijk - een monosyllabisch gremlin-achtig personage in een rood konijnenpak dat bedoeld was om de moeilijkheden te manifesteren bij het bezorgen van een pizza in de deadline van 30 minuten. De Noid zou er alles aan doen om de chauffeur te laat te maken, inclusief het fotograferen van de pizza's met een pistool dat ze ijskoud maakte. Net als het Trix-konijn, werd de Noid voortdurend verijdeld. De gimmick was populair genoeg om het in zijn eigen videogames voor computers en Nintendo te rollen.

Het verhaal van de Noid nam een ​​echt bizarre wending op 30 januari 1989, toen een gestoorde klant genaamd Kenneth Lamar Noid in een Domino's in Atlanta, Georgia, binnenviel en een paar werknemers gegijzeld had. Kenneth Noid geloofde zelfs dat de advertenties een aanval op hem waren. Het beleg duurde vijf uur, waarbij Noid onder andere bizarre eisen stelde voor $ 100.000 en een vluchtauto. Hij dwong de werknemers hem tijdens de beproeving pizza te maken. Nadat ze ontsnapt waren, gaf Noid zichzelf over aan de politie. Hij werd beschuldigd van een waslijst met misdrijven, maar hij werd niet schuldig bevonden door krankzinnigheid.

3Philip Workman

Terwijl hij zich druk maakte om cocaïne, beroofde Workman een Wendy's. Een medewerker activeerde een stil alarm en Workman vluchtte weg toen de politie arriveerde. Wat er daarna gebeurde, blijft tot op de dag van vandaag betwist. Workman beweerde dat hij was gevlucht, maar toen de officiers hem hadden ingehaald, probeerde hij zijn vuurwapen af ​​te staan, maar het ontlaadde zich per ongeluk wanneer ze hem met een zaklantaarn raakten. De politie kwam terug en verwondde Workman.

Tijdens het gevecht werd luitenant Ronald Oliver gedood. De rechtszaak, die velen als schijnvertoning beschouwen, veroordeelde Workman uiteindelijk tot de dood. Er was bewijs dat Lt. Oliver aan een vriendelijk vuur was gestorven en aan Workman werd kort een uitstel van executie verleend, maar een rechter oordeelde dat het bewijsmateriaal geen volledige nieuwe rechtszaak rechtvaardigde.

Misschien als een soort last-minute martelaarspoging vroeg Workman om een ​​vegetarische pizza af te leveren aan een dakloze die in de buurt van de gevangenis woonde in plaats van zijn laatste maaltijd. Zijn verzoek werd afgewezen. Toen het verhaal openbaar werd, was er een stortvloed van steun voor de zaak en werden honderden pizza's bezorgd in dakloze schuilplaatsen in het hele land.

2OJ Simpson

In Amerika, de dag van het jaar waarin de meeste pizza's worden verkocht, is Superbowl Sunday. Maar opmerkelijk genoeg hebben enkele andere vreemde gebeurtenissen pieken en dalen in de pizza-verkoop veroorzaakt. Een van deze fenomenen was de OJ Simpson-sage; op 17 juni 1994 werd de natie vastgelijmd aan hun televisietoestellen, kijkend terwijl de voormalige voetbalheld de politie vluchtte met vriend Al Cowlings in een trage achtervolging. Domino's meldden een enorme toename in de verkoop toen de witte Bronco de snelweg sloop.

Een paar maanden later zou de pizzaketen een andere bizarre trend opmerken toen de verkoop omhoogschoot in de momenten voorafgaand aan het vonnis in de zaak. Volgens woordvoerder Tim McIntyre van het bedrijf vertraagden de zaken aanzienlijk iets na de middag, toen het besluit uiteindelijk werd voorgelezen. McIntyre zei: "We konden het nauwelijks geloven, maar er werd in de Verenigde Staten gedurende vijf minuten tussen 1 uur en 1:05 geen enkele pizza besteld."

1De pizza-bommenwerper

Het geval van de pizza-bommenwerper is een van de meest bizarre misdaden in de Amerikaanse geschiedenis. Op 28 augustus 2003 brak pizzabezorger Brian Wells een bank binnen in Erie, Pennsylvania. Hij was gewapend met een jachtgeweer en had een bom in zijn nek. Wells vroeg $ 250.000, maar hij ontving slechts $ 8.702 en werd onderschept door de politie op de parkeerplaats. Vandaar ging hij verder met het vertellen van een raar verhaal - dat hij pizza afleverde toen een paar mannen hem dwongen de bom aan te doen. Tenzij hij de diefstal voor hen uittrok, zou hij exploderen en hem doden. Tijdens het onderhandelen met de politie en enkele minuten voordat het bomenteam arriveerde om het apparaat te ontwapenen, ontplofte het en vermoordde Wells.

De zaak bleef jarenlang een mysterie, maar werd opgelost in 2007, toen verschillende mensen werden aangeklaagd voor de samenzwering. Er wordt aangenomen dat Wells er de hele tijd mee bezig was, maar wist niet dat een live bom zou worden gebruikt. Toen hij erachter kwam dat de bom echt was, dwongen zijn mede-samenzweerders hem om het onder schot te binden. Het geld van de overval moest worden gebruikt om een ​​huurmoordenaar in te huren voor prostituee Marjorie Diehl-Armstrong, die haar vader wilde doden, van wie ze dacht dat ze rijk was. Diehl-Armstrong werd veroordeeld tot het leven plus 30 jaar, en een andere man die betrokken was bij het complot, Kenneth Barnes, ontving 45 jaar.

Het verhaal zou worden gebruikt als het plot in verschillende tv-shows, evenals de basis voor de grotendeels vergeetbaar komedie 30 minuten of minder. In zijn recensie van de film zei criticus Roger Ebert: "Moraal van het verhaal: als je de demografie waar deze film op gericht is, bezet, heeft Hollywood geen hoge dunk van je."