Delen:
10 vreemde verhalen over paranormaal onderzoek
Iedereen houdt van een goed paranormaal verhaal. Vaak zijn de echt interessante verhalen echter niet over geesten en UFO's - ze gaan over de mensen die achter hen aan rennen met een notitieboekje in de hand.
De wereld staat vol met onvermoeibare paranormale onderzoekers die ontelbare uren doorbrengen in een eindeloze poging om het onbegrijpelijke te begrijpen en de waarheid achter de legenden te vinden. Dit zijn hun verhalen.
10 William Hope en Spirit Photography
William Hope (1866-1936) was een beroemde Britse medium- en paranormale onderzoeker. Hij kreeg bekendheid met zijn verbazingwekkende 'geestfotografie', een schijnbaar griezelig vermogen om de beelden van geesten en geesten op camera vast te leggen. Hoewel deze technologie tegenwoordig alledaags is (en vaker wel dan niet 'photoshopping' genoemd), was Hope de eerste man die dit soort beelden produceerde. Als zodanig explodeerde zijn populariteit als medium.
Hope nam veel voorzorgsmaatregelen met de plaatcamera's die hij gebruikte om elke mogelijkheid van fraude uit te sluiten. Dit bleek echter oplichterij te zijn. In werkelijkheid waren de gecompliceerde regels die hij beweerde te volgen, weinig meer dan rook en spiegels. Hope's foto's waren eigenlijk het product van bekwame fotomanipulatie en geavanceerde superponeertechnieken. Maar hoewel we hem niet kunnen aanzien als de voorbode van de bovennatuurlijke wereld die hij graag presenteerde, kunnen we hem op zijn minst een knipoog geven voor zijn werk als baanbrekend fotografie-kunstenaar.
9Onafhankelijke onderzoeksgroep
De Independent Investigations Group - of kortweg IIG - is een beroemde paranormale onderzoeksorganisatie die in 2000 in Hollywood, Californië werd opgericht, maar nu in heel Amerika actief is. Ze zijn de grootste en bekendste groep in hun soort in de VS, en hun oprichter, Jim Underdown, is een veelvoorkomend gezicht op panels en discussies in het hele land.
IIC neemt een uitgesproken sceptische houding aan in zijn onderzoeken, maar het streeft er altijd naar zijn proefpersonen een eerlijke kans te geven hun mystieke krachten te bewijzen. Ze hebben een doorlopend aanbod om een grote geldprijs te betalen aan iedereen die wetenschappelijk verifieerbare paranormale vermogens kan aantonen. De som was oorspronkelijk $ 50.000, maar werd onlangs tot $ 100.000 opgeschroefd, mogelijk dankzij hun samenwerking met de James Randi Foundation, een andere beroemde sceptische organisatie.
Wees echter gewaarschuwd: het is geen gemakkelijk geld. De video hierboven toont de IIC die Anita Ikonen onderzocht, die beweerde de kracht van "medische wichelroedelopen" te hebben (in dit geval te vertellen of iemand een intern orgaan mist).
Het ging niet goed voor haar.
8EMF-meters
EMF-meters (elektromagnetisch veld) zijn een van de meest gebruikelijke hulpmiddelen in de werkset van een spookjager. Er is enige verwarring over waarom ze zo belangrijk zijn. Sommigen zeggen dat het komt omdat geesten daadwerkelijk elektromagnetische straling uitstralen, terwijl anderen beweren dat ze alleen het bestaande elektromagnetische veld van het gebied verstoren. Het maakt niet echt uit welke van de theorieën waar is - hoe dan ook, de spookjachtgemeenschap accepteert vaak het idee dat spoken en andere geesten kunnen worden gedetecteerd met een EMF-meter.
Vanzelfsprekend levert het gebruik van het apparaat veel problemen op. Niemand weet precies hoe de lezingen moeten worden geïnterpreteerd, of er spoken zijn of niet. Bepaalde onderzoekers hebben zelfs gespeculeerd dat EMF-afwijkingen feitelijk spookverschijnselen kunnen veroorzaken, in plaats van andersom.
Sommige enthousiaste paranormale onderzoekers vinden hun weg door het probleem heen door ingewikkelde sets van instructies voor het fijnafstemmen van hun EMF-meters te maken. Het is echter vrij veilig om te veronderstellen dat de meeste onderzoekers hun meter gewoon dragen en als de naald begint te bewegen, hun camera's pakken en hopen op het beste.
7Viktor Grebennikov
Viktor Grebennikov was een Sovjetwetenschapper en een naturalist met een zeer vreemde interesse in bovennatuurlijke - of liever, uiterst natuurlijke - transportmethoden. De baan van Grebennikov was als een entymoloog (insectenonderzoeker), maar hij hield ervan zich in het paranormale te verdiepen. Vóór zijn dood in 2001 had hij een grote hoeveelheid onderzoek naar de kunst van levitatie vergaard en beweerde zelfs een platform te hebben gebouwd dat een volwassen man kon laten zweven.
De beweerde levitatietechnieken van Grebennikov waren gebaseerd op een specifieke, geheimzinnige geometrische structuur die hij volgens hem had opgebouwd uit delen van insecten. Deze bugmachine zou hem vermoedelijk meer dan 305 meter (1.000 voet) kunnen hijsen en zou gemakkelijk snelheden van meer dan 25 kilometer (15,5 min) per minuut kunnen bereiken. Hij werd beschermd tegen deze hoge snelheden door een energienet overal om hem heen.
Wel, dat is zijn verhaal hoe dan ook. Wanneer je echt naar het videomateriaal kijkt dat hij achterliet, lijkt het een beetje op de weinige beestjes die hij kan bewegen zonder ze aan te raken, alleen omdat hij statische elektriciteit aan het wrijven is door het oppervlak eronder te wrijven.
6Ovilus
De Ovilus is een "spookdoos" die de laatste jaren bekendheid heeft gekregen bij paranormale onderzoekers. Het is in wezen het equivalent van een spookjager voor een tekst-naar-spraak-programma. De Ovilus detecteert de subtiele veranderingen die geesten, demonen en andere onlichamelijke entiteiten in hun omgeving aanbrengen en zet deze berichten om in gesproken woorden. Het is een wichelroede, een EMF-meter en een opnameapparaat, alles in één machine. Ovilus III, het meest recente model, zou een woordenschat van 2000 woorden hebben, samen met een thermisch flitslicht, meerdere bedrijfsmodi, een opnamefunctie en andere nette extra's.
Hoe geweldig de Ovilus ook zou zijn als het echt zou werken, tenminste één recensent weet zeker dat het product eigenlijk een fraudeur is. Hoewel het wel alle sensoren en functies heeft waar het aanspraak op maakt, doen ze niets om met-spoken te detecteren, laat staan te communiceren.De Ovilus scant alleen uw omgeving en, wanneer de omstandigheden goed zijn, geeft de machine u een vooraf ingestelde spraakreactie uit het geheugen.
5Fairy Investigation Society
Vóór de Tweede Wereldoorlog hadden feeën de plaats waar UFO's en geesten zich nu in de populaire cultuur bevinden. Dankzij het voortdurende succes van Peter Pan en de verschillende nep-feeënfoto's die destijds circuleerden, was de publieke belangstelling voor deze kleine mystieke wezens op een historisch hoogtepunt. The Fairy Investigation Society was een Britse club van paranormale enthousiastelingen die zich specialiseerde in deze vreemde, gevleugelde entiteiten. Opgericht in 1924, werkte de maatschappij blijkbaar op dezelfde manier als de moderne geest en UFO-onderzoekers doen, het verzamelen van bewijsmateriaal, het onderzoeken van rapporten en het onderzoeken van sprookjes.
Betrouwbare informatie over de Fairy Investigation Society is moeilijk te vinden, mogelijk omdat de Tweede Wereldoorlog geen voorstander was van openbare registers en naoorlogse paranormale enthousiastelingen ontdekten dat hun interesses verschoven naar de nu bekende buitenaardse wezens en geesten. Het lijkt er echter op dat de maatschappij tot de jaren zeventig of negentig van de vorige eeuw limpte, toen ze ofwel ontbonden of ondergronds gingen, afhankelijk van de bron die jij gelooft.
Het lijkt er echter op dat de afgelopen jaren een hernieuwde belangstelling van algemeen belang voor het Fair Folk is ontstaan. De meest recente versie van de Fairy Investigation Society werd gelanceerd (mogelijk met de tong stevig in de wang) in 2013.
4De Incendiis Corporis Humani Spontaneis
Dokter Jonas Dupont van de Universiteit van Leiden heeft waarschijnlijk nooit de intentie gehad om het paranormale te onderzoeken. Onderzoekers van het onbekende herinneren zich echter graag zijn naam, dankzij zijn boek 'De Incendiis Corporis Humani Spontaneis' uit 1673 - het eerste schriftelijke onderzoek naar het fascinerende onderwerp van spontane menselijke verbranding.
Dr. Dupont kwam het mysterieuze fenomeen tegen toen hij op de documenten van een zeer vreemde rechtszaak stuitte. De echtgenoot van een hardparty Parijse vrouw genaamd Nicole Millet was gearresteerd omdat hij zijn vrouw had verbrand, maar werd vrijgesproken toen artsen in plaats daarvan bepaalden dat mevrouw Millet spontaan was verbrand. De vrouw was zo zwaar verbrand dat er alleen nog haar schedel en vingerbotten over waren, maar het strooien matras onder haar was slechts licht beschadigd.
Dupont's boek werd redelijk bekend en het idee van zelfontbranding betrad het publieke bewustzijn. Sommige van de concepten die Dupont heeft geïntroduceerd, zijn sindsdien gebruikelijk in de meeste gevallen van veronderstelde spontane verbranding: het slachtoffer is vaak een dronkaard, het vuur is nergens te bekennen, en het beschadigt de persoon alleen, waardoor de omgeving grotendeels onaangetast blijft.
3Maurice Grosse
Maurice Grosse (1919-2006) is een van de beroemdste paranormale onderzoekers die Groot-Brittannië ooit heeft gezien. Een charismatisch persoon, hij was in elk geval de man van actie die zijn prachtige snor nodig had. Een ingenieur door handel, werd hij een succesvolle uitvinder na het dienen in WWII. Hij ging de wereld van het paranormale in in 1976, nadat zijn dochter was gedood tijdens een tragisch motorongeval. Grosse begon vreemde gebeurtenissen te ervaren die bovennatuurlijk van aard leken, en sloot zich uiteindelijk aan bij een paranormale onderzoekssamenleving.
Slechts een jaar nadat hij het mysterie begon te onderzoeken, raakte Grosse verstrikt in een van de meest bizarre poltergeist-zaken in de geschreven geschiedenis. De zogenaamde Enfield Poltergeist Case was een ingewikkelde spooktocht die maanden duurde. Grosse ondersteunde de getroffen familie tijdens de hele beproeving, bleef lange tijd in het huis en nam elk bewegend object op en sloeg de deur dicht met zijn camera's en bandrecorders.
Het vreemdste aspect van de zaak was een mysterieuze, griezelige 'poltergeiststem' die op een oude man leek, maar door het 11-jarige meisje sprak dat de focus van de gebeurtenissen leek te zijn. Grosse was zo gefascineerd door deze onaardse stem dat hij de toenmalige indrukwekkende som van duizend pond uit zijn eigen zak aanbood aan iedereen die het kon reproduceren door bedrog of buiksprekerij. Niemand kon.
De Enfield Poltergeist maakte de naam Grosse als een paranormale beroemdheid. Hij bleef tot zijn dood een actief en gerespecteerd lid van de gemeenschap en nam tot het einde deel aan actief onderzoek.
2Bryan & Baxter
Bryan Bonner en Matthew M. Baxter, gezamenlijk bekend als Bryan & Baxter, zijn de oprichters van de Rocky Mountain Paranormal Research Society. Hun zonnebrillen en bijpassende outfits zorgen ervoor dat de twee radioshow hosts eruit zien als fame-hungry wannabe rocksterren, maar het paar is eigenlijk vrij serieus met hun vak bezig.
In plaats van te schreeuwen en rond te rennen op begraafplaatsen die de meeste moderne spokenjagers lijken te beoefenen, hebben ze zich ingezet voor het blootleggen van alle fraude die het paranormale veld aantast. Ze typeren zichzelf als 'stedelijke mythe en legende-busters' en 'de tegenpool van Ghostbusters', de mannen zijn in wezen de Mythbusters van het paranormale. Tijdens hun jaren in het bedrijf hebben Bryan en Baxter onmetelijke hoaxes, trucs en bedrog aan het licht gebracht.
De twee zeggen echter dat ze het niet doen om al het mysterie van de wereld te verwijderen. Integendeel, ze zijn op zoek naar de echte mysteries in de zee van valse. De mannen bekennen dat vrij wel, ze komen af en toe een fenomeen tegen dat ze niet gemakkelijk kunnen verklaren. En tot ze kunnen, nou ... wie kan bewijzen dat het geen geest was die die stoel alleen deed bewegen?
1De Ghost Club
De webpagina ziet er misschien plakkerig uit en de naam klinkt misschien alsof deze is uitgevonden door een zesjarige, maar laat je hier niet van weerhouden: The Ghost Club is de oudste functionele paranormale onderzoekssamenleving die er bestaat.Opgericht in 1862, werd de in Londen gevestigde club gevormd in de voetsporen van zijn voorganger, een kleine en exclusieve club genaamd The Ghost Society, opgericht in 1851 door de toekomstige bisschop van Durham.
Leden van de Ghost Society (en later Club) hebben toekomstige premiers, aartsbisschoppen en hoge militaire functionarissen opgenomen. Als gevolg van de oorsprong van de high society, is de club altijd meer geïnteresseerd geweest in observatie, rustig onderzoek en beschaafd onderzoek dan actief met de geheimzinnige te worstelen. Ze voeren veldonderzoek uit en publiceren nieuwsbrieven zoals elke andere paranormale organisatie, maar hun manier van handelen lijkt veel meer op een formele club dan op een stel malafide spokenjagers. Ze beschikken over een goed georganiseerde structuur van vergaderingen en sociale evenementen en hebben een strikte set regels voor hun onderzoeken. Sensatiezoekers en jokers zijn ten strengste verboden, net als belachelijke werktuigen zoals Ouija-borden. De club wijst ook beleefd, maar krachtig, erop dat deze geen exorcisme of klaringen van welke aard dan ook uitvoert.
+ De Fortean Society
Iedereen die nutteloos paranormale verhalen doorbladerde, is waarschijnlijk de naam Fortean Times tegengekomen. Het beroemde tijdschrift (en de latere website) is gepubliceerd sinds 1991 en is in wezen de Reader's Digest van het paranormale. De Times is echter slechts het topje van de Fortean-ijsberg.
De originele 'Fortean' was de Fortean Society, een 'internationale vereniging van filosofen' die in 1931 werd opgericht door Theodore Dreiser en Tiffany Thayer. Het doel van de vereniging was om een veilige haven te bieden aan iedereen wiens ideeën niet in de geaccepteerde vorm pasten. Antivaccinatie-experts, platte aardse gelovigen en politieke radicalen kunnen daar allemaal een gastvrij thuis vinden. Hoewel hun idealen nobel waren en een aantal prominente schrijvers, wetenschappers en spiritisten aantrokken, leek Thayer vooral geïnteresseerd in het beschamen van bestaande wetenschappelijke normen door wetenschappers vragen te stellen die ze niet konden beantwoorden en roddels over hen te maken. Toen Thayer stierf, werd de Fortean Society langzaam ontbonden en omgevormd tot de International Fortean Organization (INFO), een meer gereserveerde organisatie die zich meer concentreerde op de onverklaarbare en minder op het beschamen van de uitleggers.
De term "Fortean" komt van Charles Hoy Fort, een toegewijde scepticus en een scherp onderzoeker van onverklaarde verschijnselen. Fort aanviel vaak en daagde bestaande wetenschappers uit, en Dreiser en Thayer - zijn beste vriend en grote bewonderaar respectievelijk - vestigden de Vereniging Fortean in zijn eer. Ironisch genoeg was Fort ten strijde tegen de oprichting van de maatschappij. De kans is groot dat hij niet eens het funderendiner heeft bijgewoond, als zijn vrienden hem er niet mee hadden misleid.