Delen:
10 voedingsmiddelen die genetisch gemodificeerd zijn, zonder erkenning
Zou je dit voedsel in hun oorspronkelijke vorm eten of zelfs herkennen? De kans is groot dat je dat niet zou doen.
Genetisch gemodificeerd voedsel is tegenwoordig een grote bron van debat. Sommigen willen niets te maken hebben met moderne GGO's, terwijl anderen er allemaal voor zijn. Veel mensen realiseren zich echter niet dat veel van de huidige groenten en fruit niet zouden bestaan zonder zorgvuldig selectief fokken. In feite zijn de originele versies van deze populaire planten ronduit onherkenbaar voor het moderne publiek.
10 Wortelen
De vroegst gekweekte wortels werden voor het eerst gekweekt in de 10e eeuw in Klein-Azië en Perzië. Voordat het werd gedomesticeerd, werd de wilde wortel over de hele wereld verspreid. Zaden tot 5000 jaar oud zijn in Europa ontdekt.
Het oorspronkelijke uiterlijk van de wortel was klein en wit. Het had ook meer een gevorkte uitstraling zoals een plantenwortel. Hoogstwaarschijnlijk gebruiken oude culturen het als medicinale plant.
Men denkt dat de transformatie van de wortel in de oranje, zoete, minder bittere afstammeling die tegenwoordig zo populair is, vele eeuwen duurde om te broeden. De huidige oranje wortelen staan bekend als Carotene of Westerse wortels, terwijl hun neven bekend staan als Aziatische of Oosterse wortels, die paarse en soms gele wortels hebben.
9 Aubergines
Niemand kan een grote, paarse, glanzende aubergine verwarren met iets anders dan wat het is. Aubergines hebben echter veel variëteiten. De aubergine werd voor het eerst gedomesticeerd in het hedendaagse India en Birma. Tegenwoordig wordt het op grote schaal geteeld in het land dat zich uitstrekt van Noordoost-India en Birma tot Noord-Thailand, Laos, Vietnam en Zuidwest-China.
Het woord "aubergine" zou afkomstig zijn van de Britse bezetting van India, waar de planten wit en eivormig waren. Geschriften van wel 300 voor Christus beschrijven de plant op verschillende manieren - als de "blauwe" vrucht, als de koninklijke meloen, en met stekels.
Door de eeuwen heen migreerde de fabriek in Azië, het Midden-Oosten, Europa en Noord-Amerika. De plant in zijn verschillende vormen werd vaak opgenomen in de vroege kunst en literatuur uit deze regio's.
8 bananen
De vlezige gele vruchten die in de lunchboxen van zoveel kinderen worden gevonden, werden voor het eerst geteeld in Papoea-Nieuw-Guinea tussen 7.000 en 10.000 jaar geleden. De banaan is nog een andere eetbare plant met verschillende variëteiten, waarvan de meeste tegenwoordig in Azië worden gevonden.
De lange, gele variëteit, bekend als de Cavendish, is het resultaat van eeuwenlang zorgvuldig fokken door toegewijde landbouwers. Het stamt af van twee wilde bananensoorten: Musa acuminata en Musa balbisiana. De eerste heeft vlees dat niet erg lekker is als het rauw wordt gegeten, en de laatste is een kort, stompe kleine ding met veel harde, erwtgrote zaden in het midden.
Duizenden jaren geleden ontdekten bananentelers dat kruisbestuiving van deze twee planten soms een zoete, gele zaadloze vrucht produceerde die ook rijk was aan voedingsstoffen. Aangezien dit ras zonder pit is, moeten deze bananen worden geproduceerd door door de mens ondersteunde ongeslachtelijke voortplanting (ook bekend als klonen).
Deze vorm van voortplanting maakt de Cavendish veel vatbaarder voor ziekten dan zijn winterharde voorouder. Omdat de planten genetisch uniform zijn, kan een bananendodende pest snel en gemakkelijk hele gewassen wegvagen. Om deze reden zijn kwekers voorzichtig met hun uitvoer, opdat de wereld geen bananenapocalyps zou meemaken.
7 tomaten
Wild Tiny Pimp klinkt misschien als een ongelukkige straatnaam, maar het is eigenlijk de naam van een tomatensoort. In feite is het de tomatensoort waarvan alle andere tomaten afstammen. Plantenwetenschappers noemen het Solanum pimpinellifolium, of gewoon 'pimp'.
Tegenwoordig groeien deze tomaten van erwt op verwaarloosde wijnstokken in het noorden van Peru en het zuiden van Ecuador. Zuid-Amerikanen hebben hen eerst gedomesticeerd in het precolumbiaanse tijdperk. Toen verspreidden deze tomaten zich naar Europa en uiteindelijk terug naar Noord-Amerika.
Het brede assortiment van gedomesticeerde tomaten van vandaag komt allemaal van de kleine pooier en, interessant genoeg, heeft slechts vijf procent genetische variatie ertussen. Het kruisen van moderne soorten met de vroegere wilde soorten, inclusief de pooier, produceert een plant die sterker en minder vatbaar is voor ziekten.
6 watermeloenen
Er zijn theorieën over waar de watermeloen precies vandaan komt. Historici zijn het er alleen over eens dat het eerst ergens in Afrika groeide, zich verspreidde naar de Middellandse Zee en later opdook in Europa.
Harry Paris, een horticulturalist bij de Agricultural Research Organization in Israël, heeft geconcludeerd dat de vroegste voorouder van de watermeloen voor het eerst werd gecultiveerd in Egypte zo'n 4.000 jaar geleden. Deze oude vrucht was hard, bitter en lichtgroen van kleur - een verre schreeuw van de zoete, vlezige variëteit van vandaag.
Dus waarom zouden de oude Egyptenaren tijd en energie willen doorbrengen met zoiets te groeien?
Parijs gelooft dat ze gewoon voor hun water zijn gekweekt. Tijdens het droge seizoen, hielden de watermeloenen goed en konden de Egyptenaren hen tot een pulp beuken en hun waterinhoud halen. Hij is ook van mening dat de Egyptenaren degenen waren die begonnen met het selectieve fokproces dat uiteindelijk leidde tot watermeloen zoals wij die kennen.
5 maïs
Het is moeilijk om je een wereld voor te stellen zonder dit meest essentiële hoofdproduct. Mais was zo'n 10.000 jaar geleden een van de eerste voedselplanten die werden geteeld bij het begin van de menselijke landbouw in het hedendaagse Mexico. Vroeger waren korenaren erg klein en werden ze geleidelijk aan groter in de tijd dankzij kunstmatige selectie.
Als we nog verder teruggaan, zien we dat de voorouder van mais een wilde grasplant is, genaamd teosinte. Het lijkt heel weinig op maïs, hoewel ze allebei pitten produceren. Op genetisch niveau lijken de twee planten behoorlijk op elkaar.
Geneticus George Beadle ontdekte in zijn experimenten dat er slechts vijf chromosomen verantwoordelijk waren voor de meest opvallende verschillen tussen de twee planten. Teosinte onderging in de loop van de tijd kleine genetische veranderingen die uiteindelijk resulteerden in het verschijnen van maïs.
4 perziken
De perzik heeft een vrij lange geschiedenis. In feite zijn in China perzikkorrel-fossielen ontdekt die 2,5 miljoen jaar oud zijn. Deze perziken waren kleiner dan de variëteit van vandaag. Ze leken meer op kleine kersen en hadden heel weinig vlees.
Het duurde ongeveer 3000 jaar voordat de perzik zijn moderne uiterlijk bereikte. Het is niet verwonderlijk dat perziken een belangrijke rol spelen in de Chinese cultuur. Ze symboliseren een lang leven en worden vaak aangetroffen op markten in het hele land.
3 avocado's
De vlezige vrucht die verantwoordelijk is voor de smaak van guacamole was oorspronkelijk 65,5 miljoen jaar geleden een snack voor prehistorische gigantische zoogdieren. In feite waren deze dieren de enige transportmodus van de avocado, omdat ze de vrucht als geheel zouden eten en vervolgens het zaad later op een andere locatie zouden uitpoepen.
De originele avocado had een grotere pit (als je je dat kunt voorstellen) en veel minder vlees dan de Hass-avocado's van vandaag. Enige tijd nadat de grote zoogdieren waren uitgestorven, nam de mens het fruit in stand, zodat het na verloop van tijd vlees en aantrekkelijker werd.
2 papaja's
Hoewel papaja tegenwoordig over de hele wereld wordt gegeten, is het ontstaan in het tropische klimaat van Latijns-Amerika. De moderne commerciële papaja stamt af van de wilde papaja en ze hebben allebei een heel ander uiterlijk.
De wilde papaja is rond en ongeveer zo groot als een pruim. Sommige soorten lijken zelfs sterk op een cacaopeul. De oude Maya's waren de eersten die papaja ongeveer 4000 jaar geleden cultiveerden. Het kweken van de vrucht is een gecompliceerd proces omdat de teler niet weet welke zaden vruchtdragende planten zullen produceren tot nadat ze zijn begonnen te groeien.
1 pompoenen
Het oorspronkelijke woord voor "pompoen" kwam van het Griekse woord Pepon, wat 'grote meloen' betekent. Na verloop van tijd is het woord veranderd in wat we nu kennen. Pompoenen en squash worden verondersteld te zijn ontstaan in de vroege Amerika's. De vroegste pompoenen hadden de afmetingen van een softbal, smaakten bitter en waren giftig als ze rauw waren.
Alleen grote voorhistorische zoogdieren konden ze opeten, dus deze wezens alleen waren verantwoordelijk voor het verspreiden van de zaden. Toen deze zoogdieren uitstierven, had de pompoen met hen mee kunnen gaan als het niet voor menselijke cultivatie was.
Mensen zouden verschillende toepassingen vinden voor uitgeholde pompoenen en kalebassen, zoals containers voor water. Uiteindelijk zijn ze begonnen met het eten van pompoenen en het opslaan van de zaden van de smaakvollere soorten voor herbeplanting. Het maakt je een beetje meer van pompoenspek latte.