10 tragische feiten uit het leven van koningin Victoria
Koningin Victoria heeft misschien genoten van de pracht van het koninklijk zijn, maar voordat ze de troon besteeg, was haar jeugd ellendig en tragisch. Ze leefde een beperkt leven met een moeilijke moeder en ging door enkele vreselijke dingen die de koningin zou vormen die ze zou worden.
10Her vader stierf voordat ze er een werd
Fotocredit: WikimediaVictoria heeft haar vader nooit gekend. Hij stierf voordat ze er een veranderde; voordat ze een enkele herinnering had gevormd. Het was de eerste in een reeks vreselijke tragedies die haar uiteindelijk op de troon zou zetten.
Toen ze werd geboren, verwachtte niemand dat Victoria een koningin zou worden. Haar vader was het vierde kind van de koning en ze zat achter een lange rij erfgenamen. Het kostte de dood van drie ooms en vijf neven om haar de rechtmatige erfgenaam van de troon van Engeland te maken.
John Conroy, de secretaresse van haar moeder, was vastbesloten om het te laten gebeuren. Terwijl ze nog steeds derde was in de rij voor de troon, begon hij aan een actieve propagandastrijd om Victoria in een koningin te veranderen. Hij lobbyde bij het parlement om Victoria te noemen als de 'erfgenaam vermoedens', die probeerde haar rol in het geheugen van het publiek te houden voordat ze kon worden vervangen.
Conroy's campagne bracht het gezin tegen elkaar. Haar oom, koning Willem IV, probeerde de voogdij over Victoria te krijgen, zodat hij de erfgenaam van de troon kon controleren. Conroy voerde als vergelding campagnes tegen de koning en noemde hem een gedegenereerde die zijn hof met zijn bastaardkinderen bezoedelde.
Victoria was maar een kind, zonder idee waarom ze zo belangrijk was. Maar tegen de tijd dat ze vijf was, was haar familie elkaar in de keel vechten voor haar.
9 Haar moeder kon haar niet aan
Fotocredit: WikimediaVictoria was een koppig kind. Ze vocht tegen elke bestelling die haar moeder haar gaf. Haar moeder gaf haar de bijnaam "Pocket Hercules" vanwege haar sterke wil. Het was een schattige naam voor een kind, maar niet een die kwam van genegenheid. In plaats daarvan kwam het van de vicieuze strijd in een ongelukkig huis.
"Vandaag was de kleine muis zo onhandelbaar dat ik bijna huilde", schreef haar moeder in haar dagboek. In de beginjaren van Victoria was het dagboek van haar moeder gevuld met deze wanhopige schreeuwen om hulp tegen de tirannie van haar peuter.
Victoria's allereerste herinnering was vechten met haar moeder. Ze was in de problemen gekomen en haar moeder had gedreigd dat haar oom haar zou straffen als ze huilde. Ooit uitdagend, bracht Victoria de volgende weken zo hard ze kon elke keer dat haar oom voorbijliep.
8Ze mocht niet met andere kinderen spelen
Fotocredit: WikimediaOnbekwaam om met haar om te gaan en bang voor de invloed van de koning, gaf haar moeder bijna volledige controle aan John Conroy. Op zijn voorstel werd Victoria vanaf zijn vijfde in een programma gestopt dat hij het 'Kensington-systeem' noemde, dat haar van iedereen behalve hem afsloot.
Victoria werd voortdurend in de gaten gehouden. Alles wat ze deed, werd aan Conroy gemeld en haar verzorgers stonden onder strikte bevelen om invloeden van buitenaf weg te houden van de prinses. Afgezien van haar broers en zussen en de dochter van Conroy mocht ze niet met andere kinderen spelen. Noch kon ze zo veel als een seconde aan zichzelf worden overgelaten. 'S Nachts moest een gouvernante wakker blijven en haar in de gaten houden terwijl ze sliep.
Conroy pochte over zijn systeem en liet het zien als de juiste manier om een goed, moreel kind te verzekeren. Victoria zelf had er echter een hekel aan. Ze was vreselijk ongelukkig tijdens haar hele jeugd. Haar hele leven zou ze nooit iemand zo haten als dat ze John Conroy haatte.
7John Conroy is mogelijk haar vader geweest
Fotocredit: WikimediaVoor alles wat ze hem haatte, had Victoria misschien meer van Conroy in haar gehad dan ze zich had gerealiseerd. Haar hele leven lang waren er geruchten dat haar vader niet echt Prince Edward was. Velen geloofden dat haar moeder een affaire had met de adviseur waar ze zo nauw aan vasthield, en dat Victoria de bastaarddochter was van John Conroy.
De hertog van Wellington beweerde dat koningin Victoria alles had toegegeven. Hij beweerde dat Victoria hem had verteld dat ze haar moeder betrapt had en dat Conroy 'een aantal vertrouwelijke dingen' had gedaan. Zelfs als hij niet haar vader was, dan was de relatie van haar moeder met hem meer dan alleen maar professioneel.
Sommige moderne historici hebben deze geruchten voor waarheid genomen. Victoria, wijzen ze erop, droegen hemofilie B, een aandoening die meestal via de genetica wordt doorgegeven. Ze was de eerste in haar familie die de ziekte had en ze gaf die door aan haar kinderen.
Het is geenszins definitief bewijs. Toch zou Victoria de geruchten gehoord hebben. In haar achterhoofd had ze geworsteld met de angst dat haar ergste vijand haar biologische vader zou zijn.
6 Haar moeder probeerde de troon te stelen
Fotocredit: WikimediaKoning Willem IV deed er alles aan om te voorkomen dat de moeder van Victoria de regentes werd. Als hij stierf terwijl Victoria nog een minderjarige was, zou haar moeder de troon innemen. Willem IV verklaarde publiekelijk dat hij zou leven totdat Victoria 18 was - en dat deed hij uit pure koppigheid.
Toen het duidelijk was dat ze geen regenteskoning zou worden, nam de moeder van Victoria een directere houding aan om de macht te grijpen. Na een lange rondreis had Victoria tyfeuze koorts ontwikkeld. Vijf weken lang kon ze niet lopen. Ze lag in bed, haar haar viel uit elkaar, smeekte om een dokter. Maar hoezeer ze ook smeekte, haar moeder en Conroy lieten niemand iemand binnenbrengen.
Ze namen de afnemende gezondheid van haar dochter als een kans.Terwijl haar dochter leed probeerden zij en Conroy haar onder druk te zetten om papieren te ondertekenen, waardoor Conroy haar adviseur en penningmeester werd, wat Conroy macht zou geven over al haar zaken. Ze dwongen het haar zo hard mogelijk op. Conroy dreigde zelfs haar op te sluiten en haar te verhongeren als ze niet tekende.
Uiteindelijk kon de gouvernante van Victoria, Louise Lehzen, het niet meer aan. Ze belde een dokter in het geheim en kreeg Victoria-hulp. Victoria stierf bijna, maar ze tekende de papieren niet.
"Ik verzette me," schreef ze in haar dagboek, "ondanks mijn ziekte en hun hardheid."
5Ze heeft geen geluk ervaren totdat ze koningin was
Fotocredit: WikimediaKoningin worden was Victoria's eerste smaak van vrijheid. Ze noemde die eerste ademtocht van vrijheid 'de aangenaamste zomer die ik ooit in mijn leven heb doorgemaakt.' Terugblikkend op haar leven thuis, in tegenstelling tot haar nieuwe leven van vrijheid, schreef ze: "Ik was nooit gelukkig totdat ik 18 was."
Victoria was nog steeds een meisje toen ze de troon besteeg. Tijdens haar kroning speelde haar naïviteit op een aantal charmante manieren uit. Lord Rolle, een man die bijna 90 jaar oud was, struikelde op zijn weg de trap op. Victoria instinctief opgestaan om hem te helpen. Ze was echter gestopt en had gezegd dat het geen koninklijk gedrag was.
"Mag ik niet opstaan om hem te ontmoeten?" Protesteerde Victoria. Ze stond op van haar troon en liep naar de ouder wordende man om hem te redden van zichzelf te ver te brengen. De menigte was onder de indruk. Door de kleine daad won ze de harten van haar mensen.
De kroning was de ervaring van je leven. Ze schreef in haar dagboek: "Ik zal me deze dag nog herinneren als de meest trotse van mijn leven." Maar toen het klaar was, haastte ze zich naar huis. Haar hond Dash had zijn dagelijkse bad nog niet gehad. In haar eerste act als koningin, schrobde ze de pup schoon in het bad.
4She Kicked John Conroy Out
Fotocredit: WikimediaEen van Victoria's eerste orders als koningin was dat John Conroy het gezin zou verlaten. Hij had haar jeugd geruïneerd. Hij zou haar regering niet verpesten.
Conroy, wetend dat hij niet haar adviseur was geworden, vocht nog steeds om macht. Hij eiste een pensioen van £ 3.000 per jaar en een zetel in de Privy Council. Om controverse te voorkomen, liet de koningin hem het meeste hebben waar hij om vroeg, maar zij liet hem alleen en haar en haar gezin achterlaten.
In plaats daarvan bood ze Louise Lehzen, hierboven afgebeeld, een plaats aan als haar vrouwelijke verzorger. De gouvernante die haar leven had gered, werd beloond voor haar toewijding met een plaats dichtbij de koningin. Lehzen weigerde echter. "Mijn beste Lehzen zal altijd bij me zijn als mijn vriend," schreef Victoria, "maar zal geen situatie met me hebben, en ik denk dat ze gelijk heeft."
In plaats daarvan zou Victoria alleen regeren, zonder de invloed van Conroy of haar moeder. Na een eerste ontmoeting met de premier als koningin, schreef ze trots in haar dagboek dat ze "helemaal alleen was gegaan, zoals ik altijd al mijn ministers zal doen".
3Ze trouwde met haar neef om zich van haar moeder te ontdoen
Fotocredit: WikimediaIn de eerste dagen van haar regering woonde Victoria's moeder met haar in het paleis. Volgens de wet moest ze bij haar moeder wonen totdat ze getrouwd was. Haar moeder wist echter dat haar dagen geteld waren. Uit angst voor de toekomst zei ze tegen haar dochter: 'De koningin moet vergeven wat de prinses niet bevalt.'
Victoria zou niet vergeven. Ze trouwde iets meer dan zes maanden na haar kroning. Ze was niet eens bereid om te wachten tot de man de overstap maakte. Victoria stelde hem voor. Haar moeder werd het kasteel uitgezet en de stad uit gestuurd.
Ze huwde haar eerste neef, Prins Albert van België. Het diende een doel, maar ze was echt verliefd. Albert, schreef ze, gaf haar 'gevoelens van hemelse liefde en geluk die ik nooit had kunnen hopen eerder te hebben gevoeld'.
Tijdens hun huwelijksnacht maakten de jonggehuwden de liefde tot het ochtendgloren. Met haar moeder en Conroy uit haar leven was Victoria voor het eerst echt gelukkig. Ze noemde de nacht "gelukzaligheid," schrijven, "Oh! Was ooit een vrouw zo gezegend als ik. '
2Her man stierf jong
Fotocredit: WikimediaPrins Albert was 42 jaar oud toen hij stierf aan buiktyfus. Hij en Victoria waren 21 gelukkige jaren getrouwd geweest. Haar geluk stierf met hem. De komende twee jaar zou ze geen enkele openbare verschijning maken.
"Deze dag vond ons vorig jaar ons zo gelukkig," schreef Victoria in haar dagboek, toen ze na maandenlange stilte de kracht vond om pen op papier te zetten. "Met wat een zwaar gebroken hart kom ik zonder nieuwjaar een nieuw jaar binnen."
Ze rouwde hem de rest van haar dagen. De komende 40 jaar zou ze niets anders dan zwart dragen. De bedienden moesten zijn privékamers houden zoals hij ze in zijn leven had bewaard. Bij haar bestelling brachten de bedienden elke ochtend heet water voor zijn scheerbeurt naar zijn lege kamer.
In een echo van wat haar moeder haar had aangedaan, gaf Victoria de schuld aan haar oudste zoon voor de dood van Albert. Vanaf die dag behandelde ze hem met afkeer en schreef: "Ik kan nooit of zal hem aankijken zonder te huiveren."
1Her moeder stierf op hetzelfde jaar
Fotocredit: WikimediaVictoria sprak nauwelijks tegen haar moeder nadat ze koningin werd. Toen ze kinderen kreeg, stond ze haar toe haar huis te bezoeken, maar ze zouden nooit de warme relatie van een moeder en haar kind delen.
Toen, in 1859, werd haar moeder dodelijk ziek. Het trof Victoria meer dan ze had verwacht. 'Ik wist nauwelijks hoe ik van haar hield', schreef Victoria, 'tot ik in de verte de angstwekkende mogelijkheid zag opdoemen van wat ik niet zal noemen.'
Haar moeder herstelde zich, maar ze werd weer ziek. Ze worstelde jarenlang met haar gezondheid. Haar gevecht eindigde echter in 1861. Victoria's moeder stierf in hetzelfde jaar als hij echtgenoot.
"Mijn jeugd lijkt me allemaal in de maling te nemen," schreef Victoria op de dag van haar moeders dood. Er zat meer waarheid in dan dat ze zich zelfs realiseerde. Ze zou haar moeders huis kort daarna bezoeken en daar zou ze de stukjes van haar jeugd voor zich zien.
Voor het eerst sinds ze haar eruit schopte, stapte Victoria in het huis van de moeder die ze had gehaat haar te haten. Daar, binnen, was elk bezit van de kinderjaren van Victoria. Ze had elk paar schoenen dat ze als baby had gedragen en elk speeltje dat ze haar had genoemd, bewaard.
'Nooit tot die tijd', schreef Victoria die avond in haar dagboek, 'wist ik dat ze van me hield?'
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.