10 dingen die u waarschijnlijk niet weet over het leven op een destroyer

Terwijl de vliegdekschepen van de marine de meeste aandacht van de media krijgen, vormen ze een klein deel van de oppervlakte-soldaten van Amerika. Destroyers, de snelle, mobiele, met wapens volgestouwde windhonden van de vloot vormen de feitelijke ruggengraat van de maritieme aanwezigheid van de natie, die een groot percentage van de oorlogsschepen van de marine vormt. Met een gewicht van ongeveer 9000 ton zijn destroyers iets meer dan 500 voet lang en 59 voet dwars (150 m x 18 m) op het breedste punt. Ze worden overal ter wereld ingezet en zijn een van de meest geavanceerde moordmachines ooit bedacht.

Dienen aan boord van een torpedojager wordt beschouwd in marine-kringen als dienen in de "echte marine." Met een bemanning van meer dan 300 beperkt tot de kleine afmetingen van het schip, kan het leven tegelijkertijd vermakelijk, verbazingwekkend en beangstigend zijn. Korte fragmenten van torpedojagers in film-, televisie- en rekruteringsvideo's geven een mooi rooskleurig leven aan boord van de kleine, maar robuuste vaartuigen, maar laten een paar belangrijke details achterwege. Hier zijn tien feiten van het leven aan boord van een torpedojager (of een kleine oppervlakkige strijder) die onthuld werd na het afpellen van het Hollywood-fineer.

10 Je wordt zeeziek

Het goede nieuws is dat je uiteindelijk zult wennen aan het schommelen en rollen van de bewegingen van het schip, en het kan zelfs helpen om 's nachts beter te slapen. Maar hoe goed je ook de carnavalsritten kunt opsnuiven, zodra het schip de haven verlaat, zal het constant in beweging zijn en je zult ziek worden. Het zal pitchen, rollen en gieren: soms heftig. In zware zeeën kan de gehele boeg van het schip onder water verdwijnen en van 30 naar 45 zijwaartse bewegingen zijn niet ongehoord. Zeedieren kunnen zo ruw zijn dat het gevaarlijk kan zijn om te koken, terwijl je sandwiches met koude broodjes achterlaat voor ontbijt, lunch en diner.

Het ontluisterend nieuws is dat, nadat je je zeebenen hebt gekregen en het ontbijt kunt bedwingen, je uiteindelijk een storm zult krijgen. De zeeën worden zo ruw dat je de hele beproeving opnieuw moet meemaken. De enige reddende genade zal zijn dat zelfs de meest krokante bemanningsleden naast je zullen zitten. Het maakt niet uit hoe lang een zeeman op zee is geweest, de ruigste wateren zullen de misselijkheid die je voelde tijdens je eerste dagen op de oceaan, opnieuw introduceren.

9 Je zult niet veel slaap krijgen

Studies geven aan dat werknemers ten minste zeven uur slaap per dag nodig hebben om effectief te kunnen werken, maar slechts ongeveer een derde van de zeelieden heeft werkschema's die die hoeveelheid rust opvangen. Dat is marine-breed en omvat grotere schepen waar de bemanningsmaatstaf zorgt voor meer verdeling van verantwoordelijkheid.

Wacht na een volledige werkdag van acht uur of langer op een soort horloge. Dat kan het staren door een verrekijker, een radarscherm of meetinstrumenten zijn. Het kan ook gaan om het sturen van het schip of het beramen van navigatie. Iedereen moet af en toe uren kijken, soms meer dan anderen. Dan zijn er "speciale evoluties" zoals tanken van een tankschip op zee, bevoorraden met een helikopter, oefeningen en oefeningen ... alles wat de marine graag doet na uren.

De ergste vijand van de zeeman? Een vakantie aan zee waar je niets kunt doen. Het wekelijkse schema blijft hetzelfde, alleen nu probeert het schip zeven dagen van oefeningen en evoluties in te pakken in zes. Overweeg elke dag waarop je vier of vijf uur onafgebroken stil-oog een goede dag krijgt.

8 Je kak zal overal zijn

Als je meer dan 300 mensen bij elkaar krijgt, moeten ze uiteindelijk allemaal gaan. En in de kleine ruimte van een destroyer is de capaciteit om die hoeveelheid afval te behandelen minimaal. De schepen hebben opslagtanks, waardoor het in sommige opzichten vergelijkbaar is met een grote RV op zee. Alleen RV-eigenaren hebben de mogelijkheid hun rioleringstanks te dumpen bij gecertificeerde RV-stortplaatsen. Torpedobootjagers, die maanden op het station doorbrengen, niet zo veel.

Zeeschepen hebben een systeem dat bekend staat als Collection, Holding en Transfer of CHT. Het neemt de rioleringstanks van het schip in beslag en maalt het tot een verrotte puree. In de haven worden de slangen aangesloten op de uitlaatkleppen en overgebracht naar de rioleringslijnen van de normale infrastructuur. Op zee, zolang het schip maar 5 kilometer van de kust verwijderd is, gaat het de oceaan in en spuugt je DNA over de razende hoofdrol. Denk daar eens over na de volgende keer dat je voor een open oceaanzwem wilt gaan.

7Uw accommodaties zullen zuigen

Als je veel militaire films bekijkt, zou je denken dat iedereen een officier is en in het slechtste geval een passagiershut deelt. Het is waar dat officieren wel staterooms hebben, zij het verre van zo luxe als je in de meeste Hollywood-producties ziet. Helaas voor jou is slechts 20 procent van de mensen in de marine officier. Jij, mijn vriend, slaapt in de ligplaatsen van het schip.

Denk aan het aanleggen van het schip als één grote kamer met stapelbedden, met stapelbedden (rekken in de marine geheten) die drie hoog waren gestapeld. Stel je dan voor dat deze stapels van drie dicht in een kamer zitten die waarschijnlijk 30 procent te klein is. Allemaal volgepakt met 40 of 50 snurkende, slaapsprakende, hygiënische scheepsmaten, die je allemaal binnen enkele dagen na het schip ziet. Bedenk dan dat ofwel boven u, onder u of aan één kant een brandstoftank, een munitiemagazijn of de oceaan zal zijn; of alle drie. Slaap lekker.

6 U zult GEEN Privacy hebben

Gevangenen in cellen moeten 25 vierkante voet ruimte hebben; je zult minder hebben. Naast de eerder genoemde sardine-achtige omstandigheden in uw ligplaats, heeft hetzelfde slaapgedeelte rijen minuscule kluisjes voor het inpakken van uniformen en welke persoonlijke spullen u daar ook in kunt opbergen. De ruimte in uw woonkamer zal een gevangeniscel ruim lijken.

Verlaat uw slaapvertrekken voor het ontbijt en de puinhoopspellen, zoals ze worden genoemd, zullen vol zitten met andere zeilers die roerei eten. Je begint je dag met een formatie en staat dicht bij anderen in je divisie.Dan naar je werkcentrum met minder, maar nog steeds veel andere zeilers in je specialiteitsclassificatie. Het dichtst bij je privacy is de dunne metalen wand tussen jou en de toiletpot naast je.

5 Jagende onderzeeërs zijn moeilijk

Destroyers zijn platforms met meerdere oorlogen. Ze kunnen raketten en vliegtuigen in de lucht neerhalen, andere schepen op het oppervlak laten zinken en onderzeeërs onder de zee. De vangst is die van al deze oorlogsgebieden, het vernietigen van een onderdeel is het moeilijkst. In tegenstelling tot de films waar schepen rondlopen om hun sonar te pingen om een ​​geluidsecho van de romp van de sub te krijgen, gaat het meer om luisteren.

Ten eerste verzendt het pingen van de actieve sonar je positie naar een onderzeeër voor mijlen rondom. Ten tweede buigen geluidsgolven af ​​van de temperatuur en het zoutgehalte van het water. De kans is groot dat je niets zult vinden dat geluidsgolven de zee in schetst. Sonaroperators vertrouwen op uiterst gevoelige hydrofoons om de ruis die een sub maakt te detecteren en analyseren en vervolgens wordt de bewegingsanalyse gebruikt om de positie te bepalen. De passieve sonarsystemen van de marine zijn state-of-the-art en worden steeds beter. Het probleem is dat subs steeds stiller worden. Het acroniem voor Anti-Sub Warfare is ASW, maar vraag elke betrokken zeiler en zij zullen je vertellen dat het Awesome Slow Warfare betekent. Jagende subs is vervelend, duurt uren, en je komt vaak met lege handen. Ik hoop maar dat de vijandelijke sub het ook moeilijk heeft.

4Revatten raketten Is angstaanjagend

Terwijl subjachten lang en saai is, is Anti-Air Warfare een snelle en woedende paar minuten die geestverlammend angstaanjagend kunnen zijn. Sensoren kunnen vliegtuigen detecteren die op honderden kilometers afstand vliegen. Maar de meeste anti-schip kruisraketten omhelzen het oppervlak van de oceaan, vaak schreeuwend binnen op minder dan 100 voet (30 m) boven het water. De kromming van de aarde maakt detectie via radar beperkt tot ongeveer 48 kilometer. De meest waarschijnlijke eerste aanwijzing dat een raket je op de bodem van de zee komt zetten, is het geluid van het anti-schip kruisraketalarm.

Met veel soorten anti-schip raketten die meer dan tweemaal de snelheid van geluid vliegen, krijg je ongeveer een minuut om je raketten te detecteren, te volgen en te lanceren tegen de dreiging. Het is precies het tegenovergestelde van jachtonderzeeërs. Raketten voor raketten zijn in minuten voorbij; minuten gevuld met grimmige angst.

3Jullie zullen "That Sailor" zijn

De meeste jongeren sluiten zich met goede bedoelingen aan bij de marine. Ze willen de beste ambassadeur van het land zijn tijdens hun bezoek aan buitenlandse havens, genietend van de lokale keuken, cultuur en bezienswaardigheden. Niemand denkt dat hij of zij de 'dronken zeeman' zal zijn die iedereen die in een kusthaven heeft geleefd verhalen vertelt en ervoor zorgt dat moeders hun dochters opgesloten houden. Dat zou jij nooit zijn, toch?

Stel je nu voor dat je al ruim een ​​maand opgesloten zit op een 150 meter lang stuk staal met meer dan 300 mensen. Eet waardeloos voedsel, wordt weinig geslapen en ontzegt elke vorm van alcohol of het bedrijf van het andere geslacht (terwijl oorlogsschepen gemengde bemanningen hebben, is verbroedering van welke soort dan ook ten strengste verboden). Nu haalt je destroyer vier dagen lang een exotische haven binnen. Een van die dagen ben je op het dienstrooster en kan je het schip niet verlaten. Je hebt nu drie dagen om een ​​maand stoom af te blazen. Reken er nu op dat de gemiddelde leeftijd van US Navy-zeilers 20. is. Veel zijn jonger. Op een bepaald moment tijdens je tour zul je "die zeeman" zijn.

2Het eten is beter dan je denkt, maar het zuigt nog steeds

Navy chow heeft de afgelopen decennia een lange weg afgelegd. Eerder werden diegenen die de maaltijden kookten toepasselijk Mess Management Specialists genoemd (omdat cafetaria's op schepen puinhopen worden genoemd), en de marine haar eigen scholen runde. Na meer dan een eeuw van zeelui die klagen over voedsel aan boord, bundelden de marine en andere diensten de krachten en hebben nu een gezamenlijke culinaire school. Messenspecialisten veranderden zelfs hun naam in Culinair Specialist. Het werkte. Het voedsel aan boord is sterk verbeterd.

Ondanks een duidelijke toename van vaardigheden, kunnen de koks van het schip alleen werken met wat ze hebben. De ruimte in de vriezer en de koelkast is beperkt, net als de mogelijkheid om benodigdheden aan te vullen. Het is begrijpelijk dat de marine vaak voor verse of niet-bederfelijke goederen kiest. Verse groenten en fruit worden na ongeveer een week op zee schaars. Net als echte melk. Je zult snel ontdekken dat het ontbijt de beste maaltijd van de dag is. Het is moeilijk om eieren te verpesten, zelfs in poedervorm.

1Iedereen is een brandweerman

Als je huis in brand staat, kan het een schokkende ervaring zijn. Als het vuur uit de hand loopt, moet je naar buiten rennen en kijken hoe je huis op de grond brandt. Op een destroyer op zee, als je huis in brand staat, kun je niet rennen. Of je vecht tegen het vuur en wint, of je komt op drift in de oceaan, in een reddingsboot als je geluk hebt.

Het zijn die omstandigheden waarbij alle handen, van de kapitein tot de laagste zeeman, nodig zijn om getrainde brandweerlieden te worden. Iedereen die aan boord van een schip is gestationeerd, woont de verplichte scheepsbrandbestrijdingsschool bij, waar ze leren omgaan met de apparatuur voor schadebeperking van het schip. Onthoud dat het hele schip vol zit met brandstof en munitie biedt een extra stimulans om op te letten tijdens de les.