10 dingen waarvan je niet wist dat baby's dat konden
Er is gewoon geen betere manier om het te zeggen: baby's zijn in wezen groenten. Natuurlijk, ze zijn schattig en zo, maar aan het eind van de dag weten we allemaal dat het primitieve organismen zijn die de basisfuncties nog moeten ontwikkelen om zich te kwalificeren als cognitieve mensen. Naarmate de baby's groeien, zullen ze langzaam verschillende functies ontwikkelen die nodig zijn om te overleven in de wereld.
Maar aangezien onderzoek geleidelijk aan ontdekt wordt, zijn baby's in staat om veel meer te doen dan we gewoonlijk voor de eer strekken.
10Alle geluidsfrequenties tegelijkertijd horen
We gaan ervan uit dat het gehoor van een baby slechts een primitieve versie is van die van een volwassene. Natuurlijk draaien ze zich om als je een geluid maakt, maar ze kunnen het verschil tussen praten en andere geluiden niet echt begrijpen. Hoewel dat voor het grootste deel waar is, is het niet omdat baby's niet zo goed zijn in horen als wij, maar omdat ze zijn afgestemd op een heel ander type gehoor. Wetenschappers van de University of Washington ontdekten dat baby's alle geluidsfrequenties tegelijkertijd horen.
Toen ze 73 baby's bestudeerden om te zien op wat voor soort geluid ze reageerden, vonden ze dat ze beter luisterden naar een grotere bandbreedte van frequenties dan volwassenen. Dit mechanisme helpt baby's te reageren op onverwachte geluiden. Ze hoeven het verschil tussen verschillende soorten geluiden nog niet te leren, maar ze moeten wel weten of er iets door de kamer loopt dat ze per ongeluk van het bed laat vallen. Het vermogen kan een overblijfsel zijn uit de oudheid, toen het horen van alles een duidelijk voordeel kon zijn om te overleven in het wild.
9 Onderscheidende gezichten, zelfs van andere soorten
Als je ooit tijd hebt doorgebracht met een baby, zul je weten dat ze niet zo goed zijn in het herkennen van mensen aan hun gezichten. Ze lijken zich niet bijzonder te gedragen als ze iemand zien die ze eerder hebben ontmoet, tenzij het hun moeder is of iemand met wie ze veel tijd doorbrengen. Het vermogen om gezichten van elkaar te onderscheiden, is iets wat ze veel later in hun leven verwerven. Of dat is toch wat de baby's je liever laten geloven.
Baby's zijn eigenlijk best goed in het identificeren van gezichten, zelfs als het gaat om dieren van verschillende soorten. In een experiment uitgevoerd door onderzoekers van de University of Sheffield en de University of London, bleken zes maanden oude baby's net zo goed als volwassenen te zijn in het herkennen van menselijke gezichten die ze eerder zagen. Maar schokkend waren ze eigenlijk beter in het herkennen van aapgezichten dan de volwassenen. Hoeveel van ons kunnen apen onderscheiden van hun gezichten? We denken dat het niet veel is. Maar blijkbaar kunnen zes maanden oude baby's precies dat doen.
We verliezen het vermogen om de gezichten van verschillende soorten en rassen te herkennen als we ouder worden, omdat de gezichtsherkenning van een volwassene meer gebaseerd is op bekendheid dan absolute gezichtsindicatoren, maar baby's dragen dit rudimentaire vermogen nog steeds tot een bepaalde leeftijd.
8Judging Character
Het vermogen om te beoordelen hoe waarschijnlijk iemand is om je te helpen, komt ingebouwd als een evolutionair kenmerk. Het is een sociale vaardigheid die essentieel is om zowel in een samenleving te functioneren als te overleven. Dit gold met name tijdens de tijden van de jager-verzamelaar, toen je wist dat iemand je waarschijnlijk zou vermoorden en je spullen zou stelen, was erg handig. Het is een cruciaal vermogen, en - verrassend genoeg - een pakket dat bij het geboortepakket wordt geleverd in plaats van dat het wordt ontwikkeld in de loop van jaren van sociale communicatie, zoals we doorgaans geneigd zijn te veronderstellen.
Onderzoekers zetten een experiment op en lieten een paar baby's een poppenspel zien. Er werd aangetoond dat een marionet een berg beklimt, terwijl de tweede en derde pop de klimmer zouden helpen of terug naar beneden gooien. Toen de baby's de laatste twee poppen werden aangeboden, gaven 14 van de 16 10-maand-jarigen en alle 12 zes-maand-jarigen de helper de voorkeur boven de hinderer. Terwijl onderzoekers nog steeds niet weten of het een geïnformeerde beslissing is, kwijlen kwijlende baby's schijnbaar wezenloos naar dingen die zeker veel meer informatie registreren dan we wisten.
7 Leertaal in de baarmoeder
Het leren van een hele nieuwe taal is een proces dat lang duurt om te perfectioneren, vooral als het gaat om converseren in een sociale omgeving. De verbale aanwijzingen, gebaren, subtiele knipogen en andere aspecten van communicatie nemen jaren in beslag. Hoewel het iets is waar we beter van worden naarmate we ouder worden, begint deze ontwikkeling veel eerder dan je zou denken: voordat je bent geboren.
Baby's leren blijkbaar hun moedertaal van hun moeders in de baarmoeder en kunnen hun moedertaal herkennen als ze amper een uur oud zijn. Onderzoekers hebben het klinkergeluid opgenomen in de moedertaal van enkele 30-uur oude baby's en hun reacties bestudeerd om te zien of ze de geluiden herkenden. De onderzoekers stopten een fopspeen in een computer en lieten de baby's erop zuigen. Zuigen voor een kortere periode betekende dat het geluid bekend was en vice versa. Het bleek dat de baby's de geluiden in hun moedertaal leken te herkennen, wat aangeeft dat we geboren zijn met op zijn minst een rudimentair gevoel van hoe onze moedertaal klinkt.
6 Sociale interacties begrijpen
In ons dagelijks leven moeten we vaak de context van een sociale interactie kennen om daarop te reageren. Of je nu op kantoor bent of illegale drugstransacties op een snelweg onderhandelt, de geest kan gegevens verzamelen over wat er om je heen gebeurt en de beste manier van handelen voorstellen op basis van die informatie. Baby's kunnen dat natuurlijk niet, maar ze kennen wel de basis van sociale communicatie.
Onderzoekers bestudeerden baby's tussen 24 en 120 uur oud. Ze gebruikten een techniek die bekend staat als nabij-infrarood spectroscopie om het deel van de hersenen te controleren dat verantwoordelijk is voor sociale interacties.Wat ze ontdekten was dat dit deel van de hersenen oplichtte als reactie op een echte sociale interactie - gelaatsuitdrukkingen, sociale gebaren, enzovoort - maar reageerde niet op, laten we zeggen, een arm die een willekeurig voorwerp manipuleerde. Dit suggereert dat baby's bedraad zijn om sociale signalen vanaf de geboorte te herkennen.
Er waren al eerder soortgelijke onderzoeken geweest naar oudere baby's, maar dit was de eerste keer dat sociale interacties werden bestudeerd bij baby's die niet ouder waren dan 24 uur. Interessant genoeg waren de oudere baby's beter in het differentiëren van de verschillende soorten communicatie, wat suggereert dat dit vermogen zich snel ontwikkelt in de vroege stadia van het leven.
5Weten wanneer de natuurkunde niet optelt
Als je baby's ziet die ergens naar staren, denk je er niet zo vaak aan. Ze kunnen honger hebben, slaperig zijn of gewoon zonder reden naar dingen staren. Het zijn tenslotte baby's. Wat we echter niet beseffen, is dat baby's mensen zijn die trainen en hun omgeving observeren om te leren hoe alles werkt. Bovendien kunnen ze zien wanneer de fysieke regels die ze eerder hebben waargenomen worden geschonden.
Onderzoekers hebben ontdekt dat onmogelijke gebeurtenissen, zoals een bal die door een muur passeert of zwaartekracht die op de tegenovergestelde manier werken, worden opgepikt door baby's die nog maar 11 maanden oud zijn. Baby's bleken extra hard te staren naar iets dat niet klopte. Niet alleen dat, maar om hun vermoedens te bevestigen, voerden deze baby's zelf experimenten uit, zoals het laten vallen van de bal toen eerder werd aangetoond dat ze de zwaartekracht tartte.
4Fairness
Ons gevoel van eerlijkheid is iets dat ons waarschijnlijk helpt een hoop geld te besparen door niet de hele tijd opgelicht te worden. Het is geen verrassing dat we het hebben; het is een geëvolueerd mechanisme dat ons laat functioneren in een sociale omgeving. Maar wat is een verrassing is hoe vroeg we dit cruciale vermogen ontwikkelen. Volgens de wetenschap kunnen baby's vanaf 15 maanden een eerlijke deal onderscheiden van een oneerlijke.
Baby's werden gemaakt om op de schoot van hun ouders te zitten en kijken naar een video van iemand die voedsel aan twee mensen uitdeelt. Dit werd twee keer gedaan. De eerste keer was het eten gelijk verdeeld. De tweede keer kreeg de ene ontvanger meer voedsel dan de andere. De baby's waren meer verrast en staarden daarom langer naar de oneerlijke transactie dan wanneer het voedsel gelijk werd verdeeld. Zelfs als het fundamentele gevoel van eerlijkheid van een baby voor de baby of voor iemand anders niet zo veel is, is het verrassend dat dit vermogen zich begint te ontwikkelen voordat het echt nodig is in het leven.
3 Waarschijnlijkheid
Het schatten van de waarschijnlijkheid is een nuttige vaardigheid die ons helpt risico's te berekenen en dienovereenkomstig keuzes te maken, zoals wanneer we een verzekering kopen. Zelfs dan zijn mensen er behoorlijk slecht in, en onze geest kan gewoon niet met grote aantallen werken als het gaat om het inschatten van de kans dat er iets gebeurt. Toch moeten we leren hoe het voor veel situaties in het echte leven moet. Gelukkig beginnen we er al heel vroeg in ons leven aan te oefenen, zelfs op de leeftijd van acht maanden.
In een experiment aan de Universiteit van British Columbia, kregen een paar acht maanden oude baby's een doos met pingpongballen te zien met bijna alle witte en een paar rode ballen. Toen vier rode en een witte bal uit de doos werd getrokken ondanks de kans dat de stapel zwaar tegen de rode werd gestapeld, bleef het niet onopgemerkt door de baby's. Ze staarden langer naar de meer onwaarschijnlijke uitkomst vergeleken met wanneer de combinatie vier witte en een rode had. Dit bewijst opnieuw dat baby's niet zomaar zinloos naar dingen staren.
2Baby's kunnen racistisch zijn
Als het gaat om vooroordelen, hebben we de neiging om te denken dat ze alleen opgebouwd kunnen worden na jaren van conditionering en leven in een bepaald type omgeving. Dit geldt met name voor racisme; mensen worden niet geboren met de neiging hun eigen ras boven anderen te begunstigen. Het moet een kenmerk zijn dat ontwikkeld is na jaren van conditionering en in het algemeen kijken naar de maatschappij. Rechts? Nou, we hebben slecht nieuws: uit onderzoek is gebleken dat baby's net zo goed in staat zijn racistische tendensen als volwassenen te vertonen.
In een onderzoek aan de Universiteit van Washington verdeelden twee onderzoekers speelgoed aan baby's. De eerlijke onderzoeker verdeelde het speelgoed gelijkelijk onder de baby's, terwijl de oneerlijke persoon ze ongelijk verdeelde. Als het erom ging te kiezen met wie je wilde spelen, koos het grootste deel van de baby's het goede. Toen de oneerlijke onderzoeker echter meer speelgoed aan een witte ontvanger gaf dan een Aziatische, koos de witte baby's deze onderzoeker vaker dan de schone. Niet alleen kunnen baby's blijkbaar de races van anderen vertellen - een prestatie op zichzelf - maar houden ze ook de belangen van hun eigen ras in gedachten bij het nemen van beslissingen.
1Healing zonder littekens
Het maakt niet uit wie je bent, de kracht om te helen is nog steeds het spul van sci-fi fantasieën voor ons allemaal. Natuurlijk kunnen we ons weefsel wel repareren, maar niet zonder een lelijk litteken. (We hebben dit allemaal gezien met ernstige brandwonden en snijwonden.) Het lichaam kan het dode weefsel niet echt vervangen door een gloednieuw exemplaar; het kan het alleen repareren met een geïmproviseerd litteken, een soort van soortgelijke duct tape. Je zou denken dat de jongere mensen waren, hoe erger hun genezende krachten zouden zijn, maar je zou ongelijk hebben. Ongeboren baby's kunnen volledig genezen zonder enige littekens, iets dat artsen pas onlangs hebben ontdekt.
Met technologie die meer en meer operaties op foetussen mogelijk maakt, hebben doktoren pas onlangs ontdekt dat ze genazen van verwondingen of andere onregelmatigheden alsof er niets met hen gebeurd was. Niet alleen helende littekens, ook niet. Een foetus kan veel van zijn problemen met dit vermogen - waaronder botmisvormingen en andere aandoeningen - verhelpen door zichzelf volledig te genezen.