Delen:
10 dingen die je niet wist over de Britse kroonjuwelen
Als je een fan bent van de Netflix-show De kroon, je weet dat Queen Elizabeth vrij regelmatig een kroon draagt. Ze draagt er bijvoorbeeld elk jaar een bij de officiële opening van het Parlement. Maar er zijn andere kronen die je niet vaak hebt gezien, tenzij je oud genoeg bent om haar kroning in 1953 te herinneren.
Ja dat klopt. De koningin heeft meer dan één kroon. Eigenlijk heeft ze er nogal wat. Maar ze vormen slechts een klein deel van de onschatbare verzameling edelstenen, goud en zilver die de kroonjuwelen vormen. Elke kamer heeft een fascinerende, indrukwekkende en soms erg amusante geschiedenis.
10 St. Edward's Crown
Het belangrijkste stuk in de kroonjuwelen is de kroon van St. Edward. Het is gemaakt van massief goud en werd speciaal gemaakt voor de kroning van koning Karel II in 1661. Een nieuwe kroon was nodig omdat de vorige kroon, die was gebruikt sinds de tijd van Edward de Belijder, was gesmolten in 1649 toen de monarchie werd afgeschaft en Engeland werd kortstondig een republiek.
Met de restauratie kwam een nieuwe kroon. Hoewel de kroon nu is ingelegd met kostbare edelstenen, was hij toen nog niet. Tot 1911 moesten kostbare stenen worden gehuurd voor elke kroning. Daarna werden ze verwijderd van de kroon en keerden ze terug naar de eigenaars na de ceremonie.
St. Edward's Crown wordt alleen gebruikt tijdens de kroningsceremonie, waar het op het moment van de kroning op het hoofd van de monarch wordt geplaatst. Dus koningin Elizabeth II heeft het maar één keer gedragen. Ze is ongetwijfeld vrij opgelucht vanwege het spaarzame gebruik ervan, omdat het zo zwaar is.
Slechts drie mensen mogen St. Edward's Crown behandelen - de monarch, de aartsbisschop van Canterbury en de kroonjuwelier. Tijdens de kroning van Koningin Elizabeth II in 1953 bond de aartsbisschop een stuk gouddraad aan het gouden frame van de kroon zodat hij de voorkant van de kroon vanaf de achterkant kon zien. Helaas werd de draad voorafgaand aan de ceremonie verwijderd, zodat de aartsbisschop eenvoudigweg hoopte dat hij het goed had gedaan.
9 keizerlijke staatskroon
Veel vaker wordt de keizerlijke staatskroon gebruikt, die de vorst elk jaar draagt tijdens de officiële opening van het parlement. Het werd ook gedragen tijdens de kroning van koningin Elizabeth II toen ze Westminster Abbey verliet.
Het werd pas in 1937 voor koning George VI gemaakt en is een nauwkeurige kopie van wat koningin Victoria had. De juwelen van de George I State Crown zijn erin hergebruikt. Gewijzigd om de verschillende hoofdvormen van verschillende vorsten te herbergen, werd de keizerlijke staatskroon voor het laatst aangepast voor koningin Elizabeth II. De kroon is gemaakt van goud, zilver en platina en bevat 2.868 diamanten, 17 saffieren, 11 smaragden, 269 parels en vier robijnen.
Het grootste juweel in de kroon is de Cullinan II-diamant (317 karaat), ook bekend als de Tweede Ster van Afrika. Het is de een na grootste steen gesneden uit de beroemde Cullinan diamant, de grootste ooit gedolven. De steen van 3.106 karaat werd (ongetwijfeld nerveus) door Asschers van Amsterdam gesneden. De grootste steen uit de volgende suite van diamanten vond ook zijn weg naar de kroonjuwelen zoals we hieronder zullen bespreken.
Het op een na grootste juweel in de kroon is de Ruby van de Black Prince (170 karaat) waarvan gezegd werd dat deze als een hanger gedragen werd en in de middeleeuwse periode werd doorboord. De robijn werd ook gedragen door Henry V in de slag bij Agincourt.
De kroon bevat ook vier peervormige parels die door Queen Elizabeth I als oorbellen werden gedragen. Vermoedelijk begiftigd door Catherine de Medici aan haar schoondochter, Mary, Queen of Scots, heeft de Maagdelijke Koningin hen blijkbaar overgenomen nadat ze Mary's executie had bevolen.
8 Consort Crowns
Andere leden van de koninklijke familie hebben ook ceremoniële hoofddeksels gedragen. Traditioneel, heeft het koninginnenconsort diadems of circlets bij de kroningen van hun echtgenoten sinds de 14de eeuw gedragen.
In 1685 ontving Mary of Modena, de vrouw van James II, de dag voor de ceremonie alleen haar speciaal vervaardigde diadeem. Net als andere kroonjuwelen was het bezet met 177 diamanten die alleen in bruikleen waren en later moesten worden verwijderd. Vervolgens werden ze vervangen door kwartskristal. De diadeem werd gebruikt door verschillende vrouwelijke leden van de koninklijke familie.
Pas in 1937 had koningin Elizabeth, de vrouw van koning George VI en moeder van de huidige koningin, een nieuwe kroon geschapen voor de kroning van haar man. Het bevat 2.800 diamanten en is geplaatst in een platinaframe.
De beroemde Koh-i-Noor-diamant werd op het voorkruis gemonteerd. Deze diamant was ook gedragen in de kronen van Queen Mary en Queen Alexandra. Daarnaast gaf sultan Abdul Medjid koningin Victoria de grote diamant aan de voorkant van de kroonband, uit dankbaarheid voor Britse militaire hulp tijdens de Krimoorlog.
7 Ampulla en kroningslepel
Net als bij andere artikelen van de kroonjuwelen die werden gesmolten door Oliver Cromwell, verving de Ampulla uit 1661 een kleiner, vergelijkbaar schip dat nu verloren is gegaan door de geschiedenis. De Ampulla is gegoten in de vorm van een adelaar met uitgespreide vleugels. De kop is afneembaar en er is een kleine opening in de snavel.
Het wordt het meest geassocieerd met de eerbiedige en spirituele aspecten van de kroning van de vorst, omdat het de heilige olie bevat waarmee de koning of koningin door God is gezalfd. De aartsbisschop raakt het hoofd, de borst en de handen van de koning aan met de olie.
De olie wordt op de zalfolie gegoten. Gemaakt van zilver verguld, het is het oudste stuk in de kroonjuweelcollectie. Toen Cromwell een republiek uitriep, zou de lepel samen met de andere kronen en regalia worden gesmolten. Maar in plaats daarvan werd het verkocht.Gekocht voor 16 shilling door een Yeoman van Charles I's Wardrobe genaamd Mr. Kynnersley, het overleefde de kortstondige republiek. Kynnersley bracht de kroningslepel terug naar koning Karel II in 1661.
Tijdens de kroning van koningin Elizabeth II mocht dit meest plechtige moment van de procedure niet worden gefilmd door de televisiecamera's die de ceremonie uitzenden. Een kroon van goud werd boven de koningin gehouden voor de heilige zalving.
6 Ring
De ring van de soeverein is gebruikt sinds de kroning van Willem IV in 1831. De ring bevat saffieren, robijnen en 14 schitterende diamanten. Ontworpen om de kruisen van St. George en St. Andrew te vertegenwoordigen, moest een replica van de ring speciaal worden gemaakt om in de kleine vingers van koningin Victoria te passen.
Na haar kroning schreef ze: "De aartsbisschop had (heel onhandig) de ring op de verkeerde vinger gezet en de consequentie was dat ik de grootste moeite had om het weer af te doen, wat ik uiteindelijk met veel pijn deed."
5 The Orb van de soeverein
Een inherent religieus symbool, de Orb beeldt de christelijke wereld uit zoals weergegeven door een wereldbol met een kruis bovenop. De bol is een hol gouden bol en is gemaakt voor de kroning van Karel II.
Het is bezet met vele edelstenen, waaronder 375 parels, 365 diamanten, 18 robijnen, negen smaragden, negen saffieren, een amethist en een stuk glas. Symbolisch wordt het geplaatst in de rechterhand van de soeverein tijdens de kroning, wanneer hij wordt belegd met de symbolen van soevereiniteit en in zijn linkerhand wordt gedragen als hij de abdij van Westminster verlaat.
4 Scepter en staaf
De Scepter en Rod zijn ook siervoorwerpen in de collectie met openlijke religieuze symboliek. Lijkt op het personeel van een herder, het geeft de rol aan van de vorst als pastorale verzorger voor zijn of haar mensen. Volgens de officiële website voor de kroonjuwelen, werd de betekenis ervan beschreven bij de kroning van Willem de Veroveraar in 1066: "Bij de scepter wordt de opstand in het koninkrijk beheerst, en de hengel verzamelt en beperkt de mensen die dwalen."
Interessant is dat een deel van de voornoemde Cullinan-diamantstenen in de kronen zijn opgenomen in de Soevereine scepter met kruis toen koning George V de Cullinan I-diamant (530,2 karaat) eraan had toegevoegd in 1910.
3 verborgen juwelen
In een televisiedocumentaire over de kroonjuwelen werd onlangs onthuld dat ze ooit bijna voor altijd verloren waren toen ze uit de Tower of London werden verwijderd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Londen zwaar werd aangevallen door Duitse bombardementen en het vooruitzicht van een Duitse invasie een zeer reële bedreiging vormde, beval koning George VI dat de belangrijkste symbolen van de natie levend uit de hoofdstad worden weggebrand en ergens veilig worden verborgen, zodat ze zou niet in handen vallen van de nazi's.
De juwelen werden in een koekblik geplaatst en verborgen in een geheime kluis diep in de onderbuik van Windsor Castle. De enige toegang tot de kluis was een onopvallend valluik in de vloer van een ondergrondse gang. Gelukkig hebben de weinige mensen die zijn belast met de kennis van de schuilplaats van de juwelen de oorlog overleefd. Toen het voorbij was, werden de kroonjuwelen teruggebracht naar de Tower of London.
2 aangetast goud
De kroonjuwelen kunnen centraal staan tijdens de meest plechtige ceremoniële gelegenheden in het Verenigd Koninkrijk, maar ze hebben ook een rol gespeeld op sommige farcische momenten.
Tijdens een staatsopening van het parlement in de 19e eeuw droeg de hertog van Argyll de keizerlijke staatskroon op een kussen voor koningin Victoria. Maar de kroon gleed weg en viel op de grond met een "grote valstrik." De koningin, die het meest beslist niet geamuseerd was, schreef later in haar dagboek dat de kroon "helemaal verpletterd en verpletterd was en eruitzag als een pudding die was gaan zitten" .”
Op dezelfde manier viel tijdens het kroningsbanket van James II in 1685 de scepter van een tafel, waarbij twee grote juwelen uit de tafel werden gedreven. Gelukkig werden ze later hersteld van de vloer van Westminster Hall.
1 Uneasy Lies The Head
De documentaire die de kroonjuwelen profileerde bereikte iets van een primeur omdat het een gesprek met koningin Elizabeth II omvatte. We zeggen een gesprek omdat het absoluut geen interview was. Historicus Alastair Bruce, de presentator van het programma, legde uit dat je de monarch geen directe vraag mag stellen. Dus je moet "een punt stellen en dan reageert de koningin soms en dan volgt soms een gesprek vanaf daar. Dit was een gesprek met de koningin. '
Wat het ook was, Hare Majesteit heeft het zeker gered. Hoewel de koningin onder de indruk was van de schitterende juwelen, merkte ze op dat ze niet bepaald comfortabel in het dragen waren. "Je kunt niet naar beneden kijken [als je de kroon draagt] om de toespraak te lezen, je moet de toespraak houden. Want als je dat doet, zou je nek breken, het zou eraf vallen. "Charmant, voegde ze eraan toe:" Er zijn dus enkele nadelen aan kronen, maar verder zijn het nogal belangrijke dingen. "