Delen:
10 Belangrijke verhalen die de geschiedenis van Amerika met vluchtelingen weergeven
In de afgelopen paar maanden zijn vluchtelingen een van de belangrijkste nieuwsverhalen in de wereld geworden. Afbeeldingen van boten die landen op Europese stranden vullen nieuwssites en Twitter-feeds, terwijl in de VS presidentskandidaten strijden om het hardst te klinken in de richting van degenen die vervolging ontvluchten.
Gaan uitsluitend door de reactie van de media, kan het lijken alsof deze huidige vluchtelingencrisis ongekend is. In werkelijkheid is het gewoon een van de vele golven die de moderne Verenigde Staten hebben gevormd. Terwijl sommige schrijvers beweren dat reacties op de Syrische toestroom aantonen dat Amerikanen altijd vijandig tegenover vluchtelingen zijn geweest, is de waarheid veel genuanceerder. De VS heeft genoeg momenten in haar verleden om zich te schamen als het gaat om de behandeling van ontheemden. Het heeft ook net zoveel mensen om trots op te zijn. Wat wel duidelijk is, is dat elke nieuwe crisis niet alleen het slechtste in mensen, maar ook het beste kan brengen.
Opmerking: dit artikel onderzoekt vluchtelingen en de Verenigde Staten. Klik hier voor ons artikel over vluchtelingen en Europa.
10 20.000 moslims redden
De olifant in de kamer bij het bespreken van vluchtelingen vandaag is de islam. Liberalen beweren dat de VS discrimineren tegen moslimvluchtelingen. Conservatieven beweren dat de opkomst van de Islamitische Staat betekent dat moslims potentieel een ongekende bedreiging vormen. Geloof het of niet, de VS hebben niet altijd zo'n verdeelde geschiedenis gehad met islamitische vluchtelingen. In 1999 heeft de regering de hemel en de aarde verplaatst om de levens van 20.000 vervolgde moslims te redden.
De achtergrond voor deze inspanning was de oorlog in Kosovo. Servische paramilitairen vermoordden dorpelingen, de NAVO regende raketten op de burgerbevolking in Servië en 600.000 Kosovaren vluchtten het land uit. Bijna allemaal waren etnische Albanese moslims. Geconfronteerd met deze golf van menselijkheid hebben de VS alles in het werk gesteld om de vluchtende Kosovaren in veiligheid te brengen.
Opvallend is nu hoe snel die 20.000 zijn opgeslagen. Normale controles werden weggegooid en het aanvraagproces voor vluchtelingen werd aangezet tot warp-factor vijf. Er was ook een sterke tweeledige steun voor het project. Republikeinen getuigden in het Congres ter ondersteuning van de vluchtelingen. Een nationale peiling, uitgevoerd vlak voordat het eerste vliegtuig vol met moslims landde, liet zien dat 59 procent van de Amerikanen vond dat het juist was om te doen, en nog eens 22 procent wilde nog meer doen.
9 De weg afslaan St. Louis
Niet alle vluchtelingengolven zijn zo goed behandeld. Het lot van de St. Louis kan een van de dieptepunten zijn van Amerika's lange relatie met de onderdrukten. In 1939 vertrokken 935 Duitse Joden - inclusief overlevenden van het concentratiekamp - vanuit Hamburg, op de vlucht voor de naderende nazi-storm voor de veiligheid van de Amerika's. De passagiers hadden allemaal documenten geregeld die hen naar Cuba zouden laten gaan, vanwaar ze een visum zouden aanvragen om de VS binnen te komen.
Dat was tenminste het plan. Op het laatste moment veranderde Cuba zijn beleid inzake het binnenlaten van joden, waardoor ze door hoepels moesten springen en extra documenten moesten beveiligen. Tegen de tijd dat de St. Louis zeilden, slechts 26 hadden het voor elkaar gekregen om de nieuwe visa te verkrijgen. Zij waren de gelukkigen.
De resterende 909 werden de toegang tot Cuba ontzegd. Na weken van vastlopen op zee, de St. Louis draaide zich om naar Miami, maar de VS weigerden hen te laten aanmeren. Een paar dagen lang zat het schip op zee te cirkelen. Ten slotte vielen onderhandelingen om de vluchtende Joden naar de VS of Cuba te laten vallen uiteen. De St. Louis zeilde terug naar Europa.
Terwijl sommige passagiers in het Verenigd Koninkrijk asiel kregen, werden de meesten naar Nederland, Frankrijk of België gestuurd. Toen deze landen werden overspoeld door de nazi's, de St. Louis passagiers werden afgerond. De Holocaust zou uiteindelijk 254 van hen claimen.
8 Positieve acties in Thailand
Thailand is een van de hotspots voor vluchtelingen in Zuidoost-Azië. Na de Vietnamoorlog was het land zo overweldigd door 'bootmensen' dat het zijn grenzen sloot. Ook vluchtten Cambodjanen daar uit het bewind van Pol Pot. Vluchtelingen uit Myanmar zijn er al 20 jaar onderweg.
Als gevolg daarvan is Thailand zeer terughoudend om te worden gezien als een "paradijs voor vluchtelingen". Het houdt diegenen die in smerige kampen komen regelmatig de mensen terug naar autocratische regimes die proberen hen te martelen en maakt over het algemeen de hel voor diegenen die oorlog of vervolging ontvluchten. . Dit is slecht nieuws voor alle lokale vluchtelingen, met name die uit Myanmar. Het land was lange tijd het grootste mandaat in Azië, een plaats van kindsoldaten, verkrachtingsteams en marteling. Het feit dat veel van deze vluchtelingen niet uit Thailand werden gezet, is te wijten aan de VS.
Hoewel je het misschien niet kent van de huidige retoriek, zijn de VS een van de meest proactieve landen ter wereld als het gaat om de rechten van vluchtelingen. De Amerikaanse overheid heeft Thailand consequent onder druk gezet om zijn asielzoekers beter te behandelen. In 2007 besloot het om het goede voorbeeld te geven.
Dat jaar gaf Washington Myanmar burgers in Thailand hervestigingsrechten van derde landen binnen de VS. Als gevolg hiervan zijn in de loop van het volgende decennium ongeveer 104.000 vluchtelingen naar de VS gebracht. Het was ongelofelijk veel, des te ongelofelijker omdat de overheid er nooit veel publiciteit over zocht. Anders dan de vluchtelingen in Kosovo of Syrië, werd de komst van genoeg Birmese mensen om een klein stadje te bevolken stil en efficiënt aangepakt.
7 De VS en de UNHCR
Het Hoge Commissariaat voor de vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) heeft een van de zwaarste banen op aarde. Hun taak is om asielzoekers te verwijderen uit etterende kampen en hen een nieuw leven te laten vinden in een derde land, waar ze idealiter zullen bijdragen aan de lokale economie. Wereldwijd verwerkt het bureau aanvragen van ongeveer 14 miljoen mensen en hervestigt het jaarlijks 73.000 mensen. Het zou dit niet kunnen doen zonder de hulp van de Verenigde Staten.
Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben de VS de wereld van oudsher geleid tot hervestiging van vluchtelingen. Terwijl landen die grenzen aan oorlogsgebieden, zoals Turkije, op dit moment misschien meer ontheemden zijn, nemen de VS vrijwillig meer asielzoekers aan dan elders op aarde.
Dit is belangrijk, omdat het aantal landen dat vluchtelingen wil ontvangen extreem klein is. Het UNHCR heeft slechts 28 landen waar het in tijden van crisis terecht kan, of ongeveer 14 procent van alle wereldstaten. Velen van hen trekken niet aan. Japan nam bijvoorbeeld in 2013 maar zes vluchtelingen.
Als gevolg hiervan worden de VS vaak gezien als het morele leidende licht voor vluchtelingen. Redelijk of onterecht is het de natie waar alle andere naties op letten in tijden van crisis.
6 Washington en de Iraakse vluchtelingen
Ondanks zijn positie als wereldleider in de hervestiging van vluchtelingen, zijn de acties van de VS niet altijd smetvrij geweest. Een van de meest beschamende momenten in de recente geschiedenis betrof Iraakse burgers die deel uitmaakten van het Direct Access-programma.
Het programma is opgezet voor Irakezen die tijdens de bezetting van Irak voor Amerikaanse of Amerikaanse NGO's, mediakanalen of bedrijven hebben gewerkt. Het programma heeft ongeveer 58.000 mensen in dienst. Hoewel velen moslims zijn, zijn er ook Yazidi's en leden van andere minderheden. Allemaal doelen voor ISIS omdat ze hebben bijgedragen aan het bevorderen van Amerikaanse belangen.
In de afgelopen paar jaar is de langzame vooruitgang van het programma om Irakezen naar de VS te krijgen op grote schaal bekritiseerd. In 2015 stortte het bijna helemaal in. Een wetsvoorstel van 289-137 dat drie topambtenaren nodig heeft om persoonlijk elke Iraakse vluchteling te behandelen die in Amerika aankomt. Het sloot in wezen de deur open voor iedereen uit het land, ongeacht of ze ISIS ontvluchtten of de VS hadden geholpen na de val van Saddam Hoessein. De New Yorker noemde de rekening een "verraad" en beschuldigde het ervan "de oorzaak van irrationaliteit en onverdraagzaamheid te bevorderen".
In een historische context lijkt de wet erop te wijzen dat de VS midden in een terugloop van de vluchtelingen staat, zoals degenen die de Joden vergezelden in de Tweede Wereldoorlog en de Ieren tijdens de Grote Hongersnood. Hoewel dit soort zaken de neiging hebben om cyclisch te zijn, kan het nog een tijdje duren voordat we opnieuw iets zien als de vrijgevigheid die wordt verleend aan Kosovaarse moslims of Birmese vluchtelingen.
5 Refugee Conspiracy Theories
De laatste paar maanden hebben een explosie van samenzweringstheorieën met betrekking tot vluchtelingen gezien, van de regering die in het geheim honderdduizenden moslims naar Oklahoma verhuisde, naar verhalen van Syriërs die een vleesetend virus naar de Verenigde Staten brachten. Dergelijke complottheorieën zijn nauwelijks nieuw. In feite verbleken ze zich in vergelijking met sommige die historisch de VS hebben geveegd.
Het meest bekende voorbeeld zijn waarschijnlijk de theorieën rond Ierse economische vluchtelingen die aan de verwoestende hongersnood van de jaren 1840 ontsnappen. Omdat veel (zo niet alle) katholieken aankwamen, ontstond er paniek op grond van de Paus. De Ieren zouden undercover-papisten zijn die komen om de democratie te ondermijnen en de VS te vernietigen. Het katholicisme zelf werd betoogd als een politieke beweging in plaats van een religie, en verdiende geen bescherming voor het eerste amendement.
Andere groepen waren ook onderwerp van populaire theorieën - van verschillende niveaus van plausibiliteit. Degenen die ontsnappen aan de Europese revoluties van 1848 werden ervan verdacht atheïsten en socialisten te zijn, vooral door zuiderlingen, die dachten dat ze van plan waren de slaven te bevrijden. (In sommige gevallen was dit waarschijnlijk waar.) Russen die de bolsjewistische revolutie in 1917 ontvluchtten, werden beschouwd als communistische spionnen. Joden die aan de nazi's ontsnapten, werden als potentiële Nazi-saboteurs beschouwd.
Dergelijke complottheorieën over het onbekende zijn waarschijnlijk slechts een feit in het leven. Op zijn minst bewijzen ze dat oude gezegde dat er niets nieuws is onder de zon.
4 Humanitaire instincten in Bosnië
Het uiteenvallen van Joegoslavië in de vroege jaren negentig was het Syrië van generatie. Een complexe puinhoop van etnische en religieuze conflicten die het land verscheurden en miljoenen vluchtelingen creëerden, het was het meest gewelddadige conflict in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog. Nog in 2013 werden 330.000 voormalige Joegoslaviërs nog steeds geclassificeerd als vluchteling. Toch waren de reacties op de crisis opmerkelijk anders dan die van vandaag.
Halverwege de jaren negentig hebben de VS er bewust voor gekozen om humanitaire behoeften boven militaire oplossingen te benadrukken. In die tijd was de oorlog in Bosnië in volle gang, met alle bijbehorende etnische zuiveringen en genocidale bloedbaden. Washington haalde de aanslagen naar buiten om ongekende aantallen Bosnische moslims (bekend als Bosniaks) binnen te brengen en ze opnieuw te vestigen. De VS brachten 131.000 visa uit, met 9.000 Bosniërs die alleen in Chicago landden.
Het was verre van gewoon zeilen. Tegen het begin van de jaren 2000 begonnen velen zich zorgen te maken over een verloren generatie vervreemde Bosnische jongeren, vooral nadat een Bosniak-tiener een tragische schiettramp had gemaakt. De schutter is erin geslaagd om vijf mensen te vermoorden. Anderen raakten betrokken bij drugs of bendes. Het was echter verre van een eenzijdig verhaal. In St. Louis revitaliseerde de Bosnische toestroom volledig een afbrokkelende, door misdaad geteisterde buurt, waardoor de lokale economie werd gestimuleerd. Uit een analyse in 2015 bleek dat de meeste Bosnische vluchtelingen uit St. Louis jaarlijks meer dan $ 80.000 verdienden. Velen werden later eigenaar en pilaar van de gemeenschap.
3 Washington en de Vietnamezen
De acties van Washington na de exodus in Zuid-Vietnam zijn interessant omdat ze rechtstreeks tegen de publieke opinie ingingen. Terwijl de gruwelen van Bosnië en Kosovo het publiek ervan hebben overtuigd dat vluchtelingen moeten worden verwelkomd, waren mensen standvastig tegen de komst van Vietnamezen na de val van Saigon. Uit een Gallup-peiling in die tijd bleek dat slechts 36 procent van de Amerikanen vond dat Vietnamese vluchtelingen moesten worden overgebracht.Velen vreesden dat ze banen zouden stelen, belastingbetalers zouden belasten of zouden werken als geheime communistische spionnen.
Ondanks dit alles ging Washington door en liet ze het in ieder geval binnen. Alleen al in 1975 mochten ongeveer 120.000 Vietnamezen asiel aanvragen in de VS. Toen er een gevaarlijke achterstand begon toe te nemen naarmate meer en meer "bootmensen" aankwamen in Guam, werden achtergrondcontroles weggelaten en werd 450 miljoen dollar toegewezen aan hervestigingsinspanningen. Terwijl veel Amerikanen protesteerden tegen de toestroom, werkten vele anderen met de vluchtelingen. Een klein stadje in Nebraska sponsorde twee vluchtende artsen omdat ze wanhopig op zoek waren naar lokale medische professionals.
Tegen 1979 was het duidelijk dat de gok van Washington zijn vruchten afgeworpen had. De Vietnamezen waren grotendeels goed geïntegreerd, met zeer weinig die overheidsoverdrachten vereisten en de gemiddelde inkomens onder de gemeenschap die vrij hoog zijn. Lange tijd werd dit beschouwd als een van de grootste succesverhalen in de geschiedenis van vluchtelingen.
2 Het lot van de joodse kinderen in Europa
We hebben al eerder gezegd dat de VS in de jaren na de Tweede Wereldoorlog de hoofdstad van de wereld werd. Daar was een heel goede reden voor. Tijdens de vroege dagen van anti-joodse pogroms leidde het Amerikaanse vluchtelingenbeleid tot enkele zeer donkere plaatsen.
In februari 1939 werd het Congres gevraagd om een tweeledige wetsvoorstel goed te keuren waardoor 20.000 Duits-Joodse kinderen onmiddellijk naar de VS konden komen. Hoewel het publiek fel tegen het voorstel was, was Washington er breed voor. De commissies van de rechterlijke macht stonden echter in de weg van het wetsontwerp waarover werd gestemd. Gevuld met Zuid- en Westerse anti-vluchtelingenvertegenwoordigers, deden ze hun uiterste best om de rekening te laten zinken. De echtgenote van de Amerikaanse immigratiecommissaris getuigde publiekelijk dat "20.000 charmante kinderen al gauw zouden uitgroeien tot 20.000 lelijke volwassenen." Southerners pochte dat ze de rekening zouden doden voordat ze het zelfs maar zouden lezen. Het was gedoemd te mislukken.
Dergelijke maatregelen hadden invloed op duizenden en duizenden Joodse gezinnen. Onder hen was de familie van Anne Frank. In 1941 probeerde haar vader, Otto, wanhopig om het gezin naar de VS te krijgen. Hun visum werd geweigerd vanwege een nieuwe wet die gelijkstelde aan het zijn van een Joodse vluchteling met familie in het door de Nazi gecontroleerde gebied als een Nazi-spion. Anne Frank zou sterven in het concentratiekamp Bergen-Belsen.
Pas nadat de gruwelen van de Holocaust aan het licht kwamen, veranderde de houding van Amerika tegenover vluchtelingen. Eens diep onverwelkomend, werd het het meest verwelkomende land van allemaal. Voor de rest van de 20e eeuw, de helft van alle permanent hervestigde vluchtelingen hun huizen in de Verenigde Staten.
1 De vluchtelingen van vandaag
Momenteel zijn er meer dan drie miljoen vluchtelingen uit Syrië, met nog eens 6,5 miljoen mensen die intern ontheemd zijn. Dit betekent dat meer mensen Syrië ontvluchten dan enig ander land op aarde, en de natie zelfs Colombia heeft ingehaald als het gaat om interne vluchtelingen.
Overal ter wereld varieerden de reacties van welkom tot regelrechte vijandigheid. Duitsland heeft in september 2015 zijn deuren geopend voor Syriërs en Turkije huisvest momenteel ongeveer twee miljoen. Anderen, zoals Polen en Hongarije, hebben hun deuren dichtgeslagen met anti-vluchtelingengevoelens die nu hoog oplopen.
En dan zijn er de VS. De regering-Obama is momenteel van plan ongeveer 10.000 Syriërs te accepteren die de ISIS en de Assad-troepen ontvluchten. Liberalen beweren dat dit cijfer veel te laag is. Conservatieven zeggen dat het veel te hoog is. Bepaalde staten staan voor juridische uitdagingen om vluchtelingen buiten te houden, terwijl anderen hen willen binnenlaten.
Hoe deze crisis in de komende decennia zal worden gezien, of welke wendingen het zal duren, is de gok van iedereen. Het kan zijn dat dit zal worden herinnerd als het moment waarop de VS zijn deuren voorgoed sloeg. Aan de andere kant kan het een storm in theekopje zijn die weinig sporen achterlaat van de geschiedenis. Het enige dat we zeker kunnen zeggen, is dat, zoals deze lijst laat zien, de politieke getijden altijd veranderen. Vandaag kunnen de VS 20.000 Joodse kinderen weigeren, alleen om morgen 20.000 moslims te laten. Niets is zeker. We kunnen alleen maar hopen dat dit de geschiedenis ingaat als een ander voorbeeld van de VS die haar uiterste best doen om het juiste te doen, zelfs in moeilijke omstandigheden.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.