Delen:
Top 10 beruchte vrouwelijke seriemoordenaars
Als je denkt aan seriemoordenaars, denk je waarschijnlijk aan een aantal namen: Ted Bundy, Jeffrey Dahmer, Son of Sam, The Green River Killer en Jack the Ripper. Veel andere namen kunnen in je opkomen en ze zijn waarschijnlijk allemaal van mannen.
Mannen zijn echter niet de enigen met de capaciteit om seriemoordenaars te zijn. Door de hele geschiedenis heen in landen over de hele wereld hebben veel vrouwen gruwelijke moorden gepleegd die hen de titel "seriemoordenaar" hebben opgeleverd.
10 Elizabeth Bathory
80 slachtoffers in Transylvania
Elizabeth Bathory werd geboren in een machtige, vooraanstaande familie met een donkere kant. Op haar vijftiende trouwde ze met Ferenc Nadasdy en verhuisde ze naar het kasteel van Csejthe. Haar man deelde enkele van haar interesses en bouwde een martelkamer voor haar plezier.
Samen kwelden ze hun jonge dienstmeisjes. Bij de dood van haar echtgenoot schakelde Elizabeth de hulp in van twee medeplichtigen - Ilona Joo, haar voormalige verpleegster en Dorotta Szentes, een heks - om lokale boerenmeisjes te kidnappen, martelen en vermoorden.
Elizabeth zou stukjes vlees bij haar slachtoffers bijten en zogenaamd in hun bloed baden om haar er jong en gezond uit te laten zien. De beschuldigingen over baden in bloed zijn echter waarschijnlijk een mythe die opkwam rond haar zaak vanwege de gruwelijke en ongewone aard van haar misdaden.
Haar familie was zich bewust van haar acties en beschermde haar totdat Elizabeth en haar helpers de dochters van andere lokale adel als slachtoffers begonnen te nemen. Deze edelen klaagden bij koning Matthias, die eindelijk hoorde wat Elizabeth aan het doen was.
Koning Matthias liet Joo en Szentes arresteren. Ze werden geëxecuteerd door te hangen nadat ze waren veroordeeld voor 80 moordaanslagen. Elizabeth Bathory is nooit geprobeerd, deels om de reputatie van haar familie te beschermen. In plaats daarvan zat ze alleen in een kamer in haar kasteel. Zij stierf daar op 21 augustus 1614.
9 Leonarda Cianciulli
Drie slachtoffers in Italië
Leonarda Cianciulli was een bijgelovige vrouw wiens overtuigingen haar ertoe brachten om mensen te offeren. Ze huwde Raffaele Pansardi in 1914 en werd 17 keer zwanger. Drie van die zwangerschappen eindigden in een miskraam. Van de 14 kinderen aan wie ze heeft gebaard, stierven er 10 jong.
Ze was erg beschermend tegen haar vier overlevende kinderen, vooral Giuseppe, haar oudste en meest geliefde. In 1939 was Giuseppe oud genoeg om zich bij het Italiaanse leger aan te sluiten of zich op te werken en getraind om te vechten in de Tweede Wereldoorlog. Vastbesloten om haar zoon ten koste van alles te beschermen, wendde Leonarda zich tot mensenoffers. Haar slachtoffers waren drie buurvrouwen met wie ze vriendelijk was.
Leonarda's eerste twee slachtoffers, Faustina Setti en Francesca Soavi, werden gedood en in negen stukken gesneden. Hun bloed werd verzameld en hun lichamen werden opgelost in bijtende zuren. Ze gooide de slibachtige resten in een septic tank.
Het bloed werd opzij gezet en liet men coaguleren. Vervolgens werd het verdikte bloed in de oven geplaatst, volledig gedroogd en gemalen tot een fijn poeder. Leonarda mengde dit poeder in thee cakebeslag. De taarten werden gevoerd aan familie, vrienden en bezoekers aan haar kleine winkel.
Haar derde slachtoffer, Virginia Cacioppo, werd op dezelfde manier gedood als de eerste twee slachtoffers, maar met één verschil. Leonarda was zo onder de indruk van het lichaamsvet van Cacioppo dat ze er wat van kookte, het mengde met een flesje eau de cologne en er zeep van maakte.
Ze werd betrapt toen de zus van Cacioppo achterdochtig werd en naar de politie ging. Leonarda was onberouwvol en bekende alle drie de moorden. Ze werd veroordeeld tot 30 jaar gevangenis en drie jaar in een gekkenhuis.
Als je meer wilt weten over deze bijzonder gruwelijke misdaad, kun je de memoires van Leonarda Cianciulli lezen, De biecht van een verbitterde ziel. Je kunt ook de pot bekijken waarin de lichaamsdelen van de slachtoffers werden gekookt en andere artefacten die Leonarda in het Criminologisch Museum in Rome gebruikte.
8 Aileen Wuornos
Zeven slachtoffers in de VS.
Aileen Wuornos werd geboren op 29 februari 1956 in Rochester, Michigan. Ze verliet Michigan en ging naar het zuiden, en belandde in Florida, waar ze een prostituee werd. Wuornos schoot en doodde zeven mannen in de loop van een jaar.
Het lichaam van haar eerste slachtoffer, Richard Mallory, werd gevonden in december 1989. Het zesde lichaam werd gevonden op 19 november 1990. Elk slachtoffer was meerdere keren beschoten.
Wuornos ontmoette Tyria Moore in Daytona in 1986. Hoewel ze romantisch betrokken raakten, nam Moore geen deel aan de moorden. Hoeveel Moore wist, is nog steeds onderwerp van discussie.
De politie ontdekte de betrokkenheid van Wuornos toen ze een bonnetje bij een pandjeshuis vonden. De items op de bon waren van Richard Mallory, haar eerste slachtoffer. Maar een vingerafdruk op de bon was van Wuornos.
Moore had de relatie met Wuornos beëindigd en verhuisde terug naar Pennsylvania in 1990. De politie van Florida volgde Moore op en zij hielp Wuornos vangen door haar zes moorden te laten belijden tijdens een telefoongesprek.
Op 27 januari 1992 werd Wuornos schuldig bevonden aan het vermoorden van Richard Mallory. Tijdens de volgende maanden pleitte ze schuldig aan nog vijf moorden. Later gaf ze toe een zevende slachtoffer te vermoorden, Peter Siems, wiens lichaam nooit werd gevonden. Ze werd ter dood veroordeeld voor elke moord en op 9 oktober 2002 door een dodelijke injectie geëxecuteerd.
Aileen Wuornos is het onderwerp geweest van zowel boeken als films, inclusief de film Monster, met Charlize Theron in de hoofdrol.
7 Amelia Dyer
Meer dan 200 slachtoffers in Groot-Brittannië
Amelia Dyer was een verpleegster en vroedvrouw die ook een van de meest productieve seriemoordenaars in de Britse geschiedenis was. Als een 'babyboer' zou ze baby's adopteren van moeders die niet voor ze konden zorgen en hun een liefdevol huis beloven. In plaats daarvan heeft ze de baby's gedood.
In het begin stond ze toe dat ze stierven van honger en verwaarlozing.Maar ze werd gepakt en diende zes maanden in de gevangenis. Na haar vrijlating ging ze door met het doden van baby's, vaak door ze te wurgen en de lichamen te verwijderen. Ze wordt verondersteld meer dan 200 baby's te hebben vermoord en mogelijk tot 400 gedurende een periode van 20 jaar.
Om te voorkomen dat ze opnieuw betrapt worden, verhuisde ze vaak en gebruikte aliassen. Dyer werd gearresteerd toen een baby uit de Thames River werd gekoppeld aan een babyboerderij die onder een van haar aliassen werd gerund. Ze werd veroordeeld in maart 1896 en geëxecuteerd door te hangen op woensdag 10 juni 1896.
6 Juana Barraza
Meer dan 11 slachtoffers in Mexico
Juana Barraza was een professionele worstelaar in Mexico-Stad, wiens worstel de naam La Dama del Silencio ("The Silent Lady") had. Haar moeder was een alcoholist die Juana had ingeruild voor alcoholische dranken. Al haar slachtoffers waren oudere vrouwen.
Juana verkleedde zich als een maatschappelijk werker en richtte zich op oudere vrouwen die in aanmerking zouden kunnen komen voor sociale welzijnsprogramma's. Ze werd gezien met papierwerk en een stethoscoop. Sommige slachtoffers werden gewurgd en anderen werden gekweld. Na het doden van haar slachtoffers zou Juana van hen stelen.
Getuigen die haar in de buurt van de huizen van de slachtoffers zagen, beschreef haar als een mannelijk persoon. Dit leidde ertoe dat politie en anderen geloofden dat de moordenaar een man was, gekleed als een vrouw. Ze werd gearresteerd toen ze wegliep van het huis van Ana Maria de los Reyes, haar laatste slachtoffer, dat was gewurgd met een stethoscoop.
Juana pleitte schuldig aan slechts één moord en beschuldigde wrok voor haar moeder als de reden voor de misdaad. Juana werd schuldig bevonden aan 16 beschuldigingen van moord en verergerde diefstal, met 11 van de beschuldigingen voor afzonderlijke tellingen van moord. Ze werd veroordeeld tot 759 jaar gevangenis op 31 maart 2008.
5 Jane Toppan
Meer dan 30 slachtoffers in de VS.
Jane Toppan werd in 1857 geboren in Honora Kelley in Massachusetts. Als weeskind toen haar moeder stierf en haar vader gek werd, werd ze opgenomen door de familie Toppan en uiteindelijk nam ze de naam Jane Toppan aan.
Ondanks tekenen van emotionele instabiliteit trainde Jane als verpleegster in het Cambridge Hospital. Er is tegenstrijdige informatie over de vraag of zij de training heeft voltooid. Hoe dan ook, ze werd privéverpleegkundige.
In die hoedanigheid heeft ze in 1895 voor het eerst haar beide huisbazen gedood door hen te vergiftigen. In 1899 gaf ze ook een dodelijke dosis strychnine aan haar pleegzus, Elizabeth. Haar misdaden leken op dit moment niet opgemerkt te worden.
Dat veranderde in 1901 toen Jane bijna de hele Davis-familie vermoordde. Tijdens haar bezoek aan Jane stierf mevrouw Mattie Davis op mysterieuze wijze. Jane stapte vervolgens in bij Mattie's weduwe, Alden Davis. Annie Gordon, de oudste dochter van Davises, kwam naar Jane om hulp, kreeg een dodelijke injectie en stierf.
Binnen enkele weken waren zowel Alden Davis als zijn jongste dochter, Mary Gibbs, dood na het ontvangen van injecties van Jane. De man van deze dochter en andere familieleden waren achterdochtig en eisten een autopsie.
Hieruit bleek dat de jongste dochter vergiftigd was. Toppan doodde een andere persoon voordat ze uiteindelijk werd gearresteerd op 26 oktober 1901. Hoewel ze 31 moorden bekende, werd ze niet schuldig bevonden door krankzinnigheid en werd ze voor de rest van haar leven vastgehouden aan het Taunton Insane Hospital. Ze stierf daar in 1938.
4 Nannie Doss
10 slachtoffers in de VS.
Nannie Doss doodde leden van haar eigen familie door hen te vergiftigen met arseen. Haar eerste twee slachtoffers waren twee van haar eigen kinderen met haar eerste echtgenoot, Charles Braggs. Na de dood van hun kinderen zijn Braggs en Nannie gescheiden. Hij was de enige echtgenoot die overleefde om met Nannie getrouwd te zijn.
Haar derde slachtoffer was haar kleinzoon, die binnen drie dagen na aankomst bij haar thuis stierf. Drie maanden later werd haar tweede echtgenoot, Frank Harrelson, ziek en stierf binnen een week. Deze sterfgevallen vonden plaats in 1945.
Het begin van de jaren vijftig was toen Nannie het echt druk had. Man nummer drie, Arlie Lanning, stierf in 1952. Nannie's moeder, twee zussen en man nummer vier, Richard Morton, werden allemaal vergiftigd in 1953.
Ze werd uiteindelijk tegengehouden nadat man nummer vijf, Samuel Doss, vier maanden nadat ze getrouwd waren gestorven was. Een vereiste autopsie wees uit dat hij met genoeg arsenicum vergiftigd was om 10 mannen te doden.
Nannie bekende dat ze 10 mensen had gedood, maar werd berecht en veroordeeld voor de moord op Samuel Doss alleen. Ze pleitte schuldig op 17 mei 1955 en werd veroordeeld tot levenslang in de gevangenis in de gevangenis van de staat Oklahoma. Ze stierf daar in 1965 aan leukemie.
3 Miyuki Ishikawa
Meer dan 85 slachtoffers in Japan
Miyuki Ishikawa is de meest productieve seriemoordenaar in de Japanse geschiedenis. Ze was vroedvrouw en de directeur van het kraamkliniek van Kotobuki. Veel baby's die in dit ziekenhuis werden geboren, behoorden toe aan arme gezinnen die niet voor hen konden zorgen. Helaas waren er geen sociale programma's beschikbaar.
Miyuki doodde deze kinderen vaak door ze te verwaarlozen. Haar man, Takeshi Ishikawa, heeft haar geholpen. Dr. Shiro Nakayama hielp ook met het vervalsen van overlijdensakten voor de vermoorde baby's.
Miyuki werd betrapt toen twee politieagenten van het politiebureau Waseda per ongeluk de lichamen van vijf baby's vonden die verbonden waren met Miyuki en het ziekenhuis. Autopsies toonden aan dat geen van de baby's was overleden aan een natuurlijke oorzaak.
Er begon een onderzoek en er werden meer lichamen gevonden die met Miyuki te maken hadden. Veertig lichamen werden ontdekt in het huis van een begrafenisondernemer, en nog eens 30 werden gevonden in een tempel.
Tijdens het proces beweerden Miyuki, haar man en Dr. Nakayama dat ze een dienst verleenden en dat de ouders van de baby's de schuld moesten krijgen. Miyuki werd veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf. Haar man en Dr. Nakayama werden veroordeeld tot vier jaar elk.In hoger beroep werden alle zinnen gehalveerd.
Verontwaardiging hierover leidde tot de beperkte legalisatie van abortus in Japan op 24 juni 1949.
2 Dorothea Puente
Meer dan zeven slachtoffers in de VS.
De eerste criminele activiteiten van Dorothea Puente waren kleinschalig. Ze werd betrapt op het smeden van cheques en zat zes maanden in de gevangenis. Later, in 1960, werd ze gearresteerd in een bordeel en diende 90 dagen in de gevangenis.
Kort na haar vrijlating werd ze gearresteerd voor landloperij en nog eens 90 dagen opgesloten. Daarna ging ze een tijdje rechtdoor en begon ze te werken als assistent van een verpleegster, die zorgde voor zowel gehandicapten als ouderen in privéwoningen. Ze ging internaten beheren.
Dorothea kocht een groot huis in Sacramento dat ze gebruikte als een internaat voor gehandicapten en ouderen. Toen begon ze de socialezekerheidscontroles van haar bewoners te stelen.
In het begin zou ze gewoon de mensen drugs verkopen, hun cheques stelen en hun handtekeningen smeden. Ze diende drie jaar in de gevangenis voor deze overtreding. Kort na haar vrijlating begonnen de boarders in haar huis te verdwijnen.
De politie raakte betrokken toen twee opvarenden als vermist werden opgegeven. Met behulp van schoppen groeven officieren het eerste lichaam op in de achtertuin van Dorothea. In totaal zijn er zeven lichamen gevonden, maar nog veel meer voormalige boarders ontbreken nog.
Dorothea werd beschuldigd van negen moorden en schuldig bevonden aan drie. Ze kreeg twee levenszinnen.
1 Lavinia Fisher
Twijfelachtig aantal slachtoffers in de VS.
Lavinia Fisher is de enige seriemoordenaar op deze lijst die nooit is veroordeeld voor moord. Zij en haar man, John Fisher, maakten deel uit van een groep struikrovers. Ze waren allebei veroordeeld voor een roofoverval op de snelweg, wat begin 1800 een overtreding was van het kapitaal.
Eens gedacht om zeker te zijn, wordt de status van Lavinia als een seriemoordenaar nu besproken. Feitelijke details van haar rol zijn schaars, maar er zijn veel legendes die haar omringen.
Dit is wat we weten. John en Lavinia Fisher bezaten een hotel buiten Charleston, South Carolina, het Six Mile Wayfarer House. Van daaruit komen twee verschillende legendes naar voren.
Volgens de eerste legende verdwenen mannen die voor het laatst in het hotel waren gezien. Nadat een lokale burgerwachtgroep de Fishers had geconfronteerd en ervan overtuigd was dat deze verontrustende activiteiten waren gestopt, lieten ze een man achter die David Ross heette om toezicht te houden op het gebied.
Die nacht werd Ross aangevallen door een groep mannen ... en Lavinia Fisher. Ross is ontsnapt en is naar de politie gegaan. De volgende nacht stopte John Peeples in het Six Mile Wayfarer House op zoek naar een kamer. Lavinia gaf hem een kop vergiftigde thee. Gelukkig gooide hij het eruit toen ze niet keek omdat hij niet van thee hield.
Later die avond ontsnapte Peeples aan een poging in zijn leven. Hij ging ook naar de politie, die de vissers en twee medeplichtigen arresteerde. Een huiszoeking leverde items op die behoorden tot de vermiste mannen en menselijke resten in de kelder.
De tweede legende bevat helemaal geen moord. In deze versie, die meer feiten heeft om het te ondersteunen, bezaten Lavinia en John Fisher het Six Mile Wayfarer House en runden het als een hotel. Ze maakten ook deel uit van een groep struikrovers die het huis gebruikten als uitvalsbasis voor de overvallen die ze begingen.
De politie raakte betrokken na verschillende overvallen in dat gebied. Handel was belangrijk voor Charleston en straatroof was een groot probleem. De Fishers werden uit het hotel gezet en David Ross werd daarheen gestuurd om het te bekijken.
Later die avond werd David Ross aangevallen en beroofd door een bende straatmensen waaronder Lavinia Fisher. John Peeples was ook in deze versie. Hij reed op de weg toen hij werd aangevallen en beroofd door de bende straatmensen waartoe Lavinia Fisher behoorde.
Hoe dan ook, John en Lavinia Fisher werden ter dood veroordeeld. Omdat de wet van South Carolina in die tijd aangaf dat een getrouwde vrouw niet geëxecuteerd kon worden, werd John Fisher een dag voor Lavinia opgehangen. Dit maakte haar een weduwe, geen getrouwde vrouw, ten tijde van haar executie. De legende zegt dat ze haar bruidsjurk droeg toen ze werd opgehangen.
Lavinia Fisher wordt vaak de eerste Amerikaanse vrouwelijke seriemoordenaar genoemd, maar ze heeft misschien helemaal niemand vermoord. Welke versie van de legende van Lavinia Fisher is waar? We laten het aan u over om te beslissen.