Top 10 beruchte heksen

De heksenjachtramp die in de 16e en 17e eeuw door Noord-Europa vloog, was het resultaat van een mengeling van echt bijgeloof en religieuze ferventie in combinatie met politieke motieven en paranoia. Zowel boeren als edelen keken naar bovennatuurlijke oorzaken voor stormen en ziektes, maar zagen de beproevingen ook als manieren om hun rijkdommen of rijkdom te verwerven door hun rivalen te elimineren. De veroordeelde heksen en tovenaars werden beschuldigd van gruwelijke misdaden zoals omgang met de duivel en het doden van zuigelingen. Tijdens de processen werden hun bekentenissen vaak geëxtraheerd met gewelddadige middelen. De neurotische atmosfeer van Europa gedurende deze periode leidde tot meer executies dan vrijspraken.

10

Agnes Sampson

In de nacht van 1590 in Halloween, werd Agnes Sampson, een vroedvrouw van de landelijke bewoners van East Lothian in Schotland, naar verluidt bijgewoond door de covenet van een heks georganiseerd door Satan in de sombere Auld Kirk Green, een kleine kerk in North Berwick, Schotland. De sluwe intentie achter hun bijeenkomst was om een ​​bovennatuurlijke storm op te roepen die de karveel zou bezinken van de jonge Deense bruid van koning James VI, de pas gezalfde koningin Anne, op weg naar Schotland vanuit Kopenhagen. Stormen hebben Anne's reis inderdaad veroorzaakt, waardoor Anne en haar escorte gedwongen zijn om de haven in Noorwegen te nemen.

Toen hij dit nieuws hoorde, ging de koning zelf op zoek naar retriever en toen ze opnieuw probeerden de Noordzee over te steken, overviel hen nog een monsterlijke storm, maar deze keer belandden ze nog steeds met succes in Schotland. Kort na zijn terugkeer vroeg de koning zelf Agnes en anderen in Holyrood Palace in Edinburgh. Dit zou het begin zijn van de North Berwick Witch Trials die zou leiden tot 70 executies. Om haar bekentenis uit te roeien pasten folteraars Agnes met een ijzeren snuit die bekend staat als de toom van de heks, een Schotse uitvinding. Na haar bekentenis werd Agnes naar de nabijgelegen Castlehill gebracht en werd ze gehavend voordat ze op de brandstapel werd verbrand. Haar spook is vermoedelijk gezien in de sobere zalen van Holyrood Palace.

9

Anna Koldings

Anna Koldings, die door haar tijdgenoten bekend was als "The Devil's Mother", was een Deense heks die ook werd beschuldigd van het oproepen van stormen tegen het schip van Queen Anne (foto hierboven). Ze ontmoette anderen in het huis van Karen de Wever, waar ze spreuken tegen de koningin uitvoerden. Heksenjachten in Denemarken waren populair geworden nadat het land zich in het begin van de 16e eeuw tot het protestantisme had bekeerd en terwijl echte religieuze ijver deze vurigheid aanwakkerde, gebruikten hoge functionarissen ze ook voor politiek voordeel.

De Deense minister van Financiën, die werd onderzocht wegens onderbevoorrading van de koninklijke schepen voor de reis van James VI met koningin Anne over de Noordzee, uitte zijn vermoedens over Karen om de schuld van hemzelf te schuiven. Zijn beschuldigingen leidden tot haar arrestatie. Tijdens het onderzoek wees Karen op verschillende anderen, waaronder Anna Koldings. Gevangen en gefolterd, bekende Anna uiteindelijk en droeg de namen van vijf anderen bij, waaronder de vrouw van de burgemeester. Met twaalf andere vrouwen werd Anna verbrand op de brandstapel in Kronborg, het elegante kasteel met een groen dak dat het decor vormde voor Hamlet van Shakespeare.

8

Bridget Bishop

Bridget Bishop was de eerste vrouw die werd geëxecuteerd als gevolg van de Salem Witch Trials in 1692. Bishop was een succesvolle en openhartige vrouw. Ze bezat verschillende tavernes en stond er om bekend zich te kleden in provocerende rode gewaden. De stedelingen van Salem eisten een breed scala aan beschuldigingen tegen haar die tot haar dood zouden leiden. Naar verluidt had ze vijf meisjes betoverd, een varken vergiftigd en mannen aangevallen terwijl ze sliepen. (De laatste beschuldiging was waarschijnlijk te wijten aan een natuurlijke toestand, slaapverlamming).

Poppen waren ook behulpzaam bij haar veroordeling. Een inwoner genaamd Samuel Shattuck getuigde dat ze hem had gevraagd om kant te verven waarvan hij dacht dat ze het voor een poppet zou gebruiken. De poppet dateert van vóór de Voodoo-pop en dient een soortgelijk doel om elke betovering die op de poppet is aangebracht over te dragen aan de persoon die hij vertegenwoordigt. Salem stedelingen John en William Bly vonden later poppets in het huis van de bisschop. Haar haatdragende houding tijdens haar proces leidde uiteindelijk tot haar vervolging, die zou worden gevolgd door nog 71 andere.

7

Merga Bien

Merga Bien, een rijke Duitse erfgename, bekende dat ze haar tweede man en zijn kinderen zou vermoorden door middel van hekserij en het bijwonen van een Heksenabbat. Heksenjager Balthasar von Dernbach, de prins en abt van de stad Fulda met torenspits, was na zijn terugkeer uit ballingschap in 1602 begonnen aan een reeks heksenprocessen.

Merga Bien was een van de eerste vrouwen die hij arresteerde en gevangen zette. Hoewel ze zwanger was, was Merga niet vrijgesteld van executie zoals de wetten dicteerden omdat ze moest bekennen dat haar ongeboren kind door de duivel was verwekt. In de herfst werd ze geëxecuteerd door vuur op de brandstapel. De heksenprocessen van Fulda zouden 250 levens blijven claimen, die pas na de dood van Dernbach in 1605 zouden eindigen.

6

Katharina Henot

De eerste vrouwelijke postbeambte van Duitsland, werd berecht voor hekserij in Keulen in 1627. Midden in een van de koude winters in Keulen beschuldigde een non in het plaatselijke klooster Katharina ervan ziekte en dood onder de nonnen te veroorzaken en de aartsbisschop Henot arresteerde op basis van de verdenkingen van de non . Tijdens haar gevangenschap werd Henot gemarteld, maar nooit bekend.

Ondanks de pogingen van haar broer om haar onschuld te bewijzen, werd ze veroordeeld om levend te worden verbrand in mei. Haar exoneratie werd pas in dit jaar bereikt. Met ingang van 28 juni 2012 heeft de gemeenteraad van Keulen de naam Henots evenals de andere slachtoffers van de heksprocessen in Keulen vrijgesproken omdat zij geloofden dat de executies het resultaat waren van politieke samenzweringen.

5

Karin Svensdotter

In een stad in een bebost en moerassig gebied van Zweden beweerde Karin Svensdotter, een dienstmeisje, dat haar zeven kinderen werden verwekt door de koning van de Faeries. Dit resulteerde in haar berechting in 1656 voor haar eigen ongehoorde bekentenis. In het 17e-eeuwse Zweden was het omgang met feeën een echte misdaad die meestal op dezelfde manier werd bestraft als sodomie of bestialiteit.

Eerdere zaken waarbij mannen riemen met nimfen waren betrokken, waren soms in de uitvoering beland. De zaak van Svensdotter werd echter een vroeg voorbeeld van medeleven voor krankzinnigen. Haar rechter was door kerkelijke functionarissen geadviseerd dat Satan haar gek had gemaakt. In plaats van te straffen, beval de rechter de kerk om voor haar te bidden. Later bevestigde ze dat ze de fee niet meer zag.

4

Kael Merrie

Tijdens de heksenzedstrijden in Roermond in de Spaanse Nederlanden, werd Kael Merrie, een Nederlandse vrouw, ervan beschuldigd een varken te verlammen, te voorkomen dat melk in boter wordt gekarnd en kinderen ziek te maken. De heksenprocessen in Roermond, geleid door katholieke Spanjaarden, waren de grootste van Nederland.

De beschuldigde kwam vaak naar Roermond met de hoop op vrijspraak, maar ijverige huursoldaten neigden ertoe om de bevrijde vrouwen sowieso te lynchen. In vroege processen zoals die van Merrie bleef de Nederlandse rechter sceptisch tegenover beschuldigingen van boeren en zou hij geen foltering gebruiken om bekentenissen af ​​te dwingen. Merrie werd alleen maar verbannen omdat ze onschuldig pleitte, maar bij het verlaten van Roermond vonden plunderende Spaanse huursoldaten haar en verdronken haar in de Maas.

3

Entjen Gillis

Entjen Gellis, een Nederlandse verloskundige, bekende dat ze foetussen en pasgeboren baby's vermoordde tijdens de heksenprocessen in Roermond in 1613, het dodelijkste jaar aller tijden voor heksen in Nederland. Lokale magistraten overvallen het landelijke stadje Straelen waar ze Gillis en dertien andere heksen arresteerden. Hun magie zou ziekten en miskramen hebben veroorzaakt en ze werden onderdeel van een groter proces, aangewakkerd door de plotselinge dood van honderden pasgeborenen, ouderen en dieren.

Als een noodmaatregel hebben de magistraten 63 heksen bijeengedreven en hen allemaal in korte tijd ter dood veroordeeld. Net als in eerdere bekentenissen beweerden ze dat de duivel hen dit had laten doen, maar in tegenstelling tot Karin Svensdotter zou er geen genade zijn voor de heksen van Roermond.

2

Märet Jonsdotter

Märet Jonsdotter werd ervan beschuldigd de sabbatten van Heksen bij te wonen in Blockula, een mythische Zweedse weide. Jonsdotter was de eerste heks die in Zweden werd uitgeprobeerd tijdens "The Great Noise" die tussen 1668 en 1676 door het land trok. Een plaatselijke herdersmeisje, Gertrud Svendsdotter, wiens vader tevergeefs Märet had gekruisigd, was de eerste die haar beschuldigde. Getrud was niet zonder motivatie. In die tijd onderzocht de plaatselijke priester van Älvdalen, een Zweedse stad die eruit ziet als een verhalenboek, Gertrud omdat haar kleine broer beweerde dat ze als bazuin een bonte stoet geiten over het water had geleid.

Gertrud noemde Märet de persoon die haar hekserij had geleerd en beweerde ook dat Märet haar aan de duivel had voorgesteld. Tijdens het proces verklaarde de vader van Gertud dat Märet hem als paard naar Blockula had gereden. Märet's kleine zusje beweerde tijdens het verhoor dat zij en Märet koeien naar Blockula hadden gereden waar ze hen afslachten en sliepen met de duivel. Omdat ze niet zou bekennen, kon Märet op dit moment niet worden uitgevoerd. Maar de waanzin van de heks bleef zich verspreiden in Zweden en de wetten die biecht voor executie vereisten, werden spoedig aangepast. Toen ze tijdens de Mora Witch Trials opnieuw werd beschuldigd, werd ze schuldig verklaard. In 1672 werd Jonsdotter onthoofd, net als de Zweedse gewoonte, voordat hij werd verbrand.

1

Malin Matsdotter

Ongelukkig Malin Matsdotter, een Zweedse heks die levend op de brandstapel werd verbrand, was het laatste slachtoffer van The Great Noise. Geen enkele andere persoon in de Zweedse geschiedenis werd levend verbrand voor hekserij. De schuldigen werden gewoonlijk opgehangen of onthoofd voordat het lijk werd verbrand, maar dit was niet het geval met Malin Matsdotter die weigerde te biechten. Haar rechtszaak vond plaats in Stockholm, waar geloofd werd dat de heksen kinderen ontvoerden en meenamen naar de Heksenabbat in de bloedige weide van Blockula.

Malin's eigen dochters maakten de beschuldigingen en op het moment dat ze beschuldigd werd, was Malin niet meer dan een arme weduwe. In 1676 werd ze samen met collega-heks Anna Simonsdotter op het Hötorget-plein in Stockholm geëxecuteerd. Legenden zeggen dat ze niet gilde omdat heksen geen pijn voelen.

De auteur van deze lijst, Jenna, is hier te vinden op Twitter.