Delen:
10 historische seriemoordenaars die u niet kent
We hebben allemaal de verhalen gehoord van historische seriemoordenaars als Elizabeth Bathory, Jack the Ripper en H.H. Holmes en vele horrorfilms bekeken op basis van hun gruwelijke daden. Ze waren echter niet de enige historische seriemoordenaars. Hier zijn nog 10 mensen die enkele van de meest vreselijke daden van moord ooit hebben gepleegd.
10 historische seriemoordenaars: Ancient Roman Poisoning Ring
Italië, 331 voor Christus
Nadat veel vooraanstaande burgers stierven aan een mysterieuze plaag, getuigde een slaaf dat een groep dienstmeisjes hun werkgevers vergiftigde. Onderzoekers vonden 20 meiden in het proces van het brouwen van het gif.
De meiden zwoeren dat het gif een medicijn was. Om het te bewijzen, dronken ze hun eigen brouwsel en werden ze onmiddellijk genezen van alle ziekten! Eigenlijk vielen ze onmiddellijk dood neer.
Nog eens 170 dienstmeisjes werden gearresteerd en schuldig bevonden, hoewel onderzoekers concludeerden dat dit geen geval van kwaadwillige bedoelingen was. In plaats daarvan was het het eerste geregistreerde geval van "engel van genade" -syndroom.
9 Liu Pengli
China, 144-116 v. Chr
Liu Pengli werd prins van Jidong in het midden van de heerschappij van keizer Jing van Han. Samen met dienaren en slaven zou Liu verschillende slachtoffers aanvallen onder het mom van overvallen.
De werkelijke reden achter de aanvallen was gewoon voor een goede tijd. Deze terreurbeweging duurde van 144 voor Christus tot 116 voor Christus, waardoor de stedelingen zo bang werden gemaakt dat niemand hun huizen zou verlaten zodra de zon onderging.
Uiteindelijk beschuldigde de zoon van een slachtoffer Liu van de moorden en werd hij schuldig bevonden aan meer dan 100 moorden. De rechtbankofficials wilden dat Liu werd geëxecuteerd, maar keizer Jing kon niet leven met het idee zijn neef ter dood te veroordelen.
In plaats daarvan werd Liu ontdaan van alle rang en macht. Zijn soevereiniteit werd afgeschaft en zijn land werd teruggewonnen. Liu werd verbannen naar Shangyong als een gewone burger. Of dit een geval van nepotisme was, staat ter discussie.
8 Peter Stumpp
Frankrijk, 1564-1589
Hoewel de methode om zijn bekentenis te verkrijgen twijfelachtig was (het was tijdens de heksenjachten), bekende Peter Stumpp dat hij vanaf zijn twaalfde zwarte magie beoefende. Hij bekende ook dat hij 14 kinderen (inclusief zijn eigen zoon) en twee zwangere vrouwen had vermoord en een riem had dat zou hem in een wolf veranderen.
Stumpp miste zijn linkerhand, wat werd beschouwd als een teken dat hij een weerwolf was. Zijn hele familie werd beschuldigd van incestueuze relaties met elkaar en verschillende demonen gestuurd door Satan.
Ter dood veroordeeld, werd Stumpp op Halloween aan een groot wagenwiel gebonden. Zijn vlees werd op 10 plaatsen uit zijn lichaam getrokken door een hete tang, zijn benen werden gebroken door de achterkant van een bijlkop, zijn hoofd werd afgesneden en toen werd zijn lichaam verbrand in een vuur.
De dochter en minnares van Stumpp waren al levend gevild en gewurgd voordat ze in hetzelfde vuur werden gegooid. Dit alles werd gedaan als een waarschuwing tegen het gedrag van Stumpp.
7 Darya Nikolayevna Saltykova
Rusland, 1762
Het is gemakkelijk om vergelijkingen te maken met Elizabeth Bathory, maar wat Darya Nikolayevna Saltykova echt scheidt van de Blood Countess is dat Saltykova zonder duidelijke reden in woede zou uitbarsten. Sommigen geloven dat ze boos was op haar geliefde omdat ze een affaire achter haar rug had met een jong meisje, terwijl Saltykova een verhouding met hem had.
Saltykova was berucht voor het martelen van 139 mensen, waaronder kinderen, zwangere vrouwen en jonge vrouwen die zij als rivalen beschouwde. Deze martelingen omvatten het breken van botten, het afbreken van de slachtoffers voordat ze ze het bevroren Russische landschap in gooiden, kokend water erop goten, en meer.
Hoewel Saltykova nooit mensen leek te willen vermoorden, genoot ze van de angst die kwam toen de vaders en echtgenoten van haar slachtoffers rouwden om hun verliezen. Een plaatselijke man verloor drie vrouwen voor haar woede.
Saltykova werd uiteindelijk betrapt. Nadat ze in het openbaar geketend en geslagen was terwijl ze een bord droeg waarin ze haar misdaden uitlegde, werd ze tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld in de kelder van een lokaal klooster.
6 Gesche Gottfried
Duitsland, 1813-1827
In een ander geval van 'engel van genade' was Gesche Gottfried een Duitse vrouw die schuldig werd bevonden aan het vergiftigen van 15 mensen ouder dan 15 jaar. Haar motivaties zijn al eeuwenlang bediscussieerd. Er wordt geloofd dat ze leed aan het Munchausen-syndroom, waardoor ze aspecten van haar leven en de levens van de mensen om haar heen te sterk overdreef.
Ze zou haar slachtoffers vergiftigen om ze ziek te houden, zodat ze kon blijven "zorgen" voor hen. Hieruit heeft Gottfried een reputatie opgebouwd als een onzelfzuchtige en zorgzame persoon, die zelfs de bijnaam "Engel van Bremen" heeft gekregen.
Op haar 43e verjaardag werd Gottfried gearresteerd nadat een van haar zogenaamde slachtoffers witte vlokken in zijn eten vond en zijn arts erover vertelde. De vlokken bleken "muisboter" te zijn, beter bekend als arsenicum.
Vier jaar later kreeg Gottfried de eer om de laatste openbare executie in Bremen te zijn. Haar dodenmasker werd vervolgens gebruikt in het inmiddels ter ziele gegane gebied van de frenologie.
5 John Lynch
New South Wales, 1835-1841
Nadat John Lynch was veroordeeld tot strafbaar vervoer naar Australië, besloot hij om vee te stelen van een vorige werkgever in New South Wales. Lynch had al problemen om een man te vermoorden die bewijsmateriaal had ingediend tegen Lynch en zijn bende. Maar hij werd vrijgesproken omdat de jury zijn bekentenis niet geloofde.
Dus Lynch had nu een kudde gestolen vee dat hij van plan was te verkopen in Sydney. Onderweg ontmoette hij andere herders en boeren die hij zou vermoorden en stelen. Dan zou hij hun goederen onderweg verkopen. Daarna besloot Lynch een gezin te doden dat hem geld schuldig was voordat hij hun land opeiste en zich vestigde.
Zijn ondergang kwam toen een van zijn slachtoffers werd gevonden door een man die de boerderij had bezocht. Lynch, die de naam Dunleavy had gebruikt, werd vervolgens ontmaskerd door een plaatselijke barmeisje. Hij bekende pas na elk stukje bewijs tegen hem geen twijfel over zijn schuld. Hoewel hij verantwoordelijk was voor het doden van ongeveer 10 mensen, werd Lynch alleen veroordeeld en geëxecuteerd voor de moord op één.
4 Manuel Blanco Romasanta
Spanje, 1844-1852
Tegenwoordig vinden veel psychiaters dat het geval van Manuel Blanco Romasanta een gemiste kans was om de psychiatrie in Spanje te legitimeren. Romasanta, die vanuit Portugal naar Spanje was gekomen, werd regelmatig aangenomen als gids uit de stad waar hij woonde.
Hij zou terugkeren met brieven aan de families van zijn klanten, waarin hij beweerde dat zijn cliënten tevreden en gelukkig waren op hun bestemming. Sommige mensen begonnen deze beweringen echter te betwijfelen, toen Romasanta kleding van vorige klanten bleek te vinden en zeep waarvan werd beweerd dat het werd gemaakt van menselijk vet.
Toen hij werd gearresteerd, beweerde Romasanta dat hij last had van lycanthropie. Deze claim bezorgde hem de titel "Weerwolf van Allariz." Zijn artsen voerden tests uit op basis van frenologie, een veld dat zei dat mentale condities bepaald konden worden door de vorm en de grootte van het gezicht en de schedel.
De artsen van Romasanta beweerden dat er niets mentaal mis met hem was. Volgens de dokters vermoordde Romasanta omdat hij een 'perverse en volleerd crimineel was, in staat tot alles' en dat hij handelde 'met vrije wil, vrijheid en kennis'.
Veel moderne psychiaters geloven echter dat Romasanta last heeft van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Romasanta bekende 14 moorden maar werd pas schuldig bevonden aan negen. De andere vijf slachtoffers werden geacht te zijn gedood tijdens echte wolfaanvallen.
3 Catherine Wilson
Verenigd Koninkrijk, 1855-1861
Catherine Wilson was een "engel van genade" die in staat was haar slachtoffers te overtuigen haar in hun testament op te nemen. Ze had meer dan 30 patiënten die onder haar zorg stierven. Maar er was alleen bekend dat ze haar man en een vorige patiënt die was opgegraven ook echt had gedood. Ze probeerde ook genoeg zwavelzuur te geven aan een ander slachtoffer om 50 mensen te vermoorden.
Vreemd genoeg vond de rechter in haar eerste rechtszaak haar niet schuldig. De politie had echter hun onderzoek voortgezet tijdens het proces en Wilson werd gearresteerd zodra ze van het dok stapte.
Ze werd beschuldigd van de moord op zeven patiënten, maar slechts voor één gepoogd. Bij haar tweede rechtszaak werd Wilson schuldig bevonden en veroordeeld om op te hangen. Ze was de laatste vrouw die openbaar in Londen werd opgehangen.
2 Juan Diaz de Garayo
Spanje, 1870-1879
In Spanje, de term sacamantecas ("Vetcentrifuge") wordt gebruikt om een vorm van boeman te beschrijven - een monster dat vet uit je lijk haalt en het in verschillende gebruiksmethoden omzet. Juan Diaz de Garayo staat bekend als "El Sacamentacas." Hij was de boeman.
De Garayo wurgde vijf vrouwen en een 13-jarig meisje ter dood. Hij viel ook vier andere vrouwen aan. De familie van De Garayo probeerde te beweren dat de slachtoffers werden aangevallen door een sacamentacas, wat hem de bijnaam opleverde.
De meeste van zijn slachtoffers waren prostituees die hij probeerde aan te nemen, maar ze hebben hem afgewezen vanwege zijn lage betalingsaanbiedingen. Uiteindelijk stopte de Garayo met het aanbieden van geld en simpelweg vermoord en verkrachtte hij zijn slachtoffers.
Na twee mislukte pogingen waardoor hij bijna betrapt werd, plaatste de Garayo zijn moordwegen gedurende ongeveer vier jaar in de wacht. Uiteindelijk was hij betrokken bij de dood van veel van zijn slachtoffers. Hij werd gearresteerd toen hij terugkeerde naar zijn geboorteplaats.
In 1881 werd de Garayo geëxecuteerd door garroting, openbaar tentoongesteld gedurende 10 uur, en vervolgens begraven in een ongemarkeerd graf.
1 Bochum Serial Sex Murderer
Duitsland, 1878-1882
De seriemoorden in Bochum zijn een serie seksuele aanvallen en moorden die tussen 1878 en 1882 het leven van acht vrouwen hebben geëist. De slachtoffers werden verkracht, gewurgd en verminkt terwijl ze alleen werkten of liepen in de landelijke gebieden van Bochum, Duitsland. Hoewel een man werd geëxecuteerd voor de moorden, geloven veel mensen dat de zaak onopgelost blijft omdat de misdaden vier maanden na de executie zijn voortgezet.
Dit is het geval dat leidde tot veel veranderingen in het Duitse rechtssysteem. De doodstraf werd na 15 jaar hersteld om de mensen van Bochum gerust te stellen dat iemand zwaar zou worden gestraft voor de misdaden. De seksmoorden in Bochum zorgden ook voor een nieuwe kijk op de rol van slachtoffers en agressors in gevallen van aanranding en verkrachting, en de zaak hielp de term te verzilveren Lustmord ("Moord gewoon voor plezier").