Delen:
10 gedurfde ontsnappingen die tegen alle verwachtingen in slagen
De dingen die mensen doen om te ontsnappen aan onderdrukking zijn echt ongelooflijk. Hieronder staan verhalen van hen die vrijheid zochten - van gevangenissen, van tirannieke regimes, en zelfs van een stel bloeddorstige autochtonen. Soms reden ze de zonsondergang in, maar niet elk verhaal heeft een happy end.
10The Real Jason Bourne
Op 19 april 2010 arriveerde de politie van Los Angeles in een gebouw nadat een huurder klaagde over een benzinegeur. Toen ze het aanstootgevende appartement binnenliepen, ontdekten ze dat de bewoner uit een raam klimde en een brandtrap afdaalde op een manier die ze later zouden vergelijken met fictieve superspy Jason Bourne.
De inhoud van het appartement in de vuilnisbak was een schok. De bewoner, 34-jarige Brian Alexik, had drugs, vervalste paspoorten, munitie, een AK-47, een afgezaagd jachtgeweer en $ 15.000 aan vals geld. Foto's die daar werden gevonden, beeldden Alexik af met verschillende uiterlijk en kapsels, alsof ze zich probeerden te verbergen. Het meest verontrustende van alles was dat het appartement een direct zicht had op het Amerikaanse Federal Reserve Building, waardoor vooraanstaande onderzoekers zich afvroegen of hij de plek om die specifieke reden had gekozen.
Alexik werd zes weken later gearresteerd in het appartement van zijn vriendin in Los Angeles. Hij vertegenwoordigde zichzelf voor de rechtbank en slaagde erin een pleidooiovereenkomst te regelen, waarbij hij elke straf vermeed.
9Escaping Prison In Drag
De meeste illegale drugs worden nogal goedkoop geproduceerd. Cocaïne is geen uitzondering. Gekocht in de buurt van zijn bronnen in Zuid-Amerika, is het relatief goedkoop. De kosten zijn het risico dat gepaard gaat met het transporteren van de stof over de grens. Degenen die dat risico willen aangaan, kunnen miljonair worden of de rest van hun leven in de gevangenis doorbrengen.
In december 1973 besloot een jonge man genaamd Dwight Worker cocaïne vanuit Peru naar de Verenigde Staten te smokkelen. Hij had een ingenieus plan - hij stopte de drugs in een enorme cast die zijn hele linkerarm en een deel van zijn lichaam bedekte. De politie heeft hem echter opgepakt op het vliegveld in Mexico-Stad en hem naar het Palacio Negro de Lecumberri ("Het zwarte paleis van Lecumberri") gestuurd, een beruchte gevaarlijke en overbevolkte gevangenis.
De volgende twee jaar werd hij geslagen en neergestoken en bracht hij 41 dagen door in eenzame opsluiting. Maar hij ontmoette ook Barbara White, die naar Lecumberri kwam om een andere gevangene te bezoeken. De twee werden verliefd en kwamen uit een plot om hem eruit te krijgen. Wit gesmokkeld in wat neerkwam op een starterset voor travestieten, en Arbeider verkleed als een vrouw. Gewapend met nepdocumenten liep hij uit Lecumberri onder het mom van een bezoeker. Hij vertelde dat hij een beetje onvast was op zijn hoge hakken, maar hij slaagde erin zijn ontvoerders voor de gek te houden.
Zoals in veel andere landen, is ontsnapping uit de gevangenis niet illegaal in Mexico, op voorwaarde dat niemand gewond raakt en geen eigendom wordt beschadigd, een beleid genaamd ley de fuga ("Wet van vlucht"). De keerzijde van deze regel is echter dat bewakers gefingeerde gedetineerden mogen neerschieten als ze worden gepakt. Dwight was in goed gezelschap. De enige andere man die ooit uit Lecumberri was ontsnapt, was de Mexicaanse generaal Pancho Villa.
Werknemer schreef later een memoires van zijn verhaal getiteld Ontsnappenen National Geographic's Opgesloten in het buitenland bedekt het verbazingwekkende verhaal.
8James Earl Ray
James Earl Ray had Martin Luther King Jr. op 4 april 1968 niet mogen vermoorden. Hij had achter de tralies moeten zitten bij de gevangenis van Missouri.
Toen hij begin twintig was, was James een crimineel geworden met een reeks gewapende overvallen en inbraken op zijn naam. Aan het einde van de jaren vijftig, deed hij een driejarige stint in de federale gevangenis van Leavenworth voor postfraude. In 1959 beroofde hij een Kroger-supermarkt in St. Louis, Missouri, en verdiende de prinselijke som van $ 120. Tijdens het proces probeerde hij tevergeefs te ontsnappen aan het gerechtsgebouw van St. Louis. Hij werd veroordeeld en veroordeeld tot 20 jaar. Blijkbaar paste het gevangenisleven niet bij Ray, omdat hij nog twee keer probeerde te ontsnappen, in 1961 en 1966.
Op 23 april 1967 probeerde hij iets nieuws. Hij profiteerde van zijn positie in de gevangenisbakkerij en liet een paar medegevangenen hem in een van de dozen stoppen die werden gebruikt voor het verzenden van brood. De doos werd opgehaald door een bestelwagen en Ray reed weg naar de vrijheid.
Zijn verhaal over ontsnappen eindigt hier niet. Nadat hij werd veroordeeld tot 99 jaar voor het doden van King, werd James Earl Ray naar de Brushy Mountain State Prison in Tennessee gestuurd, een instelling die (toen) opschepte dat nog nooit iemand was ontsnapt. Op 10 juni 1977 voerde een consortium van gevangenen een gevecht uit om de bewakers af te leiden. Toen ontsnapten Ray en zes andere mannen over het hek op een zelfgemaakte ladder.
Deze keer duurde zijn vrijheid niet lang. Hij werd iets meer dan twee dagen later gevonden, minder dan 8 kilometer (5 mijl) van de gevangenis en verstopt zich in een stapel bladeren. Dit was de laatste ontsnappingspoging van James Earl Ray. Hij stierf in 1998 aan hepatitis C.
7Saved By Gospel
https://www.youtube.com/watch?v=5BhLYdugkxU
Verhalen van kinderen die door vreemden zijn gekidnapt, hebben zelden een happy end. Te slim af en overmeesterd, worden de kinderen vaak verschrikkelijk het slachtoffer.
Op 31 maart 2014 speelde de negenjarige Willie Myrick in de voortuin van zijn huis in Atlanta, Georgia, toen hij wat geld op de grond zag liggen. Toen hij erheen liep om het op te rapen, ontvoerde een man hem en gooide hem in een auto.
De kidnapper, die Willie nog nooit eerder had gezien, drong er bij hem op aan om stil te zijn. In plaats daarvan zong de jongen het evangelie lied "Every Praise" van Hezekiah Walker gedurende bijna drie uur terwijl de kidnapper door de stad reed. Precies wat de man voor Willie in gedachten had, zal gelukkig onbekend blijven, omdat het zingen hem tot een vloekende fit maakte. Hij gooide Willie uit zijn auto en waarschuwde hem om niemand te vertellen wat er was gebeurd.
Willie's verhaal wordt nog beter.Toen hij hoorde van het incident, vloog Hezekiah Walker naar New York om de jongen te ontmoeten, een huilende omhelzing te delen en Willie en de hele congregatie van Mt. Carmel Baptist Church in een vertolking van "Every Praise." Later zei Walker: "Ik geloof echt dat God door mij sprak om het leven van die jongeman te redden."
6Het Airstan-incident
Afghanistan is bijna 40 jaar lang door oorlog verwoest. Nadat de USSR zich in 1989 had teruggetrokken, werd de communistische regering belegerd door een islamitische fundamentalistische groep die we kennen als de Taliban, die land begon te veroveren. Op 3 augustus 1995 werd een Russisch vliegtuig geladen met voorraden voor president Burhanuddin Rabbani onderschept door straaljagers van de Taliban en gedwongen te landen op Kandahar International Airport.
Het Airstan Ilyushin II-76TD-vliegtuig vervoerde zeven Russische staatsburgers, die snel werden gevangen. De Taliban boden de Russische regering een handel in gevangenen aan, maar de Russen beweerden dat ze geen Afghanen in hechtenis hadden. De Amerikaanse senator Harry Brown probeerde tussenbeide te komen en de Taliban ertoe te brengen in te stemmen met een concessie - dat terwijl ze in Afghanistan waren, de bemanningsleden in staat zouden zijn om voor hun vliegtuig te blijven zorgen.
De Russen, die ruim een jaar gegijzeld waren, mochten werken aan de Ilyushin onder toezicht van Taliban-soldaten. De standaardbewaker was zes mannen, maar op 16 augustus 1996 vertrokken drie van de bewakers naar het middaggebed. De Russen maakten hun slag, vielen de overgebleven wachten aan en vuurden het vliegtuig aan.
De Taliban probeerden de baan te blokkeren met een brandweerauto, maar het vliegtuig steeg op, ontsnapte snel aan het gecontroleerde luchtruim en maakte zijn weg naar de Verenigde Arabische Emiraten. Het incident werd later gedramatiseerd in de film van 2010 Kandahar.
5A Tank door de Berlijnse muur
Het is onmogelijk om precies te zeggen hoeveel pogingen zijn ondernomen om de Berlijnse Muur over te steken. Er waren veel ingenieuze gokjes, zoals eronder tunnelen en zelfs een luchtballon bouwen. Helaas was het proberen om de muur te schalen een belediging waardoor je op het verkeerde been kon worden geschoten. Meer dan 100 mensen stierven terwijl ze probeerden.
In april 1963 besloot de Oost-Duitse soldaat, Wolfgang Engels, dat de beste route naar West-Duitsland niet over de Berlijnse Muur ging, maar door de muur. Engels stal een gepantserde personeelsdrager (APC) en ramde de muur. Hij slaagde er niet in om hem neer te slaan, dus hij sprong uit de APC en probeerde de muur te beklimmen. De Oost-Duitsers openden het vuur op hem en schoten twee keer op hem terwijl hij in prikkeldraad zat.
In tegenstelling tot veel van zulke verhalen heeft Wolfgang een gelukkig einde. West-Duitsers konden hem in veiligheid brengen en hij herstelde zich later van zijn wonden.
4Alexander Pearce, kannibaal
Detractors van het strafsysteem wijzen er vaak op dat het samen duwen van gevangenen vaak bijna onschuldige mensen tot verharde misdadigers maakt. Dit is waarschijnlijk gebeurd in het geval van Alexander Pearce. Pearce werd in 1790 in Ierland geboren en werd veroordeeld tot de strafkolonie Van Diemen's Land (nu bekend als Tasmanië) wegens de diefstal van zes paar schoenen.
Pearce arriveerde in februari 1821 en begon problemen te maken. Regelmatige sjorringen deden niets om zijn gedrag te veranderen - hij bleef stelen, dronken drinken en proberen te ontsnappen. De lokale magistraten stuurden zich over en stuurden hem naar de afzonderlijke Macquarie Harbour-gevangenis. Macquarie was berucht om zijn vreselijke omstandigheden; er was weinig voedsel en de gevangenen werden belaagd door scheurbuik. Pearce was er nog maar een paar weken voordat hij weer ontsnapte en vluchtte met zeven andere veroordeelden het regenwoud in, geleid door Robert Greenhill, een bijl die de bijl vasthield.
De ontsnapping bleek veel erger dan gevangenschap. Dit bos had enkele van de meest kronkelige geografie van de wereld en acht dagen later waren de mannen uitgehongerd. Zeven vielen op één en verslonden hem. Geschokt dat ze de volgende zouden zijn, keerden twee van hen terug naar Macquarie en lieten een gezelschap van vijf achter. Nog twee stierven terwijl ze verder reisden. Dat leverde drie Pearce, Greenhill en een andere man genaamd Matthew Travers op, die goede vrienden met Greenhill was.
Dit was misschien slecht nieuws voor Pearce, maar Travers werd toevallig op de voet gebeten door een giftige tijgerslang. De wond groeide uit de hand en Travers had zoveel pijn dat hij smeekte om de dood. Ze verplichtten zich. De twee overgebleven mannen keken elkaar nu behoedzaam aan, maar uiteindelijk slaagde Pearce erin Greenhill in zijn slaap te doden.
Pearce maakte het tot de beschaving, waar hij zijn oude wegen opriep tot hij werd heroverd. De magistraten geloofden zijn kannibalistische verhaal niet, maar dachten dat hij dekking bood voor vrienden die in het algemeen bleven.
Hij ging door om te bewijzen dat ze ongelijk hadden. Hij ontsnapte weer tijd, deze keer in het gezelschap van een man genaamd Thomas Cox. Toen hij zich 11 dagen later overgaf, had hij wat van het vlees van Cox in zijn zak. Pearce gaf toe dat hij behoorlijk genoot van de smaak van vlees van mensen, en vond het beter dan andere voedingsmiddelen. Hij werd opgehangen op 19 juli 1824.
3Thomas Kretschmann
Thomas Kretschmann is niet bepaald een begrip, maar je hebt hem ongetwijfeld gezien in een van de tientallen films waarin hij verscheen, van King Kong naar Gezocht. Hij verscheen voor het laatst als Marvel-schurk Baron Strucker in Kapitein Amerika: De Winter Soldaat. Kretschmann werd in 1962 in Oost-Duitsland geboren. Op 19-jarige leeftijd besloot hij te ontsnappen naar het Westen.
In plaats van de Berlijnse muur aan te pakken, besloot Kretschmann de omweg te nemen. Met alleen zijn paspoort en ongeveer $ 100 vertrok hij op een avontuur dat hem over vier grenzen bracht, naar Hongarije, Joegoslavië, Oostenrijk en uiteindelijk West-Duitsland. Het was een gevaarlijke reis. De grenzen waren gestationeerd met gewapende bewakers en de grond was bezaaid met landmijnen.Het kostte hem een maand en hij verloor een deel van een vinger aan bevriezing.
Zijn familie was niet bepaald enthousiast over de verhuizing. Hij zei later: "Mijn moeder was in de Communistische Partij en zij was de directeur van een school, dus ze was niet erg gelukkig."
2Kleine Houdini
Christopher Gay groeide op in het achterland van Tennessee. Constant hongerig, werd hij belachelijk gemaakt op school omdat hij voedsel uit de vuilnisbak had gegeten. Het ging zo slecht dat hij en zijn broer een zelfmoordverdrag hadden gesloten, maar ze konden er niet mee doorgaan. Chris begon te stelen om rond te komen, eerst kleine dingen zoals snackcakes of de kippen van de buurman. Later studeerde hij af aan auto's.
Chris werd herhaaldelijk gearresteerd maar ontsnapte aan de politiehechtenis tot een verbazingwekkende 13 keer. Hij pakte handboeien met paperclips, fake zelfmoordpogingen en sprenkelde zelfs peper op zijn kleren om politiehonden te ontwijken.
Zijn meest uitgebreide ontsnapping gebeurde in 2007, toen hij ontsnapte aan een transportbus voor de gevangenis, zodat hij zijn stervende moeder kon bezoeken. Gay veegde een pick-up en ruilde het vervolgens in voor een Wal-Mart-tractortrailer vol met merchandise. De politie achtervolgde hem langs achterwegen van Tennessee naar het huis van zijn moeder, waar de vrachtwagen vast kwam te zitten in de modder.
Met de wet achterin sprong Chris uit de cabine en verdween in het bos. Zijn volgende zet was het stelen van de tourbus van countryzanger Crystal Gayle in Nashville en vervolgens rijden naar de USA International Speedway in Lakeland, Florida, waar hij beweerde in dienst te zijn van bestuurder Tony Stewart. Hij werd kort daarna aangehouden.
1Hunted door Braves
Eerst verschijnen in Collier magazine in 1924, Richard Connell's korte verhaal "The Most Dangerous Game" inspireerde een nog steeds populair genre - het verhaal van een man die wordt achtervolgd als een beest, de sluwste en gevaarlijke steengroeve. Echter, mannen waren al lang op zoek naar sport voordat het verhaal werd geschreven.
Een van deze was de vroege Amerikaanse ontdekkingsreiziger John Colter, die tussen 1804 en 1806 deelnam aan de Lewis en Clark-expeditie. Het jaar daarop passeerde hij het gebied dat later het Yellowstone National Park zou worden, en bracht het bizarre verhalen over hete bronnen en geisers terug.
In 1809, tijdens een reis langs de rivier de Jefferson in Montana, ontmoetten Colter en collega-ontdekkingsreiziger John Potts een groep van enkele honderden Blackfoot-indianen. Het paar werd aan de wal besteld. Colter gehoorzaamde en hij werd naakt uitgekleed; Potts vuurde op de dapperen en werd gedood in een kogelregen. Ze hakten vervolgens het lijk van Potts in stukken.
Colter vermoedde waarschijnlijk dat dit zijn laatste avontuur zou zijn. De Blackfoot heeft hem echter vrijgelaten, wat aangeeft dat hij moet vluchten. Een groep dapperen achtervolgde jacht op hem. Colter, een ervaren buitenmens en een snelle renner, overtrof de groep tot alleen een eenzame dappere gelijke tred hield. Vermoeid door het achtervolgen en zwaar bloeden uit de neus, draaide John zich naar zijn tegenstander.
De dappere was moe en viel terwijl hij zijn speer gooide. De speer ging toen de grond in en brak, maar Colter pakte het scherpe einde en doodde de dapperen. Toen het peloton terrein won, werd hij gedwongen zijn toevlucht te zoeken in een beversloge. Hij bereikte het uiteindelijk, maar hij kwam bijna twee weken niet terug naar de beschaving, naakt en levend op wortels die uit de grond waren gegraven.