10 Waarschuwingsborden voor kinderen van een seriemoordenaar

Seriemoordenaars komen niet zomaar uit het niets. Ze hebben vaak een geschiedenis van antisociaal gedrag gedurende de kindertijd en de vroege adolescentie. Psychiater Dorothy Lewis van de universiteit van New York concludeerde dat een moordenaar wordt gemaakt door een dodelijke combinatie van kindermisbruik, neurologische stoornissen en psychiatrische aandoeningen.

Zoals FBI-profiler Jim Clemente uitlegde: "Genetica laadt het wapen, hun persoonlijkheid en psychologie richten het, en hun ervaringen trekken de trekker over."

De volgende vroege waarschuwingssignalen worden allemaal toegeschreven aan enkele van de meest koelbloedige en harteloze seriemoordenaars die ooit bekend zijn. Had alleen iemand het gezien.

10 bedplassen

De Macdonald-triade werd voor het eerst voorgesteld door psychiater J.M. Macdonald in zijn document uit 1963, "The Threat to Kill." Macdonald had 48 psychotische patiënten vergeleken met 52 niet-psychotische patiënten die allemaal gewelddadige neigingen vertoonden. Het onderzoek suggereerde dat drie specifieke gedragingen in de vroege kinderjaren "prominent aanwezig zijn in de rijen van seriemoordenaars."

Een van die gedragingen was enuresis (bedplassen). Hoewel dit gebruikelijk is in de kindertijd, zou het een punt van zorg worden als het bedplassen gedurende ten minste drie opeenvolgende maanden na de leeftijd van vijf jaar twee keer per week zou worden voortgezet. Het kind zou vernederd of gefrustreerd kunnen worden door zijn constante bedplassen omdat veel ouders een kind voor dit gedrag.

Seriemoordenaar Albert Fish, die in het begin van de twintigste eeuw verantwoordelijk was voor drie kindermoorden, was tot zijn elfde jaar bekend als bedplakker. Donald "Pee Wee" Gaskins Jr., die beweert meer dan 100 mensen te hebben gedood, hoewel hij alleen werd veroordeeld van negen moorden, was ook gedurende zijn jeugd een aanhoudende bedplaster.

9 Brandstichting

Macdonald theoretiseerde ook dat brandstichting, of vuurzetting, een andere vroege gedragstrekking was die later in het leven in verband kon worden gebracht met gewelddadige neigingen. Vuurzetting is een mogelijk waarschuwend teken dat je een moordenaar in je handen hebt terwijl hij op zoek is om alles wat hij kan vernietigen.

Seriemoordenaar Ottis Toole, die was veroordeeld voor zes moordgevallen, was ook al vanaf jonge leeftijd een seriële brandstichter en gaf toe seksueel opgewonden te zijn door vuur. De sinistere Amerikaanse zwerver beweerde dat hij een gevoel van opwinding kreeg door de vlammen te zien - hoe groter de vlammen, hoe groter de opwinding.

Toole had een moeilijke jeugd. Hij heeft vaak al op jonge leeftijd gesproken over seksueel misbruik. Zijn satanistische grootmoeder heeft hem ook blootgesteld aan vele duistere rituelen, waaronder zelfverminking.

Het plaatsen van branden is gekoppeld aan een mix van emoties, waaronder kracht, opwinding en wraak. Toole had het misschien leuk gevonden om alle drie te ervaren toen hij een hulpeloos kind was.

8 Kleine dieren verwonden

Het derde gedrag in de Macdonald-triade schaadt kleine dieren. Jonge kinderen die aan de staart van een hond trekken of aan de snorharen van een kat rukken, hoeven het dier niet te schaden. Ze handelen eerder uit nieuwsgierigheid.

Mishandeling van dieren, waaronder herhaaldelijk geweld zonder spijt, is gekoppeld aan kinderen in moeilijkheden die later in hun volwassen leven tot ernstige overtreders worden. Zestig procent van de kinderen die eerdere mishandeling hebben meegemaakt, is overgegaan op het mishandelen van dieren.

Seriemoordenaar Edmund Kemper - die zijn eigen moeder, de beste vriend van zijn moeder, zes vrouwelijke studenten en zijn eigen grootouders van vaders zijde afslachtte - begon al op jonge leeftijd met het martelen van dieren. Op 10-jarige leeftijd begroef hij zijn kat levend. Toen groef hij het op en toonde het hoofd op een spijker als een "trofee." Op 13-jarige leeftijd gebruikte hij een kapmes om het hoofd van zijn vervangende kat af te hakken.

Schrijver Harold Schechter merkte op: "Dierenmarteling is geen toneel. Het is een repetitie. '

7 Hoofdletsel

Uit een onderzoek bleek dat de meerderheid van de beruchte seriemoordenaars in de kinderjaren hoofdletsel had opgelopen. Elaine Whitfield Sharp, advocaat en expert in hoofdtraumazaken, zei dat deze vroege verwondingen verband houden met een gebrek aan empathie op latere leeftijd. Ze legde uit: "Het doet er niet toe of de schade aan de frontale kwab psychiatrisch of traumatisch is. Het resultaat is hetzelfde. Bruto gebrek aan empathie. "

Richard Ramirez (ook bekend als de "Night Stalker") had een dressoir op zijn hoofd vallen, en hij had 30 hechtingen nodig toen hij net vijf was. John Wayne Gacy Jr. (ook bekend als de "Killer Clown") leed aan black-outs toen zijn hoofd op 11-jarige leeftijd werd geraakt door een schommel.

Toen David Berkowitz (ook bekend als "Son of Sam") acht jaar oud was, werd hij met een pijp op zijn hoofd geslagen, waardoor een snee van 10 centimeter (4 in) ontstond. Albert Fish (ook bekend als de "Boogeyman") kreeg een ernstig hoofdtrauma toen hij op zevenjarige leeftijd uit een boom viel. Dennis Rader (ook bekend als de "BTK-moordenaar") verklaarde ook dat zijn moeder hem per ongeluk als kind op zijn hoofd had laten vallen.

6 Oncontroleerbare agressie

Een van de eerste tekenen van psychopathie in de adolescentie is extreem antisociaal gedrag, zoals aanhoudende agressie. Het Institute of Psychiatry verklaarde dat ongeveer 5 procent van de kinderen een ernstige vorm van antisociaal gedrag heeft dat zich later tot psychopathie ontwikkelt. Voor 30 procent van de kinderen die dit gedrag vertonen, kan dit worden toegeschreven aan genetica. Voor anderen is dit te wijten aan een moeilijke, traumatische of nalatige opvoeding.

Een voorbeeld van vroege psychopathie vond plaats toen Ted Bundy drie jaar oud was. Hij begon al belangstelling te tonen voor messen. Zijn tante herinnerde zich een jonge Bundy die haar lakens terugtrok terwijl ze sliep en drie slagersmessen naast haar slipt.

Seriemoordenaar Carroll Cole pleegde zijn eerste moord toen hij een schoolvriend in een meer verdronk. Later bekende hij de moord, die tot dan toe een ongeluk was.

5 Getuige zijn van extreem geweld

Kinderen die getuige zijn van geweld, hetzij als slachtoffer of als waarnemer, kunnen op lange termijn ongevoelig worden. Degenen die getroffen zijn, kunnen de perceptie aannemen dat geweld een acceptabele manier is om problemen op te lossen.

Criminoloog Dr. Adrian Raine legde uit dat zowel biologische als sociale factoren die geweld in de kinderjaren omringen bijdragen aan antisociaal gedrag tijdens de adolescentie. In zijn boek, De anatomie van geweld, legde hij uit, "Genetica en omgeving werken samen om gewelddadig gedrag aan te moedigen."

Het meest opvallende was het ernstige geweld dat in de kindertijd werd waargenomen door seriemoordenaar Richard Ramirez. Zijn oudere neef, Miguel Ramirez, was teruggekeerd uit de oorlog in Vietnam en vertelde een jonge Richard over de marteling en verminking van Vietnamese vrouwen. Miguel liet hem zelfs fotografisch bewijs zien van wat de slachtoffers hebben doorstaan.

Toen Richard 13 jaar oud was, zag hij hoe Miguel zijn vrouw vermoordde. Voordat Richard Ramirez in 1985 werd gevangengenomen, vermoordde hij minstens 13 mensen en martelde hij nog vele tientallen, waardoor hij de naam 'The Night Stalker' kreeg.

4 Geschiedenis van familie Psychiatrische stoornissen

Van vijf psychiatrische stoornissen wordt aangenomen dat ze genetische verbanden hebben: autisme, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, klinische depressie, bipolaire stoornis en schizofrenie. Kijkend naar het DNA van meer dan 30.000 mensen die gediagnosticeerd waren met een van deze mentale of gedragsmatige omstandigheden, vonden onderzoekers specifieke variaties in de genetische code die significant met deze aandoeningen geassocieerd waren.

Veel beruchte seriemoordenaars hebben een geschiedenis van geestesziekten binnen het gezin. De vader van Aileen Wuornos, die achter de tralies zat voor het seksueel misbruiken van een minderjarige, werd gediagnosticeerd als schizofreen en zichzelf opgehangen toen Wuornos 13 jaar oud was.

Albert Fish kwam ook uit een gezin met een ernstige psychiatrische stoornis. Zijn oom leed aan manie, zijn twee broers en zussen werden opgesloten in mentale instellingen en zijn moeder leed aan visuele hallucinaties.

De moeder van kindermoordenaar en moordenaar Rose West onderging elektroconvulsietherapie na een worsteling met depressie terwijl ze zwanger was van het Westen. Rose's vader werd gediagnosticeerd met paranoïde schizofrenie, waardoor hij vatbaar werd voor gewelddadige aanvallen.

3 Vroege promiscuïteit en voyeurisme

Voyeurisme bij kinderen en vroege promiscuïteit zijn veelvoorkomende eigenschappen bij beruchte seriemoordenaars. Intiem contact maken met anderen, gedrag waarbij je je in het openbaar uitkleed of een 'Peeping Tom' was, zijn ook eigenschappen die verband houden met antisociaal gedrag.

Criminoloog Eric Hickey verklaarde in Seriemoordenaars en hun slachtoffers"Het feit [dat] bepaalde seriemoordenaars erop hebben aangedrongen dat pornografie een belangrijke factor was in het vermoorden van jonge vrouwen en kinderen, kan niet worden genegeerd." Hij legde uit dat de vier stappen zijn: verslaving aan de beelden, verhoogde eetlust voor die beelden, desensibilisatie tot het geweld en het uitbeelden van de beelden.

Ted Bundy bekende dat hij door de ramen van de buren keek die misschien als kleuter betrapt werden. In zijn slotinterviews gaf hij toe dat pornografie een impact had op zijn gewelddadige neigingen: "Pornografie kan vandaag de deur van een kind bereiken en het uit elk huis rukken. Het heeft me uit mijn huis gegrepen. '

2 Manipulatie en eeltigheid

Ouders die worden gemanipuleerd door hun kinderen worden vaak opgesloten in een machtsstrijd, net als een touwtrekken. Hoe meer de ouders het kind proberen te beheersen, hoe meer het kind zich zal gedragen.

Gedrag zoals dwangmatig liegen, vernietigen van speelgoed, emotionele chantage of gewelddadige driftbuien zijn tactieken die een asociaal kind kan gebruiken als middel om zijn ouders onder controle te houden. Psycholoog Robert D. Hare, die de Hare Psychopathy Checklist heeft opgesteld, merkt op dat sluw en manipulerend gedrag een van de tekenen van psychopathie is.

In een ander onderzoek concentreerden onderzoekers zich op pre-psychopathisch gedrag dat niet gevoelig is voor emoties, en ze stelden ouders vragen over het bedrieglijke gedrag van hun kind (DC). De vijf items die worden beschouwd als DC-gedrag zijn: Het kind lijkt niet schuldig na zich misdragen, straf verandert het gedrag niet, het kind is egoïstisch / wil het niet delen, het kind liegt, en het kind is stiekem en probeert zich om zijn heen te verplaatsen ouders.

Uit het onderzoek bleek dat peuters die hoog scoorden op de DC-schaal, later in hun leven significante gedragsproblemen ontwikkelden.

1 Fantasieën

Wanneer een kind te horen krijgt dat hij 'altijd zijn hoofd in de wolken heeft', is het vaak gewoon een onschuldige gijp. Maar wat misschien onopgemerkt blijft, is hoe ver het kind bereid is om zijn fictieve wereld in te duiken.

Fantasie kan angst en angst verlichten. Maar andere dwangmatige vormen van escapisme worden vaak gezien bij kinderen die hebben geleden onder misbruik, verwaarlozing of trauma. De fantasie zal spelen als een lus - waar het kind graag naar terugkeert voor zijn eigen tevredenheid - net als de wens van een seriemoordenaar om slachtoffer te eisen na het slachtoffer.

Seriemoordenaar Edmund Kemper bekende: "Ik wist al lang voordat ik begon te doden dat ik moord zou plegen; dat het zo zou eindigen. De fantasieën waren te sterk. Ze gingen te lang door en waren te uitgebreid. "

Jeffrey Dahmer en David Berkowitz onthulden ook dat ze perioden van intense fantasieën hadden gedurende hun jeugd. De meeste seriemoordenaars hebben hun eerste moord al in groot detail verbeeld lang voordat ze zich volledig aan het idee hebben verbonden.