Delen:
10 Outrageous Liars die probeerden te profiteren van de doden
De wereld is gevuld met leugenaars en oplichters. Sommigen doen er alles aan om hun leven te wijden aan het uitvoeren van een "lange tegenslag" als dit betekent dat ze een enorme winst zullen maken. Anderen nemen deze nadelen naar een hoger niveau door gebruik te maken van mensen die zich echt niet kunnen verdedigen - de doden.
10 Emily Grant Hutchings
Wanneer nieuwe schrijvers een teveel afwijzingen krijgen van uitgevers, kan het lijken alsof ze nooit een boekdeal krijgen. Hoe gek het ook klinkt, meerdere mensen in de vroege jaren 1900 beweerden dat ze via Ouija-platen met beroemde overleden auteurs communiceerden.
Een van deze leugenaars was Emily Grant Hutchings. In 1917 schreef ze een boek genaamd Jap Herron: een roman geschreven vanuit het Ouija-bord. Ze beweerde dat de geest van de beroemde auteur Mark Twain tot haar sprak en haar had gevraagd een nieuwe roman te dicteren van achter het graf.
Voor iedereen die nieuwsgierig is, is de hele roman beschikbaar op Google Boeken. Twains 'geest' lijkt echter zijn aanraking in het hiernamaals te hebben verloren. The New York Times gaf het boek vernietigende beoordelingen. Ze maakten ook grapjes dat Twains geest voor het gerecht moest verschijnen via het Ouija-bord om zichzelf te verdedigen.
De eigenaren van de intellectuele eigendomsrechten van Mark Twain daagden de uitgever van Emily aan, die moest stoppen met het drukken en verkopen van nieuwe exemplaren van de roman. Hoewel het boek niet als een groot succes werd beschouwd, kreeg Emily haar boek nog steeds beoordeeld in The New York Times en ze kon nog steeds geld verdienen met de controverse rond het boek.
9 Brian Adams
Brian Adams was een 56-jarige werkloze man, woonachtig bij zijn bejaarde moeder, Janell, en zijn zoon in Green Cove Springs, Florida. Ze leefden allemaal elke maand met Janells socialezekerheidscontroles en haar pensioen.
In 2014 ontdekte Brian dat zijn moeder was gestorven aan natuurlijke oorzaken. Als ze Janell's dood meldden, zou dat betekenen dat Brian en zijn zoon geen geld hadden om van te leven. Hij overtuigde zijn zoon om hem te helpen het lijk van Janell naar de achtertuin te dragen, een diep gat te graven en haar lichaam te begraven.
Elke maand bleef het geld binnen. Brian deponeerde de cheques in de rekening van Janell en droeg toen al het geld op zijn naam. Dit ging nog een tijdje door. Hij verzamelde een totaal van $ 35.345.
Op een dag confronteerde Brian's dochter, Brittanie, haar vader met zijn vermogen om geld te blijven hebben, zelfs zonder een baan. Hij deelde het geheim van de gestolen cheques. Brittanie verspilde geen tijd om de politie te bellen om haar vader te vertellen omdat hij een strafblad uit het verleden had. Hij staat voor 12 maanden in de gevangenis.
8 Thomas Patrick Morris
Aan het einde van de jaren 1800 tot begin 1900 waren de Wendels de rijkste landheren in New York City. Ze verdienden zoveel geld van hun huizen in Manhattan dat ze multimiljonairs werden.
Het gezin was echter erg zuinig. Ze verlieten amper het huis en hadden weinig vrienden. Het gevolg was dat geen van de Wendels trouwde of kinderen kreeg. Ella was de laatste levende Wendel. Ze bracht alleen tijd door met haar poedel, Tobey en haar bedienden.
Toen Ella in 1931 stierf, was haar erfenis een duizelingwekkend fortuin van $ 100 miljoen. (Na inflatie zou dat vandaag meer zijn dan $ 1,6 miljard.) Ella schreef in haar testament dat het fortuin moet worden verdeeld onder goede doelen. Er werd ook wat geld aan de bedienden gegeven om voor haar hond te zorgen. Toen haar dood in de kranten werd gemeld, beweerden meer dan 2.300 mensen op de een of andere manier familie van haar te zijn.
Een man genaamd Thomas Patrick Morris reisde vanuit Schotland om naar de rechtbank te gaan om te bewijzen dat hij familie was van Ella. Hij verstrekte een vervalste huwelijksakte en beweerde dat hij de zoon was van Ella's broer, John Wendel. Morris schreef ook een uitgebreide brief, vermoedelijk geschreven door John Wendel, die beweerde dat Wendel in het geheim was uitgewoond met de moeder van Thomas in Schotland.
Bovendien leek Thomas bijna precies op John Wendel en het zou niet moeilijk zijn geweest om hen als vader en zoon voor te stellen. Als hij echt een Wendel was, zou Thomas een zeer rijke man zijn geworden.
De advocaat die het landgoed van Ella verdedigde, deed echter wat onderzoek in Schotland. Hij vond het verzoek om de gesmede huwelijksakte heel duidelijk geschreven in het handschrift van Thomas. De advocaat vond ook verslagen van het familiebedrijf waaruit bleek dat John Wendel in New York City was in de tijd dat hij zogenaamd verliefd werd en trouwde in Schotland. Nadat alle leugens van Morris waren ontdekt, werd hij gearresteerd wegens fraude.
7 Carel Cody
Van 1988 tot 1994 had Carel Cody een licentie voor ouderenzorg in haar huis in Cottage Grove, Oregon. Toen sociale diensten hoorden dat haar patiënten snel dood gingen, vermoedden ze dat de patiënten mogelijk verwaarloosd zouden worden.
Sociale diensten brachten haar op bezoek. Ze vonden dat het hele huis zo vies was dat het ongeschikt was voor ouderenzorg. Ze had ook een huisdierenaap, wat de plaats nog meer onhygiënisch maakte. De verzorgerlicentie van Carel werd ingetrokken. De werknemers van de sociale zekerheid hadden het misschien nog niet door, maar Carel had geld gestolen van elke patiënt die haar huis binnenkwam.
Toen ze eenmaal geen baan had, begon Carel met vrijwilligerswerk in verpleeghuizen. Ze verleidde een oudere gehandicapte man die bekend stond als 'M.B.' om met haar te trouwen. Het inkomen van de sociale zekerheid van haar nieuwe man was niet genoeg om de hebzucht van Carel te stoppen, dus bracht ze een nieuwe patiënt mee om bij haar te wonen.
John H. Arnold was een wees die nooit was getrouwd of kinderen had gehad. Ze overtuigde hem om het verpleeghuis te verlaten en naar haar 'oudere zorginstelling' te gaan. In 1996 stierf hij op 76-jarige leeftijd.
Carel begroef zijn lichaam op het land van haar moeder.Omdat ze haar huisbewaarderslicentie was kwijtgeraakt, kreeg ze geen controles meer van sociale diensten. Ze vertelde haar man dat John was weggegaan. Once M.B. realiseerde zich hoe gek en beledigend Carel eigenlijk was, hij scheidde van haar.
Carel bleef in het geheim John's socialezekerheidscontroles voor de komende 16 jaar verzamelen. Ze had ook toegang tot zijn bankrekening, waarin zijn pensioensparen en investeringen stonden. Ze heeft meer dan $ 200.000 gestolen. Ze werd uiteindelijk gevangen in 2013 en veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf.
6 Anna Anderson
In 1920 probeerde een mooie jonge vrouw zichzelf van een brug af te werpen in Berlijn, Duitsland. Een politieagent redde haar leven en bracht haar naar een psychiatrisch ziekenhuis. Ze sprak nauwelijks, en toen ze dat deed, was het met een Russisch accent. De artsen noemden haar "Miss Unknown". Ze had littekens over haar hele lichaam van een vorm van mishandeling of trauma en weigerde om iemand haar naam te vertellen.
In 1922 arriveerde een Russische patiënt in het ziekenhuis. Zodra ze Miss Unknown zag, vertelde de nieuwe patiënt de artsen dat ze dacht dat Miss Unknown een van de dochters was van de familie Romanov.
Het hele gezin was tijdens de bolsjewistische revolutie in 1918 vermoord, maar velen hadden gehoopt dat een deel van de kinderen erin geslaagd was het land te ontvluchten. Miss Unknown leek bijna identiek aan Anastasia en ze waren dezelfde leeftijd. Omdat Miss Unknown worstelde om haar ware identiteit te onthouden, heeft ze nooit de bewering ontkend.
Toen het nieuws eenmaal in de pers was verspreid, begonnen veel mensen te speculeren dat deze vrouw in feite Anastasia zou kunnen zijn. Vrienden en familieleden die Anastasia kenden, ontmoetten elkaar persoonlijk Miss Unknown en stelden haar vragen dat alleen een Romanov de antwoorden zou weten. Ongeveer de helft van hen geloofde dat ze echt Anastasia was, en de helft van hen geloofde dat ze een bedrieger was na roem en rijkdom.
De familie Romanov besloot uiteindelijk dat ze het niet verdiende om een erfenis te ontvangen. Veel vrienden van de koninklijke familie geloofden haar echter echt en voelden zich zeer medelijden met de verstoten 'prinses'.
Een vrouw genaamd Annie Burr Jennings nam "Anastasia" onder haar hoede en betaalde voor haar om naar de Verenigde Staten te verhuizen en haar naam te veranderen in Anna Anderson. Jennings liet Anna in haar luxueuze appartement in Manhattan wonen. Aristocraten stuurden haar geld en betaalden alles wat ze nodig had. Op andere momenten in haar leven, moest ze in een kasteel van een Romanov-familielid wonen, evenals in herenhuizen van haar aanhangers.
Aan het einde van de 20e eeuw konden onderzoekers DNA-gegevens vergelijken met Anna Anderson en ontdekten dat ze feitelijk een Poolse fabrieksarbeider was. Ze had last van hoofdtrauma na een granaatexplosie, waar ook haar littekens vandaan kwamen. Omdat ze verward was over haar identiteit, is het mogelijk dat Anna ervan overtuigd was dat ze Anastasia was. Maar uiteindelijk was het allemaal een leugen.
5 Marsha Henderson
Een jonge vrouw genaamd Marsha Henderson was in de twintig toen ze trouwde met de 76-jarige Newton Davies in Londen. Hij was met pensioen en bood zich aan als een oversteekpost op de school. Naast zijn spaargeld en pensioen bezat hij een huis in Londen, waar de waarde van onroerend goed de laatste jaren omhoog is gegaan.
Als de term 'goudzoeker' niet automatisch voor de geest komt, moet dat misschien wel. Toen Newton in 2013 op 85-jarige leeftijd stierf, liet hij een onvoorstelbare erfenis van £ 600.000 achter.
Marsha was geschokt toen ze hoorde dat Newton in zijn testament had geschreven dat ze maar £ 25.000 zou krijgen. De rest van het geld en de daad bij hem thuis werden overgelaten aan de dochter van Newton, Paulette.
Marsha weigerde het huis uit te gaan, ook al werd het aan haar stiefdochter overgelaten. In een poging om de erfenis te krijgen, stelde Marsha een nep-wil samen die beweerde dat ze het verdiende om het huis te houden en meer dan £ 500.000.
Het was een belachelijk slechte vervalsing die spelfouten bevatte en zelfs op een bepaald moment doorverwees naar de heer Newton als een vrouw. Als klap op de vuurpijl beweerde Marsha dat niemand de "nieuwste testament" tot dat moment had ontdekt omdat ze het in een zoldercrawlruimte in een lege Doritos-tas had verborgen.
Toen de zaak voor de rechtbank werd gebracht, belde de rechter Marsha op over hoe voor de hand liggend en belachelijk haar leugens waren. Hij beval Marsha om Paulette £ 42.000 aan onbetaalde huur te betalen omdat Marsha had geweigerd het huis te verlaten na het overlijden van Newton.
4 Renee Bowman
In de Verenigde Staten kunnen mensen pleegkinderen thuisbrengen en krijgen ze maandelijks een cheque voor hun uitgaven. In Maryland kunnen pleegouders bijna $ 800 per maand ontvangen voor elk kind.
Een vrouw genaamd Renee Bowman stemde ermee in om drie meisjes te onderhouden, van wie er twee zussen waren die aan een gewelddadige gezinssituatie waren ontsnapt. Daarvoor ontving Bowman $ 2.400 per maand van de overheid, die de huur van haar huis en haar persoonlijke uitgaven dekte.
In 2009 was een van de meisjes zeven jaar oud. Ze sprong uit een raam in het huis van Bowman en rende naar een buurman voor hulp. Het bleek dat Bowman het meisje had misbruikt en uitgehongerd, maar de hele waarheid was nog gruwelijker.
De zus van dat meisje en het derde pleegkind waren dood. Hun lichamen waren bewaard in een vriezer, die Bowman had meegenomen toen ze drie keer bewoog. Ze had ze gedood maar het derde meisje in leven gehouden voor het geval iemand zich afvroeg waar de kinderen naartoe waren gegaan.
3 Albert Houghton Pratt
In 1918 schreef Albert Houghton Pratt een boek genaamd Mijn worsteling met de duivel en andere verhalen door O. Henry's Ghost. Op de eerste pagina spreekt Pratt's inleiding over de 'sceptici' waarvan hij weet dat ze het boek zullen lezen.Hij beweert dat als het verhaal niet lijkt te zijn geschreven in dezelfde stijl als de beroemde O. Henry, dat komt omdat zijn schrijfstijl volwassen is geworden in het hiernamaals.
Pratt was nog een andere schrijver die beweerde te communiceren met een overleden auteur via een Ouija-bord. Hij stopt zelfs sommige van de verhalen om een deel van hun kennelijke dialoog met elkaar te doorbreken.
Er is heel weinig verslag van hoe het publiek reageerde op deze spookroman. Maar er is een verslag van enkele andere Pratt-publicaties, waaronder een boek over mystiek. In 1922, The New York Times kondigde aan dat Pratt uit zijn huis in New Jersey was verdreven omdat hij een achterstand had op zijn hypotheek. Dus hij moet tenslotte niet veel hebben geprofiteerd van de geest van O. Henry.
2 Arafa Nassib En Adil Kasim
In 2017 werd een 48-jarige vrouw genaamd Arafa Nassib gearresteerd ... toen ze verondersteld werd dood te zijn. Ze had een zwendel opgezet met haar 18-jarige zoon Adil Kasim. Ze sloten een grote levensverzekeringspolis uit op Arafa. De familie woonde in het Verenigd Koninkrijk maar kwam oorspronkelijk uit Tanzania. Dus toen ze naar huis reisden, meldde Adil dat Arafa was gestorven op het eiland Zanzibar.
Het plan werkte. Ze ontvingen £ 136.000, hoewel Arafa nog springlevend was. In het begin keerde Adil alleen terug naar het Verenigd Koninkrijk en vertelde iedereen over zijn moeders dood. Ze werden alleen betrapt toen Arafa ook probeerde terug te keren.
Haar paspoort liet zien dat ze dood zou zijn, dus werd ze gearresteerd door de beveiliging van de luchthaven. Als Arafa de rest van haar leven zojuist op het prachtige eiland Zanzibar was gebleven, zouden ze ermee weg zijn en zou ze daar een luxe leven hebben kunnen leiden.
1 De Manchester-fraude
GoFundMe is een website ontworpen om geld in te zamelen voor mensen in nood. Hoewel iedereen om welke reden dan ook een pagina kan maken, wordt meestal geld opgehaald voor mensen die medische behandelingen of liefdadigheidsorganisaties niet kunnen betalen.
In mei 2017 werd de wereld opgeschrikt door de terroristische aanslag buiten een Ariana Grande-concert in Manchester, Engeland, waarbij 22 mensen werden gedood. Helaas hebben oplichters absoluut geen schande en hebben ze een manier gevonden om van deze tragedie te profiteren.
Kort na de bombardementen werden meerdere GoFundMe-pagina's gemaakt om zogenaamd geld te verzamelen voor de families van de bomaanslachtoffers in Manchester. Veel mensen hebben echter alleen die accounts gemaakt om het geld voor zichzelf in te zamelen. In tegenstelling tot crowdfunding-sites zoals Kickstarter, staat GoFundMe toe dat rekeninghouders op elk moment donatiegeld kunnen opnemen.
In feite is het aantal mensen dat valse GoFundMe-pagina's maakt geassocieerd met de bomaanslagen in Manchester zo hoog dat het personeel op de website non-stop werkt om de frauduleuze accounts te verwijderen en op te schorten.