10 Outrageous McDonald's Scandals

10 Outrageous McDonald's Scandals (Vreemde dingen)

McDonald's heeft meer dan 36.000 locaties over de hele wereld, die naar schatting meer dan 69 miljoen klanten per dag bedienen. Dat is het op een na hoogste aantal locaties voor een fastfoodketen in de wereld. (Subway neemt de eerste plaats in.)

Op die schaal is het geen wonder dat er zoveel controverses en schandalen zijn geweest. De meeste mensen hebben gehoord van het hete koffie-incident waarbij de 79-jarige Stella Liebeck zwaar verbrand was door de broei-koffie van de fastfoodketen. Ze werd acht dagen in het ziekenhuis opgenomen en miljoenen toegekend door een jury. Uiteindelijk heeft McDonald's de rechtszaak met Liebeck privé afgehandeld.

Hoewel dat een van de meest bekend gemaakte gevallen is, heeft McDonald's te maken met andere buitensporige schandalen, zoals de hieronder beschreven.

10 Het rechtszaak tegen Virginia Racism van McDonald's

Fotocredit: businessinsurance.com

In 2015 lanceerden verschillende voormalige werknemers van McDonald's in Virginia een rechtszaak tegen het bedrijf. Ze beweerden dat nadat Michael Simon hun baas en eigenaar van drie McDonald's-restaurants was geworden, hij er bewust voor heeft gekozen om het aantal etnische minderheden dat hij in dienst heeft te verminderen.

Er werd beweerd dat supervisors openlijk hadden verklaard dat er 'te veel zwarte mensen in de winkel waren', wat leidde tot een instroom van blanken die werden ingehuurd. Dit werd twee maanden later gevolgd door het massaal afvuren van 15 zwarte werknemers. De ontslagen werknemers verklaarden ook dat ze geprobeerd hadden contact op te nemen met de hoofdkantoren van McDonald's om te klagen over hun behandeling, maar ze kregen weinig tot geen antwoord.

De rechtszaak heeft bredere implicaties voor McDonald's, aangezien het argument is gebaseerd op hoe verantwoordelijk het bedrijf moet zijn voor de acties van zijn franchisenemers. Als McDonald's met zijn franchisenemers als een gezamenlijke werkgever wordt geclassificeerd, nemen de verantwoordelijkheden van McDonald's als franchisegever aanzienlijk toe. Dat debat is echter nog gaande.

9 De zaak McLibel

Foto credit: BBC

Helen Steel, David Morris, en verschillende handlangers brachten een factsheet van McDonald's rond Londen met een diep negatieve toon. In 1990 lanceerde McDonald's een rechtszaak tegen hen en beweerde dat het document smadelijk was.

Het kan erg tijdrovend en duur zijn om je te verdedigen tegen een rechtszaak wegens smaad in Engeland. Misschien met dit in gedachten, besloten de handlangers van Steel and Morris om McDonald's op hun aanbod te nemen om de aanklacht te laten vallen onder de voorwaarde dat de handlangers hun excuses aanbieden. Aan de andere kant weigerden Steel en Morris botweg.

De resulterende juridische rechtszaak werd het onderwerp van veel media-aandacht, die werd verergerd als een moderne David versus Goliath clash. Het kostte het duo bijna £ 30.000 aan juridische kosten. McDonald's heeft tientallen miljoenen uitgegeven.

Uiteindelijk besliste de rechter in het voordeel van McDonald's. Steel en Morris werden veroordeeld tot het betalen van £ 60.000 aan schadevergoeding, die later werd verlaagd tot £ 40.000 door het Court of Appeal.

Steel en Morris dienden vervolgens een zaak in bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), met kritiek op de praktijken van de Britse regering met betrekking tot smaadzaken. Het ECHR heeft het duo £ 57.000 aan schadevergoeding toegekend, te betalen door de overheid.


8 The McDonald's Strip Search Scam

Foto credit: courier-journal.com

Het is vaak belangrijk om autoriteit te onderzoeken. Een uitstekend voorbeeld van de gevaren van niet-naleving is de stripzoekstrofin van McDonald's.

David Stewart was al tien jaar lang een voorstander van fastfoodrestaurants en supermarkten. Elke keer was zijn routine vergelijkbaar. Hij was een agent, er was een dief in het etablissement en hij had degene nodig die de telefoon opving om de dief te arresteren en een striponderzoek uit te voeren.

Zijn laatste grap vond plaats op 9 april 2004 en richtte zich op een McDonald's in Mount Washington, Kentucky. Donna Summers nam de telefoon op en kreeg een beschrijving van een dief die paste bij werknemer Louise Ogborn, die op dit moment aan het werk was. Summers werd opgedragen door de prankbeller om de kleding van Ogborn te verwijderen en haar te zoeken.

De beproeving duurde veel langer dan alle vorige stalking telefoongesprekken van Stewart, wat resulteerde in de zomers die hem na een uur moesten vertellen dat ze nodig was in het winkeldisplay. Stewart droeg haar toen op om iemand te halen die ze vertrouwde.

Summers belde haar vriend, Walter Nix, die de aanwijzingen van de prankbeller twee uur lang volgde. De verzoeken waren bizar en gruwelijk, maar toch voldeed Nix. In die twee uur verkrachtte Nix Ogborn op verschillende manieren op verzoek van de grappenmaker. Toen Summers terugkeerde, gaf de grappenmaker eindelijk toestemming om Nix te verlaten. Op dat moment belde Nix een vriend en zei: "Ik heb iets vreselijk slecht gedaan."

De zomers werden steeds wantrouwender naar het hele ding. Ze besefte ten slotte dat het een grap was toen ze haar manager belde, die bevestigde dat hij geen contact had gehad met een politieagent.

In de nasleep kreeg Ogborn $ 5 miljoen dollar aan punitieve schadevergoeding en $ 1,1 miljoen aan schadevergoedingen en onkosten. Summers ontvingen ook $ 1,1 miljoen omdat McDonald's eerdere kennis had van soortgelijke streken die in andere takken hadden plaatsgevonden. Ze hadden hun werknemers niet kunnen waarschuwen voor de mogelijkheid om een ​​soortgelijk telefoontje te ontvangen.

7 French Fry Controversy resultaten in $ 10 miljoen uitbetaling aan vegetariërs

Foto credit: ABC Nieuws

De manier waarop McDonald's hun frites bereidde resulteerde in een hele reeks rechtszaken in de jaren negentig. Veel vegetariërs voelden zich misleid door te geloven dat de friet een volledig vleesvrij product was.

Een brief uit 1993 van McDonald's, die in een van de rechtszaken werd gebruikt, stelde een klant gerust dat het product "in 100% plantaardige olie gekookt" was. Er werd inderdaad plantaardige olie gebruikt. Er werd echter ook rundvleeskruiden gebruikt, waardoor de patat niet-vegetarisch was.

De rechtszaken werden in 2002 beëindigd. McDonald's verontschuldigde zich en stemde ermee in om $ 10 miljoen te betalen aan verschillende vegetarische en religieuze groepen.

Er zijn een aantal andere spraakmakende zaken geweest met betrekking tot verkeerde voorstellingen door McDonald's over wat er in hun eten zit. In één geval beweerde een moslimfamilie in Alabama dat stukjes spek opzettelijk en boosaardig in hun McChicken-broodjes waren geplaatst. McDonald's gelooft dat het een eerlijk ongeluk was. Het heeft echter geleid tot een rechtszaak.

6 Burgemeester McCheese is een rip-off van H.R. Pufnstuf

Fotocredit: Wikia

Je bent misschien bekend met de karakters van McDonaldland, zoals Grimace, de Hamburglar, Officer Big Mac en burgemeester McCheese. Dat laatste personage werd met geweld stopgezet in 1985 na succesvolle gerechtelijke stappen die werden ondernomen voor schending van het auteursrecht.

McCheese was een oplichterij van H.R. Pufnstuf, die ook burgemeester was en een opvallende fysieke gelijkenis vertoont met McCheese. Ook verscheen H.R. Pufnstuf voor het eerst in zijn gelijknamige kindertelevisie-show in 1969. McDonald's had de McDonaldland-reclamecampagne twee jaar later gelanceerd.

De overeenkomsten waren ook niet beperkt tot Pufnstuf en McCheese. Het hele concept van McDonaldland was raar en psychedelisch, en antropomorfisering van normaal alledaagse stukjes van de omgeving alsof we een geheim kijkgat in de hersenen van Ronald McDonald hadden toen hij een zuur reis meemaakte. Dat klinkt behoorlijk uniek, toch? Nou, dat is een groot deel van de reden waarom de inbreuk op het auteursrecht zo flagrant was. Het was uniek - als het in de H.R. Pufnstuf laten zien.

McDonald's probeerde te betogen dat kleine details, zoals kledingdifferentiatie tussen Pufnstuf en McCheese, de personages anders maakten. De jury in de rechtszaak was het daar niet mee eens, en stelde met name: "We geloven niet dat de gewone redelijke persoon, laat staan ​​een kind, die deze werken zal bekijken zelfs opmerkt dat Pufnstuf een buikband draagt ​​terwijl burgemeester McCheese een sjerp draagt."

Na een relatief schamele eerste uitgave van $ 50.000, hebben de makers van Pufnstuf de zaak naar het hof van beroep gebracht. Daar werd het te betalen bedrag verhoogd tot meer dan $ 1.000.000.


5 Agressief bedrijfsbezit van 'Mc'

Fotocredit: thedailymeal.com

McDonald's is geobsedeerd met het elimineren van zoveel mogelijk gebruik van het voorvoegsel "Mc" in andermans bedrijven. Dit strekt zich uit tot aan mensen met de wettelijke familienaam van McDonald, zelfs degenen die dateren van McDonald's die opkwamen als een belangrijk wereldwijd merk.

Een zeldzaam geval waarin McDonald's een juridische strijd verloor, was toen ze McDonald's Family Restaurant in Fairbury, Illinois opnamen. Het werd in 1956 geopend door Ronald McDonald. Een puur toevallige naam en een die de heer McDonald aangaf dat hij het volste recht had om zijn bedrijf te promoten. Hoewel McDonald's het er regelmatig niet mee eens is, is het familierestaurant erin geslaagd om verder te werken.

Toen McDonald's in de jaren negentig een restaurant in Fairbury probeerde te openen, werd het uiteindelijk door de lokale bevolking afgewezen ten gunste van het bedrijf in eigen land. Ronald McDonald's restaurant was gedwongen om de bezittelijke "s" van hun briefpapier in menu's te verwijderen toen de locatie van de McDonald's in de stad was. Na de sluiting hebben ze ook hun "s" teruggekregen.

4 McDonald's Ripped Off te wetenToptips Bijna Word voor Word

te weten is een humoristische, volwassen thematische strip gepubliceerd in Engeland. Een van de meest populaire functies is Top Tips. Het biedt lezers een manier om wat geld te besparen door ingenieuze spaarzaamheid. In het nummer van mei 1989 bijvoorbeeld te weten stelde voor: "Red een fortuin op wasrekeningen. Geef je vuile shirts aan Oxfam. Ze zullen ze wassen en strijken, en dan kun je ze terug kopen voor 50p. "

In 1996 lanceerde McDonald's een nieuwe reclamecampagne die mensen waardevolle adviezen gaf over het besparen van geld. Eén advertentie vermeldde: 'Bespaar fortuin op rekeningen voor wasgoed. Geef je vuile shirts aan een tweedehandswinkel. Ze zullen ze wassen en strijken, en dan kun je ze terug kopen voor 50p. "Het was bijna woord voor woord wat er in werd gepubliceerd te weten zeven jaar eerder. De campagne was bezaaid met andere schandelijk gelijksoortige adviezen.

Lezers van te weten geloofde dat het tijdschrift hun werk in licentie had gegeven aan McDonald's. Echter, te wetenDe uitgever zei: "McDonald's heeft ons geen toestemming gevraagd of benaderde ons helemaal niet."

McDonald's ontkende ook contact te hebben opgenomen te weten. Een woordvoerster zei defensief: "Ze suggereren dat we misschien het idee hebben overgenomen van Top Tips. We zeggen dat we dat niet hebben gedaan. Onze campagne heet 'Money Saving Tips.' "Slimme dingen.

De makers van te weten lanceerde een rechtszaak tegen McDonald's die buitengerechtelijk werd beslecht voor een niet nader genoemd bedrag. Alle schade is naar verluidt gedoneerd aan de liefdadigheidsinstelling Comic Relief.

3 McDonald's Drive-Through Intercom-hacks

Op 4 december 2016 werd een McDonald's-restaurant in New Bern, North Carolina, gehackt. Meer in het bijzonder richtte de hacker zich op het drive-through intercomsysteem van het restaurant om zijn eigen berichten aan klanten te bezorgen.

Een video van het incident werd geüpload naar YouTube door een van de drive-through-slachtoffers. Daarin is de opgewonden hacker te horen die zegt: "Je weet dat ik nu op het toilet zit, en ik ga je gewoon je eten van dienst zijn. Ik ga niet eens mijn handen wassen.Ik probeer nu een speciale saus te krijgen. Weet je wat, trek gewoon verder, want ik ga je geven wat ik wil om je te geven. "Op dat moment leek hij te weinig te zeggen en voerde hij wat prototypische porno-audio door.

De grappenmaker had toegang gekregen tot het intercomsysteem door op de een of andere manier zijn draadloze frequentie te achterhalen. Bill Purcell, de eigenaar van het restaurant, verklaarde: "We ondernemen stappen om te voorkomen dat dit geïsoleerde incident opnieuw gebeurt. Als lokale eigenaren, is onze grootste prioriteit onze klanten en gemeenschap, en we willen ervoor zorgen dat elke ervaring in ons restaurant een positieve is. "

Er zijn geen verdere meldingen van intercom-hacks geweest, dus we vermoeden dat Purcell de situatie met succes heeft verholpen.

2 Blinden weigeren service bij de doorvoeringen van het bedrijf

Foto credit: chicagotribune.com

Veel restaurants van McDonald's blijven de hele nacht open. Een gangbare praktijk voor deze locaties is om kosten te besparen door alleen de drive-throughs te gebruiken. Dit betekent dat niet-ontvangers zijn uitgesloten van het vullen van hun McDonald's.

Scott Magee is juridisch blind. Toen hij probeerde de drive-through te voet te gebruiken, werd hem de service ontzegd. Volgens Magee werd hij ook uitgelachen in het proces. Magee begon in 2016 met juridische stappen tegen McDonald's en beweerde dat het beleid indruist tegen de Americans with Disabilities Act en daarom in strijd is met federale gelijke toegangsvereisten.

Zijn advocaat, Roberto Costales, heeft verklaard: "Dit is iets eenvoudigs dat mensen met een handicap veel pijn kan doen, vooral als ze, net als Scott, niet voor zichzelf kunnen koken." Costales suggereerde ook dat het probleem kon worden opgelost door gehandicapten toe te staan mensen om het McDonald's restaurant van buiten te bellen en het eten naar hen toe te laten brengen.

McDonald's heeft geprobeerd de zaak uit de weg te ruimen. In februari 2017 oordeelde een federale rechter dat Magee gegronde redenen had om te vervolgen.

1 Het bloedbad van San Ysidro McDonald's

Fotocrediet: nordic.businessinsider.com

In juli 1984 leed James Huberty aan ernstige psychische problemen. Hij had een kliniek voor geestelijke gezondheid gebeld om een ​​eerste afspraak te maken en kreeg te horen dat hij binnen enkele uren een telefoontje zou verwachten. Zijn vrouw zei dat James aan de telefoon had gewacht, maar de oproep kwam nooit.

Blijkt dat de receptioniste zijn naam verkeerd had geschreven als "Shouberty" en het onderzoek als "niet-crisis" registreerde, wat betekent dat 48 uur kan worden genomen om te reageren. De volgende dag, nog steeds geen telefoontje ontvangen, becommentarieerde Huberty aan zijn vrouw: "De maatschappij heeft hun kans gehad."

Op 18 juli verliet hij zijn huis en verklaarde aan zijn vrouw dat hij op mensen ging jagen. Hij ging een McDonald's binnen op de San Ysidro Boulevard in San Diego en opende het vuur. Eenentwintig mensen werden gedood en 19 anderen raakten gewond voordat Huberty werd neergehaald door een sluipschutter van het SWAT-team. Destijds was het de dodelijkste massale schietpartij in de Verenigde Staten.

In de nasleep van het bloedbad pleegden overlevenden rechtszaken tegen de McDonald's Corporation, met het argument dat zij verantwoordelijk waren voor de veiligheid van hun klanten. De rechtbanken vonden McDonald's in de overtuiging dat de daden niet te voorzien waren en daarom grotendeels niet te voorkomen waren.

De weduwe van Huberty klaagde ook tevergeefs een aanklacht in tegen McDonald's en de voormalige werkgever van haar man, Babcock & Wilcox. James Huberty's autopsie had een hoog niveau van lood en cadmium in zijn systeem gevonden, hoogstwaarschijnlijk van zijn carrière als lasser. Zijn weduwe voerde aan dat de baan van James, in combinatie met een arm dieet, bestaande uit de gebruikelijke consumptie van McDonald's eten, ervoor gezorgd had dat hij irrationeel handelde.