Delen:
10 Vreemde 'Lord Of The Rings' Feiten dat de films wegblijven
Dankzij de blockbuster films van Peter Jackson weet de wereld genoeg over de strijd van Gandalf, Aragorn en Frodo. De boeken zelf, de bijlagen en andere gepubliceerde teksten bieden echter een hele vreemde wereld Lord of the Rings feiten die maar weinig mensen weten.
10 Sauron's Ring zou hem niet onzichtbaar maken
Als Bilbo, Frodo of Sam de Ring of Power aandoen, worden ze onzichtbaar. Sauron maakte de ring om Midden-aarde te veroveren, dus je zou kunnen aannemen dat hij deze onzichtbaarheid als een tactisch kenmerk koos. Het zou een handige manier zijn om ervoor te zorgen dat niemand hem zou kunnen slaan. En toch als elven en mannen hem aanvallen, slagen ze erin hem te slaan en snijden ze zelfs de ring van zijn vinger (het verhaal lanceren). Sauron, hoewel hij de ring draagt, is niet onzichtbaar. Waarom niet?
De ring maakt mensen niet alleen onzichtbaar. Het verplaatst hun lichaam van de fysieke wereld naar een anders onzichtbare geestenwereld. Sauron was een Maia zoals Gandalf - een soort mindere engel die zowel de fysieke als spirituele wereld bewoonde - en dus niet kon vervoeren naar waar hij al woonde.
De onzichtbaarheid werkte nog steeds naar het voordeel van Sauron. Het voorzag in een reden voor mensen om de ring te dragen toen deze van hem werd gescheiden. Dit zou hen na genoeg gebruik in slavenzwaarden van Sauron veranderen. Hobbits zoals Bilbo, Frodo en zelfs Gollum waren vermoedelijk dit lot bespaard door de ring heel weinig te dragen.
9 Verlies de ring, en je zult nog steeds niet ouder worden
Een van de meest opvallende scènes uit Peter Jackson's filmaanpassingen van Lord of the Rings is de aanblik van Bilbo Baggins op Rivendell. Hoewel hij er vrij pittig uitzag toen hij wegsluipte van zijn 111e verjaardagsfeest, ziet hij er net zo oud uit als zijn jaren zouden suggereren wanneer Frodo hem daarna ziet. De logische veronderstelling is dat het afscheid van de ring plotseling de jaren inhaalde tot Bilbo. Als dat waar is, hoe zit het dan met Gollum?
De hoofdactie van Het genootschap van de ring en De twee torens vindt maar liefst 80 jaar na de gebeurtenissen van The Hobbit. Ondanks dat hij de afgelopen decennia geen ring heeft gehad, is Gollum er in geslaagd Lord of the Rings is nog steeds slim genoeg om prooi te besluipen, sluip langs rotswanden en worstelen met de veel jongere Samwijs. Niet slecht voor een 500-jarige hobbit.
Het enige dat lijkt te veroorzaken dat het verouderingsproces zich natuurlijker doet gelden, is de vernietiging van de ring. Bilbo voelt al zijn jaren als hij aan het einde van het seizoen vertrekt met Frodo Terugkeer van de koning, zowel in het boek als in de film.
8 Sauron's andere ringen Verleende wensen - met een vangst
In de ban van de Ring richt zich op de Ene Ring die Frodo en zijn metgezellen proberen te vernietigen. Echter, zoals het bekende openingsrijmpje beweert, gaf Sauron meer ringen uit, waaronder zeven aan de oude dwergheren. Een van die dwergenringen dreef eigenlijk het hele plot van beide The Hobbit en In de ban van de Ring.
In The Hobbit, Presenteert Gandalf de dwergleider Thorin Oakenshield met de sleutel die nodig is om het drakengebied van de draak Smaug binnen te sluipen. Gandalf pakte deze sleutel uit Thorins vader Thrain, terwijl Sauron de dwerggevangene vasthield om een van de zeven ringen op te halen. Terwijl Thrain de ring had, maakte hij hem uit in het verkrijgen van goud, maar het kan mogelijk leiden tot manie (zoals het deed met Threin's vader Thror) of de dood (zoals het uiteindelijk met Thrain deed).
De tekst suggereert dat alle oude dwarvenrijkdom op deze ringen van kracht was gebouwd. Smaug valt het volk van Thorin aan door achter dit goud aan te gaan, wat leidt tot alle gebeurtenissen van The Hobbit-inclusief Bilbo die de One Ring vindt, die leidt naar alle evenementen van Lord of the Rings. Zelfs de arme avontuurveteraan Balin laat zich vermoorden door orcs in Moria, die de ring van Threin proberen te vinden.
7 Gandalf en de ring vs. Sauron
Fans hebben een lange traditie van ruzie over welke van twee personages zou winnen in een gevecht. Lord of the Rings, met zijn vele veldslagen en zelfs meer karakters, biedt voldoende ruimte voor zo'n debat, vooral met betrekking tot Sauron. Voor ten minste een van deze denkbeeldige gevechten heeft Tolkien zelf al een antwoord gegeven.
Tijdens zijn leven ontving Tolkien veel brieven van fans en later werden zijn gedetailleerde antwoorden over Middle-earth verzameld The Letters of J.R.R. Tolkien. In een van deze brieven beschreef hij het potentiële gevecht van Gandalf met de One Ring tegen Sauron. Tolkien zei dat de strijd dichtbij zou zijn - de ware meester van de ring zou nog steeds Sauron zijn, en dus zou het een manier kunnen vinden om hem in de strijd te helpen. Tegelijkertijd zou Gandalf de grotere kracht hebben, omdat Sauron misschien niet op zijn best is na duizenden jaren corrupt te zijn en andere mensen te domineren.
Interessant genoeg dacht Tolkien dat het voor Middle-earth alleen maar erger zou worden als Gandalf zou winnen. Hij zou zelfingenomen en vastberaden worden om de wereld beter te maken - met geweld.
6 Orcs maken geen gevoel
Tolkien's Brieven verifieer iets dat alleen gespeculeerd is over in De Silmarillion. Orks zijn corrupte elfen in plaats van een volledig apart ras. Tolkien besloot dit in de eerste plaats voor consistentie met zijn grotere mythologie - het kwaad (zoals Sauron) kan niet echt creëren en kan in plaats daarvan alleen maar corrumperen. Maar als je stopt om erover na te denken, is dit niet logisch.
Hoe reproduceren orcs bijvoorbeeld? De films doen een beetje vals door Saruman spawn-orks uit pods te laten zien, wat meer in lijn is met Warhammer dan Tolkien. Eigenlijk, De Silmarillion bevestigt dat orcs "vermenigvuldigd" zijn zoals alle andere races. Waar zijn de orc-vrouwen dan? Ze worden nergens vermeld in de Lord of the Rings trilogie van boeken. Bovendien, waarom zijn de kinderen van corrupte elfen ook orcs en niet, in plaats daarvan, elven?
Het dilemma dwingt de lezer ook om na te denken of orks naar de Halls of Mandos gaan (een soort vagevuur waar levende wezens vóór hun laatste rustplaats gaan) en of ze, net als elven, gereïncarneerd zijn nadat ze daarheen zijn gegaan.
5 Gimli en Legolas: Bros tot het einde
Peter Jackson's films benadrukken met grote humor de bromance tussen Gimli en Legolas, een onwaarschijnlijke combinatie van mensen uit races die meestal op gespannen voet staan. Er is een band gesmeed tijdens oorlog, en veel filmliefhebbers vragen zich waarschijnlijk af wat er daarna met hen gebeurt. De bijlage van Terugkeer van de koning biedt een antwoord zo schattig als het onwaarschijnlijk is.
Nadat Aragorn sterft, bouwt Legolas een boot en vaart naar Valinor (ook bekend als de Undying Lands) waar de elfen en alle levende ringdragers verdwenen zijn. Daar bereiken stervelingen functionele onsterfelijkheid. Legolas gaat naar het paradijs en neemt Gimli mee.
De appendix merkt op hoe opmerkelijk het is dat de elven en de hogere machten van Middle-earth een dwerg in het paradijs zouden accepteren. Maar Gimli wil de schoonheid van de elf Galadriel nog een keer zien en ze gebruikt haar macht en invloed om hem de hemel in te krijgen. Daarom zal de Gimli-Legolas bromance vrij letterlijk nooit sterven.
4 Niet allegorisch
Gezien de tijdsperiode waarin Lord of the Rings was geschreven, het is gemakkelijk om symboliek te zien in elk karakter en plot-element. Sauron is Hitler. Saruman is Mussolini. De ring moet de atoombom zijn.
Tolkien had echter absoluut een hekel aan allegorie. In tegenstelling tot zijn vriend C.S. Lewis, die volledig voor jou bedoeld was om erachter te komen dat Aslan Jezus in de zijne is Chronicles of Narnia boeken, Tolkien noemde allegorie "beoogde overheersing" van de kant van de auteur. In plaats daarvan wilde hij dat zijn romans de kracht van de geschiedenis hadden, hetzij echt, hetzij ingebeeld. Het is aan de lezers om te vinden welke symboliek en metafoor ze in zijn teksten willen.
3 Middle-Earth Was plat
Een deel van de geschiedenis van Midden-aarde zoals vastgelegd in De Silmarillion is ronduit raar, vooral voor degenen die Tolkiens werk beschouwen als gefundeerde fantasy-fictie. Bijvoorbeeld, eens, Midden-aarde was volledig vlak. Dit roept een aantal vragen op over de wereld, waarvan de meeste alleen weggevaagd kunnen worden door iets te mompelen over goden, elfen en magie.
Over alle drie deze dingen gesproken, wat weerhoudt mensen ervan om gewoon naar de Undying Lands te zeilen? Oorspronkelijk, helemaal niets: de mannen van Numenor beloofden het niet te doen, maar ze verbraken deze belofte en vertrokken naar het land om onsterfelijk te worden. De god Illuvatar werd boos en opende een reusachtige oceaanspleet die hun schepen inslikte, samen met het hele eiland Numenor.
Illuvatar veranderde ook de vorm van de wereld om het onmogelijk te maken voor iedereen om naar de Undying Lands te varen, tenzij ze precies wisten waar ze heen moesten gaan. Als dat niet raar genoeg is, stierf Sauron in deze vloed, maar hij spuwde zichzelf letterlijk weg als een geest en nam de Ene Ring mee.
Het laatste gruwelijke detail is een verhaal van Edgar Allan Poe waardig. Een handvol van de mannen van Numenor haalden de Undying Lands, maar werden begraven onder een berg door de toorn van de god. Omdat degenen in de Onsterfelijke Landen niet kunnen sterven, zijn de mannen vermoedelijk nog steeds in leven, zij het in afzondering, pijn en duisternis.
2 White Nationalists Love Lord of the Rings
Het is een moeilijke tijd om een domkop te zijn, waarbij multiculturalisme wordt gevierd in elk aspect van de media. Dus blanke nationalisten kijken naar het verleden, vasthoudend Lord of the Rings omhoog als een geweldig voorbeeld van witte trots.
Het verhaal is, op enkele uitzonderingen na, een zeer Kaukasische aangelegenheid. Een witte tovenaar leidt witte mensen en witte hobbits om te gaan vechten tegen Sauron, de 'Dark Lord' en de 'Shadow in the East'. Veel van de mythologie van Tolkien draait om de strijd tussen goed en kwaad, meestal voorgesteld als de strijd van 'licht' versus 'duisternis'. Witte nationalisten nemen dat vaak letterlijk, en lezen karakters zoals orks als vertegenwoordigers van "duisternis" -aka, zwarte mensen om door de heroïsche Arische helden te worden gedood.
1 Tolkien is waarom je moest studeren Beowulf
De meeste studenten weten het Beowulf, de Noordse legende over een woeste krijger die externe en interne demonen overwint voordat hij sterft en vecht tegen een draak. Maar al jaren, de Beowulf gedicht was van belang voor slechts een handjevol mensen, zoals studenten van het Oudengels of Geschiedenis.
Toen kwam de Tolkein's lezing uit 1936 'Beowulf: The Monsters and the Critics'. Het overtuigde academici - en uiteindelijk de wereld - ervan dat de monsters van het verhaal op zichzelf fascinerend waren en waardevolle glimpen van de menselijke natuur als vergankelijk onthulden. Het menselijke bestaan, betoogde Tolkein, krijgt waarde en betekenis van onze strijd tegen 'monsters'. We zijn net als Beowulf in die zin dat de strijd tegen het kwaad niet volledig de moeite waard hoeft te zijn.
Deze ideeën en thema's hebben vorm gekregen In de ban van de Ring. Personages zoals Frodo beseffen dat hun grootste strijd niet is met spoken en orcs maar met de angst en verleiding binnenin hen.In die zin neemt Tolkien op wat later de Hero's Journey zou worden genoemd, en presenteert Frodo als iemand die afdaalt in de donkere kuil van Mordor (zoals Beowulf doet in de diepten van het huis van Grendels moeder) voordat hij opstijgt naar meer begrip - en, uiteindelijk, de geestelijke beloning van het eeuwige leven.