10 Vreemde weinig bekende onopgeloste mysteriën

Het bizarre, het ongewone, het verbazingwekkende, het onverklaarbare - deze vreemde onderwerpen blijven ons fascineren, nietwaar? Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen, volgen we in een vervolg op een eerdere lijst tien onopgeloste mysteries die we niet elke dag horen.

10

Ghost Ship of the Frozen North 1931

De Baychimo, een stoomschip van 1.322 ton in eigendom van de Hudson Bay Trading Company, reisde regelmatig naar Alaska en British Columbia voor het vervoer van goederen en passagiers, en pelshandel met de Inuit die langs de Beaufortzee woonde.

Op 1 oktober 1931 maakte Baychimo een retourvlucht naar Vancouver. Ze had een run naar Victoria Island voltooid en haar greep was gevuld met bont. Helaas voor kapitein John Cornwell en de bemanning arriveerde de winter eerder dan verwacht met vrieskou, sterke wind en de dreiging van sneeuwstormen. Baychimo raakte vast in het pakijs en de bemanning was hulpeloos om alles te doen behalve te wachten.

Het geluk leek aan de kant van de aanvoerder te liggen sinds twee dagen later, het ijs verschoof en Baychimo brak los, maar Dame Fortune was wispelturig. Het schip bleef in de val zitten en werd vervolgens door het verdikkende ijs losgelaten. Op 15 oktober stuurde de Hudson Bay Company vliegtuigen om tweeëntwintig bemanningsleden te redden, maar de kapitein en veertien andere bemanningsleden bleven achter en bouwden een schuilplaats op het ijs. Stel je hun verbazing voor toen ze op 25 november wakker werden, de ochtend na een verschrikkelijke sneeuwstorm, om Baychimo weg te vinden.

Een paar dagen later vertelde een zeehondenjager aan Cornwell dat hij het schip ongeveer 71 kilometer zuidwest op drift had gezien. Naarmate de tijd verstreek, bleef het bedrijf meldingen ontvangen van ooggetuigen die het drijvende spookschip hadden gezien. Tegen 1939 werden scores van waarnemingen gemeld. Niemand was echter in staat om Baychimo in te halen, die bleef ronduit achtervolgen. De laatste waarneming vond plaats in 1969. Ondanks recente zoekopdrachten blijft het uiteindelijke lot van het schip onbekend.

Ontdek meer van de meest bizarre mysteries van de geschiedenis met The Best of Unsolved Mysteries op Amazon.com!

9

Phantom Barber van Pascagoula 1942

In juni 1942, na een bevolkingsboom die tot stand kwam door de toegenomen productie van oorlogsschepen in het gebied, werden de inwoners van Pascagoula, Mississippi, door meer dan het spookbeeld van oorlog achtervolgd - een haarscherp spook terroriseerde de nacht.

De man die de bijnaam van de Phantom Barber kreeg door kranten werkte in de duisternis meer diepgaand gemaakt door de blackout-voorschriften van het leger. Op maandag- of vrijdagavond spleet hij een raam om toegang te krijgen tot een huis, sloop naar binnen en sneed het haar van slapende bewoners, vooral blonde meisjes. Niet noodzakelijkerwijs één slot of twee, maar soms net zoveel scheerbeurt als een volle haardos. Hij nam niets anders mee dan zijn prijs.

Hij begon met twee jonge meisjes in het klooster van Onze Lieve Vrouw van Overwinningen, gevolgd door een zesjarig vrouwelijk kind dat een ander gezin bezoekt. Die keer liet hij een hint achter - de afdruk van de blote voet van een man in het zand op een leegstaand bed in de kamer. De politie was verbijsterd en bood een beloning van $ 300 voor informatie. Het publiek was in paniek. Vrouwen weigerden 's nachts naar buiten te gaan. Mannen dienden een pistoolvergunning in. Bloedhonden werden binnengehaald om de bizarre indringer op te sporen, maar de pogingen faalden. De Phantom Barber ging verder met zijn haarsnijden.

Eindelijk brak het fantoom zijn patroon, of zo leek het. Een raamscherm werd doorgesneden in de woning van meneer en mevrouw Terrell Heidelburg en de indringer kwam binnen in hun slaapkamer. In plaats van haar te knippen, viel hij het echtpaar brutaal aan. Mevrouw Heidelburg verloor haar voortanden en werd bewusteloos geslagen, terwijl haar man werd geslagen met een metalen staaf. Beide hebben de aanval overleefd. Twee maanden later kondigde de hoofdcommissaris de arrestatie aan van een verdachte, William A. Dolan, een chemicus, die beschuldigd was van poging tot moord.

Een connectie tussen Dolan en de Phantom Barber kwam met de ontdekking van menselijk haar dat zou zijn gevonden in de buurt van zijn woning. Hij bleef ontkennen dat hij het spook was, en terwijl hij veroordeeld werd voor de aanval op de Heidelburgs - hij kreeg een wrok tegen de vader van Terrell, een rechter - werd nooit beschuldigd van de daden van het spook. Omdat de Phantom Barber zijn slachtoffers nooit heeft aangeraakt, lijkt het erop dat Dolan en de Phantom Barber geen zinvolle band hebben, wiens inbraken op mysterieuze wijze eindigden toen ze begonnen.

8

The House of Blood 1987

In Atlanta, Georgia, net voor middernacht op 8 september, ontdekte de 74-jarige Minnie Winston wat er op haar badkamervloer leek te zijn geploeterd en haalde haar 79-jarige echtgenoot William. Verder onderzoek door het paar onthulde meer vlekken van rode, bloedachtige vloeistof op de onderste wanden van de badkamer, de keuken, de woonkamer, de slaapkamer, de gangen en de kelder. Bloed werd ook gevonden in een kruipruimte en onder een televisie.

Zoiets was nog nooit eerder in hun gehuurde huis gebeurd en het paar was begrijpelijkerwijs gealarmeerd. Ze bezaten geen huisdieren en woonden alleen samen. Niet in staat om een ​​bevredigende verklaring te vinden, en met bloed dat nog steeds uit de vloeren en muren kwam, belden Minnie en William de politie.

In het begin werd hun bezorgdheid niet serieus genomen. William onderging thuis regelmatig dialyse, maar hij en zijn vrouw stonden erop dat het bloed van geen van beiden was. Bij politieonderzoek bleek uit laboratoriumresultaten dat de vloeistof menselijk bloed was, type O. Zowel William als Minnie waren type A. Nadat rechercheurs bewijs van een fout hadden uitgesloten, waren ze niet in staat de verschijnselen uit te leggen en het onderzoek te laten vallen.

Was het "bloedende huis" een hoax die gepleegd werd op de Winstons? Of bewijs van poltergeist-activiteit? We hebben niet kunnen ontdekken wat er met het paar gebeurde na de gebeurtenissen in 1987.De huidige records geven aan dat het huis op 1114 Fountain Drive bezet is.

7

The Guyra Ghost 1921

Rond 8 april werd de familie Bowen in Guyra, New South Wales, Australië, geterroriseerd door zware dreunen en pony op de muren, gevolgd door regenbuien die het dak en de buitenkant van het huis raakten, soms ruiten kapot.

De schijnbare poltergeistaanvallen gingen elke nacht door. De lokale politie onderzocht, patrouilleerde het gebied en omringde zelfs het huis, maar stenen bleven vliegen en een luide knal werd gehoord. Een team van rechercheurs uit Sydney hield de familie Bowen voortdurend in de gaten en vormde een dubbel cordon rond de residentie, zonder resultaat. Het bonzen hield niet op, en de steen gooide ook niet, tot grote ontsteltenis en benauwdheid van de buurt. Detectives concludeerden dat het gezin niet verantwoordelijk kon zijn.

Op een gegeven moment bekende een twaalf jaar oude dochter, Minnie, dat ze een paar stenen gooide en tegen een muur klopte om een ​​broer of zus bang te maken, maar de gebeurtenissen beweerden dat ze niet verantwoordelijk kon zijn voor alle verschijnselen. Minnie bleek de focus van de activiteit te zijn. Toen ze naar Glenn Innes werd gestuurd om haar grootmoeder te bezoeken, begonnen gewelddadige dreunen en knallen het huis te verstoren. Ornamenten kantelden planken af. Stenen werden uit het niets gegooid. Begin augustus 1921 keerde Minnie naar huis terug. De poltergeist-activiteit nam af en stopte uiteindelijk.

Minnie Bowen trouwde uiteindelijk en sprak nooit met journalisten over haar eerdere ontmoetingen met het onbekende. De aanvallen zijn nooit volledig verklaard.

6

Eleanore Zugun the Ghost Girl-1925

Toen ze twaalf was, begonnen angstaanjagende gebeurtenissen zich voor te doen bij Eleanore Zugun. Toen ze het huisje van haar grootmoeder in Roemenië bezocht, sloegen stenen tegen het bouwwerk. Spelden en naalden vlogen door de kamer om haar te krassen en zichzelf in haar armen te begraven. Gebroken gerechten toegevoegd aan de beproeving. Een getuige meldde dat een waterkruik door de lucht zweefde en op een paar meter afstand landde. Haar grootmoeder geloofde dat Eleanore bezeten was door een boze geest.

Maanden later werd Eleanore naar een klooster gestuurd waar ze zonder effect een uitdrijving kreeg. De priesters stuurden haar naar een gekkenhuis. Tegen die tijd hadden kranten haar verhaal verteld, dat onder de aandacht kwam van Fritz Grunweld, een gerespecteerde onderzoeker. Zijn observaties van Eleanore concludeerden dat de bovennatuurlijke verschijnselen echt waren.

Vervolgens werd ze uitgenodigd om bij gravin Zoë Wassiliko-Serecki in Wenen te wonen. De gravin werd haar beschermer en had de dertien jaar oude Eleanore opgeleid tot kapper. De vreemde gebeurtenissen gingen door, inclusief voorwerpen die uit het niets tevoorschijn kwamen of in de lucht verdwenen. De aanvallen op Eleanore escaleerden. Ze werd op de grond geslagen, geslagen, gebeten, haar haren getrokken en dingen naar haar gegooid. Bij enkele gelegenheden observeerde de gravin een onverklaarbare bewegende schaduw in de nabijheid van Eleanore kort voordat zich fenomenen voordeden.

Eleanore werd meegenomen naar Londen voor meer tests door het National Laboratory of Psychical Research, en ook naar München, waar ze werd betrapt op valsspelen. Bij haar terugkeer begonnen de activiteiten geleidelijk te vervagen, hoewel de aanvallen tegen haar werden voortgezet. Tegen de tijd dat ze veertien werd, eindigden alle fenomenen en keerde haar leven terug naar normaal.

5

Angelo Faticoni de menselijke kurk - vroeg 20e eeuw

Freak-showartiest, slangenmens en een man met een vreemde en unieke kracht, Angelo Faticoni's unieke talent werd weerspiegeld in zijn bijnaam, de Human Cork. Faticoni was onzinkbaar en hij verdiende zijn brood met dat feit.

Faticoni kon op zijn zij slapen terwijl hij in water dobberde. Hij kon uren blijven drijven met lood van twintig pond, vastgemaakt aan zijn enkels, en elke positie in het water innemen zonder gevaar. Hij was genaaid in een zak met een zwaar kanonskogel aan zijn lichaam geketend en in het water gegooid. Hij zonk niet, maar zweefde acht uur in ogenschijnlijke onbezorgdheid, zo nu en dan gluurde hij zijn hoofd uit de bovenkant van de zak. Hij is ook naar verluidt de Hudson River overgestoken en vastgemaakt aan een loodgewogen stoel.

Na het testen van Faticoni concludeerden de dokters van de universiteit van Harvard dat hij geen abnormale interne organen had, maar ze konden geen verklaring vinden voor zijn verbazingwekkende drijfvermogen. Faticoni bleef verbluffend publiek met zijn optredens in meren, rivieren en zwembaden. Hij werd talloze keren onderzocht, maar er werd nooit enig bewijs van bedrog gevonden.

In 1931 stierf Faticoni tijdens een bezoek aan familieleden in Jacksonville, Florida. Hoewel hij beloofde het geheim van zijn talent te onthullen, deed hij dat nooit. Hij blijft een mysterieus individu.

Ontketen de mysteries van de hemel met Unsolved Mysteries: UFO's op Amazon.com!

4

Lost Boy Larry augustus 1973

CB-radio-operators in New Mexico waren op 7 augustus geschokt en bezorgd om berichten te horen van een jonge jongen die om hulp smeekte. Zijn naam was Larry, vertelde hij hen, en hij zat gevangen in een rood-witte pick-up truck met zijn vader, die misschien dood was.

Volgens Larry had zijn vader hem op jacht genomen. Op een gegeven moment kwam er een ongeluk en de vrachtwagen keerde om in een geul en blokkeerde de deuren van de bestuurder en de passagiers. Hij zei dat hij er niet uit kon komen, geen eten of water had en geen idee had waar het ongeluk had plaatsgevonden. Hij maakte het ook nog erger door voortdurend van kanaal te veranderen in paniek. En hij dacht dat zijn vader een hartaanval had gehad en stierf.

De frustratie van de operators was groot en het signaal van Larry vervaagde in en uit. Vanwege de atmosferische omstandigheden werd zijn geschreeuw gehoord in Californië, Wyoming en elders. De autoriteiten werden gecontacteerd en de zoektocht naar Larry begon in New Mexico, ergens in de bergen, waar de lokale en nationale politie geloofde dat het signaal was ontstaan.Duizenden burgervrijwilligers raakten op de weg, maar niet allemaal als onderdeel van het officiële onderzoek, wat tot verwarring leidde.

Naarmate de dagen verstreken, haalden kranten en tv-zenders het verhaal op. Larry's signaal werd zwakker, een teken dat de batterij bijna leeg was. Praktische jokers begonnen zijn stem na te bootsen boven de ether en droegen bij aan de chaos. Op 12 augustus was er geen teken van een omvergeworpen pick-uptruck gevonden, niemand meldde een vermiste jongen, Larry's signaal verdween voorgoed en de autoriteiten beweerden dat de uitzendingen een hoax waren. Niemand is echter ooit naar voren gekomen om verantwoordelijkheid te claimen en er zijn geen verdachten genoemd. Waren Larry's smeekbeden om hulp een bedrieger? Of stierf een jonge jongen, opgesloten en alleen? Het mysterie blijft onopgelost.

3

The Methuen Water Demon 1963

De beproeving van de familie Martin in Methuen, Massachusetts, begon in oktober toen Francis, zijn vrouw en kinderen voor het eerst een vochtig plekje op de muur in de studeerkamer zagen. Terwijl ze keken, werd de patch groter. Even later hoorden ze een ploffend geluid en begon een kletsnat van extreem koud water uit de muur te spuwen.

Francis Martin sloot onmiddellijk bevroren pijpleidingen uit - de temperaturen vraten niet in - en hij had onlangs de riolering gereinigd. De onverklaarbare waterspuit bleef een paar seconden stromen voordat hij stopte. De volgende dag begon een tweede plek op een andere locatie water te spuiten als een fontein. De spray duurde minder dan een halve minuut en hield op. De verschijnselen gingen nog enkele dagen door, met nieuwe ijzige waterstromen die met intervallen van vijftien minuten in verschillende kamers door het hele huis plaatsvonden, vloeren, meubels en bewoners onderdompelend. Een hulpsheriff zag een waterstraal uit een muur springen en twee voet in de kamer spuiten.

Toen de Martins het huis van een familielid betraden, werd die plaats ook met mysterieuze waterstromen van de muren belaagd. Toen zijn familie thuiskwam, liet Francis Martin het water op het elektriciteitsnet uitzetten. De volgende dag begonnen watertuiten te ontploffen vanaf de pleisterwanden, vaak vanaf meerdere plaatsen tegelijkertijd. Gallons water stroomden met intervallen van twintig seconden uit, maar de bron bleef onbekend. De Martins trokken weer weg, maar werden gedwongen terug te gaan naar Methuen toen de waterdemon hen volgde.

Geleidelijk aan verminderde het fenomeen en stopte helemaal. De familie heeft nooit ontdekt wat de angstaanjagende activiteit veroorzaakte. De officiële verklaring? Vocht opbouw.

2

De zwarte flits van Provincetown 1939

De inwoners van Provincetown, Massachusetts, begonnen net voor Halloween en schrokken van het plotselinge, griezelige uiterlijk van een mysterieuze Black Flash - een onmogelijk lang, onmogelijk snel mensachtig wezen dat helemaal in het zwart gekleed leek, met een zwart gezicht, puntige oren, en zilveren ogen. Volgens getuigen maakte de Black Flash ook een luid zoemend geluid. Hij loerde rond Provincetown en sprong op mensen, maniakaal lachend en achtervolgend achtervolging met extreme behendigheid en snelheid.

Getuigen zouden melden dat ze de Black Flash op één locatie hadden gezien, en een minuut later zouden er andere meldingen binnenkomen over de stad. Sommigen zeiden dat hij een gluurder was. Anderen dachten dat hij een duivel was met bovennatuurlijke krachten. De stad was in rep en roer, bang gemaakte kinderen weigerden dat jaar trick-or-treating.

De politie geloofde dat de Black Flash het werk was van praktische jokers. Chief Anthony Tarvers beweerde dat hij de identiteit van de hoaxers kende, maar hij weigerde ze te noemen. "De Black Flash is dood en begraven", zei hij. Er waren geen verdere verschijningen van de angstaanjagende fantoomduivel die het stadje bedreigde. Wie was de Black Flash? Niemand heeft ooit de verantwoordelijkheid opgeëist en Tarvers stierf met zijn geheim intact.

1

The Phantom Whistler 1950

In februari, de achttienjarige Jacquelyn Cadow van Paradis, begon Louisiana 's nachts buiten het raam van haar slaapkamer wolffluiten te horen. Het huis dat ze met haar moeder deelde, werd ook door een indringer ingebroken. Ze meldde de incidenten bij de autoriteiten, maar er kwam niets van terecht. Nacht na nacht hoorde ze dezelfde fluitjes tot ze haar verloving aankondigde tegen Staats-Marechaussee Herbert Belsom. De fluiter veranderde zijn deuntje in een dreigend treurspel.

Rond die tijd kreeg Jacquelyn ook telefonische bedreigingen, de stem aan de andere kant van de lijn beloofde naar haar toe te komen en een mes in haar te steken als ze haar huwelijk zou voortzetten. Haar slaap werd nog steeds doorbroken door fluitend gekletter en bloedstollend gekreun. Kranten haalden het verhaal op en honderden nieuwsgierigheidszoekers begonnen door het huis te rijden in de hoop een glimp op te vangen van de spookfluiter of zijn slachtoffer.

Jacquelyn leed aan een instorting toen zij, haar moeder, haar tante en een reporter uit de New Orleans State-Item de fluiter aan het werk hoorden. De verslaggever en Belsom doorzochten de werf, maar vonden niemand. Onderzoek door de politie van de staat en het kantoor van de sheriff leverde niets op. De geplaagde toekomstige bruid, haar zenuwen kapotgeslagen, probeerde bij familie te blijven. De fluiter volgde snel. En toen ze naar het huis van de ouders van Belsom ging, belde de fluiter haar moeder met een boodschap: "Vertel Jackie dat ik weet dat ze in het huis van Herbert is."

Op 1 oktober trouwde zij met Belsom. Was de fluiter op de bruiloft zoals hij beloofd had? Als dat zo is, heeft hij nooit iets gezegd en ook zijn bedreigingen niet uitgevoerd. De lokale sheriff beschouwde de zaak als gesloten - een hoax door personen die hij weigerde te noemen. Wie was de spookfluiter en waarom koos hij ervoor om Jacquelyn Cadow bang te maken? We zullen het nooit weten.

Nene Adams

Nene Adams is een gepubliceerde schrijver, redacteur, historicus en Amerikaans expat die in Nederland in een ménage à trois woont met haar boekencollectie en haar lieftallige partner.