10 beroemde schrijvers met mishandelende tweede carrières

Schrijvers leiden gekke levens. Sommigen, zoals Hunter S. Thompson of Graham Greene, maken deze krankzinnigheid in de echte wereld zelfs een integraal onderdeel van hun publieke imago. Maar dan heb je de schrijvers die gek zijn op manieren die je niet had verwacht. Sommige auteurs, in hun tijd weg van de schrijfmachine, doen dingen die de meesten van ons zouden classificeren als moreel duister.

10 George Orwell Was een overheidsinformant

Hoewel hij officieel een socialist was, associëren de meeste mensen Orwell waarschijnlijk met antiauthoritarianisme. Zijn beroemdste romans, Dieren boerderij en Negentienvierentachtig, zijn vreselijke waarschuwingen over staatsinmenging in ons leven, en zijn angstaanjagende Gedachtenpolitie satireerde informanten van de overheid op de meest griezelige manier mogelijk. Maar buiten zijn fictie was Orwell niet helemaal gekant tegen staatsinmenging. In de onmiddellijke nasleep van de Tweede Wereldoorlog hielp hij zelfs de Britse regering om zijn eigen burgers te bespioneren.

In 1949 bood een broze Orwell zich aan om een ​​lijst op te stellen van verdachte communisten en Rusland-sympathisanten voor het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken. Onder de 135 namen op de lijst van Orwell waren linkse regeringsfiguren, toneelschrijvers, dichters, de burgemeester van New York en Charlie Chaplin. Naast elk daarvan heeft Orwell persoonlijke gegevens gescand, variërend van opmerkingen als 'v. dom "aan veronderstellingen over hun politieke neigingen en raciale achtergrond. De annotaties waren zo specifiek dat journalist Alexander Cockburn later beweerde dat ze een diep wantrouwen jegens Joden, zwarte mensen en homoseksuelen toonden.

Hoewel er geen bewijs is dat de lijst van Orwell ooit werd gebruikt om iemand te vervolgen, bracht dit toch veel commentatoren ertoe aan te twijfelen waarom een ​​man die zo toegewijd is aan ideeën over persoonlijke vrijheid opzettelijk zijn politieke kamergenoten bespioneert.

9P.G. Wodehouse was een nazi-propagandist

Decennia na zijn dood, P.G. De klassieke komische romans van Wodehouse blijven nieuwe fans aantrekken en ontelbare BBC-bewerkingen voortbrengen. In een goed jaar kunnen maar liefst 44 van zijn boeken opnieuw worden gepubliceerd in nieuwe edities, een indrukwekkend aantal voor een auteur die ooit uitzendingen voor nazi-Duitsland produceerde.

In 1941 woonde Wodehouse in Frankrijk toen het viel aan het Derde Rijk. Hij werd geïnterneerd en in een Berlijns gevangeniskamp geplaatst. Hij werd benaderd door een voormalige Hollywood-acteur om uitzendingen over het nazi-netwerk te maken. In de veronderstelling dat het een kans was om zijn fans te verzekeren dat hij nog leefde, stemde Wodehouse ermee in. Hoewel zijn vijf daaropvolgende uitzendingen beroemd en grillig waren en ervoor zorgden dat de Duitse belangen niet werden behartigd, besloot de Britse officier van openbare aanklachten dat ze nog steeds de vijand hadden geholpen en bevel gaven om de schrijver te proberen wegens verraad als hij ooit naar huis terugkeerde.

Terwijl Wodehouse de rest van zijn leven als een vrije man in de VS leefde, lijken bestanden die decennia later zijn vrijgegeven te laten zien dat hij mogelijk Duitse betalingen voor zijn radiowerk heeft geaccepteerd. Tot op de dag van vandaag blijft een vraagteken hangen bij zijn ware motieven bij het produceren van de uitzendingen.

8Cervantes Was een gehate belastingontvanger

Miguel Cervantes's Don Quixote vond de moderne roman uit en heeft misschien zelfs een verloren stuk van William Shakespeare geïnspireerd. Maar in zijn tijd was Cervantes meer dan alleen een briljante schrijver. Hij was ook een gehate belastingontvanger die wrede regeringspolitiek uitvaardigde.

In de jaren 1590 was Spanje aan het wankelen door de vernietiging van de Armada door toedoen van de Britten. Wanhopig om zijn Empire-building en New World-verovering bij te houden, heft Philip II nieuwe belastingen geheven tegen zijn onderdanen. Excessief, oneerlijk en bovenop de toch al forse belastingdruk, deze nieuwe belastingen verwoestten de armen, veroorzaakten wrok onder de bevolking en werden uiteindelijk verder verhoogd onder Phillip III.

Tijdens deze periode besloot Cervantes om een ​​belastinginner te worden. Het was niet gemakkelijk. De provincies waren zo woedend over de nieuwe belastingen dat Cervantes werd geëxcommuniceerd uit ten minste twee kleine steden en gearresteerd in twee anderen. Hij werd ook geconfronteerd met wrok waar hij ook ging, een ervaring die tot uiting zou komen in zijn latere geschriften.

7Edgar Allan Poe was Court-Martialed

Nu erkend als een literair genie, bracht Edgar Allan Poe het grootste deel van zijn leven door in armoede, strompelend van de ene slechte situatie naar de andere. Terwijl hij nooit zo laag zonk om de vijand te helpen of zijn kennissen te bespioneren, kwam deze lange periode van dronken dwalen in zijn leven er uiteindelijk toe dat hij officieel werd aangepakt door het Amerikaanse leger.

Op 3 mei 1830 ging een jonge Poe West Point binnen met een militaire ervaring achter de rug, in de hoop binnen zes maanden af ​​te studeren als luitenant. Het is niet gelukt. Tot Poe's verrassing, telde zijn vorige soldaat niets en werd verwacht dat hij de volledige vier jaar zou duren. Tegelijkertijd vertraagde zijn pleegvader betalingen aan de jonge auteur, waardoor Poe in de problemen kwam. Omdat hij West Point niet mocht verlaten zonder uitdrukkelijke toestemming van zijn voogd (die het niet wilde geven), besloot Poe dat de enige uitweg was door ontslag.

Beginnend op 7 januari 1831 begon Poe een campagne van ongehoorzaamheid die hem bij zijn oversten op een spoedcursus bracht. Na een hele maand niet te hebben gerapporteerd voor klasse of plicht, liet de militaire rechtbank Poe martelen en gooide het boek naar hem. Poe werd onteerd en uit het Amerikaanse leger gegooid.

Vreemd genoeg was dit niet helemaal het einde van zijn militaire avonturen. Slechts een paar maanden na zijn krijgsraad, smeekte Poe de inspecteur van West Point om een ​​aanbeveling, zodat hij de Russen in Polen zou gaan bevechten. Hij werd geweigerd.

6Joe Shuster Drew Fetish Porn

Als een van de twee makers van Superman heeft Joe Shuster de hand gehad bij het maken van een modern icoon.Afgezien van het tekenen van alle vroege strips, schreef Shuster ook veel van de meest iconische verhaallijnen, hielp Jerry Siegel de personages te ontwikkelen en maakte die personages vervolgens opnieuw in S & M fetish-porno voor een snel geld.

Aan het einde van de jaren veertig hadden Shuster en Siegel een grote ruzie met de stripindustrie, die hen bijna niets betaalde voor het maken van Superman. Na een dure rechtszaak kwamen de twee uit de pocket, zonder werk en snel op weg naar de armoedegrens. Het was in deze context waar Shuster voor begon te werken Nights of Horror.

Een S & M-magazine met nauwe banden met de georganiseerde misdaad, Nights of Horror was de definitie van louche. Het betaalde echter ook goed en regelmatig, dus Shuster sprong er voor. Door anoniem te werken, gebruikte hij zijn stripachtergrond om verschillende zeer NSFW-afbeeldingen te maken, met carbonkopieën van Superman en Lois Lane die dingen uit de kindertijd doen die zelden in het openbaar worden gedaan.

Het werk werd ten onrechte als schuldig beschouwd voor het inspireren van een reeks moorden en het Supreme Court hield zelfs een verbod op. Dankzij zijn anonimiteit overleefde Shuster zijn reputatie - zo niet zijn waardigheid - intact.

5Descartes Was een amateur Vivisectionist

Het Franse genie René Descartes heeft veel bijgedragen aan het moderne denken, waaronder de beroemdste filosofische quote ooit: ik denk, daarom ben ik dat ook. Hij verklaarde ook een rationalistische, mechanistische filosofie die hij maar al te graag meenam naar belachelijke extremen. Omdat ze geloofden dat dieren geen gevoelens of zielen hadden, beweerde Descartes dat ze niet in staat waren om te lijden. In plaats daarvan simuleerden ze alleen de schijn van pijn. Hij demonstreerde deze theorie door ze op planken te bevestigen en ze open te snijden zonder verdoving.

Hij deed dit niet één keer als een experiment. Het was een full-time hobby. Tijdens zijn onderzoek sneed hij open honden, kleine zoogdieren en zelfs de huisdieren van zijn vrouw. Hij verklaarde ook de voordelen van vivisectie voor iedereen die luisterde, zijn mechanistische filosofie die veel anderen aanmoedigde om zijn gruwelijke experimenten te kopiëren.

4Gabriel Garcia Marquez Was de onofficiële ambassadeur van Castro

Gabriel Garcia Marquez, winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur en schrijver van een van de grootste romans in de geschiedenis, was ook een journalist die onvermoeibaar campagne voerde tegen het endemische geweld in zijn geboorteland Colombia. Gelovend in de macht van de journalistiek om de maatschappij te veranderen en het leven van mensen te verbeteren, verzette hij zich bitter tegen dictaturen op het continent, inclusief het woeste regime van Augusto Pinochet. Dit maakt zijn fascinatie voor het onderdrukkende Cuba van Fidel Castro alleen maar vreemder.

Terwijl veel linkse schrijvers in Latijns-Amerika als apologeten voor het Cubaanse regime handelden, had alleen Marquez de macht om op het wereldtoneel gehoord te worden. Een goede vriend van Castro, de Colombiaanse schrijver gebruikte zijn positie om artikelen te schrijven die Cuba als een socialistisch paradijs schilderden en om de ergste misbruiken van het regime te verdoezelen. Hij maakte ook veel grote uitspraken over de liefde van het Cubaanse volk voor hun leider, en negeerde de realiteit van showprocessen, gevangeniskampen en executies. Zoals De econoom heeft opgemerkt, deze opzettelijke onwetendheid veranderde hem in een onofficiële ambassadeur voor Cuba, een propagandistische coup voorbij de stoutste dromen van Castro.

3Ezra Pound Is lid geworden van de fascisten van Mussolini

Zelfs als je nog nooit Ezra Pound's poëzie hebt gelezen, heb je waarschijnlijk zijn invloed gezien. Ernest Hemingway, James Joyce, T.S. Eliot, Ford Maddox Ford en William Butler Yeats hadden allemaal hun carrière of de ontwikkeling van bepaalde romans te danken aan Pound. Ze waren niet de enigen die de gekke dichter hielpen. In de donkere dagen voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog besloot Pound ook Benito Mussolini een helpende hand te bieden.

Overtuigd dat woekerpuin het grootste kwaad van de planeet was en dat Joden verantwoordelijk waren, reisde Ezra Pound naar het Italië van de jaren 1930 en werd een open fascist. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, ging hij nog verder. Vanaf 1941 leverde hij steeds meer gekke uitzendingen van Rome naar geallieerde troepen, aanvallen op Roosevelt, de Amerikaanse oorlogsinspanning en alle mensen van het joodse erfgoed. Hij schreef zelfs twee gedichten waarin hij de fascistische vechtlust prees. Na de oorlog, toen hij ontsnapte aan het proces en de executie door krankzinnigheid te claimen, bleef hij racistische ideologie prediken tot gevangenen in zijn psychiatrisch ziekenhuis, en uiteindelijk bevriend raken met een fervent segregationist.

Ondanks het leven tot 1972 verontschuldigde Pound zich nooit voor zijn fascistische verleden. Bij zijn bezoek aan Italië na zijn psychiatrische ontslag in 1958, was zijn eerste actie op Italiaanse bodem het geven van een fascistische groet.

2Forrest Carter is lid geworden van de Ku Klux Klan

Als je ouder bent dan een bepaalde leeftijd, herinner je je misschien een boek met de naam De opvoeding van de kleine boom. Een zogezegd 'coming-of-age'-verhaal over een jonge Cherokee-jongen die belangrijke levenslessen van zijn grootouders in het land leert, het werd een nieuwe New Age-tekst en trekt nog steeds lovende kritieken. Toch was de auteur, Forrest Carter, niet bepaald het lieve jongetje dat hij zelf schilderde. "Forrest" was echt Asa Earl Carter, een prominente neo-nazi-terrorist.

Carter was een voormalig lid van de Ku Klux Klan die de beruchte speech 'segregation forever' van George Wallace schreef. In de jaren 1950, ervan overtuigd dat de Ku Klux Klan te zacht begon te worden, stichtte hij de KKK van de Confederatie, die bekendheid verwierf toen ze Nat "King" Cole aanvielen en een zwarte man publiekelijk castreerde en terpentijn op zijn wonden gooide. Later rende hij voor de lokale gouverneur op een openlijk neo-nazi-platform en ontwikkelde zich tot een haatprediker. Op een gegeven moment raakte hij zelfs betrokken bij een shoot-out met collega Klansmen over de financiën, een zet die hem beschuldigde van poging tot moord.

Toen, op een dag, stopte hij gewoon.Out of the blue, Asa veranderde in Forrest en begon de rol van Cherokee-auteur te spelen. Waarom hij het deed en of hij een bewuste beslissing had genomen om zijn racistische verleden te verlaten, zullen we nooit weten. Carter stierf in 1978, nog steeds bekend als Forrest aan zijn vrienden.

1Yukio Mishima leidde een mislukte staatsgreep

Yukio Mishima is briljant Bekentenissen van een masker praktisch uitgevonden Japanse homoliteratuur, terwijl later werk hem vier keer genomineerd voor de Nobelprijs zag. Zijn genie verborg echter een donkere kant. Mishima voelde dat het naoorlogse Japan zijn weg kwijt was en zich nooit had moeten overgeven. Hij dacht ook dat iedereen zou moeten leven volgens de bushido code van de samurai en bepleit extreme nationalisme. In 1968 richtte hij zelfs een militiebeweging op. Maar zijn gekste moment kwam in 1970, toen hij en vier leden van zijn militie probeerden de regering omver te werpen.

Toen hij het Japanse hoofdkwartier van zelfverdedigingstroepen binnendrong in het centrum van Tokio, greep de groep de controle over het kantoor van de commandant-generaal. Vanaf daar stapte Mishima op een balkon en gaf een toespraak af die bedoeld was om de verzamelde soldaten te inspireren om een ​​coup tegen de regering te lanceren. In plaats daarvan lachten ze hem uit. Als reactie daarop haalde Mishima zijn samoeraizwaard en toegewijd uit seppuku, zichzelf ontluiend voordat hij werd onthoofd (na een paar mislukte slagen) door een lid van zijn eigen militie.