10 beroemde films waarvan je niet wist dat het geheime meesterwerken waren

Er zijn twee soorten slechte films. Het soort dat onmiddellijk wordt vergeten en het soort dat voor altijd leeft in je nachtmerries. Films zoals Battlefield Earth, Hemels poort, en Snelheid 2. Samen vormen ze de maatstaf voor slecht, de maatstaf waaraan alle toekomstige mislukkingen moeten worden beoordeeld. Het zijn films zonder enige verlossende kwaliteiten.

Of zijn ze? Blijkt dat sommige ernstig gekwalificeerde mensen het niet eens zijn met hoe we onze films beoordelen. Volgens hun telling zijn de volgende kalkoenen helemaal geen kalkoenen. Het zijn stiekem meesterwerken. Zie wat je denkt.

10 De gebeurtenis Is een miskende parabel

The Bad Movie

M. Night Shyamalan's film over een gezin op de vlucht voor zelfmoord opwekkende planten is zo afschuwelijk dat de hoofdrolspeler zich er publiekelijk voor verontschuldigde. Afgezien van vol ongewilde komedie, bevat het een script waarin niets gebeurt. Zodra de griezelige zelfmoorden aan het begin voorbij zijn, is er geen karakterontwikkeling, geen opbouw van spanning, geen climax. De hele film fizzles erbuiten. Slecht.

Het meesterwerk

De critici van Den of Geek zien de dingen anders. Ze beweren De gebeurtenis's gebreken zijn het resultaat van M. Night Shyamalan die de film opzettelijk achterwaarts structureert.

In plaats van het volgen van een traditioneel plot van trage start, opbouw, actie en climax, De gebeurtenis begint met zijn climax: de massale zelfmoorden. Vanaf daar vertraagt ​​het en wordt het langzamer totdat het tempo bijna ijskoud is. Het karakter van Mark Wahlberg gaat ook achteruit. Beginnend met een heldendaad (proberen zijn vrouw te redden), wordt hij langzaamaan minder heldhaftig en meer losgemaakt van de wereld om hem heen. Tegen het einde is hij eenzaam en verdwaald - het soort personage waarmee een kaskraker kan beginnen en een held kan worden.

De critici van Den of Geek beweren dat deze structuur laat zien dat de film echt over zelfmoord gaat. Wahlberg's reis van een normale huisvader naar iemand die is afgesneden van iedereen om hem heen weerspiegelt een reis naar depressie. Hij vertoont ook andere tekenen, zoals gebrek aan controle en het onvermogen om vreugde te uiten.

Hoewel weinigen het eens zijn met hun standpunt, bevinden ze zich op zijn minst in goed gezelschap. Roger Ebert prees het realisme van de film en noemde het een "vreemd aanrakende" gelijkenis.

9 Armageddon En De steen Zijn het werk van een Auteur

The Bad Movie

Een paar Michael Bay blockbusters, Armageddon en De steen worden beschouwd als hersenloze actiefilms op zijn best, en ronduit rotzooi in het slechtste geval. Beide hebben last van eendimensionale personages, platte scripts en slecht gechoreografeerde vechtscènes.

Het meesterwerk

In 2008 veroorzaakte intellectuele dvd-uitgever Criterion veel opschudding toen ze werden uitgebracht Armageddon tussen Tokyo Drifter en Laurence Olivier's Henry V. Een paar jaar later brachten ze ook uit De steen. Velen dachten dat Criterion Michael Bay een plezier deed in ruil voor een aantal arthouse-filmrechten die hij bezat. Ze hadden niet meer verkeerd kunnen zijn.

In het officiële essay om de. Te begeleiden Armageddon De film-historicus Jeanine Basinger noemde het "een kunstwerk van een vooruitstrevende kunstenaar die een meester is in beweging, licht, kleur en vorm." Ze prees ook Bay's "verbazingwekkende oog voor compositie" en zijn vermogen om afzien van het verhaal, zijn verhaal vertellen op een non-verbale manier. Naar haar mening heeft de film weinig tekortkomingen in een technische masterclass.

Anderen hebben deze gevoelens herhaald. Geluid op zicht magazine merkte op hoe De steen's slecht gechoreografeerde vechtscènes brachten de belangrijkste feiten over de mentale toestand van de personages feitelijk over. Ze denken ook dat de cliché-dialoog voortkomt uit de personages die opzettelijke archetypen zijn. In plaats van een onbezonnen populist, beweren ze dat Bay echt een briljante auteur is.

8Showgirls Is een geniale satire

The Bad Movie

Een NC-17-drama over een Vegas-danseres die zich een weg baant naar roem, Showgirls is het toppunt van schlock. Rotten Tomatoes kent het 19 procent toe. Eén filmhistoricus heeft zelfs gezegd dat 'Showgirls slecht' een cultureel herkenbaar adjectief is.

Het meesterwerk

Experts zeggen dat de tegenstanders allemaal een grote fout maken. Showgirls was nooit bedoeld als een drama. Het is een opzettelijk knotsgekke satire op cinema.

De film steelt zwaar van foto's zoals Alles over Eva en 42nd Street, en propageert zijn cast met stereotypen uit "a star is born" -style verhalen. Het speelt zich ook af als een typisch "vodden naar rijkdom" verhaal, maar op een vervelende manier. Volgens Slant Magazine, dit komt omdat regisseur Paul Verhoeven opzettelijk "moreel failliete" plots aanvalt die gewone mensen ervan overtuigen dat ze beroemdheden willen zijn. Door ervoor te zorgen dat de hoofdpersoon nooit een les leert, laat hij zien hoe de mythe van de beroemdheid nooit zal sterven, ongeacht hoe walgelijk en pervers die onthuld is.

Anderen delen deze mening. Critici voor de superrecensenten Film Quarterly riep Showgirls "Buitengewoon complex" en betoogde dat het in feite een aanklacht was tegen de Amerikaanse kapitalistische waarden, maar ook onmogelijk te categoriseren. Terwijl sommigen nog steeds toegaven dat het kamp was, vonden ze het toch veel gelaagder dan de reputatie zou suggereren.

7 Wraak van de Sith Is een belangrijk kunstwerk

The Bad Movie

Hoewel het over het algemeen als de beste van een slechte trilogie wordt beschouwd, Wraak van de Sith wordt nog steeds bespot omdat het een overdreven CGI-afhankelijke snoozefest is. Een vreselijke dialoog en een waardeloze plot helpen ook niet.

Het meesterwerk

Voor gerespecteerde kunstcriticus Camille Paglia komt geen van deze overwegingen in aanmerking. Ze is openbaar verklaard Wraak van de Sith het grootste kunstwerk geproduceerd in welk medium dan ook in de afgelopen 30 jaar.

Volgens Paglia heeft George Lucas kunst en technologie beter dan wie ook gecombineerd. Afgezien van het creëren van "een enorme, originele, zelfrefererende mythologie zoals die van de pseudo-Keltische Ossiaanse gedichten van James Macpherson," slaagde hij erin verschillende kunstvormen op een totaal unieke manier samen te voegen. Het laatste duel in sith combineert choreografie, speciale effecten, documentaire beelden van een uitbarstende vulkaan en allegorische verwijzingen naar Dante en Blake. De instelling van de lava planeet weerspiegelt ook de psychologische toestand van Annakin. Hij is mentaal en fysiek in de hel.

Andere referenties verrijken ook de film. De vernietiging van de Senaat door de kwaadaardige keizer haalt inspiratie uit J.W. Turners foto van het Londense parlement brandende. De muziekscore is bedoeld om een ​​Black Mass voor de geest te halen. Voor Paglia stijgen deze verweven ideeën op Aflevering III van entertainment tot echt geweldige kunst.

6 Evil Dead II Is beter dan Seven Samurai

The Bad Movie

Sam Raimi's plezierige, door bloed gespleten horror / komedie Evil Dead II is op geen enkele manier een slechte film. Het is ook geen goede. Niemand zou beweren dat het beter was dan De afgestudeerde of Annie Hall of 8 ½.

Het meesterwerk

rijk deed precies dat. In 2008 selecteerde het tijdschrift de 500 beste films aller tijden. Evil Dead II werd geplaatst op nummer 49, voorafgaand aan de films hierboven, plus De glans en Akira Kurosawa's meesterwerk, Seven Samurai. Hun reden was dat het meer invloedrijk, experimenteel en uniek was dan al die films.

Het is het soort bewering waarvan de meeste cinefielen in woede zouden huilen, maar rijk is verre van alleen. Roger Ebert heeft gebeld Evil Dead II een verfijnde satire en beweerde dat de eerste 45 minuten 'geïnspireerd genie' waren. The New York Times zei dat het "essentieel was om te kijken onder kenners van echte demente cinema".

Dit komt grotendeels door het besluit van Raimi om de film te schrijven als een horror en het te filmen als een komedie. In plaats van misselijk te worden, wordt het bloed surrealistisch. De snelvuur-proppen geven het perceel een unieke off-kilter-atmosfeer. Het camerawerk is zo indrukwekkend dat Roger Ebert zijn lange serie opnames "een soort meesterwerk" noemde. Het is misschien geen traditioneel meesterwerk, maar Evil Dead II is nog steeds een meesterwerk.

5 De Kamer Is The Ultimate Outsider Art

https://www.youtube.com/watch?v=yCj8sPCWfUw
The Bad Movie

Tommy Wiseau's De Kamer is de Citizen Kane van slechte films. De dialoog is vreselijk. Zijn plot klopt niet. Het camerawerk is verschrikkelijk en het zit vol met griezelige seksscènes met zachte kern.

Het meesterwerk

Niemand probeert te beweren De Kamer is een geweldige bioscoop. Het is technisch verschrikkelijk. Maar De Atlantische Oceaan denkt dat dat misschien niet uitmaakt. Volgens hen, De Kamer is misschien een glorieus voorbeeld van 'outsider art'.

Traditioneel wordt outsiderkunst beschouwd als kunst die omwille van zichzelf gemaakt is, weg van de invloed van professionals en puur en alleen kan de maker zichzelf uitdrukken. Het neigt naar rauw, oprecht en sterk in tegenspraak met de gangbare smaak. Het heeft ook de neiging om diep persoonlijk te zijn. De Kamer voldoet aan elk van deze criteria.

Met Wiseau optreedt als producent, regisseur, schrijver, financier en hoofdrolspeler, elk kader van De Kamer draagt ​​het stempel van zijn visie. In plaats van gewoon zijn film snel en goedkoop te maken zoals de meeste slechte regisseurs, besteedde Wiseau er stompzinnig aan om alles precies zo te krijgen als hij wilde. Het script alleen al duurde zes jaar. Dat het door de mainstream nog steeds als vreselijk wordt beschouwd, draagt ​​alleen maar bij aan de referenties van de buitenstaander.

4 The Brown Bunny Is een triest en teder meesterwerk

https://www.youtube.com/watch?v=n1zFGneJ7G8
The Bad Movie

The Brown Bunny is berucht om twee dingen: een expliciete orale seksscène en Roger Ebert die het de slechtste film noemt die ooit in Cannes is getoond. Een kritische consensus is dat het de meest pretentieuze en saaie film is die ooit op het scherm is gezet.

Het meesterwerk

Het deel dat altijd wordt weggelaten uit het Ebert-verhaal is dat hij later zijn beschuldigingen intrekt. Na Cannes trimde Vincent Gallo ongeveer een kwart van zijn film en sneed scènes door zoals een acht minuten durende opname van een autoraam. De nieuwe bewerking maakte het vervolgens tot bioscopen, waar Ebert prompt de film de beste beoordeling gaf die het ooit had.

In zijn herziene recensie beweerde Ebert Gallo's bewerking "de goede film binnenin te bevrijden." Volgens hem was het nu een tedere en trieste studie van eenzaamheid en behoefte geworden, met Gallo een weerloze uitvoering "niet één acteur op honderd zou durf te imiteren. "Hij prees ook de beruchte blowjobscene, en zei dat het materiaal van pornografie zodanig werd hergebruikt dat de film zelf emotioneler complex werd. Hoewel hij het geen volledige vier sterren toewees, noemde hij het nog steeds een goede film, een verre schreeuw van zijn populaire reputatie.

3 Uwe Boll's auschwitz Is echt in beweging

The Bad Movie

Uwe Boll heeft de reputatie om trashy-films in slechte smaak te maken. Dus toen hij aankondigde dat hij een film over Auschwitz zou maken, raakten mensen serieus van streek. De film heeft momenteel een score van 3.3 (van de 10) op IMDB.

Het meesterwerk

Waarschijnlijk onwaarschijnlijk, de weinige critici die het echt niet eens waren. Zij beweren auschwitz is niet alleen een goede Uwe Boll-film. Het is een goede film, periode.

Boll's techniek was om te proberen het leven van Auschwitz exact weer te geven zoals het gebeurde. Dit betekent geen helden, geen herkenbare karakters en geen genade.De effecten van de gaskamers werden luchthartig en bruut gefilmd en de moord op kinderen werd op het scherm afgebeeld. Het resultaat was op zijn zachtst gezegd effectief. De criticus voor Mic zei dat het perfect de banaliteit van het kwaad toonde en hoe gewone mensen gruwelijke daden kunnen begaan. Hij prees ook zijn nuchtere richting, die ophield met sensatie van de Holocaust.

Indie-liefhebbend filmmagazine Little White Lies toegedaan. Hun recensent heeft gebeld auschwitz "Een onverwacht ernstige, sobere en gevoelige geschiedenisles" en benadrukte hoe zijn Gestapo-wachten worden afgeschilderd als gewone werkmannen die zijn ingehaald door buitengewoon kwaad.

2 Snelheid 2 Is de ultieme zomervideo

The Bad Movie

Een slechte slechterik die boos wordt gemaakt door elektromagneten. Een boot die niet kan vertragen. Een kettingzaag verborgen op een Caribisch cruiseschip. Snelheid 2 heeft alle elementen van een fantastisch vreselijke film. Rotten Tomatoes scoort met een ongelooflijke 3 procent.

Het meesterwerk

We hebben van Roger Ebert in dit artikel een paar keer gehoord, en terecht. Hij was een van de meest gerespecteerde critici die de VS ooit produceerde, met een encyclopedische kennis van cinema. En met al deze ongelooflijke films rond zijn hoofd zwemmend, vond hij er nog steeds tijd voor Snelheid 2.

Ebert noemde het de ultieme zomerfilm en koos de speciale effecten uit wanneer het cruiseschip in de haven crasht als bijzonder opmerkelijk. Gerardo Valero, webblogger van Ebert, ging nog een stapje verder. In een uitgebreide analyse van de film wees hij erop hoe uniek het is om zijn schurk in wezen te laten winnen. Hoewel de slechterik van Willem Defoe wordt gedood en zijn diamanten verliest, slaagt hij er nog steeds in om een ​​olietanker in het midden van de oceaan op te blazen, een handeling die tot een milieucatastrofe zou leiden. Hij beweerde zelfs dat de vele gruwelen van de film in zijn voordeel werken. Net als de rampenfilms van weleer, is de ster het evenement zelf.

1 Ed Wood was een ondergewaardeerde artiest

The Bad Movie

De directeur van Plan 9 vanuit Outer Space, Ed Wood wordt vaak de slechtste regisseur in de geschiedenis genoemd. Zijn complotten klopten niet, zijn films zaten vol gozers en zijn verhalen wijdden enorm veel tijd aan travestie en kinky seks. Tegen het einde van zijn carrière maakte hij pornografie om de repo-mannen op afstand te houden.

Het meesterwerk

Er zijn serieuze academici en wetenschappers die denken dat Ed Wood geen hack was. Ze denken dat hij naast regisseurs als Luis Brunel en Jean Luc Goddard een plaats verdient.

In 2009 publiceerde Rob Craig de eerste serieuze, wetenschappelijke tekst over Ed Wood. Hij stelde dat de absurditeiten van Woods films onder de categorie Brechtiaans apparaat zouden kunnen vallen. De wankele sets, de belachelijke dialoog en scènes die tussen dag en nacht doorschieten, zijn bedoeld om de aandacht te vestigen op de absurde aard van de film zelf. Anderen zijn het daarmee eens Volgens hun interpretatie zijn de beste films van Wood gevuld met symboliek en zijn ze opzettelijk surrealistisch, tot op het punt van verschijnen als een hedendaagse experimentele film.

Een schrijver voor het tijdschrift Cult Movies onderhoudt zelfs de pornografische films van Wood sequensen die zo boeiend vreemd zijn dat ze zich waarschijnlijk kwalificeren als hoge kunst. Slamdance Festival beschouwt hem als een held. Verre van een mislukking te zijn, was Ed Wood misschien wel de grootste kitscherige kunstenaar van de eeuw.