Delen:
Top 10 Onaardse wezens van de diepte
De diepe zee is de onderste laag van de oceaan, op een diepte van 1800 m of meer. Weinig of geen licht dringt zo diep door; daarom werd historisch gezien gedacht dat daar geen leven zou worden gevonden. Maar in tegendeel, het leven op zee gedijt in de diepe zee. Bijna wonderbaarlijk genoeg vinden we bij elke duik interessant, bizar en nog nooit eerder gezien leven - dus hier zijn tien recent ontdekte diepzeewezens.
10Polychaete Worm
Deze worm werd dit jaar uit de zeebodem (3.900 voet / 1.200 meter) voor de noordkust van Nieuw-Zeeland gesleept. Ja, het kan roze zijn; en ja, het kan regenbogen weerspiegelen - maar polychaetewormen kunnen woeste roofdieren zijn. De "tentakels" op het hoofd zijn sensorische organen die zijn ontworpen om prooien te detecteren. Deze kan de farynx binnenstebuiten keren in een plotselinge greep naar kleinere wezens - denk Alien. Gelukkig groeien deze soorten wormen zelden langer dan 10 cm. Ze hebben ook de neiging om uit de weg te blijven, vaak te vinden in de buurt van hydrothermale ventilatieopeningen op de oceaanbodem.
Ze zagen er nogal zenuwslopend uit als een hoofdkrab, deze unieke kreeften werden gevonden op dezelfde duik die de polychaete-worm ontdekte, maar een beetje dieper, op ongeveer 4.600 voet / 1.400 meter. Hoewel de squat kreeft al bekend was bij de wetenschap, was deze soort nog nooit eerder gezien. Squat kreeften leven zo diep als 5.000 meter en onderscheiden zich door hun grote voorklauwen en samengedrukte lichamen. Het kunnen detritus-feeders, algen grazers, scavengers of roofdieren zijn. Er is niet veel bekend over deze specifieke soort, behalve dat deze bijna uitsluitend werd gevonden in de buurt van diepzeekoralen.
Vleesetende Coral
De meeste koralen halen voedingsstoffen uit fotosynthetische algen die in het weefsel van het koraal leven. Dat betekent ook dat ze binnen 200 ft / 60 m van het oppervlak moeten leven. Nou, niet deze soort, ook bekend als de harpspons. Het werd ontdekt in 2000 voor de kust van Californië, maar werd dit jaar alleen bevestigd als vleeseter. De vorm is enigszins als een kandelaar om het oppervlak te vergroten, het vangt kleine schaaldieren met kleine klittenbandachtige haken en verspreidt er een membraan overheen, langzaam verteren met chemicaliën. Alsof dat niet raar genoeg is, reproduceert het met behulp van "spermapakketten" - zie je die ballen aan de bovenkant van elke tak? Ja, dat zijn pakjes spermatoforen, en zo nu en dan drijven ze weg om een andere spons te vinden en te reproduceren.
Deze knappe kerel is een soort tonguefish, die meestal te vinden is in ondiepe estuaria of tropische oceanen. Deze leeft in de diepe zee en werd eerder dit jaar uit de bodem van de westelijke Stille Oceaan getrapt. Interessant is dat sommige tonguefish gespot zijn rond zwavel-spuwen hydrothermale openingen, maar wetenschappers zijn niet zeker van het mechanisme dat deze soort toestaat om de omstandigheden daar te overleven. Net als alle tonguefish in de bodem wonen beide ogen aan één kant van zijn hoofd. In tegenstelling tot veel tonguefish lijken ze echter precies op googly eyes van een golliwog.
Goblin Shark
De goblinhaai is een heel vreemd wezen. In 1985 werd het ontdekt in de wateren voor het oosten van Australië. In 2003 werden er meer dan honderd gevangen uit het noordoosten van Taiwan (naar verluidt na een aardbeving). Afgezien van sporadische waarnemingen van deze aard, is er echter weinig bekend over deze unieke haai. Het is een diepzee, langzaam bewegende soort die 3,8 meter lang (of langer!) Kan worden, dat is slechts de grootste die we kennen. Net als andere haaien kan het dieren voelen met elektrogevoelige organen en heeft het verschillende tandenrijen, maar in de goblinhaai zijn sommige aangepast om prooien te vangen en anderen om schaaldieren te verpletteren.
Als je interesse hebt om te zien hoe het een prooi vangt met die mond, kun je deze video bekijken. En probeer je een bijna 4 meter lange haai voor te stellen die op je afkomt met die kaken! Godzijdank dat ze (meestal) zo diep leven.
Het felgekleurde exemplaar hierboven (de kleuren zijn enigszins nutteloos als je leeft waar licht niet kan binnendringen) is een lid van de ongelukkig genaamde "slappe walvishaai" soort. Het werd voor de kust van Nieuw-Zeeland gesleept, op een diepte van meer dan 2 kilometer (1, 2 mijl). Op de bodem van die diepblauwe zee verwachtten ze niet veel vis te vinden - en in feite lijkt het erop dat de slappe walvisvis weinig gezelschap heeft. Deze visfamilie is tot 3.500 meter diep gevonden; heeft kleine ogen - ze zijn tenslotte vrij nutteloos in deze omgeving - en in plaats daarvan hebben de vissen de neiging om een zeer goed ontwikkelde zijlijn te hebben om trillingen te detecteren.
Het ontbreekt ook aan ribben, wat misschien de reden is waarom het zo "flabby" lijkt.
Dumbo Octopus
Voor het eerst gezien in 1999 en daarna in 2009 opgenomen, kan dit schattige dier (voor een octopus hoe dan ook) tot op een diepte van 7000 meter onder het oppervlak leven, waardoor het de diepste-verblijfs-octopus soort is die je kunt zien. Deze groep dieren, die is genoemd naar de flappen aan weerszijden van zijn klokvormige hoofd, ziet nooit het zonlicht. Er kunnen wel 37 soorten zijn. De dumbo-octopus kan boven de zeebodem zweven met een soort op sifon gebaseerde straalvoortstuwing, waar het zich voedt met de slakken, bivalven, kreeftachtigen en roeipootkreeft die daar leven.
De vampier inktvis (Vampyroteuthis infernalis, letterlijk: vampier inktvis uit de hel) is eigenlijk mooier dan hel, denk ik. Deze inktvis leeft niet op dezelfde diepte als de nummer één vermelding op deze lijst, maar op 600-900 meter blijft hij nog een lange weg zo ver als inktvis. Op de bovenste niveaus van zijn bereik is er wat zonlicht en als gevolg daarvan heeft het de grootste ogen van elk dier (in verhouding tot de grootte) geëvolueerd om zoveel mogelijk licht vast te leggen.Wat echt fascinerend is aan dit dier zijn de verdedigingsmechanismen. In de donkere zeeën waarin het leeft, geeft het bioluminescente 'inkt' af die andere dieren verbijstert en verwart terwijl deze ontsnapt. En bekijk deze coole video, waarin een vampierinktvis zich 'binnenstebuiten' draait om roofdieren te vermijden: http://www.youtube.com/watch?v=IWAnliNc6wk. Dit werkt een beetje beter als de zee eromheen niet verlicht is. Normaal gesproken kan het een blauwachtig licht uitstralen dat, van onderaf gezien, helpt camoufleren; maar wanneer gespot, wikkelt het zichzelf met zijn zwartgekleurde onderkant ... en verdwijnt.
Eastern Pacific Black Ghost Shark
Vond diep in de kust van Californië in 2009, deze mysterieuze haai behoort tot de groep van dieren die bekend staat als chimaeras, die misschien wel de oudste groep vissen is die vandaag de dag leeft. Sommigen geloven dat deze dieren zich 400 miljoen jaar geleden van de haaien hebben afgesplitst en het hebben overleefd door op zo'n grote diepte te leven. Deze bijzondere spookhaai gebruikt zijn vinnen om door het water te 'vliegen' en de man heeft een stekelig, knotsvormig, intrekbaar geslachtsorgaan dat uit zijn voorhoofd steekt. Het kan worden gebruikt om het vrouwtje te stimuleren of om haar dichterbij te halen, maar we weten niet genoeg over deze dieren om zeker te zijn.
De kolossale inktvis verdient echt zijn naam, groeit naar lengtes van tussen de 12-14 m (ongeveer de grootte van een bus). Het werd voor het eerst "ontdekt" in 1925 - maar alleen zijn tentakels werden gevonden, in de buik van een potvis. Het eerste complete exemplaar werd in 2003 aan de oppervlakte gevonden. In 2007 werd het grootste bekende exemplaar (10 m) gevangen in de Antarctische wateren van de Ross Sea en is nu te zien in het nationale museum van Nieuw-Zeeland. Er wordt gedacht dat de inktvis een langzaam bewegende hinderlaag roofdier, voeden met grote vissen en andere inktvis na het aantrekken van hen met bioluminescentie. Angstaanjagend zijn potvissen waargenomen met littekens die vermoedelijk zijn veroorzaakt door de draaibare haken op de tentakels van een kolossale inktvis.
Cascade Creature
Raar, nieuwe soorten diepzee-kwallen? Misschien een drijvende walvisplacenta of een stuk vuilnis? Tot eerder dit jaar wist niemand het. Speculatie bereikte koortshoogte nadat deze video viral op YouTube ging - maar mariene biologen hebben het sindsdien geïdentificeerd als een soort kwal, bekend als een Deepstaria-enigmatica.