Top 10 controverses rondom vee

Vee lijkt misschien een gelijktijdig mondain en esoterisch onderwerp, maar toen ik voor deze lijst aan het onderzoeken was, vond ik het een eye-opening om te overwegen hoe elk van deze kwesties een commentaar op ons als mensen is. Ik heb onlangs een boek gelezen met de titel Cow: A Bovine Biography van Florian Werner (vertaald uit het Duits door Doris Ecker), dat laat zien hoe de symbiotische relatie tussen vee en mens heeft geleid tot de ingebedde koe in verschillende facetten van onze cultuur, inclusief literatuur, muziek en beeldende kunst. Het boek betoogt dat de evoluties van mens en vee nauw met elkaar verweven zijn. Geen wonder dat de vee-industrie zo beladen is.

Je zult een aantal gemeenschappelijke thema's in de lijst opmerken, omdat veel van deze controverses zijn ontstaan ​​door moderne industriële landbouwpraktijken, en de twee kanten van een kwestie zijn vaak gesplitst op basis van het feit of we vee meer als goederen of medewezens zien. In de meeste gevallen probeer ik geen partij te kiezen, maar gewoon om de problemen te presenteren. (Voor de duidelijkheid, ik ben geen veganist.) Beslis zelf en deel uw mening over deze en andere controversiële veegerelateerde kwesties in de opmerkingen.

10

Castratie

De wijze man zei: "Dit is een mannelijke kameel. Naarmate het ouder wordt, zal het onhandelbaar worden. Je zou het beest moeten castreren om je problemen te besparen. "
De jongeman vroeg: "Hoe kan ik dit bereiken, o wijze?"
De wijze man antwoordde: "Je neemt twee grote stenen, houdt er één in elke hand, plaatst de testikels ertussen en brengt de stenen scherp bij elkaar."
"Maar dit zal zeker ernstige pijn veroorzaken", zei de verbaasde jongeman.
"Niet als je voorzichtig bent om je duimen uit de weg te houden."

Ik ben niet zeker van de oorsprong van deze oude grap, maar het circuleert al tientallen jaren en geeft een goede herinnering aan hoe we onze dieren bekijken en waarderen.

Voorstanders van dierenwelzijn argumenteren dat castrerende stieren onnodig en wreed zijn, en zeggen dat stieren juist beter opzwellen en meer vlees produceren dan ossen, hun gecastreerde tegenhangers. Het castratieproces is niet alleen pijnlijk, maar het dier loopt ook het risico van infectie. Degenen die voorstander zijn van castratie zeggen echter dat het de agressie bij vee vermindert en dat mensen de voorkeur geven aan de smaak van rundvlees uit ossen, dat meestal meer gemarmerd en minder taai is, waardoor het meer verhandelbaar is. Agressieve stieren hebben ook meer kans om apparatuur te beschadigen en andere runderen of hun menselijke handlers te verwonden.

Zelfs onder de castratie-supporters, een debat over wanneer en hoe castratie castreert. Kalveren genezen beter na chirurgische castratie dan oudere dieren, maar chirurgische castratie bij kalveren gebeurt meestal zonder verdoving. Andere methoden omvatten het afsnijden van de bloedsomloop naar de geslachtsdelen met rubberen ringen; uiteindelijk vallen de testikels af. Maar veroorzaakt dit het dier meer pijn dan alleen het afsnijden van de geslachtsklieren?

9

Slachtmethoden

Dierentuin professor Temple Grandin heeft haar leven gewijd aan het creëren van meer humane systemen voor het hanteren van dieren in slachthuizen. Haar autisme, waarmee ze de wereld kan zien door de ogen van koeien en andere dieren, informeert haar vele innovaties die de laatste momenten van een dier zo kalm en vredig mogelijk maken.

In overeenstemming met haar aanbevelingen worden de meeste runderen vandaag geslacht met behulp van een captive bolt stunning gun (denk aan No Country for Old Men), die bij correct gebruik het dier meteen doodt. Joodse en moslimgemeenschappen beschouwen dit type slachting echter niet als in overeenstemming met hun religieuze voedingswetten, die vereisen dat vee wordt geslacht met een enkele, snelle snee in de keel die de halsader en halsslagader scheidt, maar de vrucht verlaat. ruggenmerg intact. Het veroorzaken van minimaal lijden is een van de doelen van een dergelijke rituele slachting, maar het wordt niet altijd goed gedaan; eerder dit jaar stond de regering van Australië onder druk om de export van levende runderen naar Indonesië te beëindigen, waar video's opdoken van onmenselijke slachtpraktijken.

8

Kalfsvlees

Sommige mensen maken bezwaar tegen het idee om een ​​baby te eten, maar kalfsvlees is niets meer dan een bijproduct van de melkveehouderij: om melk te produceren, moeten koeien baren en vanwege de wereldwijde melkvraag produceren de koeien meer baby's dan wij zou kunnen ondersteunen als volgroeid vee.

Dus als je om ethische redenen vegetariër bent, maar je zuivel consumeert die afkomstig is van de bio-industrie, voed je feitelijk de kalfsvleesindustrie - vooral als je kaas eet, wat niet alleen melk maar ook het stremsel uit de maag van een kalf vereist.

Anderen vinden wreed de gewoonte om een ​​kalfs kalf van zowel de melk van de moeder (zodat we het kunnen drinken) als van stevig veevoer te beroven (zodat zijn vlees bleek blijft); in plaats daarvan krijgen deze kalveren vanaf de geboorte de wei-formule toegediend. Het eten van vrij opgeheven kalfsvlees, waarbij een kalf onbeperkt toegang heeft tot de moedermelk en het weiland, is waarschijnlijk net zo ethisch als je kunt krijgen (zie ook # 1) terwijl je nog steeds rundvlees eet.

7

Hormonen en antibiotica

Boeren in Noord-Amerika mogen runderhormonen geven om hun groei en productiviteit te stimuleren, hoewel synthetische hormonen in Canada niet zijn toegestaan. Groeibevorderende hormonen zijn helemaal verboden in Europa. De grootste zorg is dat mensen deze hormonen kunnen opnemen wanneer ze rundvlees eten of zuivelproducten consumeren, wat mogelijk kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals kanker. De hormonen kunnen ook uit het afval van het vee en het milieu lozen, waar hun effecten op dieren in het wild potentieel verwoestend kunnen zijn.

De Noord-Amerikaanse vee-industrie verdedigt haar standpunt, verwijzend naar onderzoek dat bewijst dat promoters van hormonale groei geen bedreiging vormen voor de menselijke gezondheid en zeggen dat het niet gebruiken van de hormonen de rundvleesprijzen voor consumenten enorm zou verhogen.

Een verwant debat gaat over het gebruik van antibiotica en critici geven de schuld aan de bio-industrie.Antibiotica zijn vaak vereist wanneer dieren van dichtbij worden gehouden en dezelfde voeding delen. Wanneer ze toegang hebben tot grasland, wordt de overdracht van ziekten drastisch verminderd. Klinische toediening van antibiotica - wanneer een dier daadwerkelijk ziek wordt - is niet het belangrijkste twistpunt; het is veeleer de voortschrijdende toediening van antibiotica als een preventieve maatregel waarvan sommigen geloven dat ze een belangrijke bijdrage leveren aan de wereldwijde antibioticaresistentie.

6

Rauwe melk versus gepasteuriseerd

Iedereen die is opgegroeid op een melkveebedrijf, zal je vertellen dat melk het best rechtstreeks van de koe smaakt. Voorstanders van een rauwe melk zijn het daarmee eens en zij duwen regeringen om de verkoop van ongepasteuriseerde melk toe te staan, wat in veel rechtsgebieden illegaal is. Ze beweren dat pasteurisatie de voedingsbalans in melk verandert, nuttige bacteriën, enzymen en antimicrobiële eigenschappen van melk vernietigt, evenals de natuurlijke zoetheid ervan verandert. Veel voorstanders van rauwe melk zijn van mening dat pasteurisatie alleen nodig is vanwege de bio-industrie, waar melk van alle dieren, waarvan sommige ziek kunnen zijn, in een groot vat wordt gemengd, wat onvermijdelijk leidt tot verontreiniging van de hele partij; ze zijn onvermurwbaar dat als een koe niet ziek is en als ze toegang heeft tot grasland en melk vrijmaakt van bloed of stolling, de melk volkomen veilig is om te drinken.

Voorstanders van pasteurisatie zijn het daar niet mee eens; de U.S. Centers for Disease Control meldt dat rauwe melk verantwoordelijk is voor drie keer de hospitalisaties in vergelijking met andere door voedsel overgedragen ziekten. Melk kan op elk moment tussen het melken en het verbruik, inclusief transport en bottelen, vervuild zijn en kan E. coli, salmonella of listeria bevatten. In Canada is de verkoop van rauwe melk en rauwe melkproducten (oude kaas is een uitzondering) nog steeds illegaal.

Sommige fans van rauwe melk hebben juridische beperkingen opgelegd door deel te nemen aan overeenkomsten voor het delen van koeien - eigenaren kunnen legaal rauwe melk drinken van hun eigen koeien. En achtentwintig Amerikaanse staten, waaronder Californië, Washington en Maine staan ​​momenteel de verkoop van geïnspecteerde en gecertificeerde rauwe melk in supermarkten toe.

5

Gras gevoed versus graan gevoed

Een van de belangrijkste redenen waarom herkauwers zoals runderen, schapen en geiten van oudsher zo belangrijk zijn voor mensen, is dat ze iets dat we niet kunnen verteren (de cellulose in gras) kunnen veranderen in iets dat we kunnen (melk of rundvlees). Dus voorstanders van grasgevoed vee beweren dat het voeren van iets dat we al gemakkelijk kunnen verteren - graan - een verspilling van voedsel is.

Gras-gevoed vee is echter niet zo productief als graan-gevoede dieren, en de laatstgenoemden hebben een hoger vetgehalte en beter marmering, waardoor hun rundvlees veel beter verkoopbaar is.

Dit debat is opnieuw gericht op de kwestie van de industriële landbouw, aangezien grasvee runderen doorgaans toegang krijgen tot grasland, een praktijk die meer land- en arbeidskrachten vereist, terwijl graangevoerd vee meestal in grote fabrieksboerderijen wordt geschreven. Critici van graanvoeding staan ​​erop dat het natuurlijke voedsel van het vee bestaat uit grassen en geen granen, en dat hun spijsverteringsstelsel de granen eenvoudig niet goed aankan, wat leidt tot ziekten waarvoor antibiotica nodig zijn (zie # 7).

4

Begraafpraktijken

Gerelateerd aan het grasgevoede versus graangevoede debat is de kwestie van begrazing. De overgrote meerderheid van de ontbossing in de Amazone heeft plaatsgevonden omdat veehouders die voor het levensonderhoud hebben vee nodig hebben om vee te laten grazen. Ze verbranden een stukje regenwoud en planten gewassen voor alleen vee om het vee de voedselvoorziening en de voedingsstoffen in dat gebied te laten afvoeren - en de cyclus herhaalt zich. De inheemse graslanden in Noord-Amerika zijn ook uitgeput door het vertrappelen van grazend vee.

Het bijhouden van koeien en het voeren van graan kan dus goed zijn voor het behoud van ons landschap en het creëren van meer verhandelbaar rundvlees. Maar is er een manier om beweiding tegemoet te komen terwijl plantengroei wordt gestimuleerd? Zimbabwaanse boer en bioloog Allan Savory vindt van wel. Hij merkte dat in het wild grazende dieren in strakke groepen verblijven om zichzelf tegen roofdieren te beschermen. Ze bemesten dat kleine gebied met hun mest, en gaan vervolgens verder naar een ander klein stukje planten, waardoor de eerste herstarttijd kan regenereren en groeien. Door dit patroon zorgvuldig na te bootsen (in plaats van het vee over een breed bereik te laten verspreiden), kunnen ranchers met behulp van een kader dat Savory "holistisch management" heeft genoemd, de groei van inheemse planten bevorderen, wat leidt tot een verhoogde biodiversiteit en duurzaamheid.

3

Boviene spongiforme encefalopathie

BSE, of gekkekoeienziekte, is een degeneratie van de hersenen veroorzaakt door een pathogeen eiwit of prion. Het besmette dier ontwikkelt gaten in zijn hersenen die problemen veroorzaken met coördinatie, overmatige agressie en uiteindelijk de dood. De meeste onderzoekers denken dat de ziekte is ontstaan ​​omdat runderen - van nature vegetariërs - vlees- en beendermeel kregen als een eiwitsupplement. De maaltijd was afkomstig van dood rundvee en kan zijn besmet in een slachthuis of verwerkingsbedrijf met het prion dat scrapie veroorzaakt, een vergelijkbare ziekte bij schapen.

BSE is in verband gebracht met wat bekend staat als de variant van de ziekte van Creutzfeldt-Jakob (vCJD) bij de mens, een angstaanjagende neurologische aandoening die begint met dementie, geheugenverlies, persoonlijkheidsveranderingen en hallucinaties, zich uitbreidt naar verlies van evenwicht en coördinatie en eindigt, altijd, met de dood . Na het begin hebben patiënten meestal slechts maanden te leven.

De praktijk om een ​​dier te voeden met een vegetariër is voor veel mensen beledigend genoeg, maar het feit dat vee dode dieren aten betekende dat mensen hen in wezen dwongen tot kannibalen. Een tienjarig verbod op de export van rundvlees uit Groot-Brittannië, waar BSE en vCJD het meest voorkomen, en na de uitbraak in het midden van de jaren negentig ontstonden er wijzigingen in de regulering van het veevoeder.Tot op de dag van vandaag krijgt het vee echter nog steeds voer afkomstig van de resten van dieren - alleen niet die van herkauwers. Aangezien vCJD een lange incubatieperiode van meerdere jaren en mogelijk tientallen jaren kan hebben, moet wellicht nog worden beoordeeld of deze beperking strikt genoeg is.

2

Fokken en klonen

In 2008 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration de resultaten vrijgegeven van een risicobeoordelingsonderzoek waaruit bleek dat gekloonde dieren net zo veilig zijn voor de voedselvoorziening als normale dieren. Voorstanders van klonen zien het als niets meer dan een uitbreiding van de bestaande veehouderijpraktijken, inclusief selectieve fok en kunstmatige inseminatie. Als je een dier hebt met zeer gewenste eigenschappen - zoals ziekteresistentie, hoge melkproductie en dergelijke - waarom zou je dan niet genetisch identieke exemplaren willen hebben in plaats van de dobbelstenen te werpen met typische seksuele voortplanting?

Tegenstanders verwerpen de praktijk als hoogst onnatuurlijk. Toen de eerste kloningsexperimenten in de jaren tachtig werden uitgevoerd, waren de resultaten onvoorspelbaar: uitgeschakeld of ernstig ziek buitenissig vee was niet ongewoon. Hoewel kloneringstechnieken betrouwbaarder zijn geworden, roept het risico van misvormde nakomelingen - om nog maar te zwijgen van het argument van de gladheid van klonen van mensen - ethische vragen op. Bovendien maakt het hebben van een enorme populatie van genetisch identieke dieren hen - en zij die daarvan afhankelijk zijn - uiterst kwetsbaar voor factoren zoals ziekte die de gehele kudde zou kunnen wegvagen. Het is, in essentie, mono-kweken tot in het extreme doorgevoerd. Wat vooral veel tegenstanders dwarszit, is dat gekloond rundvlees niet speciaal hoeft te worden geëtiketteerd en dat de gevolgen van het klonen en eten van gekloond rundvlees mogelijk al jaren niet meer voor de hand liggen.

1

Klimaatverandering

Het lijdt geen twijfel dat het verbranden van fossiele brandstoffen leidt tot broeikasgassen, maar sommige deskundigen op het gebied van klimaatverandering zeggen dat we minstens evenveel aandacht moeten schenken aan onze veestapel als schuldigen van de klimaatverandering. Rundvee, zoals alle herkauwers, blaast methaan uit, een broeikasgas dat meer dan twintig keer krachtiger is dan koolstofdioxide. Bovendien gaat veehouderij in veel delen van de wereld hand in hand met ontbossing (zie # 4), de vernietiging van een van de meest efficiënte koolstofputten van de natuur.

Vanuit het oogpunt van klimaatverandering is het eten van kalfsvlees eigenlijk een beetje beter dan het eten van volgroeid vee, omdat de kalveren geen cellulose verteren en dus minder methaan produceren, maar rundvlees heeft in het algemeen twee keer de koolstofvoetafdruk van een gelijkwaardige hoeveelheid varkensvlees. En het eten van kaas is net zo slecht als het eten van rundvlees, volgens Mike Berners-Lee's How Bad Are Bananas? De CO2-voetafdruk van Everything, omdat een enorme hoeveelheid melk nodig is om een ​​kleine hoeveelheid kaas te produceren. Berners-Lee stelt voor om de klimaatimpact van je kaas te verzachten, je moet kiezen voor zachte kazen, die minder melkintensief zijn dan harde kazen, en geen kaas verspillen als je het hebt; schimmel op harde kazen is geen reden om de hele baksteen weg te doen.

Natuurlijk is de meest klimaatvriendelijke oplossing om te stoppen met het eten van rundvlees (en geiten en lammeren), maar naarmate de ontwikkelende economieën in de wereld groeien, zal de wereldwijde vleesconsumptie waarschijnlijk gewoon blijven stijgen.