10 dingen die je moet weten over Afrikaanse stroperij

Maak een lijst met 's werelds meest iconische dieren en je zult waarschijnlijk denken aan de olifant en de neushoorn. In zekere zin zijn deze wezens zoals oceanen, bomen en bergen. We kunnen ons gewoon geen Aarde voorstellen zonder deze mensen in de buurt.

Jammer genoeg zien de dingen er vrij grimmig uit voor onze pachyderm-partners. Ongeveer 35.000 olifanten en 1.000 neushoorns worden elk jaar door stropers gedood. De vraag naar ivoor en neushoornhoorns heeft de westelijke zwarte neushoorn al doen uitsterven, en sommige natuurbeschermers denken dat zowel neushoorns als olifanten in slechts twee decennia volledig kunnen verdwijnen.

Helaas zijn stropers aan het werk over de hele wereld. In 2010 hebben jagers de laatste overgebleven Javan-neushoorns in Vietnam uitgeroeid en Aziatische olifanten worden vaak gedood vanwege hun slagtanden en huid. Maar terwijl landen als Thailand worstelen met het probleem van stroperij, komen de meeste illegale ivoor en hoorns uit landen als Kenia en Zimbabwe. Dus voor deze lijst richten we ons uitsluitend op stroperij in Afrika.

10Wie veroorzaakt al het probleem?

Met olifanten en neushoorns op de rand van uitsterven, is het niet meer dan normaal om te vragen: "Wie is verantwoordelijk?" Wel, het eenvoudigste antwoord is om een ​​vinger naar de stropers te wijzen. Dit zijn tenslotte de mannen die de triggers trekken. Maar hoewel er zeker slechteriken zijn die hun stroperswinsten gebruiken om terrorisme te ondersteunen, zijn de meeste stropers door armoede geteisterde mannen die alleen maar proberen hun gezinnen te voeden.

Om de echte slechteriken hier te vinden, moet je naar het oosten kijken. In landen als China en Vietnam is de vraag naar dierenproducten op de zwarte markt astronomisch hoog en zijn mensen bereid om buitensporige bedragen te betalen voor olifantenslagtanden en neushoornhoorns. Slechts een pond ivoor kan voor meer dan $ 1.000 worden verkocht, en Vietnamese burgers zijn bereid om tot $ 100.000 voor slechts een kilo (2,2 lb) van gemalen neushoornhoorn te vervlechten.

Dus wat is er met de exorbitante prijzen? Welnu, in Vietnam wordt neushoornhoorn als een magische remedie gebruikt. Vermoedelijk kan het innemen van dit soort dingen bijna alles doen, van het genezen van katers tot het wegwerken van kanker. Het is ook van mening dat hoornpoeder je hoog kan krijgen, wat absoluut absurd is omdat het voornamelijk bestaat uit keratine, hetzelfde spul dat onze vingernagels omvat.

Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, gebruiken Aziaten de neushoornhoorn niet als afrodisiacum. Nou ja, dat deden ze tenminste niet totdat de westerlingen het gerucht hadden geschapen en de mythe van de seksuele krachten van de neushoornhoorn zijn weg terug naar Vietnam was.

Wat ivoor betreft, het wordt gebruikt om antiek en kunstwerken te maken. In China zijn deze sierlijke stukken statussymbolen en worden ze vaak als geschenk van de ene ondernemer aan de andere gegeven. Maar waar komen deze snuisterijen vandaan? Nou, je kunt een illegale online winkel bezoeken of langsgaan bij een van de 150 winkels die een licentie hebben om ivoor te verkopen.

Het voordeel is dat elk item - van beeldjes tot complete slagtanden - moet worden geleverd met een foto-ID waarop het object in kwestie wordt weergegeven. Waarom? Nou, het is om te bewijzen dat het ivoor afkomstig is van een voorraad die legaal is gekocht door de Chinese overheid.

Natuurlijk zijn er manieren rond het systeem. Vaak worden de ID's gerecycled, opnieuw en opnieuw gebruikt voor verschillende items, zodat winkels snuisterijen van illegaal ivoor kunnen verkopen. En er is vrij veel illegaal ivoor in China. Alleen al in 2013 namen ambtenaren van Hongkong 6,3 ton (7 ton) van de spullen in beslag, en er komt er elk jaar meer in het land. Als natuurbeschermers neushoorns en olifanten voor uitsterven willen behoeden, moeten ze eerst de manier veranderen waarop mensen in Zuidoost-Azië over deze Afrikaanse dieren denken. Behalve dat, is er geen echte hoop.

9Amerika is niet onberispelijk

In 1989 heeft het Verdrag van de Verenigde Naties inzake de internationale handel in bedreigde diersoorten geschiedenis geschreven door te stemmen om de internationale ivoorhandel te verbieden. Dit had uiteraard geen invloed op de ivoormarkt in afzonderlijke landen. Daarom heeft president Barack Obama in 2013 een uitvoerend bevel uitgevaardigd dat de verkoop van ivoor binnen de VS verbiedt. En om het punt naar huis te rijden, verpletterde de overheid 5,4 ton (6 ton) van het spul.

Hoewel de VS een van de landen is die de leiding hebben in de oorlog tegen stropers, is er beslist een beetje bloed in de handen van Uncle Sam. Geloof het of niet, Amerika is eigenlijk de op een na grootste markt voor ivoor in de wereld, en tot voor kort waren staten zoals New York, Californië en Hawaii hotspots voor wit goud. En als je in een tijdmachine springt en een paar jaar teruggaat, zul je leren dat er een tijd was dat de VS het epicentrum was voor de ivoren handel ter wereld.

Tussen 1840 en 1940 waren de Amerikanen absoluut verliefd op ivoor. Het werd in vrijwel elk denkbaar product gebruikt, van knoppen tot biljartballen tot parelwitte kammen. Natuurlijk werd ivoor voornamelijk gebruikt om pianotoetsen te produceren. Piano's waren een symbool van verfijning in de jaren 1880, en pianisten genoten van het gevoel van ivoor op hun vingers. Dit was allemaal geweldig nieuws voor de stad Deep River, Connecticut. 100 jaar lang was deze stad in New England de thuisbasis van Piano Works, een fabriek die is opgericht door Phineas Pratt, een uitvinder. Hij creëerde een machine die perfect was om ivoor te snijden, en dankzij zijn uitvinding werd Deep River de ivoren hoofdstad van de wereld.

Als je Deep River op de dag zou bezoeken, zou je niet alleen een enorme fabriek vinden die ivoor in knophaken en tandenstokers verandert, je zou ook enorme kassen vinden vol olifantenslagtanden. Bekend als "bleken huizen," deze vreemde structuren werden gebruikt om ivoor bloot aan het zonlicht. Waarom? Wel, muzikanten vonden hun pianotoetsen helder wit en om die perfecte kleur te krijgen, moest het ivoor voor langere tijd in de zon worden weggelaten.

Helaas waren olifanten niet de enige slachtoffers van de ivoren onderneming van Deep River.Al deze slagtanden werden geleverd door Arabische handelaren die Afrikaanse slaven gebruikten om het ivoor door Midden-Afrika te slepen. De mannen waren met elkaar verbonden door een zware boomstronk rond hun hoofd, en hun reizen heen en weer waren zo gevaarlijk dat drie van de vier slaven stierven tijdens de reis. Hoewel ivoren pianotoetsen uiteindelijk in de jaren vijftig uit de gratie vielen, grotendeels dankzij de opkomst van plastic, had de Amerikaanse ivoorindustrie al duizenden levens geëist, zowel olifanten als mensen.

8Safari-foto's zijn een moordenaar

Ben je van plan om op vakantie te gaan naar Afrika? Misschien wil je je iPhone in je zak houden. Terwijl moderne technologie amateurfotografie tot een alledaagse gebeurtenis heeft gemaakt, krijgen stropers ook een handige nieuwe manier om potentiële prooien op te sporen.

Het geheim is geotagging, een functie die geografische informatie op uw smartphonefoto's bevat. Als een toerist een foto van een neushoorn snapt, vergeet de Geotag-functie uit te schakelen en die foto naar Facebook verzendt, kunnen stropers gemakkelijk geografische metagegevens extraheren die hen de lengtegraad en breedtegraad van hun steengroeve geven. Het is dezelfde manier waarop terroristen vier Apache-helikopters vernietigden, en ambtenaren namen de programmeur en vermoedelijke moordenaar John McAfee gevangen.

Neushoorns hebben meestal geen haast en hangen meerdere dagen rond dezelfde plek. Dus zelfs als stropers een oudere foto vinden, kan het nog steeds nuttige informatie opleveren. Erger nog, jagers vermommen zichzelf vaak als toerist, zodat ze snel een foto kunnen nemen zonder enig vermoeden te wekken. En wanneer de zon ondergaat, verschijnt de rest van hun bemanning en voltooit de klus.

Zelfs als de geotag-functie is uitgeschakeld, moeten vakantiegangers voorzichtig zijn met hun camera's. Als er een drinkplaats of een berg op de achtergrond is, kunnen stropers het herkenningspunt waarschijnlijk herkennen en uw Instagram-account in hun voordeel gebruiken. Wanhopig hebben sommige safaritours de gasten verboden om hun telefoon op bepaalde plaatsen helemaal te gebruiken. Het laat alleen maar zien dat technologie niet goed of slecht is, het hangt er allemaal vanaf hoe het wordt gebruikt.

7 olifanten verliezen hun slagtanden

Ondanks beroemdheden als Leonardo DiCaprio en bedrijven zoals Google die miljoenen dollars doneren om olifanten te redden, sterven deze prachtige wezens nog steeds met een duizelingwekkende snelheid. Het lijkt er echter op dat deze pachyderms nog een laatste list over hun slurf hebben. In plaats van gigantische ivories te laten groeien, verliezen steeds meer olifanten hun slagtanden.

Volgens een studie gepubliceerd in de African Journal of Ecology, 38,2 procent van de vrouwelijke olifanten in South Luangwa National Park, Zambia werden geboren zonder hun kenmerkende tanden. Vergelijk dat met andere kuddes, en je zult merken dat dat een vrij laag aantal is. In één populatie had 98 procent van de vrouwen hun slagtanden verloren en dit is niet alleen een Afrikaanse trend. In Azië is het aantal mannen zonder slagtanden gestegen van 2-5 procent tot 5-10 procent.

Het lijkt erop dat stropers de goed begiftigde olifanten eruit halen, degenen zonder slagtanden geven hun genen door. Als dit zo doorgaat, leven we misschien ooit in een wereld waar slagtanden van olifanten gewoon niet bestaan.

Dat kan natuurlijk problemen opleveren voor de dieren omdat ze hun slagtanden nodig hebben voor vechten en foerageren, maar als natuurlijke selectie besluit hun tanden weg te doen, is de kans groot dat ze zich kunnen aanpassen. En hoewel het triest is om aan deze machtige wezens te denken zonder hun iconische ivories, is het een stuk beter dan het idee helemaal geen olifanten op aarde te hebben.

6 Gier halen

Olifanten en neushoorns zijn niet de enige slachtoffers van de stropersproblemen in Afrika. Geloof het of niet, buizerds zitten ook in grote problemen. Als 's werelds lelijkste aaseter worden gieren meestal niet bewonderd of gewaardeerd. Maar deze vogels zijn ongelooflijk efficiënte conciërges, die onze planeet mooi en schoon houden - en dat is eigenlijk het probleem.

Een dode olifant is een koninklijk banket voor een stel hongerige buizerds, en wanneer ze een vleugje ontbindende dikhuid krijgen, zullen er gieren rondzwermen bij honderden. En dat is slecht nieuws voor stropers. Zoals je zou verwachten, willen deze jongens hun moorden geheim houden en ze willen niet dat parkwachters enig bewijs van hun misdaad vinden. Helaas zijn gieren als politiebloedhonden. Ze krijgen een geur van stinkend vlees en leiden ambtenaren rechtstreeks naar de moordscène.

Wanhopig om hun sporen te verdoezelen, zijn stropers begonnen olifanten lijken te bedwelmen met chemicaliën, en vergiftigen ze elke gier die opduikt voor een maaltijd. In 2013 hebben stropers in Namibië maar liefst 600 vogels gedood - en dat was maar voor één olifant. Soortgelijke evenementen gingen in 2012 ten onder en lieten honderden gieren achter in de zon.

Dit is echt slecht nieuws voor gieren. Zeven van de 11 soorten die in Afrika leven, zijn al bedreigd of kwetsbaar. Om het nog erger te maken, legden moederbuizerders maar één of twee jaar lang een ei. En als je gierstropers in de gaten houdt - ja, er zijn echte stropers van gieren - die hun hoofd afsnijden voor traditionele Afrikaanse geneeswijzen, kun je zien dat deze arme vogels grote problemen hebben.

5Elephant en neushoornbeveiligers

Stop een stroper tegen een olifant, en de kans is bijna 100% dat de stroper gaat winnen. Natuurlijk, een olifant van 4,3 ton (5 ton) kan een volwassen man als een insect verpletteren, maar de kans is groot dat de jager een machinegeweer draagt. Op zijn minst heeft hij waarschijnlijk een pijlkoker vol pijltjes met gif. Met andere woorden, je moet nooit een slagtand naar een vuurgevecht brengen.

Gelukkig zijn stropers niet de enige mensen die vuurkracht op de savanne inpakken. Maak een reis naar de Nakuprat-Gotu Conservancy in Kenia of Odzala National Park in de Republiek Congo, en je zult vrachtwagens vol met camo geklede mannen vinden die volautomatische machinegeweren inpakken.Dit zijn olifant lijfwachten, betaald om deze dieren te beschermen tegen illegale jagers, en als het nodig is, zullen ze dodelijke krachten gebruiken.

Het meest interessante aan olifantenlijfwachten is dat ze bijna allemaal ex-stropers zijn die hun criminele wegen hebben opgegeven. In ruil voor het inleveren van hun illegale wapens en het geven van belangrijke informatie over andere stropers, krijgen ze een voltijdbaan en een legitieme bron van inkomsten. Maar olifanten zijn niet de enige dieren die bescherming krijgen. De witte neushoorns die leven in de Ol Pejeta Conservancy in Kenia zijn 24 uur per dag, zeven dagen per week omringd door gewapende mannen.

4Drones en Chili Powder

Het woord 'drone' roept automatisch beelden op van onbemande objecten die bommen laten vallen op vijandige opstandelingen - of ongewapende burgers, afhankelijk van je niveau van paranoïde complottheorieën. Maar drones zijn niet alleen wapens. Natuurbeschermers hopen dat deze machines een waardevol instrument kunnen worden in de strijd om bedreigde dieren te redden.

Het voor de hand liggende voordeel van het gebruik van een drone is dat je 24/7 oog in de lucht hebt. Met constant toezicht, vooral in gebieden die te gevaarlijk zijn voor vliegtuigen, kunnen parkwachters de neushoorn- en olifantenpopulatie goed in de gaten houden. Ze kunnen de savanne ook scannen op verdachte activiteiten en weten precies waar ze naartoe moeten gaan als zich problemen voordoen.

Maar er zijn ook een paar vreemde gebruiken voor drones. Volgens Marc Gross, het hoofd van het Mara Elephant Project, hebben olifanten een hekel aan het geluid van drones. Dat komt waarschijnlijk omdat olifanten geloven dat het neuriën van een drone eigenlijk een zwerm bijen is, en zoals we onlangs hebben geleerd, zijn olifanten doodsbang voor de kleine beestjes. Immers, krijgen gestoken op de romp of het oor is waarschijnlijk een onaangename ervaring. Dus hoe is dit een voordeel? Nou, als rangers weten dat er stropers zijn in het gebied, kunnen ze mogelijk drones gebruiken om de olifanten weg te jagen.

Een ander gebruik voor drones betreft een nogal pittig fruit, de chili peper. Bijt op een van deze slechte jongens, en je zult voelen alsof je de duivel zelf hebt gekust. Die krachtige slag is te danken aan capsaïcine, het ingrediënt dat je mond in vuur en vlam zet. Olifanten houden niet zo van capsaïcine, en in tegenstelling tot mensen weten ze beter dan het aan te raken. Wat heeft dit met drones te maken? Nou, Marc Gross hoopt zijn machines te kunnen veranderen in het spuiten van dit spul. Op die manier, als een olifant op weg is naar een groep jagers, zal de capsaïcine de olifant in de andere richting drijven.

Helaas heeft de drone-business enkele haken en ogen aangeraakt in Afrika. Hoewel Google $ 5 miljoen aan het Wereld Natuur Fonds doneerde voor onderzoek naar drones, hebben verschillende landen zoals Kenia en Zuid-Afrika onlangs het privégebruik van drones verboden. Dat is een echte schande, omdat onderzoek van de Universiteit van Maryland heeft aangegeven dat drones waarschijnlijk uiterst effectief zouden zijn in de oorlog tegen stropers. Hopelijk zullen deze landen hun beslissingen omkeren en gaan investeren in technologie van de 21e eeuw. Dat zijn tenslotte de stropers.

3The Irish Connection

De Ierse reizigers zijn een van de meest interessante groepen mensen op aarde. Hoewel niemand zeker weet waar ze vandaan komen, weten historici dat ze ooit in met paarden getrokken wagens woonden, van stad tot stad varend waar ze als smidse werkten. Tegenwoordig houden veel reizigers dit nomadische bestaan ​​vol. Zeer geheimzinnig, ze wonen in Traveler-trailerparken, trouwen in hun eigen gemeenschap en spreken hun eigen unieke taal genaamd Shelta.

Dankzij hun excentriciteiten worden de Ierse reizigers geconfronteerd met veel vooroordelen. Veel mensen beschouwen de Travellers als boeven of dieven, en helaas is er een crimineel element in de Irish Traveler-gemeenschap. Sommigen zijn expert inbrekers, terwijl anderen zich specialiseren in asfaltering van wegen - en opstijgen met het geld na het doen van een echt vreselijke baan.

Maar wat hebben de Ierse reizigers te maken met Afrikaans stropen? Welnu, in 2010 beseften ambtenaren dat ze het hadden tegen een zeer unieke bende dieven, een Iers syndicaat met internationaal bereik. Hun specialiteit? Musea binnendringen en neushoornhoorns stelen.

Bekend als de Rathkeale Rovers, deze bijzondere tak van de Ierse reizigers werd gerund door Richard "Kerry" O'Brien en Michael "Levan" Slattery. Terwijl sommige leden van de Traveller-gemeenschap in armoede leven, rollen deze twee mannen in het deeg. O'Brien verdiende miljoenen door met Chinees meubilair om te gaan, terwijl Slattery een grote antiekexpert was. Dankzij hun miljoenen kocht de Rovers tot 80 procent van de stad Rathkeale, maar misschien nog indrukwekkender, ze hielden jarenlang een internationale coalitie van advocaten op hun hoede.

De Rovers waren niet precies Ocean's Eleven, maar ze hebben de klus geklaard. In 2013 braken drie mannen het National Museum of Ireland in (algemeen bekend als de Dode Zoo), bond de bewaker vast en gooide vier taxidermale hoofden achter in een busje.

In Parijs lanceerde een groep Rathkealers traangas in het Museum van de jacht en de natuur alvorens te vertrekken met een enkele hoorn. Ze braken uit in kastelen, musea en antiekwinkels in heel Europa. Ze kwamen overal vandaan, van Frankrijk tot Italië tot Scandinavië. Natuurlijk waren niet al hun operaties zo flitsend. Eens huurden ze een dakloze in Austin, Texas in om een ​​winkel binnen te lopen en een neushoornkop van $ 18.000 te kopen.

Verrassend genoeg waren de Rathkeale Rovers extreem moeilijk te vangen. Dat komt deels omdat ze hun eigen mensen geen banen stuurden. Ze gebruikten meestal buiten criminelen of werknemers die op hun asfalteringsafdeling werkten. Ten tweede was het voor agenten van Europol heel moeilijk om erachter te komen wie wie was.Leden van de Ierse reizigers geven hun kinderen vaak dezelfde namen, dus het was moeilijk om erachter te komen wie waar en wanneer was.

Maar uiteindelijk sloten functionarissen zich in bij de Rovers en arresteerden hun op Azië gebaseerde tussenpersoon voordat ze uiteindelijk zelf aan Slattery en O'Brien werkten. Het is echter niet zo dat de Rathkeale Rovers uit beeld zijn. Ze zijn nog steeds groot in de smash-and-grab-scene, alleen vandaag zijn ze meer gericht op oude Chinese kunstwerken.

2 De Dehorning-controverse

Met neushoorns op de rand van uitsterven, hebben sommige natuurbeschermers zich tot nogal controversiële methoden gekeerd om de soort te redden van vernietiging. Een van de meest controversiële praktijken staat bekend als dehorning, en het is precies hoe het klinkt. Na het dier te hebben gedestilleerd, zal een natuurbeschermer een pen gebruiken om een ​​lijn over de hoorn te markeren, enkele centimeters vanaf de basis. Dan komt de kettingzaag tevoorschijn en gaat de hoorn af. Zodra het is verwijderd, wordt de stomp getrimd en gesmeerd met teer om scheuren te voorkomen.

Maak je geen zorgen, het is een pijnloze procedure. Een neushoornhoorn is gemaakt van keratine, calcium en melanine en is niet aan de schedel gehecht. Het proces lijkt op het knippen van je nagels, maar het heeft nogal wat discussies in de zoölogische gemeenschap teweeggebracht.

Een van de belangrijkste zorgen is wat er gebeurt met de neushoorn nadat hij zijn hoorn heeft verloren. Sommigen zijn bang dat vrouwelijke neushoorns hun kalveren niet kunnen verdedigen, en mannetjes zullen uitdagers niet kunnen weren. Gelukkig lijkt het onderzoek erop te wijzen dat onthoornen niet echt het gedrag van een neushoorn beïnvloedt, maar helaas is er een ander - en veel groter - probleem.

Dehorning lijkt de meeste stropers niet te storen. Natuurlijk, hoe groter de hoorn, hoe hoger het salaris, maar zelfs een klein stukje zal een mooie cent worden. In het Hwange National Park in Zimbabwe haalden jagers kuddes neushoorns, hoewel de meeste van hun hoorns werden afgeknipt.

De meeste natuurbeschermers lijken het erover eens te zijn dat onthoornen op zichzelf niet zo effectief is. Maar gooi gewapende bewakers in de mix, en dat is een ander verhaal. Het wordt opeens een eenvoudig geval van risico's versus beloningen. Als er een kans is dat een stroper wordt neergeschoten, zal hij waarschijnlijk zijn leven niet riskeren voor een stompe kleine hoorn. Het lijkt erop dat onthoornen het beste werkt wanneer er een machinegeweer bij betrokken is.

Helaas spelen de economie een grote rol in het proces. Het kost overal van $ 620 - $ 1.000 tot dehorn een neushoorn, en net als je vingernagel, groeit de hoorn terug. Uw doorsnee neushoorn heeft om de 12-24 maanden een trimbeurt nodig om dit plan te laten werken. Zodra u de cijfers begint te verwerken, worden dingen echt heel erg snel.

In feite zou het $ 5.8-8.8 miljoen kosten om alle neushoorns in het Kruger National Park te ontvoeren - slechts één keer. En dat is niet het geld dat je zou moeten betalen voor gewapende bewakers. Is onthoornen een haalbare optie? Of is het onpraktisch? Hoe dan ook, één ding is zeker. Dehorning is niet de meest controversiële methode om neushoorns te behouden. Die prijs zou waarschijnlijk naar de praktijk van ... gaan

1Pondoorhoorns

Stel je voor dat je worstelt met koorts, een moordende hoofdpijn of mogelijk zelfs een tumor. Wanhopig voor genezing, haal je je gemalen neushoornhoorn uit. Alleen jij merkt iets vreemds aan het poeder. Het is paarsrood. Wat is hier aan de hand?

De kans is groot dat iemand je neushoornhoorn vergiftigd heeft. Als je dat spul doorslikt, begint je maag te krampen en zul je overal braken. Je krijgt dan diarree en je kunt zelfs stuiptrekkingen krijgen. Je gaat niet dood, maar je voelt je gewoon vreselijk, allemaal dankzij Ed en Lorinda Hern, eigenaars van het Rhino en Lion Reserve in de buurt van Johannesburg, Zuid-Afrika. In 2010 lanceerden ze het Rhino Rescue Project (RRP), een organisatie die zich toelegt op het vullen van neushoornhoorns met giftige chemicaliën.

Het idee is eenvoudig. Na het kalmeren van een neushoorn boren Ed en Lorinda een gat in elk van zijn hoorns. Vervolgens injecteren ze de hoorns met een mengsel van rode kleurstof en parasieten die worden gebruikt om teken te doden. Het gif verspreidt zich vermoedelijk door het vezelige binnenland van de hoorn, maar is nooit bang, hoorns zijn niet aangesloten op de bloedbaan van de neushoorn, dus het dier is niet in gevaar. Als een stroper een van de beesten bezet, zal hij uiteindelijk een besmet product verkopen.

De praktijk van hoornvergiftiging heeft zich verspreid over Zuid-Afrika en wordt beoefend in parken zoals het Sabi Sand Private Game Reserve. Omdat de kleurstof van buitenaf niet zichtbaar is, waarschuwen parkwachters de jagers dat deze neushoorns hun klanten een soort misselijk gevoel zullen geven. Als alles volgens plan verloopt, pakken de stropers hun wapens in en gaan mee, onwillig om hun klanten in gevaar te brengen. Als ze toch de hoorns nemen, zal de kleurstof op de röntgenfoto's van de luchthaven verschijnen, waardoor het onmogelijk wordt om de goederen het land uit te smokkelen.

Natuurlijk, hoornvergiftiging heeft een paar critici. Waarom? Welnu, de hoorns worden doorgegeven aan tussenpersonen die ze voor een buitensporige hoeveelheid geld verkopen. Veel tegenstanders zijn bezorgd dat deze tussenpersonen de hoornpoeder wit bleken, verbergen dat de hoorns vergiftigd zijn, en geen seconde nadenken over de gezondheid van hun kopers. Het zijn tenslotte criminelen die zich bezighouden met pseudowetenschap op de zwarte markt. Andere experts zeggen dat het gif niet goed door de hoorn stroomt en alleen in het boorgebied blijft.

Een ander probleem is dat veel Aziatische zakenmannen om sierlijke redenen hoorns kopen. Ze willen een neushoornhoorn in hun kantoren weergeven als symbolen van macht. Het gif zou helemaal geen invloed op hen hebben. Maar het grootste probleem is dat veel Chinese en Vietnamese mensen zich niet eens bewust zijn van de praktijk van rhino-vergiftiging, dus het werkt niet echt als een afschrikmiddel.Dus hoewel rhino-vergiftiging misschien gewoon als desserts klinkt, lijkt het erop dat critici van de praktijk een punt hebben.