Delen:
10 verhalen van dieren die terugvechten tegen stropers
In de afgelopen 10 jaar hebben olifanten 800 mensen vermoord in de staat Assam, India, alleen. Assam is een extreem geval, maar het is niet de enige plek waar dieren beginnen terug te vechten. In de afgelopen decennia zijn aanvallen van olifanten gestaag toegenomen.
Volgens expert Gay Bradshaw hebben de dieren net een breekpunt bereikt. Ze hebben tientallen jaren van stroperij, ruiming en verlies van leefgebied doorstaan en velen hebben moeten toekijken terwijl hun gezinnen en baby's worden gedood en verbroken.
Bradshaw gelooft dat dit een soort dierenopstand is - een tijd waarin de dieren in het wild zich tegen hun misbruikers keren door agressiever te worden dan ooit tevoren.
Het resultaat was een aantal absoluut huiveringwekkende verhalen van dierlijke aanvallen. Wees gewaarschuwd - deze zijn niet voor bangeriken.
10 De tijger die jaagde op man
De tijger was een van de grootste ooit die de Siberische wildernis genas. Het woog ergens tussen de 225 en 320 kilogram (500-700 lb). Toen Vladimir Markov het dier zag, was het aan het eten.
Markov had alleen een pistool zonder vergunning en een paar zelfgemaakte kogels. De tijden waren zwaar en hij worstelde om zichzelf gevoed te houden. Voor hem zag het van de ingewanden ontdane hert dat de tijger at, eruit als een vijfsterrenmaaltijd. En dus vuurde hij een schot af, sloeg de tijger in het been om het af te schrikken en sleurde het half opgegeten voedsel weg.
Markov dacht dat dit het einde van het verhaal zou zijn, maar de tijger zou dit niet laten gaan. Het volgde de geur van Markov terug naar de hut waarin hij woonde. Toen de tijger zag dat Markov er niet was, wachtte hij op hem om terug te keren - ongeacht hoe lang het duurde.
De tijger wachtte tot 48 uur bij de voordeur totdat Markov thuiskwam. Toen hij dat deed, viel de tijger aan.
Toen de onderzoekers Markov vonden, waren er nog maar een paar botten die uit zijn laarzen staken, een bebloed hemd met een arm er nog in, een afgehakte hand en een hoofd met het gescheurde gezicht schoon van de schedel.
9 De Rhino That vochten terug
Luteni Muharukua maakte deel uit van een bende stropers. Onder de dekmantel van de nacht slopen hij en zijn cohorten het Etosha National Park in Namibië binnen, een beschermd natuurgebied waar neushoorns rondzwierven. De mannen waren op jacht naar de hoorns van de dieren.
Ze hadden een bepaalde neushoorn een tijdje gevolgd, maar de groep was hem uit het oog verloren. Ze zochten door het donker en probeerden erachter te komen waar de neushoorn was verdwenen. Het dier had ze echter nog geen seconde uit het oog verloren.
De mannen hoorden de voeten van de neushoorn vertrappen en naderden van achteren dichterbij. Toen zagen ze dat het naar voren stormde met die waardevolle hoorn die rechtstreeks op hen gericht was.
De stropers renden weg. In zijn paniek struikelde Muharukua en zakte neer op de grond. De neushoorn verpletterde zijn been en sloeg op hem neer, zijn pezen uiteen scheurend.
Zijn vrienden riskeerden hun leven om Muharukua te redden. Door veel geluk slaagden ze erin om zijn gebroken lichaam op een berg te dragen waar ze zich verborgen hielden tot de aanbreken van de dag. Toen de politie hen 's ochtends vond, was het bijna een opluchting om hun polsen in kettingen te hebben.
8 De leeuwen die alleen een hoofd verlieten
Park Rangers werd op een ochtend wakker in een gruwelijk zicht in het Kruger National Park in Zuid-Afrika. Daar, in het beschermde natuurgebied, vonden ze het afgehakte hoofd van een man die naast een jachtgeweer en een pak munitie lag.
Het lichaam van de man was door een paar leeuwen verscheurd. Ze hadden zijn botten schoongelikt en niets dan een griezelig gezicht achtergelaten.
De man kon zijn eigen verhaal niet vertellen, maar de gruwelijke scène maakte veel duidelijk. Hij was ongetwijfeld een stroper, een man die op leeuwen jaagde om hun botten te verkopen voor traditionele medicijnen. Het is duidelijk dat zijn laatste jacht niet goed is verlopen.
Zo gruwelijk als zijn dood was, kan er een soort karmische gerechtigheid in zijn geweest. Slechts een paar maanden eerder waren drie mannelijke leeuwen dood in het park gevonden, hun hoofd en poten afgehakt.
Niemand kon met zekerheid weten of dit dezelfde man was die de hoofden van die leeuwen had afgesneden. Maar misschien op een bepaald niveau herinnerden de leeuwen zich wat er met hun trots was gebeurd. Misschien haalden ze met de dood van de man een of ander wreed ras van dierenwraak.
7 De olifant die een man in zijn romp heeft verpletterd
Theunis Botha verdiende zijn brood door rijke Amerikanen uit te nodigen in de wildernis van Zuid-Afrika en trofeejacht te maken. Zijn kenmerkende zet was het gebruik van een groep honden om angst te zaaien in die enorme, Afrikaanse beesten, hen op hun plaats te hoeden, zodat hij - en iedereen die hem een paar dollars wilde geven - hen kon neerknallen.
Tijdens zijn laatste jacht sloegen de dieren terug. Hij had zijn gezelschap geleid naar een kudde olifanten die de dreiging van Botha en zijn vrienden had moeten beseffen. Voordat ze hun geweren konden afvuren, stampten drie olifanten naar de jagers.
Botha en zijn vrienden openden het vuur. Maar in de chaos merkten ze de vierde olifant niet op die langs hun kant kwam. Zonder de jager te vangen, wikkelde het dier zijn slurf om de tors van Botha en trok hem de lucht in.
Botha's vrienden dachten dat ze zijn leven aan het redden waren toen ze begonnen te schieten op de olifant die hem manipuleerde. In plaats daarvan stuurden ze de olifant en Botha op de grond. Botha raakte eerst het vuil. Toen daalde de olifant boven op hem neer en verpletterde hem onder meer dan 4.500 kilo (10.000 lb) aan gewicht.
6 De krokodil die op zijn jager heeft geleefd
Scott Van Zyl had jarenlang op krokodillen gejaagd. Net als Botha had hij zijn brood kunnen verdienen door buitenlandse klanten te helpen bij het jagen op groot wild, en hij voelde weinig angst ronddolen in de wildernis van Zuid-Afrika en Zimbabwe.Toen hij zich van zijn gids afscheidde en krokodil-geteisterde wateren betrad, verwachtte iedereen dat hij naar huis zou terugkeren.
Na een paar dagen werden de vrienden van Van Zyl echter ongerust. Een team dat werd gestuurd om hem te vinden, volgde zijn sporen in een rivier die werd overspoeld met krokodillen. Met een diepe zorg in hun hart wegzakend, schoten ze twee van de krokodillen neer en brachten ze terug naar de stad. Daar bevestigden ze hun ergste angst: Van Zyl werd verteerd in een van de magen van de dieren.
We kunnen niet volledig zeggen wat er is gebeurd, maar het is mogelijk dat Van Zyl de krokodil niet in de ondieptes heeft zien liggen. Immers, dat is waar een krokodil gewoonlijk zal wachten voordat hij zijn prooi grijpt met zijn krachtige kaken. Dan kronkelt de krokodil de prooi met een dood rolletje de rivier in. Daar houdt de krokodil het hoofd van zijn prooi onder water totdat de prooi verdrinkt.
Uiteindelijk lieten de autoriteiten toe dat drie crocs werden gedood tijdens de jacht op Van Zyl. Zoals later bevestigd door DNA-tests, werden zijn resten gevonden in een van de dieren.
5 De leeuwen die het leven van een neushoorn redden
Rhino-stropers dragen bijlen en draadscharen mee als ze naar parken sluipen. Voor hen zijn de hoorns het enige waardevolle deel van een neushoorn. Dus laten de stropers het levenloze lichaam van het dier in het zand achter met een groot gapend gat dat in zijn kop is opengescheurd.
Dat was wat een bende stropers dacht te zullen verlaten toen ze het Zuid-Afrikaanse Sibuya Game Reserve binnensloop. Tijdens hun jacht stuitten ze echter op iets waar geen draadknipper hen van kon beschermen - een enorme trots van leeuwen.
Niemand weet zeker hoeveel stropers in die groep waren, die werd overspoeld door leeuwen. Wat er nog over was van de jagers was zo verward en versnipperd dat het onmogelijk is om te zeggen hoeveel mensen er ooit waren.
Toen het anti-stropers team arriveerde, plukten de leeuwen nog steeds de resten van hun slachtoffers. Er waren te veel leeuwen om te tellen. De mannen die zijn aangevallen, konden niet lang hebben geduurd.
4 De olifant die vier stropers vocht
Een groep van vier stropers jaagde een uur in het Thattekad Bird Sanctuary toen ze de stamping feet van een olifant hoorden. Tegen die tijd was het echter te laat. In het pikdonker van de nacht hadden ze het dier niet kunnen zien en nu was het slechts centimeters verwijderd om hen te vertrappen.
De olifant sloeg onmiddellijk twee van de stropers, Tony en Basil, in de rondte als lompenpoppen. Basil was zo zwaar verpletterd dat zijn ruggenmerg blijvend gewond was geraakt door de aanval, maar zijn wonden waren niets vergeleken met Tony's. Toen Tony op de grond viel, ging zijn pistool af en schoot hij zichzelf door de dij.
De andere twee stropers moesten hun vrienden wegslepen en ze zo ver mogelijk bij de razende olifant vandaan halen. Tony was in een moeilijke toestand. Zijn longen waren verpletterd en zijn been bloedde weg, hij kon niet alleen lopen.
De mannen snelden naar het ziekenhuis, klaar om al hun misdaden te bekennen als ze gewoon het leven van hun vrienden konden redden. Voor Basil werkte het. Hij kreeg de behandeling die hij nodig had om levend te overleven, hoewel hij geluk heeft als hij ooit nog een keer loopt.
Maar het was te laat voor Tony. Zijn verpletterde longen gaven het op in het ziekenhuis.
3 De olifant die ze niet konden neerhalen
Gewapend met wapens zonder licentie sloop Solomon Manjoro en Noluck Tafuruka het nationale park Charara in Zimbabwe binnen. Ze waren op jacht naar jumbo-olifanten die ze wettelijk niet mochten doden.
Ze hadden dit al eerder gedaan en waren er zeker van dat ze het weer konden doen. Ze zouden de olifanten neerschieten, hun slagtanden afsnijden en hun ivoor met ongelooflijke winst verkopen.
Ze spoorden een jumboolifant op, tilden hun geweren op en vuurden, in de verwachting dat de olifant zou vallen zoals iedereen ervoor. Deze keer echter was hun beoogde olifant te groot voor hun geweren. Het viel niet. Het ging niet eens langzamer. Het draaide zich gewoon om en keek ze aan.
Tafuruka rende voor zijn leven terwijl Manjoro zijn pistool klaarstoomde om nog een keer te schieten. Manjoro realiseerde zich al snel dat hij de verkeerde keuze had gemaakt. De olifant vertrappelde hem onder de voet en verpletterde hem ter dood.
Tafuruka belandde in de gevangenis. In de chaos werd een andere man die hen had helpen financieren ook in de gevangenis gegooid. Alles bij elkaar genomen hadden die twee geluk gehad. Manjoro's verminkte lichaam, nog steeds liggend in het park, was een bewijs van hoe erg de dingen hadden kunnen zijn.
2 De nijlpaarden en leeuwen die samen hebben gevochten
Niemand weet precies wat de stroper afsloot in het Krugerpark.
Hij en twee andere stropers waren er s'nachts binnen geslopen, met de bedoeling om de illegale vallen te doorzoeken die ze iets eerder hadden opgezet. Op hun manier om ze te controleren kwamen ze echter een kudde nijlpaarden tegen, de wezens die meer mensen doden dan andere wilde dieren.
De nijlpaarden raakten in de richting van de stropers en stuurden hen in een wanhopige vlucht voor hun leven. Twee van hen hadden het geluk om weg te komen. De derde werd gevangen door een van de stamping beesten. Waarschijnlijk werd hij verpletterd in een van hun kaken, in de lucht geworpen en voor dood achtergelaten.
Het is niet helemaal duidelijk of de man op dit moment echt dood was. Het is mogelijk dat hij nog leefde toen de nijlpaarden hem verlieten. Als dat zo was, zou hij de trots van de leeuwen gezien hebben die binnenzwermde, zijn verkreukeld lichaam omsingelde en zijn vlees begon te plukken.
Tegen de tijd dat hij werd gevonden, restte alleen wat gerafelde kleding en de verbrijzelde stukjes van zijn schedel, elke centimeter schoon gelikt.
1 De Assam Elephant Rampage
Er is geen plaats waar dieren wreedder zijn geweest dan het eerste gebied dat we noemden: Assam, India.Honderden mensen zijn daar in slechts 10 jaar door wilde olifanten om het leven gebracht.
Weinigen van de mensen die in Assam zijn aangevallen zijn stropers. In plaats daarvan zijn de meesten onschuldige boeren die bijna net zo vaak te maken hebben gehad met binnenvallende olifanten als de rest van de boeren in de wereld met groundhogs en konijnen te maken krijgen.
Na het doden van een olifant die zijn gewassen vernietigde, gaf een boer spijtig toe: "Ik had gezondigd door hem te doden. Maar ik moest mijn gewassen redden - of wat zou mijn gezin eten? "
Olifantenhabitats in Assam zijn langzaam afgenomen als gevolg van de menselijke expansie en degenen op beschermde gebieden hebben te maken gehad met agressieve stropers. In de afgelopen 15 jaar zijn 225 wilde olifanten en 239 neushoorns gedood door stropers en andere menselijke middelen.
Zonder veilige plek om te wonen, krioelen de olifanten de stad binnen. Sommigen zijn het midden van steden binnengewandeld en hebben de mensen binnen bang gemaakt. Een andere kudde liep recht op een aantal treinsporen af en liet een snel rijdende trein recht in hun lichaam ploegen.
In Assam helpen de mensen de olifanten terug. Anti-stropers teams zijn begonnen met het gebruik van olifanten als massieve levende bulldozers om huizen die op het grondgebied van de olifanten zijn aangetroffen omver te gooien en stropers te jagen. Hun hoop is dat de aanvallen van olifanten zullen stoppen als het gebied teruggaat naar hoe het was.
Zo niet, dan vrezen de experts het ergste. Zoals Assam-natuurbeschermer Saurav Barkataky het zegt: "We kunnen de laatste generatie zijn die samenwoont met de prachtige Aziatische zoogdieren."
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.