Delen:
10 saai klinkende wezens met fascinerende vaardigheden
De meeste namen van deze dieren klinken behoorlijk gewoon. Maar elk van deze nieuwsgierige wezens heeft een interessant kenmerk dat echt zeldzaam is in het dierenrijk.
10De grote trap
We hebben het al gehad over trappen, die eruit zien als kleine struisvogels, en de manier waarop de mannetjes hun kelen uitblazen ter grootte van een Amerikaans voetbal en rond danst om hun partners aan te trekken. Maar een nieuwe studie gepubliceerd in PLOS ONE suggereert dat vrouwen niet worden aangetrokken door de gepofte veren van de man aan de voorkant. In plaats daarvan is het vrouwtje eigenlijk bezig met het uitzoeken van de mannelijke koos.
De onderzoekers geloven dat de vrouw naar de cloaca van de man kijkt, een gat omringd door witte veren die worden gebruikt voor intestinale, urinaire en reproductieve doeleinden. Naar verluidt, controleert ze op bewijs van door bacteriën veroorzaakte diarree om te zien of ze een seksueel overdraagbare aandoening krijgt. Dit soort vogelseks staat bekend als de "cloacal kiss", waarbij het vrouwtje herhaaldelijk naar de cloaca van de man pikt.
Maar er is nog meer aan deze theorie. Om het vrouwtje in zijn sex-appeal te verkopen, eet de grote mannelijke trap vermoedelijk giftige blisterkevers om gezonder te lijken door zijn systeem van parasieten te verwijderen die diarree kunnen veroorzaken. Als het kevertoxine (Cantharidin, lang ten onrechte als een afrodisiacum bij de mens) de parasieten van de vogel niet doodt, overtuigt het ze meestal om een nieuwe gastheer te vinden. De grote trap eet meestal niet meer dan drie kevers per keer. Anders kan de vogel zichzelf vergiftigen en sterven.
Natuurlijk, ook al is het gedrag van de trap ongewoon, deze onderzoekers weten niet echt zeker wat de vogels denken. Volgens Daphne Fairbairn, een evolutionair bioloog die niet betrokken was bij de studie: "Wat ze suggereren is een echt cool idee, maar dat is alles wat het is op dit punt. Zoals ze in het artikel erkennen, kunnen ze echt geen verband aantonen tussen paringsucces en dit gedrag bij mannen. "
9De duizendpoot met duizend poten
Geen duizendpoot heeft eigenlijk 1000 poten. De meesten hebben alleen 80-100. Maar ondanks dat ze slechts ongeveer 2,5 centimeter lang zijn, hebben deze witte duizendpoten maximaal 750 poten voor de vrouwtjes en 562 voor de mannetjes. Ze zien eruit als draden. Maar toen wetenschappers ze onder krachtige microscopen plaatsten, werd een 'verbazingwekkend complexe anatomie' onthuld. Voor nu, de Illacme plenipes duizendpoot houdt het record als 's werelds legendarisch wezen.
Illacme plenipes heeft geen ogen, maar zijn enorme antennes helpen het de duisternis te tasten. Het heeft ook een rudimentaire gesmolten mond die planten doordringt en naar voedsel zuigt. De haren op de achterkant van deze duizendpoot produceren zijde, waardoor bacteriën van het lichaam kunnen worden gezuiverd. Wetenschappers geloven dat de overvloedige benen van de duizendpoot het helpen ondergronds te ondergronds of zich vast te klampen aan zandsteenblokken in zijn mistige habitat in Noord-Californië nabij San Francisco.
Totdat een team van wetenschappers hen in 2006 observeerde, werden deze duizendpoten voor het laatst gezien in 1928. Ze zijn zo zeldzaam dat ze eerder werden beschouwd als uitgestorven. Hun naaste familieleden wonen in Zuid-Afrika. Wetenschappers geloven dat deze duizendpoten misschien op het supercontinent Pangea hebben geleefd voordat de landmassa meer dan 200 miljoen jaar geleden uiteen brak in de afzonderlijke regio's van Californië en Zuid-Afrika.
8De dansende kikkers
In de jungle-bergketen Western Ghats in Zuid-India hebben wetenschappers 14 nieuwe soorten dansende kikkers ontdekt, die elk ongeveer de grootte van een walnoot hebben. Dat brengt het aantal van deze soorten, die alleen in de West-Ghats te vinden zijn, terug tot 24. Maar klimaatverandering brengt grote schade toe aan de habitat van deze kleine kikkers en ze kunnen binnenkort uitgestorven zijn.
"In 2006 zagen we misschien 400 tot 500 rondspringen tijdens het legseizoen," zegt professor Sathyabhama Das Biju van de Universiteit van Delhi. "Maar elk jaar waren er minder, en uiteindelijk, zelfs als je hard werkte, was het moeilijk om er nog 100 te vangen."
De kikkers kunnen alleen paren tijdens een korte periode tussen het moessonseizoen, wanneer stormen ze wegvegen en het droge seizoen, wanneer beken volledig opdrogen. Wanneer deze delicate kikkers paren, dansen alleen de mannetjes in een poging de vrouwtjes te imponeren. Er is een 100-tegen-1 man-vrouwverhouding, dus de mannetjes moeten strijden om de aandacht van de dames. Hoe groter de mannelijke kikker, hoe meer hij danst.
De mannetjes strekken zich uit en zwepen hun benen opzij om de aandacht te trekken van vrouwtjes die ze misschien niet horen over het geluid van de beken. De mannetjes schoppen ook letterlijk hun competitie af met hun dansbewegingen om een betere kans te hebben om te paren.
7De Nopili rotsklimmende grondel
De nopili rotsklimaatgoby is perfect afgestemd op zijn ruige omgeving. Deze 2,5-centimeter (1 in) vis leeft in Nanue Falls aan de Hamakua Coast op Hawaï. Stormen en andere natuurlijke fenomenen verstoren vaak de zoetwaterhabitat van de grondel. Daarom gebruikt het zijn mond- en buikzuigers om steile watervalkliffen te beklimmen tot wel 30 meter om terug te keren naar het startpunt stroomopwaarts. Voor de grondel is het net alsof je een marathon loopt.
Wetenschappers waren gefascineerd door dit gedrag, maar konden niet achterhalen wat er aan de hand was. Dus besloten ze om sommige van deze vissen te vangen om ze te bestuderen. Maar deze sluwe vissen zouden toezien hoe een bioloog worstelde in de sterke stroming om dicht bij hen te komen, en dan zou de vis wegschieten. Zoals Richard Blob, een evolutionair bioloog van Clemson University, zei: "Je wilt niet te veel persoonlijkheid aan deze dieren hechten, maar ze hadden bijna een spottende uitdrukking."
Uiteindelijk vingen de biologen de vis op die ze nodig hadden.In een laboratorium op Hawaï voedden deze vissen zich eerst met met algen bedekt glas en beklommen vervolgens het glas toen een waterval werd gesimuleerd. Blob en zijn team ontdekten dat het voorste deel van de bovenkaak van de grondel op dezelfde manier uitsteekt, of het nu eten of klimmen was. Vanuit evolutionair oogpunt betekent dit dat de bergbeklimmingsgoby van Napoli waarschijnlijk een van deze gedragingen heeft overgenomen of gecoöpteerd en aangepast om het andere geheel andere gedrag te doen. Maar Blob kan niet zeggen of eten of rotsklimmen op deze manier het eerst is ontstaan.
6De Koala
https://www.youtube.com/watch?v=8M3y2DZHqnQ
De koala heeft een uniek, geluid producerend orgaan buiten het strottenhoofd (ook bekend als de 'voice box') dat het gebruikt om paringsoproepen te produceren. Tot nu toe hebben onderzoekers dit nog nooit gezien in een landverblijfachtig zoogdier. De oproepen zijn 20 keer lager dan normaal voor een dier van zijn kleine omvang en klinken als iets dat je van een olifant zou verwachten.
"We hebben ontdekt dat koala's een extra paar stembanden hebben die zich buiten het strottenhoofd bevinden, waar de orale en neusholten samenkomen," legt Benjamin Charlton van de Universiteit van Sussex uit. "We hebben ook aangetoond dat koala's deze extra stemplooien gebruiken om hun uiterst lage paringsgesprekken te produceren."
De paring-oproepen van de koala bestaan uit een aaneengesloten reeks geluiden gemaakt tijdens het in- en uitademen. Bij het inademen klinkt de koala alsof hij hard snurkt. Bij het uitademen klinkt het alsof het hard boeren. Vermoedelijk trekt deze combinatie van luid snurken en oprispingen vrouwelijke koala's aan, ook al heeft dit vaak het tegenovergestelde effect tussen menselijke mannen en vrouwen.
5 De witvoetige sportieve lemur
Sportieve lemuren met een witte voet wonen in bomen in het zuiden van Madagaskar. Technisch gezien leven families van ouders en kinderen samen, maar deze nachtdieren neigen elkaar fysiek te vermijden. Ouders slapen niet in dezelfde boom of zoeken samen naar voedsel. In plaats daarvan houden familieleden elkaar in de gaten door te urineren en te poepen bij een gewone latrine, een groep bomen die zich in het midden van hun territorium bevindt.
Na meer dan 1000 uur aan 14 volwassen sportieve lemuren te hebben waargenomen, concludeerden onderzoekers van het Duitse Primaatcentrum (DPZ) dat familieleden urinesensignalen op boomstammen als berichten aan elkaar afgeven. Eigenlijk is het net of mensen berichten op een badkamermuur krabbelen.
"De chemische sporen in de urine zijn uniek voor elke lemur, dus door reukvlekken achter te laten, kunnen de maki's interacteren en zich met hun familie verbinden zonder ze te ontmoeten", zegt Iris Droscher van de DPZ. "Geurmerken [informeren] een indringer ook dat er een inwonend mannetje is dat bereid en in staat is om zijn partner te verdedigen."
4De blauwe luipaardkikker en de blauwe kreeft
Luipaardkikkers hebben bijna altijd groene of beige kleuren. Maar laat in de zomer van 2014 vond natuurwetenschapper Jacob Kukel een felblauwe luipaardkikker in Massachusetts. "Deze kleurrijke kleine kikker ... zag eruit alsof hij in de tropen thuishoorde," zei hij. Voor zover Kubel weet, zijn er in de Verenigde Staten nog maar drie blauwe luipaardkikkers ontdekt, één in New Jersey in 2003, één in Delaware in 2007 en één in New York in 2014.
Volgens Kugel komt de standaardgroene en beige kleuring van luipaardkikkers vooral van het gele pigment in hun huidcellen. Als de gele pigmentcellen afwezig zijn of in het verkeerde deel van het lichaam van de kikker, dan is een blauwe kikker het resultaat.
Ook laat die zomer vonden een tiener en haar vader een zeldzame blauwe kreeft in een van hun kreeftenvallen in de buurt van Portland, Maine. Ze hebben de kreeft, genaamd 'Skylar', gedoneerd aan het Maine State Aquarium. Deze blauwe kleur komt voor in een van de twee miljoen kreeften. Het wordt veroorzaakt door een genetisch defect waardoor de kreeft te veel van een bepaald eiwit maakt. Het zeldzaamste type kreeft staat bekend als een albino of kreeft. Met absoluut geen kleur in zijn schaal, komt een kristalzeekreeft voor in een van de 100 miljoen kreeften.
3The Superb Fairy Wren
In 2013 werd het prachtige sprookjeskoninkje uitgeroepen tot de favoriete vogel van Australië in een nationale poll. Deze mooie vogel is slechts ongeveer 14 centimeter (5.5 in) lang met het mannetje dat heldere blauwe veren heeft. Buitengewone elfjes worden de "minst trouwe vogels in de wereld" genoemd, omdat vrouwen in een periode van 30 minuten wel 13 mannelijke vrijers kunnen hebben.
Maar wetenschappers vinden deze kleine zangvogels ook als vreemde schepsels omdat ze stemmen in de baarmoeder kunnen herkennen. Met deze vaardigheid kan het moederkonijn een speciaal deuntje aan de embryo's leren voordat ze uitkomen. Dat deuntje zal dan worden gebruikt als een wachtwoord tussen moeder en kuikens.
Wanneer de baby's uitkomen, bevatten hun smekende telefoontjes dit wachtwoordtune, zodat de moeder weet dat het de bronzen koekoekskuikens van Horsfield niet voedt, die bronzen koekoekmoeders vaak in andere nesten storten om uit hun eigen kuikens te komen. Als een babyvogel het wachtwoord niet kent, zal de moeder van het sprookjeskonijntje het niet voeden. In feite kan de moeder van het fantastische sprookjeskonijn het nest verlaten en elders een nieuw gezin stichten.
2 The Goffin's Cockatoo
We hebben elders gesproken over de manier waarop kaketoes zijn ontsnapt van hun menselijke eigenaren naar de bossen van Australië en wilde wilde vogels hebben leren praten - zelfs met behulp van krachttermen in sommige gevallen. Maar de kaketoes van Goffin, die een soort Indonesische papegaai zijn, hebben dit nu overtroffen.
In 2012 ontdekte een in gevangenschap levende kaketoe van Goffin, Figaro genaamd, hoe gereedschap van takken en zijn houten volièrebundels kon worden gemaakt om noten in te harken en een steentje dat het als speelgoed gebruikte.Tijdens een experiment in 2014 leerde Figaro andere kaketoes hoe ze gereedschap konden maken in wat naar men aanneemt de eerste keer is dat vogels dit op een manier hebben geleerd in een gecontroleerd experiment.
De eerste kaketoeploeg zag Figaro houten werktuigen maken om noten in te harken. De tweede cockatoo-groep zag "spookdemonstraties", waarbij het gereedschap of de moeren met behulp van magneten zelf bewegen. Alle mannetjes, maar geen van de vrouwtjes, in de eerste groep (die naar Figaro keek) leerde gereedschap maken en ze gebruiken om noten in te harken. Geen van de mannetjes of de vrouwtjes in de tweede ghost demogroep waren in staat om tools te maken.
Maar het meest verbazingwekkende was dat de kaketoes leerde om gereedschap beter te maken dan Figaro. Dus ze imiteerden niet alleen zijn gedrag; ze overtroffen het.
1De zeeslak
Een bepaald type zeeslak (ook bekend als een naaktslak) verbreekt zijn eigen penis na het paren en hergroeit een nieuwe binnen een dag, zodat het de daad opnieuw kan doen. In een proces dat autotomie wordt genoemd, scheiden sommige zeeslakken lichaamsdelen zoals de "strokenrok" rond het lichaam als het een roofdier wil afleiden en ontsnappen. Maar tot nu toe alleen de soort Goniobranchus reticulata doet het aan zijn penis.
Bijna alle naaktslakken hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. Dat betekent dat elke zeeslak tegelijkertijd zaad kan deponeren en opnemen. Ze slaan ook tegelijkertijd sperma op van verschillende sekspartners, wat betekent dat een zeeslak kan beslissen welk sperma hij moet gebruiken om zijn eicellen te bevruchten. Het verteert de restjes.
Het kleurrijke G. reticulata leeft in ondiepe koraalriffen in de Oost-Chinese Zee. Deze zeeslakken sneden hun penissen af nadat ze zich van hun partners hebben losgemaakt. Onderzoekers vonden dat sperma in de ruggengraat zat die de afgedankte penissen bedekte. Dus deze wetenschappers geloven dat de zeeslak zijn penis verjaagt, zodat zijn partner meer kans zal hebben om zijn eieren te bevruchten met het sperma van die zeeslak. "Als de zeeslak de penis verliet in het vrouwelijke orgaan van de paringpartner, kon deze het sperma van voorgaande partners niet verwijderen", legt Ayami Sekizawa uit, een onderzoeker van de Osaka City University in Japan.