10 Dubious Legends Iedereen gelooft over historische figuren
Het is gemakkelijk voor ons om de beroemde daden van historische figuren te onthouden, van de horde krijgers onder leiding van Genghis Khan die rijken wegveegde naar de kalmerende woorden en het leiderschap van Abraham Lincoln. Maar sommige legendes die deze figuren tientallen of zelfs eeuwen omsluiten, zijn weinig meer dan mythen. De meest buitensporige zijn ontmaskerd, maar sommige blijven tot op de dag van vandaag fel bediscussieerd.
10Jose Rizal Was Jack The Ripper (of Hitler's Father)
Jose Rizal is de nationale held van de Filippijnen, een welbespraakte en goed opgeleide man die campagne voerde voor de vrijheid van het Filippijnse volk. Aanhoudende verhalen omringen het leven van de man, vooral zijn verblijf in Europa. Het meest in het oog springende zijn beweringen dat, terwijl Rizal in Londen was, hij misschien een seriemoord aan de kant had gedaan.
De beruchte Jack the Ripper was op jacht tijdens het verblijf van Rizal in de stad van 1888-1889. Gedurende die tijd wist niemand echt waar Rizal 's nachts naartoe ging, en de methode van de Ripper leidde ertoe dat mensen geloofden dat hij een achtergrond in de geneeskunde had, zoals Rizal deed. De gelijkenis in hun initialen ("J.R.") werd ook genoteerd.
Een ander verhaal betreft Rizal's vermeende flauwvallen met mooie Europese vrouwen. Een vrouw, Klara Polzl, was kamermeisje in een klein stadje in Oostenrijk toen de twee een toevallige ontmoeting hadden. Maar deze kortstondige romance zou misschien tot iets historisch hebben geleid, omdat Klara niemand minder was dan de moeder van Adolf Hitler. Natuurlijk was er veel gefluister over het feit dat Rizal de Führer had verwekt, maar historici en genealogen waren er snel bij om het gerucht de kop in te drukken.
9 Nicolaus Copernicus Uitgevonden brood en boter
Een artikel gepubliceerd in The Journal of the American Medical Association in 1970 beweerde dat de beroemde astronoom Nicolaus Copernicus misschien niet alleen een revolutie heeft teweeggebracht in ons begrip van het zonnestelsel maar ook in onze dagelijkse voeding door de praktijk van het verspreiden van boter op brood te introduceren.
Het verhaal gaat over Copernicus en een collega, arts Adolf Buttenadt, tijdens de belegering van een Pools kasteel in 1521. Copernicus zag dat veel van de bewoners van het kasteel ziek werden, alsof een plaag door het kasteel was gesijpeld, en merkte op dat het brood regelmatig opgegeten door de kasteelbewoners was ruw en zwartgeblakerd.
Hij vermoedde dat het brood was vervuild door vuil en bacteriën, dus instrueerde hij de mensen die in de keukens werkten om een laagje room op de broden aan te brengen, zodat vuil en andere verontreinigingen gemakkelijk konden worden gezien. Na het overlijden van Copernicus bleef Buttenadt de praktijk aanmoedigen, die bekend werd als buttenadting (later evoluerend naar de term "botsen").
Het lijkt misschien vergezocht, maar het verhaal is gerapporteerd in verschillende kranten en heeft een feitelijke historische gebeurtenis verklaard door de adviesraad van het Poolse ministerie van Volksgezondheid. Owen Gingerich beschouwt het daarentegen als niets meer dan een komische anekdote. De Harvard-professor in de sterrenkunde en expert in het leven van Copernicus ontmoette een van de auteurs van de JAMA artikel en is van mening dat hij mogelijk een ernstig geval van "Copernicana" heeft gehad, of een overdreven fascinatie voor de astronoom. Gingerich merkt op dat Adolf Buttenadt heeft bestaan, maar hij leefde in de jaren 1900.
We zullen misschien nooit weten wie er brood en boter heeft uitgevonden, maar we weten wel dat de praktijk voor het eerst werd beschreven in drukjaren voor Copernicus en de belegering van het kasteel. In 1496, een obscure handleiding over sportvissen genoemd De Treatyse of Fysshynge wyth a Angle suggereerde een stevige snack van "browne brood geroosterd met honing in lyknesse van een butteryd loof."
8Empress Theodora Was een verdorven hoer
Het leven van keizerin Theodora, echtgenote van de Byzantijnse keizer Justinianus I, blijft in een millennium later in een mysterie gehuld. Veel van wat we denken dat we van haar weten, is echter gebaseerd op de interpretatie van een dubieuze bron, een boek genaamd Geheime geschiedenis geschreven door de hedendaagse kroniekschrijver Procopius van Caesarea.
Volgens Procopius was Theodora een 'actrice', wat een dubbelzinnige term was die indertijd losjes 'prostituee' betekende. 'Theodora From the Brothel', zoals Procopius haar noemde, regelmatig bezig met allerlei onfatsoenlijke gedragingen, met inbegrip van slaven met slaven, 40 mannen meenemen in een enkele avond van plezier, en ganzen toestaan om graan uit haar lagere regionen te pikken tot toeschouwers. Er werd zelfs gezegd dat ze spijt zou betuigen dat God haar maar drie openingen had gegeven. Omdat Theodora in haar tijd veel invloed had, wilden Procopius en latere historici graag speculeren dat haar vaardigheden ergens vandaan moeten zijn gekomen.
Procopius was echter een grillige en vooringenomen schrijver, die ook schreef over Justinianus I als een snode schurk. Hij noemde hem de "prins van demonen" en weefde verhalen over dienaren die vonden dat hij zonder hoofd liep. Andere Byzantijnse historici uit de zesde eeuw - zoals John Lydus, John Malalas en Evagrius Scholasticus - hadden vrijwel niets te zeggen over de seksuele activiteiten van de keizerin, ongeacht hun mening over de keizer.
Helaas was het Procopius 'werk van schandaal en verdorvenheid dat vanaf de 17e eeuw voortduurde en het werk van vele schrijvers en historici beïnvloedde. Sommigen verfraaiden hun eigen verhalen, anderen wezen alleen op hen.
7Marie Antoinettes haar is wit gedraaid
We hebben al eerder gezegd dat de veel-gemythologiseerde koningin-gemalin van Frankrijk en Navarre nooit haar beroemdste citaat zei: "Laat ze taart eten," maar dat is niet het enige gerucht rond Marie Antoinette.Volgens de legende was de nacht voordat Marie de guillotine onder ogen moest komen, ze zo gegrepen door de angst dat haar haar onmiddellijk volledig wit was geworden.
Een aandoening genaamd Marie Antoinette-syndroom is naar deze legende vernoemd, dus het gebeurt echt. Er werd ook gezegd dat het Engelsman Thomas More was overkomen toen hij in 1535 in de Tower of London werd geëxecuteerd. Het is echter onwaarschijnlijk dat Marie een merkbare folliculaire nood ervaart: het fenomeen heeft alleen invloed op nieuwe groei, wat betekent dat het weken zou hebben geduurd voor haar nieuw geblancheerd haar om zichtbaar te zijn. Het is mogelijk dat de stress van haar lange gevangenisstraf en gevreesde executie ervoor zorgden dat ze haar verloor en dat haar tijdens deze maanden haarverf is geweigerd, waardoor het aanzien van haar haar grijs wordt.
6Queen Elizabeth II gaf een grensrechter een prijs
De FIFA World Cup van 1966 wordt beschouwd als een van de meest controversiële momenten in de voetbalgeschiedenis. De Engelsen reden een golf van vaart onder impuls van hun verbazingwekkende derde doelpunt om hun eerste en enige kampioenschap te veroveren. De wedstrijd eindigde met een uiteindelijke score van 4-2, terwijl de menigte in Wembley Stadium bruiste van verrukking.
Natuurlijk zijn er veel samenzweringen rond deze historische gebeurtenis, en een heeft betrekking op een koninklijk gefluit. Sommige mensen geloven dat koningin Elizabeth II een gouden fluit heeft gegeven als een beloning voor Tofik Bahramov, een Azerbeidzjaanse functionaris. Het gebeurde zo dat Bahramov degene was die Engeland hun controversiële doel toekende. Het gouden fluitsignaal was in wezen bedoeld voor 'diensten bewezen aan Engeland'.
Jilted-fans kregen in 1996 enige afsluiting, toen een studie van de Universiteit van Oxford eindelijk de zaak tot rust bracht. Het concludeerde dat de bal met een smalle marge van 6 centimeter (2.4 in) de lijn niet overschreed. Niettemin verwierf Bahramov zowel roem als bekendheid, en bereikte zelfs onsterfelijkheid als de naamgenoot van het nationale stadion van Azerbeidzjaanse. In 2004 werd de onthulling van een beeld met zijn beeltenis bijgewoond door verschillende FIFA-functionarissen, waaronder Geoff Hurst, de speler die het beruchte doelpunt scoorde.
5Winston Churchill werd tweemaal gered door Alexander Fleming
Er wordt gezegd dat toen de vechtlustige Winston Churchill nog maar een jonge knaap was, hij in een Schots meer zwom toen hij begon te verdrinken. Hij werd gered door een voorbijgaande barmhartige Samaritaan, die toevallig Alexander Fleming was (hoewel in andere iteraties staat dat het zijn vader was). Wat het ook is geweest, het verhaal gaat verder met te beweren dat Lord Randolph Churchill zo opgelucht was dat zijn zoon het overleefde dat hij Fleming een beurzenbeurs of een grote som geld voor zijn opleiding gaf.
Natuurlijk werd Fleming een genie in de wetenschappelijke gemeenschap en ontdekte penicilline. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, nadat de jongen was opgegroeid als premier, werd hij ernstig ziek. Zijn leven was gered door - je raadt het al - een schot van penicilline.
Het is een leuk verhaal, maar het is waarschijnlijk nooit gebeurd. De biograaf van Churchill verklaarde dat er nooit sprake was van een verdrinkingsincident, noch betaalde de patriarch van het gezin de opleiding van Fleming. Churchill werd ziek in 1943 na de conferentie in Teheran, en hij kreeg wel een dosis antimicrobieel, maar het was sulfonamide, dat totaal geen verband houdt met penicilline. Churchill zelf heeft het volledige verhaal blijkbaar publiekelijk ontkend in 1946.
4Mussolini's Trains and The March On Rome
Fotomunt tegoed: Antonio SebastianiJe hebt misschien mensen horen opmerken dat ongeacht de gruweldaden gepleegd door fascistisch Italië, de treinen tenminste op tijd liepen, maar het is eigenlijk een mythe. De verspreiding ervan is gecrediteerd aan Il Duce, wiens opkomst tot macht leidde tot een hele reeks propagandistische beweringen die de fascistische beweging in het hele land versterkten.
Het Italiaanse spoorwegsysteem was niet in een goede staat tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hoewel er reparaties en verbeteringen werden doorgevoerd, gebeurde dit twee jaar voordat Mussolini de leiding nam over de Italiaanse politiek, en ze leverden geen opmerkelijke betrouwbaarheid op.
Natuurlijk zou zo'n opschepperij te verwachten zijn van Il Duce, wiens Mars op Rome op 28 oktober 1922 een glorieus gevierde gelegenheid was geweest. Tenminste, dat is wat je hebt gehoord. In tegenstelling tot wat vaak werd gedacht, was Mussolini de hele tijd in Milaan, nog steeds hoopend op een politiek compromis. Zoals de Britse trivia laten zien QI Als je het zegt, moet Il Duce 'in zijn jackboots hebben gedoken'.
3Het leven en de dood van Genghis Khan
Het valt niet te ontkennen dat de Mongolen in staat waren tot gruwelijke wreedheden, maar dat sommige van de Khan-prestaties misschien overdreven waren. Een grimmig verslag beschrijft bijvoorbeeld de dood van Toquchar, zijn favoriete schoonzoon, in de handen van een boogschutter in de stad Nishapur in Perzië. De dochter van de Khan smeekte hem om wraak te nemen, dus beval hij elke inwoner van Nishapur, die een bevolking van 1.748.000 had, onthoofd in één uur. Deze gebeurtenis is echter met scepticisme bekeken door historici en wiskundigen, omdat de cijfers alleen onmogelijk zijn.
Hoewel de gebeurtenissen in zijn leven mogelijk overdreven zijn geweest, is zijn dood overweldigend doordrenkt van legende en mysterie. Marco Polo schreef dat de Grote Khan werd geraakt door een pijl, die de infectie veroorzaakte die leidde tot zijn dood op 18 augustus 1227. Anderen beweren dat hij, na een vermoeide oorlogsperiode, op een dag van zijn paard viel, met dodelijke afloop als gevolg verwondingen. Een algemeen aanvaarde opvatting is dat hij slechts aan natuurlijke oorzaken stierf. Een bijzonder fantasievol verhaal beweert dat toen hij probeerde een Tangut-prinses (of dienaar, afhankelijk van wie het verhaal vertelt) te verkrachten, het potentiële slachtoffer hem castreerde met een mes dat ze in haar mouw had verborgen, en hij stierf aan de wond.De Mongolen geloofden eeuwenlang dat hij alleen in een dodelijke slaap verkeerde en op een dag zou ontwaken om zijn volk weer naar de glorie te leiden.
2De toevalligheden van Lincoln-Kennedy
Geruchten over griezelige toevalligheden tussen de levens van deze twee iconische Amerikaanse presidenten verspreiden zich al tientallen jaren. Lijsten van de toevalligheden begonnen kort na de moord op John F. Kennedy in 1963 te circuleren, en vonden sindsdien hun weg naar verschillende kranten, inboxen en sociale media-berichten.
De vermeende toevalligheden omvatten het 100 jaar uit elkaar gaan van congresleden en presidenten, met hetzelfde aantal letters in hun achternamen, vermoord worden op een vrijdag, zowel vermoord en opgevolgd door de zuiderlingen, en sterven als gevolg van een dodelijke schotwond aan het hoofd. Ruwe humor werd zelfs aan de mix toegevoegd: "Een maand voordat Lincoln werd vermoord, was hij in Monroe, Maryland. Een maand voordat Kennedy werd vermoord, was hij in Marilyn Monroe. '
Uiteindelijk was de mythe dat de moorden op beide mannen op één of andere manier met elkaar in verband waren gebracht alsof een of andere kosmische grap gewoon een product was van sluwe verbeeldingen. Veel van deze 'feiten' zijn aannames of drogredenen die niettemin zijn blijven bestaan, en vele kunnen worden verklaard door veel meer dan toeval. Schutters zijn bijvoorbeeld eerder geneigd naar het hoofd te streven als ze willen moorden, hun vice-presidenten kwamen uit het zuiden om het ticket in evenwicht te brengen en Marilyn Monroe was al meer dan een jaar dood vóór Kennedy's moord.
In het licht van deze "schokkende" toevalligheden, publiceerde een publicatie van de Harvard University een lijst met plezier over hoe anderen de waarheid hebben opgerekt. Een van die berichten luidt: "De meisjesnaam van Lincoln's vrouw was Todd, die (een van de d's negerend) achterwaarts wordt gelezen, is 'stip', een van de symbolen die in morsecode worden gebruikt, gemaakt door Samuel Morse, die de telegraaf in 1844 uitvond. Kennedy's vrouw Jackie trouwde met Aristoteles Onassis, uit Griekenland, die een burgeroorlog had in 1944, precies 100 jaar later. "
1Gavrilo Princip en de sandwich die de wereld veranderde
Er wordt algemeen aangenomen dat na een mislukte moordaanslag op aartshertog Franz Ferdinand, de Servische nationalist Gavrilo Princip stopte in een restaurant om een broodje te eten. In een ongelooflijk toeval reed de verwarde chauffeur van de aartshertog met zijn motor voorbij, en gaf Princip een nieuwe kans. Deze keer faalde hij niet, voornamelijk in de eerste fase van de Eerste Wereldoorlog.
Een aantal boeken, kranten en trivia-websites hebben het evenement als een feit herhaald, maar het kan een volledig fictief werk zijn. Wanneer The SmithsonianMike Dash onderzocht de zaak, hij ontdekte dat het verhaal afkomstig zou kunnen zijn van de 2003 BBC documentaire Dagen die de wereld deden schudden. Dash vroeg Richard Bond, de schrijver en regisseur van de documentaire, waar hij het verhaal leerde, maar Bond wist het niet meer.
Dash merkt op dat een eerdere versie van het verhaal te vinden is in een roman geschreven in 2001, Twaalf vingers, dat gaat over een huurmoordenaar met twee extra vingers aan elke hand. De protagonist ontmoet Princip op die noodlottige dag, wanneer de historische figuur hem vertelt: "Ik eet een broodje."
Omdat oudere geschiedenisboeken niets zeggen over de snack of de schandalige toevalligheden die leidden tot de Eerste Wereldoorlog, vermoedt Dash dat noch het lot, noch het lot Principe aanstootten. Hij was precies op het juiste moment op de juiste plaats.
+ Adolf Hitler was Joods
Foto credit: Bundesarchiv, B 145 Bild-F051673-0059 / CC-BY-SADe geruchtenmolen heeft sinds het begin van de jaren twintig verhalen over Hitler's veronderstelde joodse afkomst voortgebracht. Beweringen die variëren van de joodse afkomst van zijn achternaam tot zijn afstamming van een joods gezin in Boekarest tot vragen over de legitimiteit van zijn vader, zijn allemaal onjuist gebleken. Eén verhaal beweert zelfs dat een van Hitlers eigen neven hem heeft gechanteerd in ruil voor het achterhouden van de waarheid over de Joodse wortels van de Führer.
Ongeacht deze verzinsels, kan er enige waarheid bestaan over Hitler's persoonlijke en genetische banden met het Joodse volk. Niet alleen werd tiener Hitler verliefd op een joods meisje, hij zou er misschien ook mee getrouwd zijn. In een controversiële aflevering van Channel 4's Dood Beroemd DNA, wetenschappers analyseerden lokken van haar waarvan gedacht werd dat ze deel hadden uitgemaakt van Eva Braun, Hitler's oude metgezel en echtgenote voor een dag, en vonden DNA sterk geassocieerd met Asjkenazische Joden. Evenzo slaagden journalisten en historici in het verkrijgen van speekselmonsters van 39 overlevende familieleden van Hitler, waaruit een klein beetje DNA bleek dat algemeen voorkomt in Berbers en Joden. Critici wezen er snel op dat deze resultaten niet overtuigend zijn, maar ze zijn zeker intrigerend.