Top 10 vreemde en unieke bossen

Bossen bedekken ongeveer 9,4% van het aardoppervlak. Ze hebben echter ooit meer dan 50% gedekt. De meeste mensen identificeren bossen met bomen, maar het concept van het bosecosysteem reikt veel verder en omvat veel soorten, zoals kleinere planten, schimmels, bacteriën, insecten, dieren, evenals energiestromen en het circuleren van voedingsstoffen. Gelukkig kan een groot percentage van de mensen op aarde nog steeds genieten van de rust van een oeroud bos. Sommige mensen hebben echter nog nooit de kans gehad om een ​​van deze majestueuze plantengemeenschappen binnen te gaan. Bijna 80% van de bossen in Europa is in handen van Rusland.

Terwijl je een oud bos in gaat, vult de frisse lucht je longen. Je zintuigen worden opgefokt en je wordt je bewust van het leven dat je omringt. In het bos weet je nooit wat er om de hoek te wachten staat. In het bos zult u voor de eerste keer nieuwe dingen ontdekken en zien. In het bos kom je tot vrede met de natuur. In het bos ontsnapt u aan de wereld van technologie en leert u hoe het was om van het land te leven. Dit artikel onderzoekt tien vreemde en unieke bossen.

10

North Sentinel Island Forest

North Sentinel Island is een van de Andaman-eilanden in de Golf van Bengalen. Het ligt ten westen van het zuidelijke deel van het eiland Andaman. North Sentinel Island is uniek omdat het wordt omringd door koraalriffen en natuurlijke havens mist. Om deze reden werd het gebied nooit door Europeanen beslecht en ontbost. Het eiland is bijna volledig bedekt met oude bomen en groeit 72 km² (27.8 sq mi). Vanwege de isolatie is North Sentinel Island de thuisbasis van de laatste pre-neolithische stam die bekend staat als de Sentinelese.

De Sentinelese stam bestaat uit 50 tot 400 individuen. De groep verwerpt nadrukkelijk elk contact met de buitenwereld. Op 26 januari 2006 visten twee mannen illegaal op modderkrabben nabij North Sentinel Island toen ze werden aangevallen en vermoord door Sentinelezen. De Indiase kustwacht probeerde met behulp van een helikopter de lichamen terug te halen, maar ze werden opgewacht door een hagel van pijlen. Er werd gemeld dat de lichamen van de visser werden begraven in ondiepe graven en niet werden geroosterd en gegeten. Het idee dat de stam de mannen zou opeten is echter heel reëel.

Tijdens de aardbeving en tsunami in de Indische Oceaan in 2004, werd North Sentinel Island zwaar beschadigd. De tsunami liet enkele omliggende koraalriffen zinken en hief anderen op. De kustlijn van het eiland is volledig afgebroken. De Sentinelese visgronden waren verstoord, maar de stam is sindsdien aangepast aan de huidige omstandigheden. De Sentinelezen onderhouden een in essentie jager-verzamelaarsmaatschappij, die hun broodwinning uit het bos haalt door te jagen, te vissen en wilde planten te verzamelen.

Hun landbouwmethoden en methoden voor het produceren van vuur zijn momenteel onbekend. Het Sentinelese wapen bestaat uit speren en een platte boog, die een extreem hoge nauwkeurigheid heeft tegen menselijke doelen tot bijna 10 meter (32,8 voet). Van de Sentinelese is zelfs bekend dat hij niet-getipte pijlen gebruikt voor waarschuwingsschoten. Het eten bestaat voornamelijk uit in het bos verzamelde planten, kokosnoten die vaak worden aangetroffen op de stranden, varkens en vermoedelijk andere dieren in het wild (die afgezien van zeeschildpadden beperkt zijn tot enkele kleinere vogels en ongewervelde dieren).

Geselecteerd citaat: "Ik geloof dat onze grootste kwestie dezelfde kwestie is waar de hele wereld mee te maken heeft, en dat is habitatvernietiging." Steve Irwin.

9

Crooked Forest

The Crooked Forest is een bos van vreemd gevormde pijnbomen gelegen buiten het dorp Nowe Czarnowo, in het westen van Polen. Het bos bevat ongeveer 400 pijnbomen die groeien met een bocht van 90 graden aan de basis van hun stammen. Alle bomen zijn noordwaarts gebogen en omgeven door een groter bos van rechtopgroeiende dennenbomen. De kromme bomen werden rond 1930 geplant toen het gebied binnen de Duitse provincie Pommeren lag.

Men denkt dat de bomen werden gevormd met een menselijk hulpmiddel, maar de methode en het motief voor het maken van het bosje zijn momenteel niet bekend. Het lijkt erop dat de bomen zeven tot tien jaar lang mochten groeien voordat ze door een apparaat in bedwang werden gehouden. De precieze reden waarom de Duitsers kromme bomen willen maken is onbekend, maar veel mensen hebben gespeculeerd dat ze zouden worden geoogst voor gebogen houten meubels, de ribben van scheepsrompen of jukken voor door ossen getrokken ploegen. Het is een bizarre zaak die nog steeds niet kan worden uitgelegd.

Geselecteerde uitspraak: "Een hoofdgebeurtenis van het leven is de dag waarop we een geest zijn tegengekomen die ons opschrok." Ralph Waldo Emerson.

8

Rode Woud

Het Rode Woud of het Wormbos ​​bevindt zich binnen het 10 kilometer lange gebied rond de kerncentrale van Tsjernobyl, nabij de stad Pripyat, Oekraïne. Na het kernongeluk van Tsjernobyl op 26 april 1986, veranderde het Wormbos ​​in een gemberbruine kleur en stierf. Bij de schoonmaakbeurt werden de meeste bomen met een bulldozer en begraven in een verzameling 'afvalbegraafplaatsen'. De loopgraven werden bedekt met een zandtapijt en beplant met nieuwe dennenbomen. Tegenwoordig is het Rode Woud een van de meest besmette gebieden ter wereld. Het bevat een mengsel van oude dennen, samen met de nieuwe jonge boompjes geplant in 1986. Meer dan 90% van de radioactiviteit van het Rode Woud is geconcentreerd in de bodem.

Het ongeluk in Tsjernobyl heeft wetenschappers een ongeëvenaarde gelegenheid geboden om de doorgang van radioactief puin in de tijd door een stedelijke, landelijke en natuurlijke omgeving volledig te begrijpen. In een opmerkelijke gang van zaken heeft de natuur in het Rode Woud zich aangepast aan de veranderingen en niet alleen overleefd, maar ook bloeide. Het bos is bestempeld als een "Radiologische Reserve" en is een broeinest voor bedreigde dieren.Een grote verzameling soorten is het bos in getrokken en de biodiversiteit in het gebied is sinds het ongeluk enorm toegenomen.

Sinds 1986 is de populatie van wilde zwijnen in het Rode Woud ontploft. Het gebied herbergt een grote verzameling wilde soorten, waaronder ooievaars, wolven, bevers, lynxen, elanden en adelaars. Er zijn vogels waargenomen die nestelen in de oude kernreactoren en veel bedreigde soorten zijn gespot. In 2001 werden de sporen van een bruine beer gefotografeerd in de straten van Pripyat. In 2002 was een jonge oehoe, een van de slechts 100 inwoners die in heel Oekraïne woonden, te zien op een verlaten graafmachine in het Rode Woud, ook was een bedreigde zeearend binnen drie mijlen van de plant radioactief gemarkeerd. In 2005 is een kudde van 21 zeldzame paarden van Przewalski ontsnapt uit gevangenschap, gefokt in het gebied en is uitgebreid tot 64.

Het Rode Woud heeft nog steeds een onnatuurlijk gedrag. De flora en fauna in het gebied zijn dramatisch beïnvloed door de radioactieve besmetting. In de jaren na de ramp waren er veel meldingen van mutante dieren, maar er zijn geen gevallen bevestigd die de genetische evolutie van een soort beïnvloeden, behalve het gedeeltelijke albinisme in zwaluwen en onvolgroeide staartveren bij vogels. Opgemerkt moet worden dat mutante dieren gewoonlijk snel in het wild sterven, dus de wezens die door de explosie zijn getroffen, zijn al lang dood. De uitsluitingszone van Tsjernobyl omvat nu meer dan 1.600 vierkante kilometer noordelijk Oekraïne en het zuiden van Wit-Rusland, een grillige strook van bossen, moerassen, meren en rivieren.

Geselecteerd citaat: "Een lichte wind zweefde over de maïs, en de hele natuur lachte in de zon." Anne Bronte.

7

Chestnut Hills

De kastanjevlek is een verwoestende ziekte die de Amerikaanse kastanjeboom heeft getroffen en de massale uitsterving van de boom uit zijn historische verspreidingsgebied in het oosten van de Verenigde Staten heeft veroorzaakt. De ziekte werd rond 1900 per ongeluk geïntroduceerd in Noord-Amerika, hetzij door geïmporteerd kastanjeboom of door geïmporteerde kastanjebomen. Tegen 1940 waren bijna alle Amerikaanse kastanjebomen verdwenen. Deze prachtige bomen groeiden ooit met een hoogte van 61 meter, met een stamdiameter van 14 voet (4,2 meter).
Het is bekend dat de kastanjeboom in de late lente of vroege zomer prachtige bloemen laat groeien. De bacterievuur werd veroorzaakt door de C. parasitica en vernietigde ongeveer 4 miljard Amerikaanse kastanjebomen. De schimmel doodt de boom door onder de schors in te gaan en het cambium helemaal rond de tak, tak of romp te doden. Nadat de bacterievuur voor het eerst was ontdekt, probeerden mensen de uit de bomen afkomstige bomen uit de bossen te verwijderen, maar dit bleek een ineffectieve oplossing te zijn.

Het grootste overgebleven Amerikaanse kastanjebos heet Chestnut Hills en ligt in de buurt van West Salem, Wisconsin. Chestnut Hills heeft ongeveer 2500 kastanjebomen op 60 hectare grond. De kastanjes zijn de afstammelingen van slechts een tiental bomen geplant door Martin Hicks in de late jaren 1800. De bomen liggen ten westen van het natuurlijke palet van Amerikaanse kastanjes, dus ze zijn aanvankelijk ontsnapt aan de aanval van de kastanjebruine bacterievuur. Maar in 1987 vonden wetenschappers de schimmel in de bomen en de bacterievuur heeft langzaam het bos gedood. Wetenschappers proberen Chestnut Hills te redden en te redden, omdat er een sterk verlangen is om de Amerikaanse kastanje terug naar het bos te brengen.

Een grote verzameling van overlevende kastanjes wordt gefokt voor een weerstand tegen de bacterievuur door The American Chestnut Foundation, die in de vroege 21e eeuw een schimmelresistente Amerikaanse kastanje wil herintroduceren naar het oorspronkelijke bosareaal. De ziekte is lokaal tot een bereik, dus het is mogelijk dat er enkele geïsoleerde bomen bestaan ​​als er geen andere kastanjes met de ziekte binnen 10 kilometer (6,2 mijl) zijn. Een kleine stand van overlevende Amerikaanse kastanjes werd gevonden in F.D. Roosevelt State Park bij Warm Springs, Georgia op 22 april 2006.

Geselecteerd citaat: "Onder de verspreiding van de kastanjeboom heb ik je verkocht en je hebt me verkocht: daar liggen ze, en hier liggen we, onder de zich uitbreidende kastanjeboom." George Orwell.

6

Zee van bomen

De Sea of ​​Trees of Aokigahara is een bos gelegen aan de noordwestelijke basis van de berg Fuji in Japan. Het bos bevat een aantal verborgen grotten en gigantische bomen. Het is erg donker en heeft een dikke groei, dus het enige licht dat in het bos te zien is, is een verzameling zonnestralen. Aokigahara heeft een gebrek aan dieren in het wild en staat bekend als een akelig rustige plek. In de moderne tijd heeft de Sea of ​​Trees een reputatie opgebouwd voor twee dingen, een adembenemend uitzicht op de berg Fuji en zelfmoorden. Er zijn momenteel geen betrouwbare statistieken voor het totale aantal zelfmoorden in het bos. In 2004 werden echter 108 lijken gevonden in Aokigahara.

In de afgelopen jaren is de Japanse overheid gestopt met het bekendmaken van het aantal zelfmoorden in het bos. In 2010 werd gemeld dat 247 mensen probeerden zelfmoord te plegen in de Sea of ​​Trees, maar slechts 54 zijn erin geslaagd. Het zelfmoordcijfer heeft ervoor gezorgd dat ambtenaren borden in het bos plaatsen, in het Japans en Engels, waardoor mensen worden opgeroepen hun acties te heroverwegen. Elk jaar voert een verzameling politie en vrijwilligers jaarlijks een onderzoek uit naar het land. Tijdens het evenement worden lijken altijd ontdekt, meestal hangend aan de bomen. De Sea of ​​Trees is naar verluidt 's werelds tweede meest populaire zelfmoordlocatie na de Golden Gate Bridge in San Francisco.

Het zelfmoordcijfer van Japan is een groot probleem en is gestegen na de aardbeving en tsunami in Groot-Brittannië in 2011. Het land maakt een grote golf van sociale terugtrekking mee. Hikikomori is een Japanse term die verwijst naar het fenomeen van teruggetrokken adolescenten of jonge volwassenen die ervoor hebben gekozen zich terug te trekken uit het sociale leven, vaak op zoek naar extreme niveaus van isolatie.Naar schatting leeft ongeveer 1% van de gehele Japanse bevolking als hikikomori. In de Japanse mythologie is de Sea of ​​Trees altijd in verband gebracht met morbide mythen en legendes. Er wordt algemeen aangenomen dat de gewoonte van ubasute, waar een ouder familielid op een afgelegen locatie wordt achtergelaten om te sterven, op grote schaal in het bos werd toegepast.

Geselecteerde uitspraak: "De prevalentie van zelfmoord is zonder twijfel een test van de hoogte in de beschaving; het betekent dat de bevolking haar nerveuze en intellectuele systeem tot het uiterste punt van spanning oplost en dat het soms knapt. "Henry Ellis.

5

Trillemarka - Bos van Rollagsfjell

Trillemarka - Rollagsfjell is een 147 km² (57 sq mi) natuurreservaat gelegen in Buskerud, Noorwegen. Het werd opgericht op 13 december 2002 en is gelegen in de berggebieden tussen Nore in Numedal en Solevann in Sigdal. Trillemarka - Rollagsfjell bevat de laatste oude wildernisbossen van Noorwegen. Het land heeft alle kwaliteiten van de oorspronkelijke Noorse bossen, inclusief ongerepte valleien, rivieren, meren en zeer oude bomen. Trillemarka - Rollagsfjell is de thuisbasis van 93 rode lijst en bedreigde soorten.

Trillemarka - Rollagsfjell bevat een groot aantal dieren die afhankelijk zijn van de bosdynamiek. Het gebied is een van de weinige ongerepte bossen in Noorwegen. Een paar van de bedreigde diersoorten die het bos aantreffen zijn de Kleine Bonte Specht, Specht-specht, Siberische Vlaamse Gaai, Stock Dove en Steenarend. Het bos is ook de thuisbasis van bedreigde korstmossen, mossen en schimmels. Momenteel is ongeveer 75% van Trillemarka - Rollagsfjell beschermd door de overheid en er is een controverse in Noorwegen over hoeveel van het resterende land gereserveerd moet worden voor toekomstige generaties. Het lijkt erop dat Noorwegen in de bescherming van bossen achterblijft bij de buurlanden.

Geselecteerde uitspraak: "Een natie die zijn grond vernietigt, vernietigt zichzelf. Bossen zijn de longen van ons land, zuiveren de lucht en geven nieuwe kracht aan onze mensen. "Franklin D. Roosevelt.

4

Dark Entry Forest

Dudley Town (het dorp van de verdoemden) is een spookstad in Cornwall, Connecticut. Het werd opgericht als een kleine nederzetting in het midden van de jaren 1740 en was een bloeiende gemeenschap in de 18e eeuw, bekend als Owlsbury. De stad werd vooral gevoed door de ijzerindustrie in de regio. Het was een populaire plek om te bezoeken totdat mensen vreemde waarnemingen, onverklaarbare moorden en massale zelfmoorden begonnen te melden. In sommige gevallen hadden de inwoners van de stad last van hallucinaties, waaronder demonen die bevel voerden om zelfmoord te plegen. Het kwam ook regelmatig voor bij schapen en hoorde dieren in de stad vermist worden.

Veel vroege kolonisten van Dudley Town begonnen te denken dat het gebied vervloekt was. Tegen het midden van de 20e eeuw was iedereen in de stad overleden of weggegaan. Vandaag ziet Dudley Town eruit zoals het was toen Thomas Griffis het zo'n 250 jaar geleden voor het eerst vestigde. Het is een zeer dicht bos met rotsachtig terrein en het bevindt zich in de schaduw van drie afzonderlijke bergen: Bald Mountain, Woodbury Mountain en The Coltsfoot Triplets. Vanwege het dichte en hoge bos heeft het bos de naam 'Dark Entry Forest' gekregen. Het land is niet officieel gelegen in een staatsbos van Connecticut, maar bevindt zich op een privéterrein in de buurt van het Mohawk State Forest en Mohawk Trail.

De ruïnes van Dudley Town en het Dark Entry Forest worden gepatrouilleerd door de Dark Entry Forest-groep, die iedereen vervolgt die op het land handelt. Honderden mensen zijn gearresteerd voor het bezoeken van de site. Het gebied staat ook bekend om een ​​grote verzameling lichtbollen, onverklaarde lichten en bizarre geluiden. Net als andere vreemde bossen beweren bezoekers dat de bomen ongewoon stil zijn en geen dieren in het wild hebben. Hedendaagse onderzoekers hebben gesuggereerd dat de stad mogelijk is bezweken aan massahysterie of dat het grondwater zou zijn besmet met lood dat de dood tot gevolg had.

Geselecteerd citaat: "Een idee, zoals een geest, moet een beetje worden gesproken voordat het zichzelf zal verklaren." Charles Dickens.

3

Ardennes

De Ardennen is een regio met uitgestrekte bossen, glooiende heuvels en heuvelruggen in België, Luxemburg en Frankrijk. Het land is bedekt met dichte bossen en ruig terrein. De regio is rijk aan hout, mineralen en wild. De Ardennen heeft een strategische positie in Europa. Om deze reden zijn er een groot aantal beroemde veldslagen op het land gevochten. De Ardennen zijn bij veel verschillende gelegenheden van eigenaar veranderd. In de 20e eeuw werden de Ardennen ongeschikt geacht voor grootschalige militaire operaties, maar in zowel de Eerste Wereldoorlog als de Tweede Wereldoorlog probeerde Duitsland met succes een passage door het gebied te maken om Frankrijk aan te vallen.

De Ardennen waren de plaats van drie grote veldslagen in de 20e eeuw, de Slag om de Ardennen (1914), de Slag om Frankrijk (1940) en de Slag om de Ardennen (1944). Tijdens de Slag om de Ardennen strompelden Franse en Duitse troepen elkaar letterlijk tegen het lijf vanwege de dichte mist. In de winter van 1944 lanceerde het Derde Rijk een groot offensief door het dicht beboste Ardense berggebied Wallonië in België. Het evenement is bekend geworden als de Slag om de Ardennen.

Vóór de Slag om de Ardennen was de besneeuwde Ardennen zo stil dat het 'het Geestfront' werd genoemd. De Verenigde Staten plaatsten de groenste eenheden op de beboste heuvels, samen met door gevechten vernietigde troepen. Hitler waardeerde de Ardennen en regelde twee volledige Pantserdivisies en 300.000 troepen om een ​​verrassingsaanval uit te voeren die was ontworpen om het Amerikaanse front te vernietigen. Veel van de steden in de regio werden tijdens het gevecht zwaar beschadigd, waaronder de historische stad La Roche-en-Ardenne. Het bos werd tot begin 1945 niet volledig teruggetrokken van het nazi-bewind.Tegenwoordig maken de schoonheid van de Ardennen en de grote verscheidenheid aan buitenactiviteiten, waaronder jagen, fietsen, wandelen, kanoën en historische bezienswaardigheden, het een populaire toeristische bestemming.

Geselecteerde quote: "Alles in oorlog is heel eenvoudig. Maar het eenvoudigste is moeilijk. "Karl Von Clausewitz.

2

Hoia-Baciu Forest

Het Hoia-Baciu-bos ligt in de buurt van Cluj-Napoca, Roemenië en wordt lokaal de Bermudadriehoek van Roemenië genoemd. Het bos is vernoemd naar een herder die in het gebied met tweehonderd schapen verdween. De meeste mensen die in de buurt van het bos wonen, zijn bang om binnen te komen. Ze geloven dat degenen die de site bezoeken nooit meer terug zullen komen. Veel van de lokale bevolking die in het bos is geweest, klagen over fysieke schade, waaronder uitslag, misselijkheid, braken, migraine, brandwonden, krassen, angst en andere ongewone lichamelijke gewaarwordingen.

Het Hoia-Baciu-bos heeft een reputatie voor paranormale activiteit. Mensen hebben verschillende vreemde gebeurtenissen op het land meegemaakt. Het meest voorkomende verschijnsel is het zien van mysterieuze bolvormige lichten, vrouwenstemmen, giechelen, verschijningen en gevallen waarin mensen worden bekrast. In de jaren zeventig was het gebied een broeinest voor UFO-waarnemingen en onverklaarbare lichten. Bezoekers van het bos hebben een sterk gevoel van angst en het gevoel te worden bekeken. De lokale vegetatie in het bos is bizar en sommige bomen bevatten een onverklaarbare verkoling. Op 18 augustus 1968 veroverde een militaire technicus, Emil Barnea genaamd, een beroemde foto van een schotelachtig object boven het Hoia-Baciu-bos.

Veel mensen die in de buurt van het Hoia-Baciu-bos leven, hebben een grote verzameling orb-achtige lichten binnen de boomgrens gerapporteerd. Bij het gebruik van een warmtebron, lijken deze lampen geen hittesignaturen te produceren. Sommige mensen die het bos ingaan, herinneren zich plotseling al hun eerdere ervaringen in de bomen, maar vergeten vervolgens de herinneringen na het verlaten van het land. Specialisten van over de hele wereld zijn gefascineerd door het bos. Wetenschappers uit Duitsland, Frankrijk, de Verenigde Staten en Hongarije zijn erin geslaagd bizarre materiële structuren vast te leggen op films, waaronder gezichten en verschijningen. Sommige structuren worden met het blote oog gezien en andere alleen in foto's of video's.

Geselecteerde uitspraak: "Autoritaire politieke ideologieën hebben een gevestigd belang bij het bevorderen van angst, een gevoel van de dreiging van overname door buitenaardse wezens en echte ziekten zijn nuttig materiaal." Susan Sontag.

1

Oude Wuda-bos

In februari 2012 kondigden wetenschappers in Noord-China aan dat ze klaar waren met het reconstrueren van een oud bos dat werd gevonden begraven onder een dikke laag vulkanische as nabij het Mongoolse district Wuda. Het 20 vierkante kilometer lange bos werd volledig bewaard nadat een grote vulkaan 298 miljoen jaar geleden uitbrak en een grote hoeveelheid lava en as op de site liet vallen. De ontdekking deed denken aan de verwoesting van de Romeinse stad Pompeii in 79 na Christus. Er werd vastgesteld dat de ontploffing kwam van een grote vulkaan op ongeveer 100 kilometer afstand. De vernietiging liet een laag as achter die nu 66 cm (ongeveer 40 inch) dik is. De explosie scheurde bladeren van takken, sloeg bomen omver en begroef het bos.

Wetenschappers van de Universiteit van Pennsylvania, de Shenyang Normal University en Yunnan University hebben 10.000 vierkante voet (3.048 meter) van het subtropische bos kunnen reconstrueren. Ze hebben een grote verzameling plantensoorten en flora geïdentificeerd die al eeuwenlang zijn uitgestorven. Er wordt aangenomen dat het bos op de rand van een groot tropisch eiland voor de oostkust van Pangaea zat. Het was moerassig land, met een laag turf en een paar centimeter stilstaand water. In totaal zijn zes verschillende soorten bomen geïdentificeerd in het bewaarde bos, waaronder de lange Sigillaria, Cordaites en de kleinere sporen dragende Noeggerathiales, waarvan wordt geloofd dat het gerelateerd is aan de varensfamilie. Wetenschappers hebben geen enkel bewijs gevonden voor dierenleven, zoals oude amfibieën.

Geselecteerd citaat: "Al deze wereldse wijsheid was ooit de onbelangrijke ketterij van een wijze man." Henry David Thoreau.

+

Yellowwood State Forest

Yellowwood State Forest bevindt zich in Brown County, Indiana. De naam van het bos is afgeleid van het gele hout, een boom die zelden zo ver in het noorden is gevonden in de VS. Het Yellowwood State Forest-reservaat werd in de jaren dertig van de vorige eeuw opgericht. In 1939 werd een meer van 54 hectare groot, Yellowwood Lake, in het gebied gecreëerd. Een groot mysterie omringt het bos. Een verzameling grote zandsteenblokken, die naar schatting ongeveer 180 pond (180 kg) wegen, is gevonden in de toppen van drie bomen. Het mysterie begon in de jaren negentig, toen een kalkoenjager, die verkende in een afgelegen gebied van het 23.000 hectare grote bos, een grote rots ontdekte in een kastanjeboom. Het rotsblok werd uiteindelijk Gobbler's Rock genoemd.

Gobbler's Rock ligt hoog op een helling op het zuiden met uitzicht op een ravijn in de buurt van Tulip Tree Road in het westen van Brown County. Ambtenaren kunnen niet uitleggen hoe de rotsblokken tussen de takken zijn geklemd. Sommige van de theorieën bevatten een broederschap-grap, tornado's, harde wind of overstromingen. Het vreemde fenomeen is nu de focus van verschillende UFO-websites. Op de Wikipedia-pagina van Yellowwood State Forest beweert hij dat de rotsen daar zijn geplaatst door een Amerikaanse helikopter die tijdens de Tweede Wereldoorlog een trainingsoefening deed vanuit het nabijgelegen Camp Atterbury. De verstrekte referentie voor de claim is echter verbroken en er is geen verdere informatie te vinden over de trainingsoefening of waarom een ​​dergelijke taak zou worden ondernomen.

Geselecteerd citaat: "Geologen hebben een gezegde, rotsen herinneren." Neil Armstrong.