Delen:
Top 10 spookachtig gederubriceerde project Stargate-documenten
Tussen 1972 en 1995 vroegen de CIA en andere Amerikaanse overheidsorganisaties tientallen jonge burgers om een niet-veroverde grens te verkennen: het rijk van de psyche. Project Stargate startte in 1972, maar met zijn officiële start in 1990, hield een aantal onderzoeken in naar het paranormale door de CIA en partnerorganisaties zoals de DIA en INSCOM.
Na de beëindiging van Project Stargate werd een nieuw programma gevormd, Project Farsight. Vanaf 2017 is Project Farsight nog steeds een actieve CIA-operatie.
Met de derubricering van Stargate hebben we echter een aantal bizarre dingen geleerd. Hier zijn 10 van de meest verbluffende documenten van het project.
10 De Navajo-ketting
Meestal te vinden in de Stargate-documenten zijn handgeschreven records van externe weergavesessies met eenvoudige schetsen en afbeeldingen. Ook bekend als helderziendheid is op afstand bekijken de mogelijkheid om buitenzintuiglijke waarneming (ESP) te gebruiken om een object, persoon of plaats in de verte te 'zien' of 'waar te nemen'.
Hoewel de meeste van deze records van externe kijkexperimenten niet veel (of enige) getypte tekst bevatten, kunnen ze een schatkist zijn van bizarre inzichten in de dagelijkse taken van Project Stargate-remote viewers. Onder helderziende perspectieven op het Tunguska-evenement en het Rendlesham-UFO-incident vinden we de volgende onverklaarde sessie met een oude Navajo-ketting.
Als onderdeel van een Remote StarView-experiment op projectniveau kreeg Onderwerp 052 geografische coördinaten en eenvoudige aanwijzingen om aan de slag te gaan. Het doel van het experiment was om onderwerp 052 in staat te stellen een bepaald object met succes te beschrijven, een zilveren ketting van Navajo die op enige afstand was opgeslagen.
Onderwerp 052 beschreef een complexe scène die zich voor haar ogen ontvouwde: onbekende architectuur vormde een vreemd ogende, linkshandige vakman die hard aan het werk was en niet anders deed dan een prachtige "gouden" of "stalen" ketting.
9 Mensen op Titan en Aliens in Alaska
In november 1986 meldde een kijker op afstand die naar Saturnusmaan Titan was gestuurd, dat hij een voet op het oppervlak van de Titan zag. Bij het betreden van de basis merkte de remote viewer tot haar verbazing dat alle operators identiek waren aan menselijke wezens. Ze observeerde twee jonge, gezonde mannelijke mannen die bij een controlepaneel werkten onder toezicht van een aantrekkelijke vrouw.
In hetzelfde document beschrijft het onderwerp twee andere sessies, dit keer op aarde. Toen de remote viewer naar Mount Hayes in Alaska werd gestuurd, meldde hij dat hij twee "entiteiten" buiten een structuur zag werken. Binnen in de structuur kwam de externe kijker een mens-lijkende technicus tegen die op een vreemde machine werkte.
De technicus kon de externe kijker zien en nodigde haar uit om naar het apparaat te kijken. Een nog vreemdere scène ontmoette onze remote viewer wanneer we een site ergens op het zuidelijk halfrond bekeken: een onmenselijk, robotachtig wezen en een haarloze, bleke humanoïde entiteit die zich bewust was van haar aanwezigheid.
8 Parapsychologie in de USSR
Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog heeft de CIA een onwrikbaar oog op haar Russische tegenhangers gehouden. Het is dus geen verrassing om een document met de titel 'Parapsychologie in de USSR' te vinden uit het 12.000 pagina's tellende CREST-archief. Dit document legt uit dat Russische onderzoekers niet dichterbij de waarheid over psi waren dan wie dan ook voorafgaand aan de industriële revolutie, maar alles veranderde na de Oktoberrevolutie van 1917.
Van 1922 tot 1928 werden veel paranormale onderzoekspapers gepubliceerd aan Russische universiteiten. Maar het was pas na de veronderstelde telepathie-aanvallen van de USS Nautilus dat de Sovjets hun paranormale programma volledig in gang hebben gezet.
In een mum van tijd werden Russische psi-onderzoekers zowel de vloek als de afgunst van hun CIA-tegenhangers. Hoewel parapsychologie nooit een officieel erkende tak van wetenschap in de USSR was, waren meer dan 30 academische centra in Rusland gewijd aan de studie van psi-verschijnselen tegen 1967. Hun jaarlijkse budgetten overtroffen 13 miljoen roebel.
7 The Grill Flame Project Report
Project Grill Flame, een van de eerste programma's in de vroege dagen van Project Stargate, probeerde militaire toepassingen van psi-technologie bloot te leggen. Deze opdracht werd officieel uitgevoerd door het Amerikaanse leger en INSCOM. Maar met de release van de Stargate-bestanden werd bevestigd dat Project Grill Flame vanaf het allereerste begin met CIA-hulp werd uitgevoerd.
Een van de beroemdste proefpersonen van de CIA was een jonge legerofficier genaamd Joe McMoneagle, een agent die tientallen missieweergaven op afstand zou gaan uitvoeren voor de CIA. Gelanceerd na de voltooiing van het project in oktober 1983, beveelt het Grill Flame Projectrapport aan dat een breed scala aan psi-verschijnselen wordt onderzocht op hun potentiële tactische nut.
6 Mars-verkenning
Tegen 1984 was de kijker van het leger, Joe McMoneagle, op weg naar de hoogste rangen van de CIA-kijkhiërarchie op afstand. Onder tientallen, zo niet honderden, missies gericht op de strijd tegen het communisme en terrorisme en het aanzetten tot verandering van buitenlands regime, werd McMoneagle op één missie gezonden, helemaal niet zoals al zijn anderen.
Terwijl Joe bij zijn oude CIA-vriendelijke remote viewer Robert Monroe op zijn locatie in Virginia verbleef, ontving Monroe instructies van de CIA voor een nieuwe kijkmissie op afstand. Er werd een kleine envelop gestuurd, die Robert ongeopend in de zak van zijn hemd bewaarde.
Van binnenuit Monroe's speciaal ontworpen sensorische deprivatie tank, concentreerde Joe zich op de verzegelde envelop in de zak van Robert. Onbekend aan Monroe of McMoneagle, geschreven op de kleine kaart in de enveloppe, waren coördinaten van de tijdsruimte ver weg van de onze: de planeet Mars, 1 miljoen jaar voor Christus.
Dit is wat Joe zag:
Een oude zanderige piramide, zo lang dat hij het hoofd verbergt (later geschat op ongeveer 20 kilometer (12 mijl) hoog), komt voort uit een diepe inzinking in de grond. Uitgestrekte stormen dwarrelen door de lucht. Het lijkt erop dat er een cataclysme heeft plaatsgevonden. Teruggaan in de tijd is zoals dag en nacht. De zanderige piramide is nu glinsterende en metaalachtige, en vage vormen van gigantische dunne mensen kunnen worden onderscheiden. Ze zeggen dat ze een oud ras zijn, gedoemd om te sterven als degenen die weggingen op zoek naar een ander huis, niet terugkeren.
Terwijl zijn handler hem een paar verschillende sets coördinaten gaf om naar te kijken voordat Joe sissende, werd zijn hoofdgebied van focus later onthuld als de Cydonia-regio van Mars. Twee onverklaarde geologische formaties op deze kale Marsvlakte werden voor het eerst gefotografeerd door het Viking 1 ruimtevaartuig in 1976: het gezicht op Mars en een mysterieuze berg die griezelig lijkt op een gigantische piramide.
5 Een evaluatie van Remote Viewing: onderzoek en toepassingen
Het Stanford Research Institute (SRI), dat in 1972 werd aangesteld als externe aannemer, bleef de vaste partner van de CIA tot het einde van het Stargate-project. In de loop van de tijd zou de SRI tientallen geclassificeerde documenten produceren die uiteindelijk zouden worden opgenomen in de FOIA-release van Project Stargate.
In hun officiële evaluatie van 1995 van het nut van remote viewing voor informatieoorlogvoering, concludeerde de DVI dat het onwaarschijnlijk was dat remote viewing zou blijken van enig nut bij het verzamelen van inlichtingen. Spijtig genoeg werd deze beoordeling echter niet gegeven omdat het SRI psi debunkeerde verschijnselen op welke manier dan ook, maar eerder vanwege de 'verdachte kenmerken van het fenomeen'.
De SRI ontdekte, net als zoveel instellingen die ervoor kwamen, dat je de menselijke geest niet kunt bottelen, etiketteren of verkopen. Zonder financiering stierf het Stargate-programma binnen enkele maanden.
4 De Uri Geller-experimenten
Er is niemand zoals Uri Geller om sceptici te krijgen en gelovigen gooien verbale vuisten in de YouTube-commentarensectie. Het lijkt alsof geen andere vermeende paranormaal begaafde persoon zo routinematig is betuigd en ontmaskerd.
De waarheid is dat bijna alle vermoedelijke bovennatuurlijke prestaties van Geller kunnen worden gerepliceerd met toneelmagie. Natuurlijk zweert Geller, die beweert een buitenaards bewustzijn te zijn dat uit de diepe ruimte straalt, dat hij zijn trucen alleen met zijn geest doet.
Er zijn een aantal redenen om zijn verhaal te geloven. Ten eerste verdiende Geller niet alleen fortuinlijke financiële beslissingen, maar ook door verschillende bedrijven te helpen bij het zoeken naar middelen.
Toen de Project Stargate-documenten werden vrijgegeven, bleek dat Geller in de jaren 70 bij de CIA was betrokken als onderdeel van het SRI-programma. Terwijl sommigen speculeren dat Geller de leider was van de psychologische oorlogsvoeringoperaties van Mossad, weten we dat de CIA genoeg geïnteresseerd bleef in Geller om een van hun kijkers op afstand naar hem te sturen in september 1990.
3 Een dynamisch psychokinese-experiment met Ingo Swann
Ingo Swann, een andere beroemde psi-sensitief bij de CIA, was een gerapporteerde externe kijker die ook andere psi-verschijnselen zoals psychokinese vertoonde.
De meerderheid van de Project Stargate-experimenten had te maken met kijken op afstand, omdat men geloofde dat deze specifieke psi-vaardigheid de meest tactische waarde had. De CIA onderzocht echter af en toe het potentieel van de geest om fysieke materie rechtstreeks te beïnvloeden, een fenomeen dat bekend staat als psychokinese.
In februari 1976 nam de CIA Swann mee naar een van hun gelieerde ondernemingen, het Maimonides Medical Center, om te zien of dit psi-gevoelig rapport de resultaten van een generator voor willekeurige getallen psychokinetisch kon beïnvloeden. Volgens het rapport was het experiment een succes.
2 Een experimentele psychische sonde van de planeet Jupiter
Swann kreeg een speciaal voorrecht tijdens zijn jaren bij de CIA. In 1973 werden hij en zijn collega CIA remote viewer Harold Sherman naar Jupiter gestuurd. Terwijl Swann werd gevolgd door CIA-personeel ergens in de SRI-laboratoria in Californië, ontspande Sherman zich in zijn speciaal gebouwde sensorische deprivatietank bij hem thuis, honderden kilometers en twee tijdzones weg.
Toen ze hun verhalen achteraf per telefoon vergeleken, waren Swann en Sherman geschokt toen ze ontdekten dat hun externe kijksessies dezelfde belangrijke details bevatten, hoewel er op dat moment nooit close-upfoto's van Jupiter waren gemaakt.
Ze hebben allebei de Grote Rode Vlek correct geïdentificeerd en de enorme donkere wolk die erachter loopt. Ze rapporteerden dat er eindeloze velden van gesuspendeerde kristallen glommen tussen de enorme golvende wolken.
De kristallen weerspiegelden zowel het licht van de zon als dat van enorme elektrische stormen op het oppervlak van Jupiter. Swann schatte dat het oppervlak zo'n 193.000 kilometer (120.000 mijl) onder de wolken lag. De wolken zelf hadden veel lagen.
1 bomaanslag in Oklahoma City
Net als bij de andere meest gedenkwaardige terroristische aanslag van Amerika hebben velen het officiële verhaal van de bomaanslag in Oklahoma City in twijfel getrokken. In 1995 verwoestten Timothy McVeigh en Terry Nichols verwoestende schade aan een federaal gebouw in het centrum van Oklahoma City, en eisten 168 levens.
Uitgebracht ter herdenking van de 10-jarige verjaardag van het bombardement, Jayna Davis's De Derde Terrorist vraagt zich af of Iraakse terroristen die met de zegen van Iran opereren de bomaanslag daadwerkelijk hebben georganiseerd.
Hoewel Davis 'boek kort na publicatie werd gebruikt als bewijsmateriaal in het kader van een hoorzitting in het Congres over de bomaanslag in Oklahoma City, zou haar theorie grotendeels irrelevant zijn als het niet het meest spookachtige Project Stargate-document van allemaal was.
Op 20 april 1995 ontving de CIA de volgende ongevraagde informatie van de beroemde psi-gevoelige en CIA-agent Joe McMoneagle over de (zogenaamd) binnenlandse terrorismegebeurtenis die de dag ervoor was voorgevallen. McMoneagle vertelde dat vijf mannen, niet twee, verantwoordelijk waren voor het incident en dat drie Arabisch waren. Het meest huiveringwekkend vindt Joe het meest waarschijnlijke land van herkomst voor deze buitenlandse islamitische terroristen - Irak.
Het merkwaardigste deel van het korte rapport is de overtuiging van McMoneagle dat een persoon met de naam "Carl" iets te maken zou hebben met de bomaanslag. Teleurstellend voor oplettende gelovigen op afstand, werd geen van de binnenlandse terroristen noch hun bekende handlangers Carl genoemd en het is onwaarschijnlijk dat een van de drie "Arabische" handlangers ook Carl heette.
Toch was Carl Spengler, een arts op afroep in een nabijgelegen ziekenhuis, de eerste responder op het toneel van het bombardement - de eerste persoon die de verwoesting die zojuist was ontvouwd, zag.