Delen:
Top 10 belachelijke belastingen Sommige landen leggen hun burgers op
Er wordt vaak beweerd dat er slechts twee dingen in deze wereld zeker zijn: dood en belastingen. Een vaak over het hoofd gezien feit over de dood-en-belasting zin is dat "belastingen" in meervoudsvorm is terwijl "dood" in enkelvoud is. De reden is echter duidelijk. We sterven een keer maar betalen belastingen steeds weer opnieuw. Meestal zijn we zelfs verplicht om meerdere belastingen tegelijk te betalen.
Wat we ons niet realiseren is dat sommige landen belachelijke belastingen opleggen aan hun burgers. En voor degenen onder ons die al een of andere absurde belasting betalen, overschatten we waarschijnlijk hoe gek het is. Wacht maar tot je leest over de belachelijke belastingen die in andere landen zijn betaald.
10 sociale media
Oeganda
Oeganda introduceerde op 1 juni 2018 een belasting op sociale media. De zeer controversiële belasting vereist dat burgers die sociale-mediasites gebruiken en apps zoals WhatsApp, Facebook en Twitter 200 shilling ($ 0,05) per dag betalen. Burgers zijn niet verplicht om de belasting te betalen op dagen dat ze de apps of sites niet gebruiken.
Yoweri Museveni, de president van Uganda, verklaarde dat de belasting noodzakelijk was om de dreiging met roddelen op sociale media tegen te gaan. Toen hij de belasting maanden eerder voor het eerst promootte, verklaarde hij dat het geld dat van de belasting werd teruggevorderd de natie zou toestaan om 'de gevolgen van roddelen op te vangen'.
De belasting is niet populair in Oeganda, waar burgers de regering hebben beschuldigd van het aantasten van hun vrijheid van meningsuiting. De introductie van de sociale media belasting is niet de eerste keer dat Museveni zich op sociale media heeft gekluisterd. In 2016 heeft hij de toegang tot alle sociale-mediasites tijdens verkiezingen opgeschort vanwege claims die mensen gebruikten om leugens te verspreiden.
9 Bloggen
Tanzania
Wil je bloggen in Tanzania? Je kunt maar beter klaar staan om $ 440 per jaar aan de overheid uit te delen. Dankzij een nieuwe wet aangenomen onder de elektronische en postcommunicatie (online content) regelgeving op 16 maart 2018, eist de Tanzaniaanse overheid dat alle makers van online content een licentie krijgen en een jaarlijkse belasting betalen.
De wet is niet alleen van toepassing op bloggers, hoewel ze het meest worden beïnvloed. Het is ook van toepassing op gebruikers van sociale media, online forumleden, videomakers en podcasts, online radio en televisie en abonnees op online-inhoud.
Naast de belasting wordt van bloggers en makers van online-inhoud verwacht dat ze zich registreren bij de Tanzaniaanse Communications Regulatory Authority en ermee instemmen geen beledigende inhoud te plaatsen zoals pornografie, naaktheid, geweld, haatdragende taal, nepnieuws en inhoud die "slechte taal" of kan gewoon ergernis veroorzaken.
De eerste registratie kost 100.000 Tanzaniaanse shilling ($ 44). Daarna betalen de bloggers en makers van online content een licentiekost van één miljoen Tanzaniaanse shilling ($ 440) vanaf het jaar waarin ze de licentie hebben ontvangen.
De licentie kan elk jaar worden verlengd met hetzelfde percentage. Wanbetalers zijn aansprakelijk voor een boete van minstens vijf miljoen Tanzaniaanse shilling (ongeveer $ 2.500), 12 maanden gevangenisstraf of beide.
8 honden
Zwitserland
Woon je in Zwitserland en heb je een hond? Je kunt beter je jaarlijkse hondenbelasting betalen, anders kan je hond worden neergeschoten. De belasting heeft geen vaste rente en is afhankelijk van de grootte van het dier. Afhankelijk van de gemeente kunnen gids- en reddingshonden worden vrijgesteld of in aanmerking komen voor een verlaagde belasting.
Zoals te verwachten bij elke belasting, vermijden mensen het soms om het te betalen. Om de naleving te garanderen, dreigden autoriteiten van het dorp Reconvilier, die 280 honden heeft, te schieten op honden waarvan de eigenaar weigerde de belasting te betalen. Op dat moment bedroeg de belasting in de gemeente gemiddeld $ 48,50 per jaar.
Het gemeentebestuur kwam niet met de dreiging om de honden te doden. Een wet uit 1904 stond de regering toe om honden te doden van eigenaars die weigerden de belasting te betalen. Honden van wanbetalers werden gedood vanaf die tijd tot de jaren 1960, toen de wet werd versoepeld. Het dorp Reconvilier was echter vastgebonden voor geld en dwong zijn autoriteiten om de wet terug te brengen.
Ironisch genoeg begon Pierre-Alain Nemitz, de man die de dorpsraad leidde, met de dood bedreigd te worden nadat de dorpsraad de dreiging had uitgevaardigd.
7 Religie
Duitsland
Katholieke en protestantse Duitsers zullen naar verwachting een bepaalde belasting betalen op hun inkomen om hun kerken te financieren. De belasting bedraagt 8-9 procent van hun meerwaarden (de winst uit de verkoop van activa). Het wordt door de overheid verzameld en aan hun kerken gegeven. Dit genereert aanzienlijke inkomsten voor beide kerken in het land, aangezien 30,8 procent (24,7 miljoen) van de burgers katholiek zijn en 30,3 procent (24,3 miljoen) protestanten zijn.
De enige manier om te voorkomen dat je de belasting moet betalen, is om officieel de kerk te verlaten. Dit heeft echter enkele nadelen. Elke Duitser die officieel de katholieke of protestantse kerk verlaat, verliest automatisch een aantal extraatjes, waaronder het recht op een religieuze begrafenis, het gebruik van door de staat gefinancierde dagzorgen of toegang tot alle door de kerk beheerde scholen en sommige scholen in staatseigendom.
Bovendien kunnen katholieken geen bekentenissen doen in de kerk of communie ontvangen. Ze zouden ook de zalving van de zieken verlaten, tenzij ze dicht bij de dood zijn.
Niettemin zijn sommige Duitsers bereid om deze voordelen te verliezen, gewoon om te voorkomen dat ze de belasting moeten betalen. Meer dan 100.000 Duitsers verlaten officieel elk van de kerken elk jaar. In 2014 bereikte dit cijfer bijna 200.000 in elke kerk nadat de regering een maas in de wet had gesloten waardoor burgers de belasting konden vermijden omdat ze hun kapitaalwinst niet hoefden te melden.
6 Ademen
Venezuela
Venezuela belast mensen niet voor het ademen op zich. Het heeft echter een speciale "adembelasting" opgelegd van 127 bolivars ($ 20) op passagiers die vanuit Maiquetia International Airport in Caracas vliegen.De regering verklaarde dat de belasting noodzakelijk was om de kosten van het nieuw geïnstalleerde luchtfiltersysteem op de luchthaven te compenseren.
Volgens het ministerie van Water en Luchtvervoer zuivert en ontgeurt het luchtfiltersysteem de luchthaven en blokkeert het de groei van bacteriën, waardoor de gezondheid van alle passagiers wordt beschermd. Veel Venezolanen bespotten de belasting op sociale media. Voor sommigen was het voldoende bewijs dat de luchthaven blut was en wanhopig om geld in te zamelen.
5 smartphones en tablets
Frankrijk
In 2013 overwoog Frankrijk de invoering van een speciale belasting op smartphones en tablets. De belasting, die 1 procent van de waarde van het apparaat zou zijn, zou worden gebruikt om de creatie van Franse films, muziek en foto's te financieren. De belasting is gebaseerd op het culturele uitzonderingsbeleid dat in 1993 werd ingevoerd. Volgens het beleid moesten Franse omroepen een culturele belasting betalen om Franse culturele projecten te financieren en te promoten.
Door de verspreiding van het internet gaan veel zenders echter voorbij aan traditionele media om hun doelgroepen te bereiken. Dit betekende dat ze de belasting niet betaalden, die bedoeld was om de Franse cultuur te beschermen tegen de invloed van Amerikaanse films.
De voorgestelde belasting was opgenomen in een begrotingswet die het Franse parlement in november 2013 moest overwegen. Er is echter geen nieuws meer over de vraag of de wet is aangenomen.
4 Steekpenningen, gestolen goederen en ander illegaal inkomen
Verenigde Staten
Bent u een Amerikaans staatsburger met een illegaal inkomen? Of heb je net een eenmalige omkering ontvangen? Amerikaanse federale wetgeving eist dat u er belasting over betaalt.
De Internal Revenue Service (IRS) van de Verenigde Staten eist dat iedereen die smeergeld ontvangt, dit meldt als onderdeel van hun inkomen en de toepasselijke belasting betaalt. De IRS eist ook dat inkomsten uit illegale activiteiten zoals drugs worden gerapporteerd en de juiste belasting wordt betaald.
In geval van diefstal wordt van de dief verwacht dat hij de juiste belasting betaalt op de actuele marktwaarde van het gestolen goed. De dief is alleen vrijgesteld van de belasting als hij het gestolen goed terugbrengt in hetzelfde jaar dat hij het heeft gestolen.
Belasting van illegaal inkomen is zeer controversieel. Het is in tegenspraak met het Vijfde Amendement, dat een persoon het recht geeft om zichzelf te beschuldigen van een misdrijf. De IRS heeft dit echter gedekt. Iedereen die zich bezighoudt met illegale deals hoeft niet te onthullen wat ze hebben gedaan om het geld te verdienen. Ze kunnen het gewoon als 'ander inkomen' vermelden en de toepasselijke belasting betalen.
De staat Tennessee heeft een vergelijkbare belasting, hoewel deze beperkt is tot illegale drugs, illegale alcohol en smokkel. De zogenaamde crack-belasting eist dat drugsdealers, illegale alcohol-distilleerders en smokkelaars discreet belasting betalen over hun illegale activiteiten.
Wanbetalers moeten de betaling van deze belastingen bewijzen als ze ooit worden gearresteerd voor hun misdaden. Als ze niet kunnen bewijzen dat ze de toepasselijke belastingen hebben betaald, worden ze in rekening gebracht voor belastingontduiking, samen met de reguliere strafrechtelijke vervolging.
Dat kan een groot probleem zijn. De beruchte Amerikaanse gangster Al Capone ging in de jaren dertig naar de gevangenis wegens belastingontduiking en niet voor moord, de illegale verkoop van alcohol of de andere criminele activiteiten van zijn georganiseerde misdaadsyndicaat.
3 Hekserij
Roemenië
Hekserij en waarzeggerij is big business in Roemenië, waar veel mensen nog steeds geloven in bijgeloof. De transactie werd echter niet door de overheid erkend en was dus niet belastbaar. Dit veranderde toen Roemenië zichzelf in een recessie bevond.
Om meer geld te genereren, legde de regering belastingen op verschillende beroepen die ze voorheen niet belast had. Dit omvat controversiële beroepen zoals hekserij, waarzeggerij en astrologie, evenals minder twijfelachtige banen zoals duikinstructeurs, valets en balsemers. Volgens de nieuwe wet moesten ze allemaal 16 procent van hun inkomen als belasting betalen.
De belasting verdeelde de mening van de heks van Roemenië. Terwijl sommigen het als de officiële erkenning van hun baan door de overheid beschouwden, waren anderen het daar niet mee eens. Ze waren vijandig tegenover de nieuwe belasting en dreigden een spreuk uit te spreken tegen de regering. De heksen waarschuwden dat ze zich zouden verzamelen op het puntje van de rivier de Donau en een mandrakeplant in het water zouden gooien om de politici te vervloeken die de nieuwe belasting hadden gecreëerd.
2 marihuana
Verenigde Staten
De legalisatie van marihuana blijft een twistpunt in de Verenigde Staten. Voor de duidelijkheid, medische marihuana - die je alleen met een doktersrecept kunt kopen - is legaal in 29 staten en Washington DC, terwijl recreatieve marihuana - die je voor je plezier meeneemt en geen doktersvoorschrift nodig hebt om te kopen - alleen legaal is negen staten en Washington, DC. De Amerikaanse federale regering beschouwt marihuana echter als een illegaal item ondanks tegenstrijdige staatswetten.
Maar toch, vereist IRS, een federaal agentschap, ondernemingen die marihuana planten en verkopen om federale inkomstenbelasting op deze onwettige substantie te betalen. Deze bedrijven betalen ook toepasselijke staat inkomstenbelastingen en marihuana omzetbelasting. De IRS-belastingregels voor marihuanabedrijven zijn zelfs strenger dan die voor normale bedrijven.
Omdat de Amerikaanse federale regering marihuana als illegaal classificeert, erkent de IRS ook de opbrengsten van marihuanazaken als illegaal en beschouwt ze zelfs hun activiteiten als mensenhandel. Het resultaat is dat marihuanabedrijven geen uitgaven kunnen aftrekken voor huur, advertenties en salarissen van werknemers zoals andere bedrijven. Ze betalen dus hogere belastingen dan andere bedrijven.
De enige toegestane aftrek is de kosten van het kweken van de marihuana, die de IRS beschouwt als "kosten van verkochte goederen." De strenge IRS-belastingwetgeving is de reden dat veel marihuanabedrijven zich niet kunnen veroorloven om te openen in staten waar marihuana legaal is. Afhankelijk van de locatie moeten ze 40-70 procent van hun inkomsten betalen als belasting.
De federale belastingwetgeving is momenteel echter veel genereuzer met aftrekkingen voor Farm Bill-compliante telers van 'industriële hennep'.
1 Televisie en radio
Duitsland
In de jaren zeventig introduceerde Duitsland een speciale belasting voor burgers die radio's en televisies bezitten. Het is ongeveer $ 20 per maand en wordt gebruikt voor de financiering van televisie- en radionetwerken die eigendom zijn van de staat. De belasting veroorzaakte burgerlijke onrust in 2013 toen de overheid eiste dat iedereen het zou betalen, zelfs als ze geen televisie of radio hadden.
Veel Duitsers protesteerden tegen de belasting, en sommigen klaagden zelfs Beitragsservice aan, die de belasting namens de overheid introk. Beitragsservice nam zijn toevlucht tot boetes en gevangenisstraffen om de belasting terug te vorderen. Duitsers die protesteerden tegen de belasting verwezen naar de Beitragsservice als "GEZ-stapo", een woordspeling op GEZ (de naam van de belasting) en de Gestapo van het nazi-tijdperk. Aan de andere kant noemden de Duitse staatsbedrijven de demonstranten GEZ-rebellen.