Delen:
Top 10 Fascinerend genoeg bizarre mythen die godinnen uit India betrekken
Gedurende het subcontinent van India zijn honderden goden duizenden jaren aanbeden. Er zijn ontelbare fascinerende verhalen rond alle verschillende goden, godinnen en demonen waarvan wordt gedacht dat ze onheil, chaos en wonderen veroorzaken in de levens van ons gewone stervelingen hier op aarde.
We hebben 10 van de meest fascinerend bizarre mythes verzameld rond enkele van de meer kleurrijke godinnen die door de geschiedenis van India zijn aanbeden. Heb je je ooit afgevraagd waarom de zon elke dag de hemel oversteekt? Of wat maakte de sterren? Of waar komt bliksem vandaan? Of hoe kun je een godin redden van het verslinden van een gigantische pad tijdens een eclips?
Lees verder om te leren hoe de oude volkeren van India deze verwarrende en intrigerende vragen hebben beantwoord.
10 Hoe de sterren zijn gemaakt
De ooit nomadische Dewar-mensen, die zich nu in delen van Oost-India hebben gevestigd, vertellen een verhaal over hoe de wind een prachtige, maagdelijke godin, genaamd Astangi Devi, impregneerde. De godin, zwanger van een tweeling, heeft later de godheden van de zon en de maan geboren, Suraj en Chandra.
In die tijd bevatte de aarde niet veel op het gebied van voedende planten, dus twijgen waren het enige voedsel dat mensen moesten eten. Astangi Devi wilde haar tweeling voeden met iets substantieelers dan stokken en gebroken takken, dus vond ze rijst, bamboe en andere smakelijke planten uit om haar kinderen te voeden.
Helaas werd een van de mannen op aarde jaloers op het mooie eten dat de tweeling van Astangi kon eten, dus stak hij de gewassen van de godin in brand. Terwijl Astangi Devi zich haastte om de vlammen te doven, vlogen er vonken in de hemel en creëerden de sterren. Vervolgens stuurde ze haar kinderen, de zon en de maan, de lucht in waar ze veilig zouden zijn voor de woede van mensen.
9 Hoe een eenzaam meisje gedurende de eeuwigheid van de hele wereld werd gehouden
In Madhya Pradesh vertellen tribale barden een verhaal over een jonge vrouw genaamd Tambaku. Ze verlangde ernaar geliefd te zijn, maar ze was zo lelijk dat geen enkele man met haar wilde trouwen. Tambaku's vader bood alles wat hij bezat aan als een bruidsschat voor de man die het ongeluk van zijn dochter zou wegnemen, maar zelfs de belofte van rijkdom was niet genoeg om iemand te overtuigen haar echtgenoot te zijn.
Tambaku raakte zo verteerd door haar eenzaamheid en ellende dat ze stierf aan een gebroken hart. Toen ze eenmaal dood was, hadden de goden medelijden met haar, want zij waren het die haar met zo'n lelijkheid vervloekt hadden. Om goed te maken voor de pijn en eenzaamheid die Tambaku tijdens haar leven had geleden, reïncarneerden de goden haar als de geest van de tabaksplant, zodat ze gedurende de rest van de tijd geliefd kon worden bij mannen over de hele wereld.
8 Hoe echtelijke problemen bliksem creëren
Echtgenoten en vrouwen beweren soms - dat is een feit van het leven. De resultaten van deze echtelijke meningsverschillen zijn echter zelden zo episch als wanneer Nimibatapa, een godin van het Sherdukpen-volk, ruzie maakt met haar goddelijke echtgenoot.
Wanneer Nimibatapa haar man vooral boos maakt, verliest hij zijn kalmte en jaagt haar over de hemel, waardoor hij dondert met zijn grote voetstappen. Terwijl Nimibatapa van hem wegvlucht, in de hoop zijn woede te ontvluchten, flitst bliksem van haar geslachtsdelen. En dit, dames en heren, is hoe onweersbuien worden gecreëerd.
Nimibatapa is niet de enige godin die slecht weer veroorzaakt met haar lieve tuin als er problemen zijn in het huwelijks paradijs. Chigum-Erum, de watervalgodin van de Miri, is een beetje een exhibitionist. Ze houdt ervan om haar rokken zo nu en dan op te tillen om haar vrouwelijke delen aan haar man bloot te stellen.
Wanneer ze dit doet, flitst bliksem van haar geslachtsdelen (wat een hele nieuwe betekenis geeft aan de term "knipperend"). Haar man is niet zo onder de indruk van het onfatsoenlijk gedrag van zijn vrouw, dus hij spuugt naar haar. Wanneer hij dat doet, creëert zijn spit hagelbuien op aarde.
7 Hoe de rivier de Ganges in zijn is gekomen
Ooit kwam Shiva, de dansende god van de vernietiging, in de problemen. Hij had een demon onthoofd en beloofd dat hij de schedel van de demon niet zou neerleggen totdat hij kon worden gevuld. Helaas voor Shiva was zijn vurige derde oog zo helder dat zijn stralen alles dat de schedel inging in as veranderde voordat het kon worden gevuld.
Shiva begaf zich naar een hermitage, maar alle wijzen die daar woonden, bleven weg. De vrouwen van de wijzen kwamen naar buiten rennen met gietlepels vol met boter waarmee ze hoopten de schedel te vullen. Maar toen ze hun ogen op Shiva richtten, verloren de vrouwen de controle. Ze lieten hun gietlepels op de grond vallen en begonnen hun kleren in extase af te trekken.
De wijzen keerden kort daarna terug en werden woedend toen ze zagen dat hun naakte vrouwen zichzelf naar Shiva gooiden. Dus probeerden de wijzen de god te doden. Een andere god genaamd Vishnu stapte naar binnen en redde de dag door zichzelf te veranderen in een verbluffend mooie, maagdelijke jonge godin genaamd Mohini.
Mohini was zo mooi dat ze hetzelfde effect had op de wijzen als Shiva op hun vrouwen had. Dus nu was iedereen naakt en Shiva spontaan spontaan overal geëjaculeerd. Uiteindelijk verblindde Mohini het derde oog van Shiva en vulde de schedel met haar eigen bloed, waarbij Shiva werd vrijgelaten uit zijn gelofte.
In bijna alle mythen rond Shiva en Mohini (die eigenlijk Vishnu is), komt een kind voort uit het feit dat ze in elkaars aanwezigheid zijn. In één versie verleidt Mohini Shiva naast de oceaan. Ze verenigen zich in de extase van seksuele vreugde, en uit hun gecombineerde vloeiende liefdesap is de rivier de Ganges ontstaan.
6 Waarom de zon elke dag de hemel kruist
Usas, de Vedische godin van de dageraad, heeft veel verschillende, vaak tegenstrijdige verhalen verteld over haar. Hoewel vele mythes haar verlichting de weg wijzen naar de zonnegod, Surya, terwijl hij zijn dagelijkse trektocht door de hemel op zijn eigen zaken aflegt, vertellen anderen een heel ander verhaal.
Een mythe over Usas vertelt hoe zij bij zonsopgang haar gouden wagen over de hemel berijdt en haar prachtige borsten blootlegt, die de hemel vullen met licht en pracht. De Zonnegod achtervolgt haar meedogenloos, wanhopig om de prachtige Usas te vervloeken.
Dit is de echte reden dat de zon zich elke dag onvermoeibaar door de lucht baant. Usas verlicht hem helemaal niet maar gaat over haar eigen zaken terwijl de zon haar voor eeuwig achtervolgt. Niemand weet wat er zal gebeuren als Surya er ooit in slaagt om Usas te vangen. Misschien zullen er nieuwe rivieren worden gecreëerd.
5 Hoe Phalli Sacred Sacredance Liquor redde van de dorst van een demonenkoningin
De Vedische tekst Jaiminiya Brahmana vertelt over Dirghajihvi, die een demonkoningin was met een heel lange tong. Ze was voortdurend bezig met het likken van de heilige drank, soma die als offer aan de goden werd aangeboden.
De god Indra wilde een einde maken aan het gedrag van Dirghajihvi. Maar hij was niet in staat om haar te dwarsbomen, dus gaf Indra een held genaamd Sumitra de taak om de koningin met de lange tong te verleiden. Helaas voor Sumitra wees Dirghajihvi hem af en lachte hij om zijn avances omdat hij maar één penis had.
Hoewel veel vrouwen tevreden zijn met één fallus per geliefde, was dat zeker niet voldoende om de demonenkoningin te bevredigen. Haar hele lichaam was bedekt met vagina's, waardoor geschikte geliefden heel moeilijk te vinden waren.
Realiserend dat Sumitra de demonkoningin nooit zou kunnen verleiden met slechts een magere fallus, besloot Indra om zelfs het speelveld te bereiken door Sumitra met meerdere penissen over zijn hele lichaam te begiftigen. Dirghajihvi kon de verleiding van Sumitra's vele phalli niet weerstaan en stemde er gretig mee in om zoete, tedere liefde met hem te maken.
Dit bleek de ondergang van Dirghajihvi te zijn, omdat Sumitra's vele penissen vast kwamen te zitten in haar vele vagina's en de demonkoningin niet in staat was te ontsnappen toen Indra naar boven kwam om zijn wraak op haar te eisen. Indra sloop stiekem en vermoordde Dirghajihvi terwijl ze worstelde om te ontsnappen aan de unieke valkuil waarin ze zich bevond.
4 Hoe slangen en schorpioenen vergif werden
Manasa is de godin van slangen en vergiften, en men gelooft dat degenen die haar aanbidden beschermd zijn tegen slangenbeten. Terwijl de afstamming van Manasa wordt betwist, geloven veel van haar gelovigen in Bengalen dat ze is geschapen toen Shiva per ongeluk tot een lotusbloesem was geëjaculeerd, waarna zijn sperma naar de onderwereld dribbelde.
De moeder van de slangenkoning nam Shiva's 'zaad' en maakte het tot de prachtige godin Manasa. Natuurlijk probeerde Shiva de liefde te bedrijven met het mooie meisje. Maar hij had er wel zin in om haar naar huis te nemen om als zijn huisbewoner te leven zodra ze hem ervan overtuigde dat het niet gepast zou zijn om de liefde aan te gaan met zijn eigen dochter. De vrouw van Shiva was niet erg tevreden over het ontmoeten van Manasa. De vrouw geloofde dat de godin de minnaar van Shiva was en haalde een van Manasa's ogen tevoorschijn.
Shiva, die de neiging had om zichzelf in allerlei problemen te brengen, werd uiteindelijk doodziek door een extreem krachtig gif dat Halahala heette en dat hij in zijn keel had opgeslagen. Halahala werd gecreëerd toen de goden de grote kosmische oceaan draaiden in een poging het universum te redden van enkele bijzonder vervelende demonen.
Het resulterende gif was sterk genoeg om alle levende dingen te vernietigen. De enige manier om er vanaf te komen was voor Shiva om het in te slikken en zwoer om het voor de rest van de eeuwigheid in zijn keel te bewaren.
Halahala kreeg uiteindelijk de gunst van de god, dus werd Manasa, de godin van het vergif, opgeroepen om hem te redden. Ze knielde over hem heen, zoog de Halahala uit zijn keel en Shiva was weer helemaal gezond. Manasa gaf vervolgens de helft van de Halahala aan veel van de slangen en schorpioenen op aarde. Ze bewaarde de rest van het gif en bewaarde het in haar lege oogkas.
3 Hoe de pokkenkodin haar armen en benen heeft verloren
Aanbeden in een regio in de buurt van Malabar, was Mandodari de vrouw van een demon genaamd Daruka die veel ruzie tussen de goden veroorzaakte. De godin Bhadrakali werd gestuurd om de demon te doden en zo een einde te maken aan zijn schrikbewind.
In de hoop om de macht te krijgen om haar man te redden, begon Mandodari met een reeks extreme devotionele boetedoeningen aan de god Shiva, die de vader van Bhadrakali was. Uiteindelijk moest Shiva Mandodari belonen met de gave van een paar druppels van zijn extreem krachtige zweet.
Gewapend met dit stinkende nieuwe wapen, confronteerde Mandodari Bhadrakali toen de godin terugkwam van het doden van Daruka. Mandodari zwaaide kralen van het magische zweet naar Bhadrakali en er ontstonden pokken in de pokken waar de druppels vielen.
Bhadrakali werd extreem ziek, dus Shiva creëerde een nieuwe held uit zijn derde oog om de dodelijke pokken van de pokken af te likken van Bhadrakali's hele lichaam. Omdat de held Bhadrakali's broer was, kon hij haar gezicht niet likken (omdat blijkbaar de regels van bescheidenheid bepalen dat het prima is om je zus overal te likken zolang je haar gezicht ontwijkt).
Dus Bhadrakali bleef achter met een mooi lichaam, maar haar gezicht was pokdalig. Woedend sneed de godin Mandodari's armen en benen af, waarna Mandodari gedwongen werd om te dienen als een armloze, legless godin aan wie mensen bidden voor verlichting van pokken.
2 Hoe de wereld te redden van een eeuwige zonsverduistering
Het Khasi-volk, een inheemse stam die in Noord-India en sommige delen van Bangladesh woont, vertelt een verhaal over een tijger genaamd U Khla die een schoon meisje zag dat Ka Nam water uit een put putte. U Khla sleepte Ka Nam naar zijn hol om haar te verslinden. Maar toen hij zich realiseerde dat ze te dun was om een goede maaltijd te maken, besloot hij haar te houden en haar vet te maken met snoep totdat ze groot genoeg was om zijn buik te vullen.
Toen Ka Nam was uitgegroeid tot een vrouw, nodigde haar gevangene al zijn vrienden uit voor het feest dat hij aan het voorbereiden was - waarin Ka Nam het hoofdgerecht zou zijn.Gelukkig voor Ka Nam kreeg een kleine muis medelijden met haar en hielp haar ontsnappen, en gaf haar aanwijzingen naar de grot van een paddengoochelaar genaamd U Hynroh. Ka Nam vluchtte uit het hol van de tijger. Toen U Khla terugkeerde met zijn vrienden, scheurden ze hem aan stukken, woedend dat hun beloofde maaltijd was ontsnapt.
Ka Nam deed het niet veel beter dan haar inmiddels overleden overvaller. De tovertovenaar had haar aardig gevonden en getransformeerd in een afzichtelijk paddenachtig wezen, zodat ze zijn slaaf kon zijn. De muis kreeg wederom medelijden met Ka Nam en leidde haar naar een magische boom die helemaal tot aan de hemel reikte.
In padden vorm beklom Ka Nam de magische boom tot ze het koninkrijk bereikte in de hemel waar Ka Sgni, de zonnegodin van de Khasis, medelijden kreeg met het afzichtelijke meisje en haar in het buitenhuis liet leven. Op een dag verwijderde Ka Nam haar paddenvel, zodat ze haar haar kon borstelen. De zoon van Ka Sgni zag haar en werd verliefd.
De zonnegodin stal de paddenhuid en verbrandde het tot as, waardoor Ka Nam werd bevrijd van de betovering van de tovenaar. U Hynroh werd woedend en achtervolgde onophoudelijk de zonnegodin aan de hemel gedurende vele dagen, in een poging haar te verslinden. Toen hij haar ving en slikte, begon de eerste zonsverduistering ter wereld. De doodsbange mensen op aarde begonnen te gillen en trommels en cimbalen te verslaan.
U Hynroh werd bang dat er een leger naderde, dus spuwde hij de zonnegodin uit en keerde terug naar zijn grot. Maar zo nu en dan keert hij terug om haar te verslinden, in de hoop dat de mensen op aarde te druk zullen zijn om Ka Sgni te helpen. Om deze reden geloven aanbidders van Ka Sgni dat het van het grootste belang is om veel lawaai te maken tijdens een zonsverduistering. Anders kan de zonnegod voor altijd worden verslonden door de tovenaar van het kwaadaardige pad die zijn wraak zoekt.
1 Hoe de wereld zal eindigen
Kali staat bekend als de demonenvernietiger, de godin van de tijd en de dag des oordeels. Ze is al duizenden jaren in vele vormen in India aanbeden. Kali heeft een zwarte of blauwe huid, afhankelijk van welke verhalen je leest en ze draagt wapens in elk van haar meerdere handen samen met het afgehakte hoofd van een demon. Ze draagt alleen maar een ketting gemaakt van onthoofde hoofden en een rok gemaakt van afgehakte armen.
In een van de meest populaire verhalen over Kali hadden de goden ernstige problemen met een demon genaamd Raktabija, de bloedzaad, die niet gedood kon worden zonder meer demonen te produceren. Telkens als een druppel van zijn bloed op de grond viel, zou het een nieuw bloedzaad voortbrengen dat ook niet gedood kon worden zonder meer demonen te spawnen.
Dit is waar Kali in het verhaal komt. Hoewel er veel verschillende verhalen over haar ontstaan worden verteld, zijn ze het er allemaal over eens dat zij de enige hoop van de goden was tegen Raktabija. In de strijd tegen een zwarte leeuw begon Kali aan een woedende moordaanslag. Ze doodde elke demon in zicht en dronk elke druppel van hun bloed voordat het de grond kon raken om meer demonen te spawnen.
Op deze manier slachtte Kali alle bloedzaden. Maar ze raakte dronken van het bloed van de demonen en zette zo haar vernietigende rampage voort, die chaos op Aarde creëerde. De goden smeekten Shiva om een einde te maken aan Kali's wilde dans.
Dus ging hij liggen tussen de lijken die onder haar voeten waren uitgestrooid in de hoop haar te vertragen. Toen ze zich realiseerde dat ze op haar gemalin danste, Shiva, stak Kali haar mond uit in schaamte omdat ze de god bijna had gedood, en ten slotte begon haar manisch-dodende energie te verdwijnen.
Veel aanbidders van Kali geloven dat ze op een dag haar wilde dans zal hervatten en het zal zo energiek en chaotisch zijn dat de grondslagen van de Aarde zullen schudden en de wereld ten einde zal komen.