Delen:
10 onderwaterfaciliteiten waar je eigenlijk in zou kunnen leven
Iedereen die een science fiction heeft gelezen, heeft op een of ander moment nagedacht over hoe cool het zou zijn om in die bizarre omgevingen te leven, zoals onder water. De afgelopen halve eeuw hebben mensen geprobeerd die fantasie te leven - en verbazingwekkend genoeg zijn veel van hen erin geslaagd. Als je genoeg geld wilt ophoesten en het niet erg vindt om buren te zijn met een tijgerhaai of twee, kun je op verschillende manieren onder de zee leven.
10 De subbiosfeer
Een van de meest ambitieuze pogingen om een onderwaterwoning te creëren is het geesteskind van een man genaamd Phil Pauley. De subbiosfeer is vrijwel precies wat je op basis van de naam zou raden, en komt het dichtst in de buurt van een onderwaterstad die momenteel in de maak is. Hoewel het nog geen goed functionerende residentie is, zijn de conceptkunst en blauwdrukken voldoende om iemand naar de zilte diepten te laten duiken en een lange periode onder te dompelen.
De subbiosfeer bestaat uit meerdere verhalen in pods, die elk maximaal 100 inwoners kunnen bevatten. De visie van Pauley is een onderwaterstad die volledig autonoom is en die gebieden omvat voor het verbouwen van gewassen en het leveren van eigen elektriciteit. Of de subbiosfeer ooit tot bloei komt, valt nog te bezien, maar Pauley blijft onvermoeibaar werken aan de logistiek en de financiering om de operatie van de grond te krijgen, evenals, een beetje te toevallig, een werk van fictie gebaseerd op de structuur.
9 De Conshelf
http://www.youtube.com/watch?v=eHxJRgZ_elA
Hoe zou iemand ooit kunnen praten over het idee om onder water te leven zonder de enige echte Jacques Cousteau ter sprake te brengen? De beroemdste aquatische expert in de geschiedenis heeft met succes onderwaterleven en onderzoeksfaciliteiten gecreëerd. In tegenstelling tot zoiets als de Subbiosfeer, was het Conshelf-project niet bedoeld voor langdurig leven, hoewel het de meeste gemakken van thuis bood in een gigantische metalen trommel. Het Conshelf-project bestond voor drie iteraties, waarbij de Conshelf III de thuisbasis was van zes onderzoekers die bijna een maand onder water leefden.
Het idee begon in 1962, toen de Conshelf 10 meter onder het oppervlak van de Middellandse Zee voor de kust van Marseille zat. De kleine, krappe beslotenheid, die technisch de Diogenes werd genoemd, was een week lang de thuisbasis van een paar wetenschappers. Het werd uitgerust met een bibliotheek, televisie en radio en werd gebruikt als een onderzoeksstation om het leven in zee te bestuderen. Kort na het succes van het experiment Conshelf I, werd Conshelf II gelanceerd. Het kwam met nog meer fantastische voorzieningen, zoals een garage, een aquarium en een andere onderzoeksfaciliteit die dieper in de zee werd ingegraven, deze keer met vijf mensen voor een maand. Eindelijk, het meest ambitieuze project was de Conshelf III, genesteld op een ongelooflijke 100 meter (328 ft) onder het wateroppervlak.
8 La Chalupa Research Lab / Jules Undersea Lodge
Wat begon als La Chalupa Research Lab, een faciliteit die eigenlijk niet werd gerund door Taco Bell, werd Jules Undersea Lodge nadat het zijn nut ontgroeide als een station waarin het mariene leven werd bestudeerd voor de kust van Puerto Rico. Het is een bijzondere favoriet van beroemdheden geweest sinds het werd omgebouwd tot een soort onderzees hotel.
Het geheel van de constructie is ondergedompeld op de bodem van een lagune en wordt bewaakt door een controlecentrum op het land. Bezoekers arriveren in de lodge via een onderwaterpoort die hen naar het midden van de faciliteit brengt. Er zijn twee slaapkamers en een gemeenschappelijke woonkamer in de lodge, die zelfs airconditioning heeft, omdat het blijkbaar niet zo koud is op de bodem van de zee als films je willen laten geloven. De gemeenschappelijke ruimte is voorzien van een tv, een dvd-speler en een telefoon. Er zijn ook gigantische glazen patrijspoorten in elk van de slaapkamers, zodat nieuwsgierige duikers je aankijken terwijl je slaapt, dus het is zeker niet voor de verlegen.
7 Galathee Underwater Lab / SeaOrbiter Project
De SeaOrbiter is een concept voor een volledig mobiele, meestal onder water gelegen onderzoeks- en exploratiefaciliteit. Het is een soort ruimteschip onder water dat de wereld rondzwemt om de studie van de oceaan en de dieren die in de diepte leven te vergemakkelijken. Het Galathee Underwater Lab, gelanceerd door Jacques Rougerie in 1977, diende als inspiratie voor het project. Dit was een onderwaterhabitat die ontworpen was voor minimale verstoring van de zeewereld, die ergens van 9-60 meter (ongeveer 30-200 voet) onder het oppervlak van de oceaan geplaatst kon worden.
Net als de ruimtestations waarop het is gebaseerd, zou de SeaOrbiter lange termijn reizen over de hele wereld mogelijk maken die plaats biedt aan ongeveer 20 mensen tegelijk. De leiders van het project zijn van plan om onderzeese voertuigen te lanceren waarmee ze tot 6.000 meter naar beneden kunnen verkennen. Het kan ook worden gebruikt om astronauten te trainen, omdat de druk en isolatie vergelijkbaar is met de omstandigheden in de ruimte. De SeaOrbiter is actief op zoek naar financiering, omdat de huidige 45 procent van zijn doel heeft bereikt.
6 SEALAB
Een van de eerste pogingen om mensen onder het oppervlak van de oceaan te laten leven was het SEALAB-project, dat niet de cartoon is die je 's avonds laat bekijkt terwijl je de onderzoekslaboratoria eet die je bij Taco Bell hebt besteld. Evenals de Conshelf kwam ook het SEALAB-project in een reeks van drie, waarvan de eerste in 1964 voor de kust van Bermuda werd gelanceerd, maar werd ingekort door een naderend stormsysteem.
SEALAB II werd gelanceerd in 1965 en bevatte gemakken die de eerste incarnatie niet kon bieden, zoals warm stromend water en koelkasten. Het was meer dan 17 meter lang en onder water 62 meter onder water bezet door roterende teams van duikers die onder water leefden gedurende perioden van ongeveer twee weken elk.Onder degenen die in SEALAB woonden, was Scott Carpenter, die bekendheid verwierf als een van de Mercury 7-astronauten. Timmerman plaatste een onderwateroproep aan collega Mercury 7-astronaut Gordon Cooper, die op dat moment in de ruimte-capsule van de Gemini in een baan om de aarde cirkelde, omdat astronauten een opdoffer zijn.
SEALAB III werd in 1969 voor de kust van Californië gelanceerd, maar het project eindigde in een tragedie toen de faciliteit begon te lekken en niet-succesvolle reparaties leidden tot de dood van "aquanaut" Berry Cannon.
5 De Waterman
Als je toevallig student bent aan de Florida International University, krijg je mogelijk toegang tot een van de laatst overgebleven operationele onderwateronderzoeksfaciliteiten ter wereld, de toepasselijk genaamde Waterman. Tot 10 dagen tegelijkertijd glijden onderzoekers weg in de Waterman om het zeeleven voor de kust van de Florida Keys te bestuderen. De metalen cocon kan de waterdruk tot 37 meter (120 voet) onder het oppervlak van de oceaan weerstaan en kan maximaal zes personen tegelijk huisvesten.
Binnen de Waterman is een volledig voorradig appartement dat koelkasten, airconditioning, douches, toiletten, magnetrons en zelfs internettoegang omvat. Zo recent als afgelopen november verbleef een groep marine science majors bij de FIU een week in onderzoek en het uitvoeren van onderzoek in Waterman. Het collegegeld van de universiteit is waarschijnlijk een stuk voordeliger dan een verblijf in een commercieel hotel onder water, waardoor de Waterman een uitstekende bestemming is voor liefhebbers van oceanen met een beperkt budget.
4 Tektite
In 1969 financierde de regering van de Verenigde Staten een project genaamd Tektite, vernoemd naar meteoren die in de oceaan zouden crashen en op de zeebodem zouden rusten. Project Tektite bestond uit vier aquanauts die van februari tot april 1969 in het verzonken station woonden en astronauten moesten trainen voor lange reizen in de ruimte.
De tweede incarnatie van Project Tektite werd gelanceerd in 1970 en faciliteerde 11 verschillende missies, waardoor 53 aquanauts 2-3 weken onder water konden doorbrengen in de onderwaterhabitat die min of meer op een paar gigantische metalen tanks leek. Het had bemanningsverblijven en een apparatuurkamer verbonden door een brug, plus een basisonderzoeksgebied. De vertrekken lieten het comfort van thuis toe, met radio's en televisies, samen met stapelbedden en een bijna volledige keuken inbegrepen. Hoewel het niet langer operationeel is als onderzoekslaboratorium, kunt u de habitat van het Tektite-museum nog steeds bekijken.
3 Hydrolab
In de loop der jaren gebruikten honderden onderzoekers het Hydrolab van de National Oceanographic and Atmospheric Administration als basis voor wetenschappelijk onderzoek in de Atlantische Oceaan. Gelegen aan de oevers van de Amerikaanse Maagdeneilanden, stelde Hydrolab wetenschappers in staat om weken achtereen op de bodem van de oceaan te werken, met maximaal vier wetenschappers die de plek in één keer thuis riepen.
De faciliteit zelf was vrij klein en krap, slechts 5 meter lang en 2,5 meter hoog en ondergedompeld tot 40 meter. Hoewel het een minder dan ideale omgeving voor de claustrofobie was, beschikte het over stromend water, elektriciteit en kooien, en grote kijkpoorten om de onderwaterwereld om je heen te observeren. Na meer dan een decennium te hebben gewerkt, werd Hydrolab in 1986 met pensioen gesteld, maar het kan nog steeds worden bekeken in het Museum of Natural History.
2 Atlantica
Dennis Chamberland is een beetje een dromer, maar hij is de zeldzame variëteit van dromer die dingen echt voor elkaar krijgt. Het helpt waarschijnlijk dat hij een NASA-ingenieur is wiens doelen dingen zijn als proberen om het voor mensen mogelijk te maken om zowel onder water als in de ruimte te leven. De belangrijkste van zijn plannen is de Atlantica-expeditie, wat zijn zeer reële, zeer serieuze poging is om een echte onderwaterstad te creëren.
Chamberland heeft al een habitat voor twee personen gebouwd, maar zijn ultieme doel is om een uitgestrekte samenleving te creëren die mensen in staat stelt om bijna voor onbepaalde tijd op de bodem van de oceaan te blijven. Volgens zijn plannen zou Atlantica naast een onderzoeksfaciliteit ook het gevoel hebben van een buurtcomplex. Wanneer hij wordt gevraagd naar het leven in zijn voorgestelde gemeenschap, gooit hij terloops ongelooflijke beschrijvingen van Jetsons-achtige scenario's zoals mensen die in hun onderzeeërs springen om naar een film te gaan.
1 H2OME
Terwijl de meeste onderwaterhabitats verboden zijn voor iedereen die geen mariene wetenschapper is of bereid is om tot het volgende decennium te wachten totdat de financiering is veiliggesteld, is een andere optie. Voor de lage prijs van slechts US $ 10 miljoen, kun je je eigen luxe onderwatereiland bezitten, of liever, H2OME. Dezelfde mensen die een van de beroemdste onderwaterhotels ter wereld hebben gepland, de Poseidon, bieden nu op maat gemaakte onderwaterwoningen aan.
Het bedrijf, US Submarine Structures, probeert blijkbaar de markt te betrappen op onderzeese eigendommen - de website geeft een overzicht van casino's en restaurants aan de waterzijde, naast volledige huizen, in de reeks van aquatische mogelijkheden. Ze scheppen op dat de huizen dezelfde druk uitoefenen als het oppervlak, wat betekent dat je nooit nat hoeft te worden op weg naar de trap of de lift op. De huizen bestaan uit twee verdiepingen, met een paar slaapkamers, loungeruimtes en alles wat je ooit zou willen in een woning die perfect is voor aspirant Bond-schurken van de wereld.
Jeff is een freelance schrijver uit Texas. Hij is getrouwd en heeft een zoon, en brengt het grootste deel van zijn tijd geobsedeerd gewoon een beetje te veel over films, televisie en sport.