Delen:
10 Onbemande scheepsgraven van de Germaanse wereld
Ship begraven is een oud Germaans ritueel dat in de volksmond bekend staat als de begrafenismethode voor Vikingen met een bijzonder hoge status. Bijna alle Germaanse culturen voerden dit ritueel uit, waarbij vaak een schip werd gebouwd om als graf voor een lichaam te dienen.
Soms werd het lichaam gewoon in het schip begraven. Op andere momenten werd het lichaam erin geplaatst en werd het vat in brand gestoken om het lijk van de geëerde persoon te cremeren. Dergelijke begravingen worden de hele tijd opgegraven met behulp van nieuwe technologieën om de schepen te detecteren.
10 Trondheim, Noorwegen
De meeste scheepsgrafen zijn mysteries wanneer ze voor het eerst worden opgegraven omdat het schip zelf (in ieder geval het houten frame) bijna nooit intact is. Geloof het of niet, slechts drie goed bewaarde schepen zijn ooit in Noorwegen gevonden.
Onder een marktplein in Trondheim, Noorwegen, werd echter een dergelijk schip ontdekt. Hoewel er geen hout overbleef, waren spijkers en andere metalen onderdelen die op een 1000 jaar oude boot te vinden waren ter plaatse aanwezig. Het werd duidelijk dat dit een scheepsgraf was.
Ook opgegraven waren botmateriaal en andere materialen. Ze waren DNA-getest en worden verondersteld menselijk te zijn. Een vel brons werd samen met andere begrafenisherinneringen tegen het skelet gedrukt.
Er zat ook een sleutel in een doosje begraven met het skelet. Dit waren eeuwenoude religieuze riten voor de Germaanse volkeren en dienden een diep en zinvol doel om de doden te eren.
9 Eyjafjorour, IJsland
Een andere scheepsontdekking werd voor de kust van IJsland gemaakt tussen een dorp genaamd Hjalteyri en het kleine stadje Akureyri. Het maakte deel uit van een latere begrafenis, niet allemaal van het begraven van het schip.
Hoewel de vondst nog niet is geraakt door grafrovers - wat helaas maar al te vaak voorkomt als het gaat om begrafenissen van lang geleden - had de oceaan de site geërodeerd. Er waren verschillende grafheuvels en, althans oorspronkelijk, een die een schip bevatte. Maar bij verdere opgravingen bevond zich nog een andere begraafplaats bij de locatie.
Deze worden verondersteld afkomstig te zijn uit het Vikingtijdperk. Op deze plek werd de helft van een schip ontdekt, de andere helft was geërodeerd door de tijd en de oceaan. Ook vlak onder de oppervlakte bevonden zich de botten van een man en een zwaard.
8 Het schip van Gokstad
Een ander grafschip uit Noorwegen dateert uit ongeveer 900 na Christus. Het schip Gokstad wordt nu genoemd in het Viking Ship Museum in Oslo, Noorwegen. Het schip kon zowel worden gezeild als geroeid, met aan weerszijden van het schip 16 holes voor roeispanen. Zodoende kunnen maximaal 32 mensen tegelijkertijd het schip roeien.
Soms construeerden de Germaanse volkeren een schip nauwgezet voor een begrafenis. Andere keren gebruikten ze al aanwezige schepen die reizen hadden gezien. Toen het werd gevonden, had het Gokstad-schip 32 schilden erop. Het schip maakte deel uit van de grotere Gokstad-begrafenis, waar iemand werd begraven die ernstig sociaal van aard leek te zijn.
Het skelet was dat van een grote, machtige man van in de veertig die blijkbaar stierf in de strijd meer dan 1000 jaar geleden. De ongeïdentificeerde man werd begraven met een massa geschenken en we weten dat hij waarschijnlijk is gestorven aan een meswond aan zijn rechterdij.
7 Gotland, Zweden
De oorspronkelijke gewoonte van het begraven van schepen begon niet met alleen houten schepen of gepensioneerde marineschepen, maar met stenen schepen, symbolische schepen gebouwd om een maatschappelijk belangrijke figuur te omringen die stierf. Soms dienden ze in plaats daarvan als een plaats voor een massale begrafenis.
Deze stenen zouden worden opgericht, vaak vergelijkbaar met die in Stonehenge, in de vorm van een schip. De doden zouden binnen worden geplaatst. Drie van dergelijke symbolische stenen schepen werden ontdekt in Gotland, Zweden, een klein eiland waar veel graven zijn blootgelegd.
Daar wees het hoofdschip naar een megalithische grafstructuur voor een massabegrafenis. Voordat individuele schepen werden gebouwd voor crematie, dienden deze symbolische stenen schepen als monumenten voor de doden en doen ze denken aan het Germaanse geloof in het hiernamaals. De schepen zijn nog steeds te zien en tekenen een groot aantal toeristen.
6 Anundshog, Zweden
De locatie bij Anundshog is de grootste grafheuvel van Zweden op 9 meter (30 voet) en 60 meter (200 voet) in diameter. Het bevat ook een zo'n symbolisch stenen schip.
Hoewel de exacte datum van de scheepsbouw en de begrafenis binnenin onbekend is, is dit een bewijs dat de religieuze rite van scheepsgrafen plaatsvond vóór het zogenaamde Vikingtijdperk. Geschenken van juwelen en andere items werden ook in dit massagraf geplaatst. Bewijs van voedsel werd ook gevonden, wat betekent dat de mensen die de site bouwden probeerden voedsel te geven aan hun vrienden en geliefden tijdens hun reis naar het hiernamaals.
5 Kallandso, Zweden
Een vergelijkbare scheepsgraf werd gevonden in Kallandso, Zweden, uit de tijd vóór de Viking (vermoedelijk vanaf de zevende eeuw). Dit schip is vermoedelijk afkomstig uit het Vendel-tijdperk (550-793) en bevat begrafenisgeschenken en dode dieren zoals de anderen deden.
Dit schip was waarschijnlijk in brand gestoken en gebruikt als een brandstapel om de overleden persoon te vereren die tijdens de ceremonie ruim 1000 jaar geleden werd geëerd.
4 Oslo, Noorwegen
Een recente ontdekking in de buurt van de Noorse hoofdstad Oslo kan het grootste grafschip zijn dat ooit is gevonden. Hoewel het alleen door technologie is ontdekt, weten archeologen dat het er is. Het is ongeveer 20 meter lang, wat een zeldzame maat is voor zo'n vaartuig.
Er wordt aangenomen dat het schip zeker een dode koning of een koningin huisvestte. Momenteel zijn er geen plannen om de site op te graven, maar de tijd zal het uitwijzen.Er wordt verondersteld dat het schip niet alleen in het midden van de Noorse landbouwgrond staat, maar deel uitmaakt van een grotere begraafplaats.
3 Ardnamurchan, Schotland
Een andere ongewone vondst was de plaats van een begrafenisschip waarvan wordt aangenomen dat het meer dan 1000 jaar oud is. Het schip heeft slechts 5 meter (16 ft) lang gemeten, wat een klein schip is om op reis te gaan. Toch was de daar begraven persoon waarschijnlijk een belangrijke en bereisde krijger.
Van grote archeologische en historische waarde, werden ook een goed geconserveerd schild, bijl, punt van een drinkhoorn en ijzeren klinknagels gevonden. Deze items waren het meest suggestief dat een schip ooit op de site lag.
Artefacten begraven daar kwamen uit zo ver weg als Noorwegen en Ierland, vandaar dat men gelooft dat de overblijfselen behoorden tot een reisde soldaat die ervaring had in de strijd. Natuurlijk werd het lichaam gevonden en waarschijnlijk behoorde het toe aan een Vikinghoofdman.
2 Sutton Hoo
Sutton Hoo was de Anglo-Saksische plaats van een scheepsgraf in de buurt van Suffolk, Engeland. Sutton Hoo, bestaande uit 19 of 20 verschillende grafheuvels, is een van de grootste archeologische vondsten met betrekking tot de Germaanse volkeren. Met allerlei zeldzame en veelzeggende ontdekkingen heeft de Sutton Hoo-site ons veel laten zien van wat we weten over de Angelsaksische volkeren en hoe ze leefden.
Goud en zilver grafgoederen kwamen uit het verre Byzantijnse rijk, wat suggereert dat een persoon van speciale betekenis geëerd werd. Merkwaardig genoeg werd een lichaam nooit ontdekt op de site van Sutton Hoo.
Desalniettemin maakt de enorme hoeveelheid goederen die door de opgraving is onthuld, dit een van de meest massale en belangrijke vondsten met betrekking tot scheepsgrafen. Het laat ook zien dat deze oude Germaanse praktijk veel verder reikt dan de Viking-wereld.
1 Het Oseberg-schip
Een zeldzame vondst, het Oseberg-schip werd in 1903 in Noorwegen ontdekt toen een boer een begraafplaats inliep en een deel van een schip ontdekte. Een archeologisch team deed dat najaar een eerste keer graven. Maar om het schip het best te behouden, vertraagden ze de rest van de ontgraving tot de volgende zomer, toen het weer gunstiger was.
Het Oseberg-schip is misschien wel het meest intacte grafschip dat we hebben. Het bevindt zich momenteel in het Museum of Cultural History in Oslo, Noorwegen. Degene die het schip gebouwd heeft, heeft een lang en moeizaam proces van ontwerp en creatie doorlopen om dit prachtige meesterwerk te smeden, wat suggereert dat de inhoud van binnen behoorlijk groot was.
In zijn tijd was het schip van de Oseberg aan land getrokken en gebruikt bij de begrafenis van twee vrouwen. De inhoud was verbluffend. Dierenkoppen, kleding, gereedschappen, gebruiksvoorwerpen, zes honden, 15 paarden en twee koeien werden allemaal begraven met de twee vrouwen in één schip. Dit toont de zorgvuldige zorg die ging naar de religieuze begrafenisrituelen voor de mannen en vrouwen van die tijd.