Delen:
10 geheimen vergrendeld in oude tanden
Lang nadat vlees en botten in stof zijn veranderd, blijven tanden achter. Van alle skeletweefsel is tandglazuur de taaiste en dichtste. Als gevolg daarvan is het vaak het laatste overblijfsel van een organisme.
Een oude tand kan worden gebruikt voor meer dan het identificeren van de eigenaar. Het kan een venster bieden naar een verloren wereld. Tanden weerspiegelen levensstijl, voeding en milieu, inclusief verontreinigende stoffen, ziekten en ook de remedies die worden genomen om ze te bestrijden. Voor onze voorouders waren tanden gereedschappen en een frontlijn voor de wereld. Hun geheimen zijn legio.
10 Het echte Paleodieet
Het Paleodieet is tegenwoordig een en al woede. Maar weerspiegelt deze laag-koolhydraat, hoog-eiwit trend eigenlijk wat onze voorouders aten? Rotte tanden tussen de paleolithische bewoners van Marokko's Grotte des Pigeons doen anders vermoeden. De schuldige: zoete eikels. Gedateerd tot 15.000 jaar geleden, onthullen de tanden dat mensen lang vóór de landbouw koolhydraten laden.
Meer dan de helft van de mensen van Grotte des Pigeons vertonen tekenen van tandbederf. Holtes geplaagd op drie na. Eerder dachten experts dat tandheelkundige gezondheidskwesties met betrekking tot gaatjes ontstonden met de opkomst van de landbouw ongeveer 10.000 jaar geleden.
Het is mogelijk dat de inwoners van Grotte des Pigeons eerder de uitzondering dan de regel waren, aangezien eerdere studies een tandheelkundige ziekte lieten zien van 0 tot 14 procent in pre-agrarische culturen. Merkwaardig genoeg mist meer dan 90 procent van de overblijfselen van de Grotte des Pigeons hun snijtanden, waardoor velen geloven dat ze ritueel zijn verwijderd.
9 Mystery Ape Of The Ur Rhine
Onderzoekers van het Natuurhistorisch Museum in Mainz, Duitsland, kondigden in 2017 de ontdekking aan van een oude tand van een hominide die de out-of-Africa-theorie van de menselijke evolutie zou kunnen vernietigen.
Gedateerd tot 9,7 miljoen jaar, werd de tand opgegraven in de oude rivierbedding van de Rijn en behoorde tot een Australopithecus-achtige soorten vergelijkbaar met de beroemde "Lucy." Deze "Ur-Rhine" -site is een broeinest van fossielen die heeft geleid tot de ontdekking van 25 nieuwe soorten in 15 jaar.
Tot nu toe zijn er twee mysterieuze aap tanden - een linker boven hoektand en een linker molaar - ontdekt in dit 10-miljoen jaar oude sedimentniveau. De tanden werden eerst ontgraven in september 2016 en brachten experts in verwarring, dus wachtten ze een jaar om hun bevindingen bekend te maken.
De implicaties zijn duizelingwekkend. Van soortgelijke soorten is bekend dat ze in Afrika hebben gewoond. Deze zuidelijke analogen zouden echter nog geen vier miljoen jaar tevoorschijn komen.
8 geheimen van The Gunk
Eerder dit jaar vergeleken onderzoekers de tandstammen hersteld van de Belgische Spy-grot en de Spaanse El Sidron-locatie om licht te werpen op de verloren wereld van de Neanderthalers. Analyse van deze oude tanden onthulde dat het dieet van de Belgische Neanderthalers zwaar bestond uit vlees van wilde schapen en wolharige neushoorns.
Dit was echter niet uniform in de Neanderthaler. De tanden van El Sidron wezen op een vegetarisch bosdieet bestaande uit champignons, pijnboompitten en mos.
Onderzoekers ontdekten dat verschuivingen in het dieet verschillende gemeenschappen van micro-organismen in de tandplak weerspiegelden. Wat meer is, een exemplaar van El Sidron toont bewijs van zelfmedicatie voor een tandabces en een parasiet die bekend staat als Microsporidia.
Onderzoekers ontdekten populier schors, een natuurlijke bron van aspirine, een tand van het Spaanse monster. Bewijs van Penicillium in zijn tandheelkundige calculus suggereert dat hij opzettelijk rotte, beschimmelde vegetatie heeft gegeten om toegang te krijgen tot het van nature voorkomende antibioticum - de voorloper van penicilline.
7 Prehistorische vervuiling
In 2015 ontdekten onderzoekers een van de vroegste voorbeelden van door de mens veroorzaakte vervuiling in 400.000 jaar oude tandplak. Onderzoekende overblijfselen van de grot van Qesem in Israël, vonden ze oude tandsteen met sporen van irriterende stoffen voor de luchtwegen - met name houtskool van kamerbranden.
Qesem is een van de eerste bekende voorbeelden van regelmatig gebruik van vuur. Zwartgeblakerde grondklonten, verkoolde botten en een 300.000 jaar oude vuurplaats getuigen van de lange relatie van de grot met gecontroleerde vuurzee.
De meeste experts geloven dat mensen ongeveer een miljoen jaar geleden voor het eerst vuur hebben gebruikt. Toen ze het echter regelmatig gebruikten om te koken, is dit lang verborgen gebleven in het mysterie.
Het bewijs bij Qesem suggereert dat de praktijk al minstens 300.000 jaar aan de gang is. De tanden onthullen schade door rookinhalatie als gevolg van binnenbranden die worden gebruikt voor de dagelijkse vleesbereiding. Vooruitgang is een paradox. Naarmate de technologie toenam, verminderde de luchtkwaliteit van Qesem. Vuur kwam met een prijs.
6 Hobbit-tanden
Ontdekt in 2003, hebben de overblijfselen van een 18.000-jarige verkleinwoordige mens van het Indonesische eiland Flores de antropologen lang verbaasd. Was deze "hobbit" een misvormde mens? Of was Homo floresiensis een onbekende soort? Het antwoord was in de tanden. In 2015 meldden onderzoekers dat de tanden van de hobbit "het meest vergelijkbaar" waren met die van homo erectus.
Deskundigen hebben dat voorgesteld Homo floresiensis was geëvolueerd van groter-gebouwd H. erectus populaties van Java. Het is waarschijnlijk dat ze op het eiland zijn aangekomen vanwege een cataclysmische gebeurtenis, zoals een tsunami.
Geïsoleerd op Flores, de moderne mens-en kleinbedrijf H. erectus ervaren extreme eilanddwerggroei. Tussen 95.000 en 17.000 jaar geleden nam de geschatte gemiddelde lengte van de hobbits af van 165 centimeter naar 5.5 centimeter, terwijl hun hersencapaciteit daalde van 860 kubieke centimeter naar 52 kubieke centimeter ( 26 inch).
Deze hip-high mensachtigen hebben tot ver in de tijd van de moderne mens geleefd en zijn mogelijk de laatste niet-menselijke mensachtige soort die de weg van de dodo bewandelt.
5 De Chompers Of Chaucer's Children
In 2016 gebruikten onderzoekers driedimensionale microscopische beeldvorming van tanden om het dieet te bepalen van Engelse kinderen die tussen de 11e en de 16e eeuw leefden. De tanden werden onttrokken aan 44 kinderen tussen de een en acht jaar oud die waren begraven in de priorij van St. Gregory en de begraafplaats in Canterbury.
De biologische antropologen ontdekten dat de kinderen rond de eerste dag werden gespeend. Gedurende de eerste jaren van hun leven consumeerden ze heel eenvoudig voedsel - pap, een eenvoudige pap en een broodsoep die panada heet.
Groenten en fruit waren opvallend afwezig in dit middeleeuwse kinderdieet. Hoewel flauw, ontbrak het aan het dieet aan verwerkte suikers, waardoor er aanzienlijk minder tandbederf werd veroorzaakt dan bij moderne kinderen.
Een van de meest intrigerende bevindingen was dat er geen verschillen waren tussen socio-economische klassen in de voeding van de kinderen. Volwassen dieet werd bepaald door de sociale status, maar dit gold niet voor jongeren. Arme kinderen aten hetzelfde als kinderen uit de hogere klassen.
4 Voormenselijke tandheelkunde
In 2015 meldden onderzoekers dat bewijs van Neanderthaler tandheelkunde teruggaat tot 130.000 jaar. Met behulp van tanden die meer dan een eeuw geleden werden ontdekt op de archeologische site van Krapina in Kroatië, toonden experts aan dat meerdere tanden, waaronder de premolaar en M3 molaar, tekenen van manipulatie vertoonden.
Groeven, geëmailleerde breuken en krassen suggereerden het gebruik van een oude tandenstokerachtige inrichting van bot of gras. Deskundigen zijn van mening dat de breuken die ongelijk aan de tandzijde voorkomen, erop wijzen dat de tandheelkundige manipulatie vóór de dood heeft plaatsgevonden.
Het bewijs van oud tandheelkundig werk bij Krapina sluit nauw aan bij andere ontdekkingen van de site, zoals sieraden van adelaar-talons. Deze onthulling van voormenselijke lichaamssieringen stuurde schokgolven door de wetenschappelijke gemeenschap en verbrak de gedachte dat Neanderthalers artloze bruten waren die niet in staat waren tot symbolische representatie.
We weten nu dat een Neanderthaler op dezelfde manier zou handelen als een moderne mens wanneer hij wordt geconfronteerd met voorwerpen van natuurlijke schoonheid of tandpijn.
3 Daoxiaanse tanden
In 2015 ontdekten onderzoekers moderne menselijke tanden in China die het verhaal van de verovering van de wereld door de mens herschrijven. Ontdekt in Fuyan Cave in Dao County, dateren de 47 tanden minstens 80.000 jaar geleden - meer dan 20.000 jaar voordat men dacht dat mensen uit Afrika tevoorschijn kwamen.
De tanden werden ontdekt in de diepten van een grot, samen met de overblijfselen van verschillende andere soorten, waaronder een uitgestorven reuzenpanda. Omdat er geen stenen gereedschappen zijn teruggevonden, geloven deskundigen dat een roofdier de resten heeft gedeponeerd.
Volgens de onderzoekers waren de tanden te oud voor koolstofdatering, dus calcietafzettingen rondom de vondsten werden gebruikt om de leeftijd te bepalen. De out-of-Africa-theorie, die vandaag de dag het denken domineert, suggereert dat mensen zich tussen 50.000 en 70.000 jaar geleden uit hun voorouderlijk Afrikaans thuisland verspreidden. De ontdekking van deze tanden opent vragen over de tijd en het aantal migraties dat heeft plaatsgevonden.
2 Pompeii's Lovely Teeth
In 2015 hebben onderzoekers CT-scans gebruikt om te kijken in de gipsen afgietsels van de slachtoffers van de uitbarsting van de Vesuvius in 79 n.Chr. Ze waren verheugd om te ontdekken dat de bevolking van Pompeii uitstekende tanden had ondanks een gebrek aan goede tandheelkundige zorg. Ze hadden niet alleen een dieet rijk aan groente en fruitvezels zonder geraffineerde suiker, maar ze waren ook blootgesteld aan hoge niveaus van fluor in de lucht en het water vanwege de vulkanische nabijheid van het gebied.
Archeoloog Giuseppe Fiorelli bedacht de techniek van gipsen van de slachtoffers van Pompeii in 1886. Het leverde een middel om de menselijke resten te verplaatsen zonder het risico van degradatie.
Helaas liet de techniek onderzoekers alleen toe om de externe elementen te onderzoeken. Gedurende 1900 jaar bleven de geheimen van de Pompeii-slachtoffers begraven onder gips en as. CT-scans veranderden dat echter door een venster te bieden in een verloren wereld.
1 mediterrane ontbrekende schakel
In 2017 kondigden onderzoekers van de Universiteit van Tubingen aan dat ze de ontbrekende schakel hadden gevonden - niet in Afrika maar in de Middellandse Zee. Gedateerd tot 7,2 miljoen jaar geleden, Graecopithecus freybergi was een aapachtig schepsel waarvan werd aangenomen dat het de gemeenschappelijke voorouder van mensen en chimpansees was.
Geïdentificeerd uit een enkele tand en onderkaak ontdekt in Griekenland en Bulgarije, het exemplaar is honderdduizenden jaren ouder dan vergelijkbare soorten bekend uit de Oost-Afrikaanse "wieg van de mensheid."
De tanden van Graecopithecus wijzen op zijn rol als ontbrekende schakel. Grote-aap tanden hebben meestal twee tot drie verschillende wortels. Echter, de wortels van Graecopithecus samenkomen en fuseren, net als mensen en vroege mensachtigen.
De datering verplaatst mogelijk de divergentie tussen mens en chimpansee weg van Afrika naar de Middellandse Zee. Veranderende weerpatronen, die graslanden in Europa creëerden, hebben mogelijk geleid tot tweevoetigheid en menselijke kiezen met een brede basis en dik glazuur.