10 Wetenschappelijke verklaringen voor alles van demonen tot geesten

10 Wetenschappelijke verklaringen voor alles van demonen tot geesten (Vreemde dingen)

Geesten zijn niet echt, toch?

Dat is wat de meesten van ons geloven - dat we in een rationele wereld leven, niet een waar spoken van demonen en de doden de levenden achtervolgen. Maar als geesten niet echt zijn, waarom zijn zoveel mensen dan zo zeker dat ze ze hebben gezien?

Het blijkt dat het antwoord veel te maken heeft met de menselijke geest. Er is een wetenschappelijke verklaring voor bijna elk vreemd ding dat iemand ooit heeft gezien. Maar als het gaat om de paranormale, wetenschappelijke verklaringen zijn soms meer verbluffend dan de mythen.

10 Het Ideomotor-effect
Hoe een Ouija-bord werkt

Als jij en je vrienden je vingers op een Ouija-bord leggen en zien dat die kleine plastic pijl beweegt, gebeurt het echt. Je hebt geen grappenmaker nodig om het rond te duwen. Die kleine plastic pijl beweegt echt en de mensen die het aanraken geloven echt dat ze het niet doen.

Maar dat zijn ze. Ze realiseren het zich gewoon niet. Het is het 'ideomotorische effect' en er is een interessant experiment dat je thuis kunt doen om het zelf uit te proberen.

Leg een touw op een gewicht, laat het bungelen en probeer je arm helemaal stil te houden. Stel jezelf dan vragen en zeg tegen jezelf dat het gewicht met de klok mee zal draaien als het antwoord "ja" is en tegen de klok in als het "nee" is. Alsof het mag, moet het gewicht van richting veranderen om je vragen te beantwoorden - en je zult dat echt geloven je doet het niet.

Het werkt omdat ons lichaam kleine, onbewuste bewegingen maakt. Als je jezelf een vraag stelt, antwoordt je onderbewustzijn en beweegt je je spieren subtiel zonder dat je het beseft. Kleine spieren zullen in je vingers bewegen om je vragen te beantwoorden, en het zal je lijken alsof het gewicht alleen beweegt.

Hetzelfde gebeurt wanneer u een Ouija-bord gebruikt. Je onderbewustzijn verplaatst die kleine plastic pijl subtiel, en voor jou lijkt het alsof het alleen beweegt.

9 Het Philip-experiment
Waarom seances zo gek worden

In 1972 kreeg een team van psychologen acht mensen bij elkaar, vertelde hen het levensverhaal van een man genaamd "Philip Aylesford" en probeerde hen ertoe te brengen hem door een seance te dagvaarden. Ze dimden de lichten, zongen liedjes en stelden hem vragen - en tot hun verbazing gebeurden er enkele vreemde dingen.

De tafel begon te bewegen. Op een gegeven moment rees het zelfs op twee benen. De lichten leken te flikkeren. Ze hoorden rappende geluiden waarvan ze dachten dat ze Philip waren, die hun vragen beantwoordden - en hij kreeg elke vraag goed. Het zou een definitief bewijs zijn geweest dat ze de geest van een dode hadden opgeroepen als het niet om één ding ging: Philip Aylesford was geen echte persoon.

De psychologen hadden Philip opgemaakt. Elk detail over zijn leven was complete fictie, en toch wist de groep zichzelf ervan te overtuigen dat ze zijn geest hadden opgeroepen.

Een paar psychologische trucs waren hier aan de gang, maar veel van wat er gebeurde was het ideomotorische effect. De groep had de tafel door pure kracht van onderbewuste wil verplaatst. Dit was ook een repliceerbaar experiment. De psychologen publiceerden hun resultaten en andere laboratoria in andere landen kopieerden ze. Nogmaals, ze waren in staat volle zang te krijgen met een kamer vol met mensen ervan overtuigd dat ze een verzonnen geest hadden opgeroepen.


8 Henri IV's Placebo-experiment
Hoe exorcismen werken

Demonische bezetenheid lijkt eenvoudig genoeg om uit te leggen. Jarenlang hebben we schizofrenie, epilepsie en een hele reeks andere psychische problemen verkeerd begrepen en onszelf ervan overtuigd dat mensen bezeten raken door demonen. Maar als dat het geval is, wat is er aan de hand met exorcismen? Als al deze bezeten mensen gewoon schizofreen waren, waarom konden priesters die in het Latijn reciteerden hen genezen?

Het lijkt erop dat het antwoord ligt in de menselijke geest. Aan het einde van de 16e eeuw huurde koning Henri IV een commissie van mensen in om een ​​experiment uit te voeren met een vrouw die beweerde bezeten te zijn door demonen. Ze vertelden haar dat ze priesters waren die haar een uitdrijving zouden geven. Toen hebben de priesters het gefingeerd en het werkte.

Eerst gaven ze haar heilig water uit een kerk. Ze stopten het in een gewone fles en gaven het haar, alsof het gewoon water was. Het echte heilige water had geen effect op haar. Maar toen ze gewoon water op haar gooiden en haar vertelden dat het heilig water uit de kerk was, stuiptrekkend van de vrouw.

Toen legden ze een stuk ijzer op haar en vertelden haar dat het een overblijfsel was van het ware kruis. Ze begon te rollen op de grond in pijn. Ze lazen ook een boek in het Latijn en deden alsof het de Bijbel was. Nogmaals, ze deden haar in paniek raken, hoewel ze eigenlijk gewoon Virgil's aan het lezen waren aeneid.

De vrouw deed niet noodzakelijk haar reacties na. Het zat gewoon in haar gedachten. En bijna iedereen kan ervan overtuigd raken dat dit soort dingen hen beïnvloedt. Meer recentelijk ging een groep psychologen zitten met sceptici en probeerde hen ervan te overtuigen dat demonische bezetenheid echt was. Tegen het einde geloofde 18 procent van hun proefpersonen niet alleen in demonen, maar ze waren ervan overtuigd dat ze bezeten waren.

7 Het effect van Forer
Waarom mensen hun horoscopen geloven

Een man genaamd Michael Gauquelin leidde ooit een advertentie met een gratis, individuele analyse van iemands persoonlijkheid, louter gebaseerd op hun astrologische teken. Het enige dat je hoefde te doen, was je geboortedatum insturen, en hij zou een inzicht geven in de persoon die je in werkelijkheid was. Ongelooflijk, 94 procent van de mensen die zich aanmeldde zei dat hij ze perfect beschreef.

Dat is vreemd omdat Gauquelin precies dezelfde analyse naar elke persoon stuurde. Zijn inzichten in persoonlijkheden waren niet echt gebaseerd op hun horoscopen. Hij gebruikte gewoon een paar vage, generieke regels en het was genoeg om indruk te maken op bijna iedereen die schreef.

Het wordt het 'Forer-effect' genoemd, wat de bereidheid van de menselijke geest is om te geloven dat twee niet-gerelateerde gebeurtenissen met elkaar in verband staan.Het is genoemd naar Bertram R. Forer, een man die een soortgelijk experiment uitvoerde.

Hij gaf een groep studenten identieke persoonlijkheidsanalyses waarin dingen werden gezegd als: "Je hebt een grote behoefte aan andere mensen om je te mogen en te bewonderen." Zelfs met een opgeleide menigte was 85 procent van zijn proefpersonen ervan overtuigd dat hij ze had beschreven een T.

6 Het False Fame-paradigma
Waarom mensen geloven in vorige levens

Fotocredit: Hermann Stilke

De reden waarom sommige mensen ervan overtuigd zijn dat ze zich kunnen herinneren dat ze Jeanne d'Arc of een oude Egyptische arbeider zijn, is misschien iets ongelooflijk eenvoudigs: ze hebben gewoon hele slechte herinneringen.

Een groep onderzoekers van de Universiteit Maastricht stuurde een test met de naam 'false fame paradigm' aan een groep mensen die ervan overtuigd was dat ze zich hun vorige levens konden herinneren. De deelnemers lezen een lijst met verzonnen namen. Vervolgens lazen ze de volgende dag een nieuwe lijst met een mengeling van namen van beroemde mensen en de namen die ze eerder hadden gelezen. De mensen die geloofden dat ze vorige levens konden herinneren, drongen erop aan dat die verzonnen namen de monikers waren van beroemde beroemdheden.

Met andere woorden, de herinneringen aan deze deelnemers waren gemakkelijk in de war. Toen ze zich niet meer konden herinneren waar ze een bekende naam hadden gezien, zouden hun hersens verhalen verzinnen om uit te leggen wie deze nepmensen waren. Er wordt geloofd dat hetzelfde gebeurt wanneer ze verhalen over vorige levens verzinnen.


5 Het Feeling Of Presence Experiment
Waarom mensen slechte voorgevoelens gadeslaan

Dit is een raar experiment met nog vreemdere resultaten. Een groep wetenschappers geblinddoekt mensen en liet ze tussen twee robots staan. De vingers van de mensen waren bevestigd aan de robot voor hen. De machines waren zo opgesteld dat wanneer de mensen hun handen bewogen, de robots achter hun rug de bewegingen op hun rug zouden nabootsen.

In het begin deed het niet veel. Mensen tappen met hun vingers en voelen een robotvinger op dezelfde manier op hun rug kloppen. Maar het maakte hen niet echt gek.

Er gebeurde echter iets heel raars toen de onderzoekers een vertraging aan het systeem toevoegden. Toen ze de robotvinger een halve seconde lieten wachten voordat ze de bewegingen van de mens op de rug van die persoon kopieerden, kreeg de persoon het gevoel dat er een vreemde aanwezigheid achter hem stond. Sommigen voelden zelfs alsof ze werden omringd door onzichtbare mensen, en sommigen waren zo bang dat ze vroegen om het experiment te beëindigen.

De onderzoekers geloven dat het gebeurd is omdat ze het gevoel van agency hebben verbroken. Toen ze de vertraging toevoegden, hadden de mensen niet het gevoel dat ze meer verantwoordelijk waren voor de bewegingen. In onze rare hersens geeft dat onvermogen om keuzevrijheid te nemen in onze bewegingen, het gevoel dat er een buitenaardse aanwezigheid in de buurt is.

De onderzoekers denken dat dit is wat er gebeurt met schizofrene mensen en met mensen die onder extreme stress of uitputting zijn. Ze verliezen het vermogen om de verbanden tussen hun geest en hun bewegingen te volgen, en het geeft hen het gevoel alsof er iemand in de kamer is.

4 Het doelidentificatie-experiment
Waarom mensen uit-het-lichaam-ervaringen hebben

Veel mensen hebben een uittredende ervaring gehad - dat vreemde gevoel dat je boven jezelf zweeft en naar beneden kijkt. Het komt vooral vaak voor tijdens een bijna-doodervaring. Maar gebeurt het echt, of zit het allemaal in onze verbeelding?

Om dit te weten, schreef een groep onderzoekers een bericht op een kaart en plaatste het op een machine in een ziekenhuiskamer. Vervolgens, telkens wanneer een patiënt de kamer verliet, vroegen ze die persoon of hij een uittreding had gehad en, zo ja, wat de kaart zei. Drie mensen meldden dat ze uit het lichaam waren, maar geen enkele had de kaart gezien.

Het rare is dat mensen deze dingen niet vervalsen. Een andere groep nam een ​​vrouw in die beweerde dat ze 'astrale reizen' uit haar lichaam kon nemen als ze dat wilden. Ze haakten haar op een machine om haar hersenactiviteit te bestuderen en vroegen haar haar lichaam te verlaten om te zien hoe het haar hersenen beïnvloedde.

Haar visuele cortex was bijna volledig gedeactiveerd en de delen van de hersenen die geassocieerd werden met mentale beelden laaiden op - wat betekent dat ze niet echt loog. Ze begon echt zichzelf van buiten haar lichaam te zien. Maar op basis van haar hersengolven was haar echte kracht niet het vermogen om astrale reizen te maken. Het was het vermogen om zichzelf naar believen te hallucineren.

3 De rouwende weduwen
Waarom mensen spoken zien

Niet iedereen die beweert een geest te hebben gezien, liegt. Sommige mensen denken echt dat ze dode mensen voor zich hebben zien staan ​​of hebben gezien dat God naar beneden kwam en met hen sprak - en ze zijn niet altijd schizofreen.

Het is iets dat moeilijk te verklaren is, maar psychologen die naar de mensen kijken die deze ervaringen hadden, ontdekten iets dat heel verhelderend was. In de meeste groepen mensen is het zeldzaam iemand te vinden die een geest heeft gezien, tenzij je met oudere weduwen praat. Volgens een enquête heeft bijna 50 procent van de verweduwde oudere Amerikanen een hallucinatie van hun overleden echtgeno (o) t (e) gehad.

Deze weduwen worden meestal geïsoleerd in een ongewone omgeving wanneer het gebeurt, en ze leven in een periode van extreme stress. Overigens is dat meestal het geval wanneer andere mensen ook spoken zien. Ze zijn bijna altijd alleen in een ongewone omgeving en onder extreme stress.

Psychologen denken dat dit de echte reden is waarom deze mensen geesten zien. Het is niet dat dode echtgenoten steeds maar langs komen om hun vrouw te zien. Het is gewoon dat extreme stress en eenzaamheid hallucinaties kunnen veroorzaken.

2 De Lucid Dreaming-test
Waarom mensen denken dat ze zijn ontvoerd

De reden waarom zoveel mensen denken dat ze 's nachts door buitenaardse wezens zijn ontvoerd, kan een stuk eenvoudiger zijn dan je je voorstelt.Volgens één experiment droomden ze er gewoon van.

Onderzoekers verzamelden een groep van 20 mensen die lucide dromen onder de knie hadden (het vermogen om hun dromen te beheersen) en vertelden hen om een ​​experiment uit te voeren terwijl ze sliepen. Toen ze hun dromen onder controle hadden, moesten ze zich van hun lichaam afscheiden en op zoek gaan naar UFO's.

Van deze mensen zag 35 procent buitenaardse wezens naar hun bed komen en probeerde ze te ontvoeren. Het enige dat ze hoefden te doen, was nadenken over buitenaardse wezens, en hun hersens speelden een buitenaards ontvoeringsverhaal - en het was genoeg om ze uit te schakelen.

Er wordt geloofd dat dit waarschijnlijk alleen gebeurt met mensen die geloven dat ze zijn ontvoerd - ze dromen. In veel gevallen zijn ontvoeringen waarschijnlijk alleen maar mensen die worstelen met slaapverlamming, een aandoening die ervoor zorgt dat je hallucineert dat indringers naar je bed komen.

Een paar honderd jaar geleden zouden mensen met slaapverlamming zien hoe Katholieke demonen hen 's nachts aanvallen. Vandaag zijn demonen uit de mode. Dus mensen zien in plaats daarvan buitenaardse wezens.

1 Infrageluiden
Waarom huizen lijken te worden achtervolgd

Een wetenschapper met de naam Vic Tandy had een rare ervaring tijdens het werken in een fabriek waarvan gezegd werd dat het spookte. Hij werd overvallen door een plotselinge kilte en een gevoel van somberheid. Toen zag hij vanuit zijn ooghoek een grijze gestalte naar hem kijken. De hele ervaring was zo freaky dat het hem een ​​tijdje duurde om de moed op te bouwen om te kijken. Toen hij dat deed, was de verschijning verdwenen.

De meeste mensen zouden rennen voor hun leven. Maar Tandy is een wetenschapper, dus testte hij een theorie. Hij was er vrij zeker van dat zijn bizarre ervaring werd veroorzaakt door infrageluiden - geluiden met een lagere frequentie dan het menselijk oor kan horen.

Hij schakelde een waaier uit waarvan hij dacht dat hij het geluid maakte. Zeker, zodra de ventilator uit was, stopte elke vreemde paranormale ervaring in de fabriek.

Een paar jaar later volgden enkele onderzoekers de theorie van Tandy op door mensen te laten dwalen door kronkelende gangen, sommigen van hen terwijl een infrageluid rinkelde en sommigen zonder het geluid. De mensen die het infrageluid hoorden, voelden de temperatuur veranderen en zagen in sommige gevallen rare verschijningen verschijnen. Maar degenen die het geluid niet ervoeren, zagen niets.

Dat is op zijn minst een deel van de reden. De meest waarschijnlijke reden dat Tandy een geest zag, is alleen dat mensen hem vertelden dat de fabriek werd achtervolgd. Van elke oorzaak die ooit in verband is gebracht met een rare, paranormale ervaring, is de meest gebruikelijke verklaring dat mensen verwachtten dat ze in paniek raakten.

Mark Oliver

Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.