Delen:
10 Ruig-en-tuimel vuistwapens
Iedereen is bekend met boksbeugels, maar de geschiedenis heeft ons een aantal andere vuistwapens gegeven voor de krijger die graag van dichtbij en persoonlijk schade aanricht in plaats van langs de rand van een zwaard of de loop van een pistool.
10De Pata
De pata was een wapen van Indiaas ontwerp dat voor het eerst werd gebruikt door zijn oude krijgerskaste, de Maratha, hoewel het zich uiteindelijk over het grootste deel van India verspreidde. Het was in wezen een zwaard dat verbonden was met een soort handschoen, maar in plaats van vingers of een handschoen, had het een beschermend omhulsel om de hand van de krijger af te schermen tegen slagen. De pata strekt zich uit tot de pols om de gehele onderarm te bedekken en biedt volledige dekking voor ten minste de helft van de ledematen.
Het blad was echter direct bevestigd aan de punt van de onbeweeglijke schaal en werd vastgegrepen met een handgreep. Sinds de pata was niet gemaakt van afzonderlijke stukken, dit betekende dat de Maratha-krijger zijn pols niet kon bewegen, dus alle beweging moest van zijn elleboog komen. Men geloofde dat het wapen te paard als een lans werd gebruikt om de vijand uit te schakelen, hoewel de hoge positie het ook gemakkelijk zou hebben gemaakt om naar beneden te gaan bij niet-gemonteerde tegenstanders.
Wie heeft handwapens nodig als je bereik hebt? Bescherm jezelf tegen ninja's en bloeddorstig klein spel met de Arrow Precision Inferno Fury Crossbow Kit op Amazon.com!
9Cestus
Roman boksen was vaak dodelijk. Hoewel zelfs een punch met lege handen fataal kan blijken, hebben de Romeinse boksers hun blote vuisten aangevuld met een wapen genaamd a cestus. Het was een soort handschoen die vaak van leren stroken was gemaakt, maar met verschillende soorten metaal was bekleed om de haatdragende Romeinse toeschouwers bloediger te laten lijken.
Hoewel slavenwedstrijden tot de dood konden worden uitgevochten, konden vrije strijders zich overgeven en zelfs instemmen met een korte wapenstilstand om te rusten tussen de afranselingen. Roman boksen was echter een brutale gebeurtenis met een wreed wapen en als jagers niet toegaven of simpelweg vervielen, konden ze zoveel schade aanrichten dat het niet ongebruikelijk was om wedstrijden te misvormen.
Toch kwamen schijnbare lucifers blijkbaar niet tegemoet aan de strijdminnende Romeinen, en werd een nog wreder wapen ontwikkeld vanuit de cestus genaamd de myrmex, of "ledemaat piercer." De "verbeterde" versie was vergelijkbaar met een paard spoor gedragen over de handen die ongetwijfeld gemaakt voor een bloedige goede tijd.
8De Suntetsu
Een eenvoudig maar effectief wapen dat ooit werd gebruikt door samurai, de suntetsu was een handbediende ijzeren staaf die meestal een ring aan het midden had bevestigd. De ring werd om de middelvinger gedragen, waarbij de staaf in de handpalm werd gegrepen. De ring zou ook aan de zijkant kunnen worden aangebracht, in welk geval het tegenovergestelde einde in het algemeen dunner zou zijn.
Misschien vanwege de eenvoud, de suntetsu was gemakkelijk aan te passen. De ring kan worden vastgespijkerd om een extra stoot toe te voegen, mocht de gebruiker er de voorkeur aan geven er gewoon uit te slaan. Sommige suntetsu waren zelfs uitgerust met lange pinnen in plaats van ringen voor dat doel, hoewel deze meer wrede wapens waarschijnlijk zijn gebruikt voor moord en niet voor zelfverdediging.
Suntetsu werden over het algemeen gebruikt om de vitale punten van een vijand aan te vallen, en puntige uiteinden waren niet vereist. Omdat het een eenvoudige zware ijzeren staaf was waaraan een ring was bevestigd, diende het ook als een uitstekende verdediging tegen vele soorten scherpe wapens. Een samurai kan snel een stoot van een zwaard of dolk afweren en dan de zijne dichtslaan suntetsu in de keel van zijn aanvaller om een gevecht te beëindigen.
7Turkana-vingermessen
Het Turkana-volk, evenals een aantal naburige gemeenschappen, hebben gemerkt dat ze vingermessen als gereedschappen en wapens dragen. Deze vingermessen staan bekend als corogat en zijn gemaakt van enkele stukjes ijzer en aluminium. Het metaal is in een ringvorm gewikkeld, terwijl bladen van verschillende grootten uit de vingers steken om een ruw maar effectief instrument te maken.
Vingermessen worden voornamelijk gebruikt voor taken zoals eten of tandenextractie. Hoewel ze niet in gebruik zijn, worden grotere in eenvoudige huidomhullingen bewaard om geen onopzettelijke verwonding te veroorzaken. Het zijn handige hulpmiddelen die voor alle gelegenheden worden gebruikt, maar ze dienen ook als zeer effectieve wapens. Als er een gevecht uitbreekt, worden de omhulsels verwijderd en worden de vingermessen dodelijke doordringende en snijdende wapens voor het veroorzaken van verwondingen en uitholling van de ogen. Een andere vorm van een vinger mes, genaamd ngigolio, was zo gevaarlijk dat, terwijl het gebied onder Britse koloniale heerschappij stond, ze werden verbannen omdat ze te dodelijk waren.
6SAP handschoenen
SAP-handschoenen, ook wel gewogen knokkelhandschoenen genoemd, zijn niet-dodelijke vuistwapens die vaak worden gebruikt door beveiligingspersoneel. Lijfwachten, uitsmijters en wetshandhavers kunnen een paar bij de hand houden voor het geval dat de strijd plotseling uitbreekt. Op het eerste gezicht lijken het normale handschoenen te zijn, maar ze verbergen metalen platen of een schot, die in de knokkels zijn genaaid. In tegenstelling tot wapens zoals boksbeugels, zijn SAP-handschoenen eigenlijk bedoeld om minder schade toe te brengen, niet meer, door een gevecht snel te beëindigen en zonder ernstig letsel te veroorzaken.
Omdat ze zijn bekleed met metaal, bieden de handschoenen van SAP ook een goede bescherming voor de drager, waardoor de hand zelfs bij het stoten op harde oppervlakken niet wordt beschadigd. Meestal gemaakt van kevlar, kunnen ze ook gedeeltelijk weerstand bieden aan snijwonden of snijwonden die normaal het gevolg zijn van het landen van een klap op de tanden. Afgezien van de plaat in de knokkels, zijn sommige voorzien van metaal dat ook op de rug van de hand is genaaid, wat helpt om te beschermen tegen slagen. De handschoenen zijn legaal in de meeste staten, in tegenstelling tot boksbeugels, die zijn gecategoriseerd als gevaarlijkere wapens.
5Bagh Nakh Tiger Claws
De bagh nakh was net zo symbolisch een wapen als een dodelijk wapen.Het was gebruikelijk in de regio Mysore in India in de jaren 1700, waar de oppergodin plaatselijk aanbeden werd als een tijger. Bagh nakh, wat 'tijgerklauwen' betekent, vertegenwoordigde de kracht van de machtige demonische godin.
Blijkbaar had ze geen standaardvorm behalve de klauwen zelf, en het wapen had veel uiterlijkheden. De meest voorkomende manifestatie was een combinatie bagh nakh en bichhwa, een soort mes dat ook populair is in de regio Mysore. Net als de bagh nakh vertegenwoordigde de woeste kracht van de tijger, het blad van de bichhwa, wat 'schorpioenenprikkel' betekent, vertegenwoordigde de dodelijke staart van het insect. De eigenaar van een dergelijk wapen zou symbolisch (zo niet letterlijk) de kracht van beide bezitten.
Hoewel zo'n combo-wapen moeilijk te verbergen zou zijn, is het bagh nakh zelf was bedoeld om gemakkelijk te worden verborgen. Shivaji, een van India's grootste militaire helden en oprichter van het koninkrijk Maratha, gebruikte ooit een verborgen bagh nakh om een rivaliserende generaal te vermoorden.
Koop je eigen set Tekagi-Shuko "Hand Tiger" klimklauwen voor slechts $ 13,52 bij Amazon.com!
4Deer Horn-messen
Hertenhoornmessen waren een formidabel paar Chinese wapens gebruikt door de maker van de Baguazhang-school van kungfu, Dong Haichuan. Er werd gezegd dat Haichuan, een tollenaar, op zijn messen vertrouwde om tijdens zijn reizen hele bendes van straatmensen omver te halen. Zijn vaardigheid met zijn messen was zo bekend dat hij zelfs werd gestuurd om belastingen te innen buiten de Grote Muur met slechts een enkele assistent.
Aanvallen met de messen zijn verlengingen van handaanvallen. Polsen blijven recht om de volledige kracht van de arm uit te oefenen bij het gebruik van de formidabele wapens. De gebruikstechnieken zijn gebaseerd op ongewapende technieken van Baguazhang en studenten hebben pas na jarenlange training in lege formulieren geleerd om de exotische wapens te gebruiken vanwege de kans op zelfverwonding.
Traditioneel brachten de studenten jarenlang het voetwerk van de cirkelende bewegingen van Baguazhang door voordat ze zelfs maar opvallende technieken begonnen te leren. Pas toen gingen ze over op wapens, maar ze moesten veel eenvoudiger beheersen voor de hertenhoornmessen. Omdat ze verschillende bladen gebruiken terwijl ze tegelijkertijd de tegenstander omcirkelen, waren en waren de messen met hertenhoorn een bijzonder moeilijk wapen om te beheersen.
3De Tekko Ijzeren vuist
De Tekko is een Okinawa wapen dat plaatselijk bekend staat als de "ijzeren vuist." Het evolueerde van een eerder wapen genaamd de tek chu, de lokale versie van de suntetsu. vroeg Tekko waren gemaakt van ijzer, vandaar hun bijnaam, en waren meer geavanceerde wapens. De handheld schacht van de Tekko pas de vingers van de gebruiker aan voor een stevigere grip.
In tegenstelling tot de tek chu, en heel erg zoals de gemeenschappelijke knuckleduster, omvatte het een band die rond wikkelde en de knokkels beschermde. De Tekko had drie spikes die waren ontworpen om te worden gericht op de benige gebieden in het lichaam, zoals de ribben, gewrichten en sleutelbeen. Mocht een tegenstander proberen het wapen weg te nemen of de onderarm van de wielder te grijpen, dan zou een snelle draai van de pols bloed aantrekken.
Tekko heeft zijn eigen vormen binnen de grotere stijl van karate. Ze gebruiken twee van de wapens samen met normale grijptechnieken, die gemakkelijk kunnen worden uitgevoerd met een paar ijzeren vuisten.
2Gadlings
Iedereen die bekend is met Europese ridders is bekend met de gepantserde handschoen. Hoewel het hoofddoel was om de hand te verdedigen, was het overduidelijke potentieel als een vuistwapen niet verloren gegaan aan zijn makers. Aan het einde van de 14e eeuw begonnen pantsers met metalen noppen, gadlings genoemd, aan kaphandschoenen van ridders. Gadlings waren soms slechts decoratief, zoals de katvormige gadlings van de Black Prince Edward. Maar voor het grootste deel dienden ze om de handschoen van een ridder in een ander wapen in zijn arsenaal te veranderen.
De meeste gadlings waren spikes bevestigd aan de knokkels, het creëren van een laatste greppel wapen als een ridder zijn belangrijkste verloren. Afhankelijk van het pantser van zijn tegenstanders is het mogelijk dat een wapenloze ridder met zijn handschoen een klap op een kwetsbaar gebied heeft kunnen landen. Bij ten minste één gelegenheid, en waarschijnlijk vele anderen, veranderde een spitshandschoen het tij van een veldslag. Tijdens een door Koning Edward III toegediend gevecht tegen een gevecht sloeg een deelnemende ridder die van verraad werd beschuldigd, het gezicht van zijn tegenstander met zijn gadgets dicht, waardoor hij de strijd in zijn voordeel sloeg en zowel het duel als zijn leven won.
1Push Dolken
Zodra de gesel van New Orleans, is de duwdolk een dodelijk vuistwapen vaak verborgen in de koker, de riem, of de laars. Het is ouderwets katarhoewel in het geval van het duwmes het blad rechtstreeks is bevestigd aan een handvat dat loodrecht daarop staat. De basis van het blad is smal en heeft geen rand zodat het comfortabel uitsteekt tussen twee vingers. Het is ontworpen om naar buiten te worden geponst in zacht weefsel en dun genoeg om netjes in de ribbenkast te glijden.
Het mes reisde met gokkers over de rivier de Mississippi, waar het werd geadopteerd door de criminele onderwereld van New Orleans. Het heette het klitmesslijper in dat specifieke gebied, omdat de vorm doet denken aan een boorwerktuig met dezelfde naam, en het werd zo gewoon in moorden in New Orleans dat de staat Louisiana hen moest verbieden. Het verbod had echter weinig effect en de messen bleven gewone moordwapens.
Het werd waarschijnlijk zo populair omdat het zowel gemakkelijk te verbergen als gemakkelijk uit een schede te verwijderen was voor een snelle slag.Die functionaliteit was niet verloren aan de strijdkrachten van de wereld, en veel soldaten droegen duwdolkers naar de strijd tijdens beide wereldoorlogen voor gebruik in hand-tot-handgevechten.