10 minder bekende UFO-ontmoetingen van de Tweede Wereldoorlog

Hoewel er in de zes jaar van de Tweede Wereldoorlog tal van verhalen waren over 'foo-vechters', waren onder de sensationele rapporten ontmoetingen die pas vele jaren later in de publieke arena kwamen. Deze waarnemingen waren veel specifieker dan louter lichtbollen in de lucht, waarbij er meerdere zelfs gepaard gingen met ontmoetingen met echte vlees- en bloedwezens.

Terwijl een groot deel van Europa zich bezighoudt met bloedvergieten en het verspreiden van ellende naar alle uithoeken van het continent, zouden sommige mensen incidenten meemaken die misschien wel letterlijk van buiten de wereld kwamen. Zaten ze in de buurt van ontmoetingen? Waren ze "oorlogszenuwen?" Jij beslist.

10 Daniel Leger en de Aviatrix

In juli 1943 was de 21-jarige Fransman Daniel Leger op een dag vrij van verplichte Duitse werkplekken in een werkkamp bij de Baltische kust van Polen. Hij zou een situatie tegenkomen die even vreemd en fascinerend was.

Hij had een kortere weg naar het nabijgelegen stadje Exelgroud genomen. Terwijl hij zich een weg baant door de zandduinen, zag hij een vreemd voorwerp uit het zand steken. Daar voor stond een vrouw met lang blond haar die helemaal in het zwart gekleed was. Ze leek te proberen het metalen voorwerp te bevrijden. Omdat hij de vrouw geloofde dat hij een van de Duitse testpiloten van de nabijgelegen marinebasis was, vond hij het verstandig om terug te gaan. Maar voordat hij dit kon doen, richtte ze haar blik op hem.

Ze sprak met Leger in een taal die hij niet begreep, maar uit de manier waarop ze haar armen bewoog, begreep hij dat ze hem wilde helpen om haar te bevrijden van wat hij dacht dat een topgeheim Duits toestel was. Hij ging verder en trok zand weg van het object. Na tien minuten was het ambacht vrij. De toon van de vrouw was er een van duidelijke dankbaarheid.

Ze raakte een zilveren vierkante knop aan haar riem aan, die een deur in het object opende. Ze wenkte dat hij moest teruggaan voordat ze het ruimtetuig binnenging, de deuropening achter zich dicht. De UFO begon langzaam op te rijzen, licht gloeiend, voordat hij omhoog schoot en verdween. Pas jaren later, toen meer en meer meldingen van UFO's bekend werden, om nog maar te zwijgen van de verkenning van de ruimte in de jaren 1950 en 1960, begon Leger te geloven dat de vrouw waarschijnlijk een buitenaards wezen was en dat het geheimste vliegtuig feitelijk haar ruimteschip was .

9 Duitse gevechtsvliegtuigen Aanvallen 'Grijze wolk'

Het incident met de aviatrix (vrouwelijke piloot) was niet de eerste vreemde ontmoeting van Leger van een schijnbaar buitenaardse aard. Twee jaar eerder, in 1941, zag hij, samen met veel andere mensen in een Frans dorp, een object dat eruitzag als een "grijze wolk" maar schijnbaar meer massa had. Het feit dat Duitse gevechtsvliegtuigen deze wolk volgden, bracht ook de aandacht van mensen naar zich toe.

De vliegtuigen zouden om de beurt het object raken en aanvallen. Wanneer ze echter binnen een bepaalde afstand van de wolk kwamen, sloot hun motor volledig af, waardoor de vliegtuigen vrij vielen. Pas als ze een bepaalde afstand waren afgevallen, vonkten hun motoren weer tot leven, waardoor de piloten weer controle konden krijgen.

De eenzijdige luchtgevecht zou spelen voor de menigte van toeschouwers beneden en duurde meer dan een uur. Toen Leger jaren later probeerde het incident te onderzoeken, kon hij er geen melding van maken in kranten, lokaal of nationaal. Hij redeneerde dat, aangezien de Duitse oorlogsmachine in die tijd de volledige controle over dergelijke media had, het misschien niet verrassend is dat er geen verslag van het account - afgezien van het zijne - bestaat.

8 The Revelations Of Charlotte Mann

Begin 1941, ongeveer 24 kilometer (15 mijl) van Cape Girardeau, Missouri, stond volgens de verbazingwekkende informatie van Charlotte Mann haar grootvader, dominee William Huffman, voor een geruïneerd vliegtuig in tegenstelling tot alle andere vliegtuigen die hij had gezien. Hij werd laat in de avond gecontacteerd en door het leger gevraagd aanwezig te zijn.

Delen van het vaartuig lijken te zijn weggebroken tijdens de botsing met de grond, hoewel één groot "schijfvormig" deel duidelijk zichtbaar en grotendeels onbeschadigd was. Het had een metaalachtige uitstraling en was extreem glanzend. Het meest huiveringwekkend waren de drie lichamen die netjes naast de ruïnes lagen en door het aanwezige militaire personeel van het kreupele schip waren verwijderd. Volgens wat Huffman zijn familie zou vertellen bij zijn terugkeer naar huis, inclusief de 13-jarige Charlotte, waren de lijken beslist niet menselijk.

Huffman werd gevraagd om gebeden en zegeningen over de lichamen te zeggen. Terwijl hij dat deed, zag hij dat ze bedekt waren van "van top tot teen in wat eruit zag als gerimpelde aluminiumfolie." Hij verklaarde ook dat hij geen zichtbare verwondingen kon zien.

Veel foto's werden gemaakt door mannen in burgerkleding die zich mengden met het leger en de politie. Twee van hen hielden zelfs een van de "kleine mannetjes" onder elke arm omhoog voordat ze voor een foto poseerden. Charlotte zou zeggen dat haar grootvader deze foto aan zijn familie had getoond voordat hij hen waarschuwde dat ze er nooit meer over zouden praten, iets wat Huffman nooit deed.

7 UFO-crash op militaire basis

In 1942, op een locatie die alleen wordt beschreven als 'ergens ten noorden van Georgia', stortte een UFO precies neer op het terrein van een Amerikaanse militaire basis, met aanzienlijke schade aan zowel de basis als het vaartuig.

Volgens het verslag was één zijde van het zilverkleurige vaartuig volledig weggescheurd, waardoor het binnenzicht, dat grotendeels dezelfde zilverkleurige kleur had als de buitenkant, gemakkelijk kon worden bekeken. Het vaartuig leek te zijn gescheiden in drie compartimenten. Ze waren wat een controlekamer bleek te zijn, een cockpit die ook vier afzonderlijke stoelen bevatte, en een sectie onder de hoofdcompartimenten die een soort valdeuruitgang hadden - vermoedelijk voor de wezens om het voertuig te verlaten.

De gerespecteerde UFO-onderzoeker Leo Stringfield zou het verslag in zijn boek aan het publiek brengen UFO-crashretrievals: zoek naar waarheid in een spiegelpaleis. Volgens zijn onderzoek werd het verhaal hem gegeven door de anonieme moeder van een van de militairen aan de basis. Hoewel er verschillende getuigenverklaringen ten aanzien van dit account zijn geweest, zijn er geen andere accounts uit de eerste hand aan het licht gekomen.

6 UFO Retrieval door US Naval Intelligence in Mexico

UFO-onderzoeker James Harder stelt dat er eind 1941 een UFO-crash en -retraite plaatsvond (sommige bronnen vermelden rond Halloween) in Sonora in Mexico. Een US Naval Intelligence-team nam vermoedelijk kort na het incident de controle over het neergestorte vaartuig en bracht het naar een onbekende locatie in de Verenigde Staten.

Volgens het onderzoek van Harder werden familieleden van het herstelteam van het account op de hoogte gebracht, waarbij één niet-genoemd neefje van een ophaalteamlid zelfs beweerde foto's van dode buitenaardse lichamen te hebben gezien die door zijn oom werden opgehouden. Toen hij met UFO-onderzoeker Timothy Good sprak, verklaarde de getuige jaren later dat zijn oom "een klein, spichtig lijk hield, ongeveer drie en een halve voet lang. De foto was genomen door een vriend. Een kleine stapel andere kleine lichamen was aan één kant over. De UFO nam bijna het hele frame in beslag. '

Het klinkt absurd dat dergelijke 'souvenirfoto's' in zo'n situatie zouden worden gemaakt. Stel je echter voor dat het incident vandaag was gebeurd (hoe bizar het concept UFO's misschien ook voor jou is). Het is niet zozeer een strekking om na te denken, vooral gezien de technologische vooruitgang van mobiele telefoons en hoeveel van ons ze gebruiken, dat mensen zo zouden handelen.

5 UFO ontmoeting boven kerncentrale

In de zomer van 1945, slechts enkele weken verwijderd van het einde van de Tweede Wereldoorlog, hielp Roland D. Powell jonge vliegers op te leiden in de specifieke omstandigheden van vliegdekschepen. Hij was ook verantwoordelijk voor het bewaken van de topgeheime, plutoniumproducerende Hanford Engineering Works, die ongeveer 100 kilometer (60 mijl) van Pasco, Washington lag.

Deze specifieke namiddag pakte de radar van Pasco een extreem snel bewegend object op dat sindsdien stationair was geworden over de kerncentrale. Powell zou deel uitmaken van het eskader dat uitgezonden werd om te zien wat het vreemde voorwerp was. Hij zou zich later herinneren dat het "de grootte van drie vliegdekschepen" was en dat het er uiterst gestroomlijnd uitzag. De geschatte hoogte was ongeveer 19.800 meter (65.000 voet). Hij herinnerde zich ook dat hij een soort damp zag die zich periodiek uit de patrijspoorten aan de rand van het voertuig zou verspreiden.

Omdat de vliegtuigen - Grumman F6F Hellcats - alleen een hoogte bereikten van 11.300 meter (37.000 ft), konden ze niet gelijk komen met het mammoetobject. Ze zouden uiteindelijk terugkeren naar de basis, waarna het bliksemsnelle voorwerp direct naar boven verdween.

4 Officiële documentatie van massale 'moederschepen'

Volgens een officieel rapport van het ministerie van Defensie, na een missie in december 1942 in Turijn, zou de gehele bemanning van een Lancaster-bommenwerper getuige zijn van een enorm schip in de lucht van ongeveer 60 tot 90 meter lang. Vier paar rode lichten waren zichtbaar aan de onderkant van het vaartuig, en latere schattingen van de snelheid kwamen op ongeveer 800 kilometer per uur (500 mph). Het object bleef ongeveer vijf minuten in het zicht liggen voordat de lichten uitgingen en het schijnbaar verdwenen.

Bovendien zou een voetnoot in het rapport aangeven dat de kapitein van de bommenwerper verklaarde dat hij drie maanden eerder hetzelfde object had gezien tijdens een missie boven de hemel van Amsterdam. Dit keer bevond het voorwerp zich echter onder hun vlak, maar de lichten waren nog zichtbaar totdat het vaartuig uit het zicht verdween.

Sommige sceptici hebben zich afgevraagd of deze specifieke waarnemingen van 'moederschepen' eigenlijk (destijds) experimenten waren met grotere vliegtuigen die uiteindelijk de jumbojets van de moderne tijd zouden worden. Er is geen bewijs, officieel of anderszins, dat dit het geval was, en de waarnemingen blijven een mysterie.

3 UFO vliegt naast Piloot uit de kust van Californië

Terwijl hij op 5 april 1943 op een glorieuze dag in Long Beach, Californië, over de Stille Oceaan vloog, zag piloot Gerry Casey een lichtflits in de richting van Santiago Mountain. Hij realiseerde zich al snel dat er een vaartuig op hem afkwam, wat hij later zou omschrijven als "in tegenstelling tot welk vliegtuig [hij] ooit had gezien." Hij merkte hoe het een beetje in de lucht begon te wiebelen, en toen was het in een oogwenk net van de linkervleugel.

Een student zat ook in het vliegtuig. Hij oefende echter "blind flying" (waarbij de student een capuchon boven zijn hoofd legt en uitsluitend vertrouwt op de navigatieapparatuur) en zich niet bewust was van iets buitengewoons. Casey gaf hem de opdracht om onder de motorkap vandaan te komen.

Het vreemde vaartuig vloog nu naast hen. Casey reikte naar zijn camera, maar net voordat hij op het punt stond om een ​​foto te maken, kwam de gedachte bij hem op dat het 'propeller-less'-vliegtuig een geheim experimenteel vaartuig zou kunnen zijn. Als dit het geval was, geloofde hij dat hij misschien straffen, zelfs beschuldigingen, zou krijgen van zijn superieuren voor het fotograferen van militaire geheimen. Hij zette de camera weg.

Het vaartuig maakte vervolgens een "gebogen bocht" in de richting van de oceaan en schoot uit het zicht. Zowel Casey als zijn student zouden later de snelheid schatten om ergens dichtbij 11.200 kilometers per uur (7.000 MPU) te zijn en rekenden dat de volledige ontmoeting niet langer dan 90 seconden duurde.Heel erg zoals Daniel Leger, die we aan het begin van deze lijst noemden, zou Casey pas jaren later, toen andere rapporten hem zijn eigen ontmoeting opnieuw onder de loep namen, de verbinding leggen met wat hij zag als een buitenaards voertuig.

2 UFO Forceert Sovjetloods om bombardementsmissie te verlaten

Sovjetpiloten Boris Surikov en Major Bajenov, tijdens een bomaanslag op 1944 gericht op olieraffinaderijen in Roemenië, gebruikt door de Duitsers, merkten elk een vreemd en ongebruikelijk vliegtuig op vanuit het niets. Hun positie bevond zich in wat nu Zuidwest-Oekraïne is.

Ze dachten dat de UFO een van de "nieuwe Duitse wapens" was die kranten over de hele wereld meldden, hoewel Surikov later zou verklaren dat geen van hen "iets als [het] had gezien." Toen Surikov jaren later over het incident sprak, hij zou het object vergelijken met de spaceshuttles die de Verenigde Staten gebruiken.

Surikov zou ook vertellen hoe hun vliegtuig (dat op zich al behoorlijk groot en vol was) schokkerig begon te schudden. De oliedruk begon omhoog te schieten en Surikov verklaarde dat hij een "sterke elektrostatische lading" kon voelen wanneer hij te dicht bij het cockpitraam leunde. Elke piloot was even bezorgd over de volledige bomaanslag die hun vliegtuig droeg als ze waren met het bizarre object erbuiten.

Het enorme vaartuig zou zich na een paar minuten snel van hen verwijderen, maar de effecten op hun vliegtuig bleven bestaan. Ten slotte gaf Bajenov, die de hogere piloot was, het bevel om hun nuttige lading onmiddellijk overboord te gooien. Elke piloot stemde ermee in om niets te zeggen over het incident, en in het bijzonder om hun bommen te laten vallen voordat ze hun doelwit bereikten, niet alleen uit angst om te spotten door hun medepiloten, maar ook uit angst voor berisping door hun superieuren.

1 Humanoid Sighting van Madeleine Arnoux

Zeker een van de meest bizarre waarnemingen is die van de 13-jarige Madeleine Arnoux, die in de zomer van 1944 tijdens het plukken van bessen in het dorpje Le Verger in Frankrijk niet alleen een vreemd vliegobject zag, maar ook zijn verbazingwekkende humanoïde inzittenden.

Madeleine, die jaren later over het incident sprak, zei dat het object een doffe, metaalachtige kleur had en 'ongeveer de grootte van een kleine auto'. Naast het object kon ze duidelijk vreemde wezens zien, ongeveer 1 meter lang. hoog en gekleed in 'een soort bruinekleurige overall'.

Ze merkte hoe de atmosfeer om haar heen plotseling was veranderd in een elektrische 'onweersstaat'. Meer verontrustend voor het jonge meisje was haar onvermogen om te bewegen ondanks haar wanhopig willen. Al die tijd gaven de wezens aan het front geen aanwijzing dat ze zich bewust waren van haar aanwezigheid en hun werk deden - wat ze ook aan het doen waren.

Plots volgde haar lichaam haar bevelen en ze rende een paar meter verderop op haar fiets af. Tegen de tijd dat ze zich had gebogen om het op te rapen en weer rechtop stond, waren de wezens en hun vreemde vaartuigen nergens te bekennen.

In de loop der jaren heeft Madeleine degenen die zich afvroegen of ze misschien Duitse soldaten had gezien, of misschien leden van het Franse verzet, verdisconteerd, of zelfs dat ze zich het hele incident voorstelde, met de mededeling dat het soldaten of verzetsmensen waren geweest (die ze relatief had ontmoet) vaak), hadden ze haar benaderd. En wat betreft het voorstellen, in haar woorden: "Ik weet wat ik zag!"